اختلال ریتم شبانه‌روزی خواب چیست؟ و چگونه درمان میشود؟

اختلال خواب و بیداری غیر ۲۴ ساعته

اختلال خواب و بیداری غیر ۲۴ ساعته نوعی اختلال در ریتم شبانه‌روزی خواب است. این ریتم، یک چرخه خواب ۲۴ ساعته است که بدن شما از آن پیروی می‌کند. افرادی که به این اختلال مبتلا هستند، معمولاً ریتم شبانه‌روزی‌شان کوتاه‌تر یا بلندتر از ۲۴ ساعت است.

با این حال، مواردی که چرخه خواب کمتر از ۲۴ ساعت باشد، نادر است. افراد ممکن است متوجه شوند که چرخه خوابشان به تدریج هر روز یک یا دو ساعت جابه‌جا می‌شود. ادامه این روند به مدت چند هفته می‌تواند باعث شود ریتم شبانه‌روزی فرد به طور کامل از چرخه ۲۴ ساعته معمولی خارج شود.

در حالی که بیشتر افراد هر روز در حدود یک زمان مشخص می‌خوابند، فردی که به این اختلال مبتلا است، متوجه می‌شود که زمان خوابش هر روز به تدریج به تأخیر می‌افتد. با گذشت زمان، زندگی با این اختلال می‌تواند به چالش‌های سلامتی منجر شود. افراد مبتلا به این اختلال همچنین در رعایت برنامه‌های منظم دچار مشکل می‌شوند که بر کار، مدرسه و تعهدات اجتماعی‌شان تأثیر می‌گذارد.

اختلال ریتم شبانه‌روزی خواب چیست؟

این اختلال می‌تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد و علائم آن نیز از نظر شدت ممکن است متفاوت باشد. اختلال خواب و بیداری غیر ۲۴ ساعته به تدریج پیشرفت می‌کند و شدت علائم آن نیز به همین شکل است. به عبارت دیگر، علائم این اختلال در مراحل اولیه کمتر شدید هستند. شایع‌ترین علائم این اختلال شامل موارد زیر است:

• بی‌خوابی
• خواب‌آلودگی در طول روز
• خستگی
• افسردگی
• خوابیدن هر شب دیرتر
• بیدار شدن تدریجی دیرتر هر صبح

افراد مبتلا به N24SWD ممکن است همیشه این علائم را تجربه نکنند. گاهی اوقات الگوهای خواب تأخیری آن‌ها ممکن است در نهایت با چرخه روز و شب منظم هماهنگ شود و به فرد مبتلا اجازه دهد یک شب کامل استراحت کند و صبح‌ها بیدار و فعال باشد.

با این حال، اگر این اختلال درمان نشود، چرخه خواب به جابه‌جایی ادامه می‌دهد تا دوباره از چرخه ۲۴ ساعته معمولی خارج شود.

تشخیص

اختلال خواب و بیداری غیر ۲۴ ساعته بیشتر بر افرادی که نابینا هستند، تأثیر می‌گذارد. به همین دلیل، این اختلال اغلب در افراد بینا به اشتباه تشخیص داده می‌شود. علائم آن همچنین مشابه چندین اختلال خواب دیگر است. برای تشخیص قطعی، پزشک شما تاریخچه دقیق از علائم شما را بررسی خواهد کرد و همچنین به تاریخچه خانوادگی و پزشکی شما توجه خواهد کرد.

در عین حال، N24SWD لزوماً یک اختلال ژنتیکی نیست. برخی تحقیقات به عوامل ژنتیکی اشاره دارند که در توسعه آن نقشی دارند. اگر سابقه سوء مصرف مواد یا الکل دارید، همچنین مهم است که این موضوع را به پزشک خود اطلاع دهید.

شما ممکن است از شما خواسته شود که یک دفترچه خواب نگه دارید و زمان‌های خواب و بیداری خود را برای چند هفته ثبت کنید. اگر پزشک شما مشکوک باشد که یک وضعیت پزشکی دیگر ممکن است مسئول علائم شما باشد، او درخواست آزمایش‌های اضافی مانند آزمایش خون یا سی‌تی‌اسکن خواهد کرد.

اکتیگرافی برای اندازه‌گیری چرخه‌های خواب و بیداری استفاده می‌شود. این روش برای تشخیص برخی اختلالات خواب به کار می‌رود و شامل پوشیدن یک دستگاه شبیه ساعت به مدت یک یا دو هفته است. این دستگاه دوره‌های غیرفعال و فعال خواب را ثبت می‌کند و می‌تواند به پزشک شما کمک کند تا الگوی اختلال خواب را شناسایی کند.

علل

مشخص نیست که دقیقاً چه چیزی باعث توسعه N24WD می‌شود. در طول سال‌ها، دانشمندان نظریات معقولی ارائه داده‌اند. آنچه واضح است، این است که نور و نحوه درک ما از نور نقش مهمی در توسعه این اختلال ایفا می‌کند.

در صبح، بدن شما متوجه می‌شود که روشن است و شما را بیدار می‌کند و ساعت خواب و بیداری بدن شما را تا زمان خواب بعدی تنظیم می‌کند. به همین دلیل است که شما بیشتر در یک اتاق کاملاً تاریک خواب بیشتری می‌برید، حتی اگر روز باشد.

نابینایی

این شایع‌ترین علت تحقیق شده برای N24SWD است. افرادی که نابینا هستند، توانایی درک نور را ندارند و به همین دلیل نمی‌توانند سیگنال‌های نوری را که به تنظیم ریتم شبانه‌روزی بدن کمک می‌کنند، تشخیص دهند.

برخی تحقیقات تخمین می‌زنند که حدود ۵۵٪ تا ۷۰٪ از افراد نابینا ممکن است به N24SWD مبتلا باشند. با این حال، همه افراد نابینا در معرض خطر توسعه این اختلال نیستند و برخی از آن‌ها توانایی درک نور را حفظ کرده‌اند.

حساسیت به نور

N24SWD بیشتر در افرادی که نابینا هستند، رخ می‌دهد. با این حال، در برخی موارد، ممکن است در افراد بینا نیز اتفاق بیفتد. یکی از این موارد این است که افراد بینا ممکن است به نور حساسیت بیش از حد یا عدم حساسیت داشته باشند که ممکن است بر ریتم شبانه‌روزی آن‌ها تأثیر بگذارد.

درمان

تحقیقات همچنان در حال انجام است تا درمانی پایدار برای اختلال خواب و بیداری غیر ۲۴ ساعته پیدا شود. برای برخی افراد، این یک وضعیت مادام‌العمر است که باید به طور مداوم مدیریت گردد. هتالیوز (تاسیملتون) تنها دارویی است که توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) برای درمان این اختلال تأیید شده است.

هدف درمان، بازگرداندن چرخه خواب و بیداری منظم بدن شماست. درمان با نور روشن گزینه دیگری است که ممکن است برای افرادی که این اختلال را دارند و توانایی درک نور را دارند، در نظر گرفته شود. با این حال، این گزینه درمانی تنها برای افراد بینا یا برای افراد نابینا که می‌توانند نور را درک کنند، مؤثر است.

مقابله با اختلال خواب و بیداری غیر ۲۴ ساعته

حفظ زمان‌های منظم خواب و بیداری برای فردی که به این اختلال مبتلا است، چالش‌برانگیز است. ناتوانی در درک نور به عنوان یک عامل مهم در توسعه N24SWD شناسایی شده است. با این حال، راه‌های دیگری نیز برای کمک به بدن شما در تنظیم مجدد چرخه شبانه‌روزی‌اش وجود دارد. برخی نکات برای کمک به شما در این زمینه شامل موارد زیر است:

• برنامه خواب دقیقی داشته باشید: این شامل خوابیدن و بیدار شدن در همان زمان‌های مشخص روزانه است. می‌توانید با تنظیم یک زنگ در صبح برای بیدار شدن و حذف مزاحمت‌ها در زمان خواب به این هدف برسید.
• روال خواب شبانه‌ای ایجاد کنید: بر روی ایجاد یک روال خواب آرامش‌بخش کار کنید که می‌تواند به شما در خوابیدن در شب کمک کند. این می‌تواند شامل پخش مداوم صدای سفید یا اطمینان از عدم وجود نورهای چشمک‌زن در اتاق خواب شما باشد.
• از وعده‌های غذایی بزرگ قبل از خواب خودداری کنید: خوردن یک وعده غذایی بزرگ درست قبل از خواب می‌تواند خواب شما را مختل کند. به جای آن، اگر گرسنه‌اید، یک میان‌وعده کوچک انتخاب کنید.
• از محرک‌ها قبل از خواب پرهیز کنید: الکل، نیکوتین و کافئین همگی محرک‌هایی هستند که بدن شما را فعال نگه می‌دارند و می‌توانند شما را برای ساعت‌ها بیدار نگه دارند. بهتر است چند ساعت قبل از خواب از مصرف هر چیزی که محرک است، خودداری کنید.

کلام آخر از ما

N24SWD می‌تواند یک وضعیت مختل‌کننده باشد که عملکرد روزانه شما را مختل کرده و مشکلاتی برای شما در خانه، مدرسه یا محل کار ایجاد کند. اگر مشکوک هستید که شما یا یکی از عزیزانتان به این اختلال مبتلا هستید، باید با یک متخصص پزشکی در این مورد صحبت کنید.