مدیتیشن کُندالینی: بیدار کردن نیروی زنانه برای ذهن و جسم سالم

مدیتیشنِ کُندالینی: نیروی زنانه‌ در یوگا

تو مذهب هندو، کُندالینی یه جور انرژی زنونه‌س که میگن تو پایه‌ی ستون فقرات پیچیده شده. کلمه‌ی کُندالینی از یه لغت سانسریت به معنی “مارِ پیچ‌خورده” گرفته شده. این انرژی رو میشه با یوگا، مانترا، آسانا و مدیتیشن بیدار کرد.

مدیتیشنِ کُندالینی و هدفش

مدیتیشنِ کُندالینی یه بخش از یوگای کُندالینیه و هدفش اینه که انرژی رو تو بدن به‌حرکت دربیاره. این ایده بر اساس این باوره که انرژی تو پایه‌ی ستون فقرات (همون جایی که بهش چاکرای ریشه هم میگن) باید از هفت تا چاکرا آزاد بشه و بعد از طریق چاکرای تاج که بالای سره، خارج بشه. این فرایند آزادسازی انرژی از بدنه تا یه ارتباط خوب بین ذهن و بدن‌ت بسازه و مشکلات ذهنی، جسمی و روحی رو آروم کنه. این سیستم با آگاه‌کردن بدن از طریق ارتباط با نفَس، کمکت میکنه که تو لحظه حال باشی، یه ریتم جدید بسازی و با یه نسخه‌ی برتر از خودت ارتباط برقرار کنی.

تاریخچه‌ی مدیتیشنِ کُندالینی

نمی‌شه دقیق گفت مدیتیشن کُندالینی از کجا اومده، ولی سنت‌هاش به حدود ۱۰۰۰ تا ۵۰۰ سال قبل از میلاد برمی‌گرده. کُندالینی به زبانِ سانسکریت یعنی “مار پیچ‌خورده” و منظورش همون باورهای قدیمی‌ه که هر آدم یه انرژی الهی رو تو پایه‌ی ستون فقراتش داره. تو این سنت مدیتِیشنی، دنبال اینن که این انرژی بیدار شه، آزاد بشه و ازش استفاده بشه.

مدیتیشن کُندالینی تو غرب، توسط یوگی بهجان معروف شد، که یه مدل خاص از یوگای کُندالینی رو تو دهه‌ی ۱۹۶۰ تو آمریکا ساخت و معرفی کرد. از اون موقع، این تمرین شده یه روش محبوب برای اینکه آدم‌ها نسبت به بدنشون آگاهی بیشتری پیدا کنن، ذهن‌آگاهی‌شون زیاد شه و استرس‌شون کم بشه.

هدفِ مدیتیشنِ کُندالینی

خیلیامون کلی کار‌ها رو بدونِ فکر انجام می‌دیم و معمولاً بیشتر از اینکه به فکرا و رفتارامون توجه کنیم، به محیطمون واکنش نشون می‌دیم. مثلاً، ممکنه بریم سر کار، ظرف‌ها رو بشوریم، بچه‌ها رو بخوابونیم یا غذا بخوریم بدون اینکه بفهمیم چی داره میشه.

اگه می‌خوای با آگاهی و هدفِ بیشتری زندگی کنی، یکی از راه‌هاش اینه که وارد این حالتِ توجه زیاد بشی، یعنی تمرینِ مدیتیشن. مدیتیشن کُندالینی که رو انرژی‌های اولیه تمرکز داره، یه روشه برای اینکه انرژی‌تو هدایت کنی، خودتو از استرس آزاد کنی و تو حالت “خودکار” زندگی نکنی.

مدیتیشن کُندالینی یه سری باور یا دین نیست، بلکه یه سیستمه برای اینکه انرژیِ درونت رو صدا بزنی و آگاهیِ ذهن-بدنت رو بیشتر کنی. باید این تمرین رو به چشم یه تکنیک ببینی، نه به عنوان یه سیستمِ اعتقادی، که به آدما کمک می‌کنه از شلوغی‌های دنیا جدا بشن و به خودِ درونیشون برسن. طرفدارای این روش میگن که این کار یهویی جواب نمیده و قرار نیست فوراً آروم بشی، روشنایی رو ببینی یا “آزاد” شی؛ بلکه باید پایداری داشته باشی و مداوم تمرین کنی تا بتونی از مزایاش استفاده کنی.

همون‌طور که هر روز دوش‌گرفتن، بدنِ فیزیکیت رو تمیز می‌کنه، یوگی‌ها مدیتیشن کُندالینی رو یه روش برای پاک‌کردن ذهن می‌بینن. این یه روشه برای اینکه بعد از یه روزِ پر استرس، دوباره انرژی بگیری، استرست رو همون لحظه کنترل کنی یا با خستگی مبارزه کنی. هدفش اینه که انرژی‌هات (یا همون چاکراها) رو با تعادل نگه‌داره و ذهن‌تو آروم کنه، تا به جای اینکه فقط به فکرها و محیطت واکنش نشون بدی، با هدف عمل کنی.

مزیت‌های احتمالیِ مدیتیشنِ کُندالینی

میشه مزیت‌های یادگرفتن مدیتیشنِ کُندالینی رو خلاصه کرد تو افزایش آگاهی و هدف تو زندگی روزمره‌ی آدم. به‌طور خاص، میشه این مزایا رو این‌جوری دید:

• کمک می‌کنه آدم فقط رو یه چیز تمرکز کنه و نذاره فکرای بی‌ربط، از تعادل خارجش کنن.
• روندای خودکار روزانه رو می‌شکنه و آدم رو وارد حالت ذهن‌آگاهی می‌کنه.
• ذهن، بدن و روح رو با هم به تعادل می‌رسونه.
• انرژیِ خلاقیت رو قوی می‌کنه تا آدم بتونه با پروژه‌های زندگیش مقابله کنه.
• آگاهی از بدن رو زیاد می‌کنه.
• الگوهای مغزی و تعادل احساسی رو بهتر می‌کنه.
• به کم‌شدن اضطراب کمک می‌کنه.
• به آزادسازی استرس و پیدا‌کردن حسِ آرامش کمک می‌کنه.
• عملکرد شناختی رو بهتر می‌کنه.
• خواب رو بهتر می‌کنه و مشکلاتِ خواب رو حل می‌کنه.
• به آدم یاد میده چه‌جوری درست نفس بکشه (به دیافراگم) و ظرفیت ریه‌ها رو زیاد می‌کنه.

خطرات احتمالیِ مدیتیشنِ کُندالینی

هیچ خطرِ بلندمدت و مشخصی تو تمرین مدیتیشن کُندالینی وجود نداره. مثل هر فعالیتِ بدنی دیگه، اگه آب کافی بخوری و وقتی خسته شدی استراحت کنی، حالت بهتر میشه. دقت کن که نفس‌کشیدنِ عمیق و آروم، ممکنه اولش باعث بشه سرت گیج بره یا حس سبکی داشته باشی.

چه‌جوری مدیتیشنِ کُندالینی رو تمرین کنیم

تو این‌جا مراحل اولیه رو میبینی که باید برای شروع یه تمرین خیلی ساده‌ی مدیتیشن کُندالینی انجام بدی. یادت باشه که بهتره از کم شروع کنی. یه تعهدِ مدیتیشنی انتخاب کن که بتونی مدیریتش کنی و فکر می‌کنی می‌تونی هر روز انجامش بدی.

1. انتخابِ جا: مدیتیشن کُندالینی رو میشه هر جایی انجام داد. ایده‌آلش اینه که یه جای ساکت و بی‌حاشیه پیدا کنی که دمای هواش برات مناسب باشه. این جا باید یه جایی باشه که توش احساس آرامش کنی و احتمالاً کسی مزاحمت نشه.
2. انتخاب لباس: هر لباسی که توش راحت هستی رو بپوش. خیلیا لباسای گشاد و راحتِ نخی می‌پوشن و ممکنه یه چیزی مثل شال نخ رو سرشون بندازن.
3. انتخابِ زمان تمرین: می‌تونی صبح زود تمرین کنی تا اهداف‌تو برای اون روز مشخص کنی یا وقتی که احتمالِ اینکه کسی مزاحمت شه، کمه. همچنین می‌تونی قبل از خواب تمرین کنی تا روزت با آرامش تموم شه.
4. حالت نشستن: رو زمین چهارزانو بشین یا روی صندلی بشین و وزنتو رو پاهات بنداز. مهم‌ترین نکته اینه که حالتی رو انتخاب کنی که برات راحت باشه و بتونی ستون فقراتت رو راست نگه داری.
5. انتخابِ مدت زمان تمرین: این می‌تونه از سه دقیقه تا دو ساعت و نیم باشه. بعضی وقتا، مدت‌زمان‌های متداول برای مدیتیشن، ۱۱ دقیقه، ۱۵ دقیقه، ۲۲ دقیقه و ۳۱ دقیقه هستن.
6. انتخاب مانترا: موقع نفس‌کشیدن، یه مانترا رو تکرار کن تا کمکت کنه تمرکز کنی. یه مثال خوب برای مبتدی‌ها، مانترای “سات نام” هست که به معنی “حقیقت، وجودِ من است”.
7. تمرکز رو نفس: به نفست توجه کن و کم‌کم سرعتش رو کم کن. هدفت اینه که یه دورِ تنفس (دم و بازدم) حدود هفت تا هشت ثانیه طول بکشه.
8. حس‌کردنِ حرکت تنفس: تو موقع تمرینِ تنفست و تکرار مانترا، رو این تمرکز کن که چه‌جوری نفست تو بدنت حرکت می‌کنه و کمک می‌کنه که آروم شی.
9. پایان مدیتیشن: این چرخه‌ی تنفس رو تا زمانی که مشخص کردی، ادامه بده. با یه نَفَسِ عمیق، کفِ دستاتو به هم فشار بده یا دستاتو بالا بیار و بعدش آروم بشین و بازدم کن.
10. به‌مرور زمان، زمان مدیتیشن رو زیاد کن: هدف بذار که کم‌کم مدت‌زمان مدیتیشن‌ت رو بیشتر کنی.

تحقیقات راجع به مدیتیشن کُندالینی

تحقیقات راجع به مدیتیشن کُندالینی هنوز تو مراحل اولیه‌شه، ولی در کل نشون میده که روی سطح خودباوری، حالت روحی و سلامتی احساسی، اثرای خوبی داره. خیلیا از محقق‌ها، امکانِ استفاده از یوگای کُندالینی رو در کنار بقیه درمان‌ها می‌بینن تا به آدمایی که با سطح بالای استرس ناشی از بیماری‌های مزمن دست‌و‌پنجه نرم می‌کنن، کمک بشه.

یه نکته که باید یادآوری بشه

اگه به یادگرفتن مدیتیشن کُندالینی علاقه‌مند شدی، یادت باشه که شروع‌کردنش از یه مقدار کم، اشکالی نداره و جای‌دادن مدیتیشن تو زندگی روزمره، می‌تونه سخت باشه. اولاش، حتی دو دقیقه مدیتیشن هم ممکنه سخت به نظر بیاد. ولی ناامید نشو. آروم‌کردن ذهن، تمرین می‌خواد و حتی چند دقیقه هم می‌تونه تأثیر مثبت بذاره.

وقتی زمان بگذره، راحت‌تر می‌تونی خودتو وارد حالت مدیتیشن کنی. وقتی این توانایی رو پیدا کردی، هدف اینه که اون حالت جدید از آگاهی رو به بقیه‌ی جنبه‌های زندگیت منتقل کنی. این تمرین، به جای اینکه فقط به چیزی که برات اتّفاق میوفته، واکنش نشون بدی، می‌تونه کمکت کنه که فکرا، احساسا و رفتاراتو با هدف و دیدِ بیشتری مدیریت کنی.