عشق تو دانشگاه: راهنمای روابط، از پرهیز تا رابطه‌های جدی

ترکیب درس و زندگی اجتماعی توی دانشگاه

یکی از هیجان‌انگیزترین (و خب، یه کم هم استرس‌زای) بخش‌های دوران دانشجویی، اینه که اولین بار خودت باید زندگی اجتماعی و درس‌خوندنت رو هماهنگ کنی. آزادی‌ای که توی دانشگاه هست، با خونه و زیر سایه‌ی پدر و مادر فرق داره، و این یه فرصت خوبه واسه خیلی‌ها که یه چیزایی رو امتحان کنن. بعضیا میرن سراغ تجربه‌های جدید، یا یه جور دیگه لباس می‌پوشن، و بعضی دیگه از این موقعیت استفاده می‌کنن تا خودشون رو توی رابطه‌های عاشقانه و جنسی پیدا کنن.

انتظارات بیشتر از عشق توی دانشگاه

خیلی‌ها فکر می‌کنن فرصت‌های عاشقانه توی دانشگاه‌ها به خاطر فرهنگ “پرهیز” کمتر شده، اما این به این معنی نیست که دانشجوها دنبال رابطه نیستن! توی یه تحقیق که ۲۲ تا دانشگاه آمریکا رو از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۱ بررسی کرده، تقریباً همین تعداد دانشجو (به ترتیب ۶۲٪ و ۶۱٪) گفتن که یا توی فرهنگ پرهیز شرکت داشتن یا رفتن سر قرار. فقط ۸٪ از دانشجوها گفتن که توی فرهنگ پرهیز بودن بدون اینکه قرار بذارن یا رابطه‌ی طولانی‌مدتی داشته باشن، در حالی که ۲۶.۵٪ از دانشجوها گفتن که توی فرهنگ پرهیز نبودن ولی قرار گذاشتن یا یه رابطه‌ی طولانی‌مدت داشتن.

واضحه که دانشجوها همه‌ی تمرکزشون رو روی رابطه‌های جنسی غیررسمی نمی‌ذارن، اون‌جوری که معمولاً نشون می‌دن، اما جنبه‌های زیادی توی تجربه‌ی عاشقانه توی دانشگاه هست که ارزش بررسی دارن. توی این مقاله، ما یه دفتر راهنما برای رابطه‌های عاشقانه توی دانشگاه ارائه میدیم، از پرهیزها گرفته تا رابطه‌های جدی یا حتی فقط پیدا کردن یه جرقه.

چی باعث میشه رابطه‌های عاشقانه توی دانشگاه خاص بشن؟

اکثر آدما بعد از سال‌ها درس‌خوندن توی یه مدرسه‌ی کوچیک، میرن دانشگاه، جایی که با همون آدما سروکار داشتن، برای همین فرصت آشنا شدن با آدم‌های جدید می‌تونه خیلی هیجان‌انگیز باشه.

دانیال، دانشجوی سال سوم، میگه این فرصت مداوم برای آشنایی با آدم‌های جدید، باعث میشه رابطه‌های عاشقانه توی دانشگاه خاص بشن. اون می‌گه: “حتی اگه جدی هم نباشه، تو یه فرصت داری که با آدما آشنا بشی و درباره‌شون یاد بگیری. دایره‌ی آدما خیلی بزرگ‌تره. این باعث میشه یه کم از فشار کم بشه، چون همیشه آدمایی هستن که قبلاً ندیدیشون.”

البته، مهمه که یادت باشه همه‌ی آدمایی که می‌بینی توی مرحله‌های مختلفی از زندگیشون هستن. بعضیا شاید قبلاً رابطه‌ی جدی داشتن، در حالی که بعضی دیگه تجربه‌ی عاشقانه یا جنسی کمی دارن.

دکتر آکیم مارش، استاد روان‌پزشکی دانشگاه نیویورک، میگه یکی از تفاوت‌های اصلی رابطه‌ها توی دانشگاه با بعد از اون، اینه که دانشجوها با انتظارات بیشتری وارد دانشگاه میشن.

دکتر مارش میگه: “اگه آدما بعداً دنبال رابطه باشن، معمولاً توی یه سطح مشابه از رشد قرار دارن و انتظاراتشون هم معمولاً یکیه. توی دانشگاه، احتمال اینکه انتظارات این‌جوری باشن کمتره و خیلی از تعاملات اینو نشون میده. این اغلب باعث احساس ناراحتی و سردرگمی میشه.”

باید به این نکته توجه کرد، مخصوصاً وقتی می‌بینیم چه‌قدر آسونه که با هیجان آزادی و ارتباطات جدید، سریع وارد رابطه‌های شدید بشیم. کلر، که هم توی دبیرستان و هم توی دانشگاه رابطه‌های طولانی‌مدت رو تجربه کرده، میگه: “رابطه‌ها توی دانشگاه سرعت بیشتری دارن، چون می‌تونی وقت بیشتری نسبت به دبیرستان با هم بگذرونی. نبودن مرزهایی که برنامه‌های دانشگاهی و شرایط زندگی فراهم می‌کنن، به زوج‌ها اجازه میده تا وقت بیشتری رو با هم سپری کنن و این باعث میشه راحت‌تر وارد این موقعیت‌ها بشن.”

من توی عشقم یا هوس؟

فرهنگ پرهیز

آزادی جدید دانشجوهای دانشگاه باعث شده که خیلی‌ها، از جمله خود دانشجوها، انتظار داشته باشن که دانشگاه‌ها پر از مهمونی، مصرف مواد مخدر و رابطه‌ی جنسی باشه – مسائلی که به فرهنگ پرهیز مربوط میشه. هرچند که این رفتار توی دانشگاه‌ها پیدا میشه، اما همه دنبال این سبک زندگی کلیشه‌ای نیستن.

بعضی دانشجوها با این تصور میان دانشگاه که فرهنگ پرهیز خیلی گسترده‌تر از چیزیه که واقعاً هست، که در نتیجه باعث تغییر انتظارات و رفتارهایی میشه که تجربه‌های نامطلوبی با جنسیتشون ایجاد می‌کنن.

انتظارات فرهنگی پرهیز می‌تونه منجر به رفتارهای مشکل‌ساز توی روابط بشه، مثل انتظارات جنسی و این‌که رابطه انحصاری نباشه، که شکستن‌شون سخته. همچنین، وجود فرهنگ پرهیز توی دانشگاه می‌تونه باعث بشه آدمایی که توی رابطه هستن، احساس قضاوت بشن. کتی، که یه رابطه‌ی راه دور با پارتنرش داره که تقریباً یه سال طول کشیده، میگه: “آدما اغلب با تحقیر نگاهم می‌کنن یا میگن چون توی این رابطه موندم، کار اشتباهی کردم و باید توی دانشگاه تنها باشم.”

با این حال، کتی متوجه شده که “مهمه که به خودت وفادار باشی و با خودت صادق باشی. و اگه توی یه رابطه خوشحالی، می‌تونی از تجربه‌ی دانشگاهت لذت ببری.”

فراوانی فرهنگ پرهیز می‌تونه برای بعضی از دانشجوها پیدا کردن رابطه‌های معنی‌دار و جدی رو سخت کنه. دانیال میگه: “یه تمایلی وجود داره که آدما نمی‌خوان برای چیزا اسم بذارن، چون شاید جدی به نظر برسه یا فشار زیادی روی رابطه ایجاد کنه. واقعاً یه چیزی بین این دو وجود نداره.”

تِس برایگهام، روان‌درمانگر، هم عقیده داره. اون میگه که پرهیزها می‌تونن تنها شکل نزدیکی برای دانشجوهای دانشگاه به نظر برسن، مخصوصاً وقتی پرهیز به یه روش معمول برای شروع روابط جدی تبدیل شده باشه. در کل، بهترین کار اینه که توی فرهنگ پرهیز به هر شکلی که برات راحت‌تره شرکت کنی. برایگهام میگه فرهنگ پرهیز می‌تونه به آدما این امکان رو بده که جنسیت در حال رشدشون رو توی یه محیط کم‌فشار بررسی کنن، اما اگه این موضوع برات ناراحت‌کننده‌ست، اشکالی نداره.

کلر میگه: “کاری رو انجام بده که دلت می‌خواد و به همون روشی شرکت کن که دوست داری، چون مردم به هر حال دارن قضاوت می‌کنن. تو باید کاری رو انجام بدی که خوشحالت کنه و این برای بعضیا جواب میده و برای بعضی دیگه جواب نمیده.”

تأثیر رابطه‌های غیررسمی روی سلامت روان چیه؟

نکات برای ایجاد و حفظ رابطه توی دانشگاه

با هیاهوی دانشجویی، پیدا کردن وقت برای تمرکز روی ساختن رابطه‌های سالم می‌تونه سخت باشه. در ادامه چند نکته برای موفقیت در این زمینه ارائه می‌شه:

خودت رو نشون بده: دانشگاه می‌تونه فرصت‌های زیادی رو برای آشنا شدن با آدم‌های جدید فراهم کنه، ولی رابطه‌ها یه شبه شکل نمی‌گیرن. دانیال میگه: “برای این‌که اتفاقی بیفته یا دنبال رابطه بگردی، باید آمادگی این رو داشته باشی که یه کم بیشتر خودت رو نشون بدی یا خودت رو متمایز کنی یا با آدما شروع به تعامل کنی.”
اولویت‌هات رو مشخص کن: وقت گذاشتن برای آدمایی که برات مهم هستن، یه بخش مهم برای حفظ رابطه‌هاست، چه این رابطه‌ها اجتماعی باشن چه عاشقانه. گیل همیشه وقت خاصی رو برای پارتنرش و دوستاش در نظر میگیره. نیک هم موافقه و میگه: “فقط اولویت‌بندی کردن دورهمی‌ها یه مسئله‌ی مهمه چون واقعاً آسونه که توی کارهای مختلف گم بشی.”
ارتباط برقرار کن: ارتباط، پایه‌ی یه رابطه‌ی سالمه، مخصوصاً توی دانشگاه که همه چیز هر روز داره تغییر می‌کنه. دکتر مارش میگه: “از همون اول صادق و رُک باش. ارتباط منظم کلید موفقیته.”

نیک میگه که تکنولوژی این کار رو آسون‌تر کرده. اون میگه: “اگه بیشتر روز با پارتنرت در ارتباط باشی، تقریباً حس می‌کنی که باهاش هستی.” تو روزایی که اون و پارتنرش نمی‌تونن همدیگه رو ببینن، اون میگه که اس‌ام‌اس زدن باعث میشه که با هم در ارتباط باشن.

کیل یاد گرفته که توی این مرحله از زندگی که پر از سردرگمیه، مهمه که همیشه با پارتنرش چک کنه. اون می‌گه: “مطمئن شو که هردوتون راحتین، اگه به کمک احتیاج دارین به هم مراجعه کنین و هیچ‌چیزی رو توی دلتون نگه ندارین.”

ارتباط، برای رابطه‌های راه دور هم خیلی حیاتیه. کتی میگه که اون و پارتنرش سعی می‌کنن هر روز حرف بزنن. اون میگه که براشون خیلی مهمه که از زندگی همدیگه خبر داشته باشن و احساساتشون رو درک کنن، حتی وقتی این چیزا رو از نظر فیزیکی تجربه نمی‌کنن.

یادت باشه که وقت داری: در حالی که بعضی آدما توی دوران دانشگاه رابطه‌هایی رو ایجاد می‌کنن که تا آخر عمرشون پابرجا می‌مونه، اما بیشتر آدما این‌جوری نیستن. و این کاملاً طبیعیه. مهم‌ترین نکته درباره‌ی این دوره‌ی زندگی، اینه که روی رشد خودت به‌عنوان یه فرد تمرکز کنی و بعضی وقتا یه آدم دیگه می‌تونه این روند رو پیچیده‌تر کنه. برایگهام میگه: “تو داری رشد می‌کنی و تغییر می‌کنی. اتفاقای زیادی داره برات میفته و داری تصمیم‌های بزرگ زندگی‌تو می‌گیری. و این واقعاً دشواره – و این‌که یه نفر دیگه هم باشه که باید بهش فکر کنی، این موضوع رو سخت‌تر هم می‌کنه.”

*نام بعضی از منابع برای حفظ حریم خصوصی تغییر داده شده.

“`