مکانیسم‌های دفاعی چیست؟ راهکارهایی برای مقابله با استرس و اضطراب

مکانیسم‌های دفاعی: روش‌های مقابله با استرس و اضطراب

مکانیسم‌های دفاعی روش‌هایی هستند که افراد برای مقابله با احساسات استرس یا اضطراب از آن‌ها استفاده می‌کنند. این روش‌ها می‌توانند به‌طور گسترده‌ای در درجه کمک یا احتمال آسیب بیشتر متفاوت باشند. برای اکثر افراد، مکانیسم‌های دفاعی رفتارهای ناخودآگاه هستند.

شناسایی و تشخیص مکانیسم‌های دفاعی سازگار و ناسازگار، به همراه ریشه‌ها یا محرک‌های آن‌ها، می‌تواند به شما کمک کند تا خود را بهتر درک کرده و از خود مراقبت کنید.

زیگموند فروید، روان‌تحلیل‌گر مشهور، اولین کسی بود که ایده مکانیسم‌های دفاعی را مطرح کرد. فروید معتقد بود که افراد به‌طور ناخودآگاه از مکانیسم‌های دفاعی برای محافظت از خود در برابر افکار، احساسات یا موقعیت‌های دشوار یا ناراحت‌کننده استفاده می‌کنند.

در یک نگاه

مکانیسم‌های دفاعی روش‌هایی برای مدیریت احساسات اضطراب هستند. این مکانیسم‌ها می‌توانند بالغ و سازگار باشند، مانند استفاده از شوخی یا جانشینی برای مقابله. همچنین می‌توانند ابتدایی، نابالغ یا ناسازگار باشند، مانند استفاده از پروجکشن یا رفتارهای منفعل-پرخاشگر. این مقاله به بررسی رایج‌ترین مکانیسم‌های دفاعی و دلایل استفاده از آن‌ها می‌پردازد. همچنین به شرایطی که ممکن است به کمک نیاز داشته باشید و نوع کمکی که در دسترس شماست، می‌پردازد.

انواع مکانیسم‌های دفاعی

مکانیسم‌های دفاعی گاهی به‌طور کلی به دو دسته دفاع‌های ابتدایی یا بالغ تقسیم می‌شوند. مکانیسم‌های دفاعی بالغ بیشتر سازگار هستند و دفاع‌های ابتدایی کمتر سازگارند.

مکانیسم‌های دفاعی ابتدایی

مکانیسم‌های دفاعی ابتدایی اولین مکانیسم‌هایی هستند که در مراحل توسعه‌ای به‌وجود می‌آیند و شامل پس‌رفت، انکار، تقسیم، پروجکشن، تثبیت، خیال‌پردازی، شناسایی، پرخاشگری منفعل، توجیه، شکل‌گیری واکنشی، ایده‌آل‌سازی و عمل‌کردن هستند.

مکانیسم‌های ابتدایی گاهی به دو دسته دفاع‌های نوروتیک یا نابالغ تقسیم می‌شوند. دفاع‌های نوروتیک شامل عقلانی‌سازی، جبران، سرکوب، جدایی، شکل‌گیری واکنشی و جابجایی هستند.

نمونه‌هایی از مکانیسم‌های دفاعی نابالغ شامل انکار، توجیه، پروجکشن، تقسیم و عمل‌کردن هستند.

مکانیسم‌های دفاعی بالغ

مکانیسم‌های دفاعی بالغ ممکن است مفیدتر باشند و آسیب کمتری به خود و دیگران وارد کنند. دفاع‌های بالغ شامل پذیرش واقعیت حتی اگر ناخوشایند باشد، هستند. افکار، احساسات و موقعیت‌های ناراحت‌کننده به اشکال کمتر تهدیدآمیز تفسیر و پرداخته می‌شوند به‌جای اینکه انکار شوند.

افراد می‌توانند با انتخاب استفاده از مکانیسم‌های دفاعی بالغ تمرین کنند، زیرا این مکانیسم‌ها ممکن است به‌طور طبیعی اتفاق نیفتند. آن‌ها معمولاً نیاز به نیت، تمرین و تلاش دارند. مکانیسم‌های دفاعی بالغ شامل نوع‌دوستی، پیش‌بینی، شوخی، جانشینی و سرکوب هستند.

مکانیسم‌های دفاعی رایج

در اوایل قرن بیستم، آنا فروید، دختر زیگموند فروید، ده مورد از رایج‌ترین مکانیسم‌های دفاعی که افراد استفاده می‌کنند را مورد توجه قرار داد. روان‌تحلیل‌گران به‌طور مداوم در حال گسترش این تعداد هستند. در اینجا تفکیکی از رایج‌ترین انواع مکانیسم‌های دفاعی که افراد استفاده می‌کنند، آورده شده است.

• اجتناب: اجتناب مکانیسم دفاعی است که افراد برای دوری از مواجهه با یک مشکل به کار می‌برند. با اجتناب، شما هرگونه افکار یا احساسات ناخوشایند یا منفی را نادیده می‌گیرید بدون اینکه سعی کنید آن‌ها را درک کنید.
• انکار: انکار برای دوری از مواجهه با یک موقعیت استرس‌زا یا طاقت‌فرسا استفاده می‌شود. وقتی فردی در حالت انکار است، از پذیرش واقعیت موقعیت خود امتناع می‌کند.
• پروجکشن: پروجکشن عمل ناخودآگاه نسبت دادن احساسات یا ویژگی‌های ناخواسته‌ای است که شما نمی‌خواهید یا نمی‌توانید در مورد خود بپذیرید، به شخص دیگری.
• تحریف: تحریف به معنای تفسیر نادرست محیط شما برای دیدن آنچه می‌خواهید ببینید، به شیوه‌ای که می‌خواهید ببینید، است.
• سرکوب: در سرکوب، فرد احساسات و افکار دردناک یا طاقت‌فرسا را در موقعیت‌هایی که آن‌ها را تجربه می‌کند، مسدود می‌کند.
• شناسایی: شناسایی شامل پذیرش افکار و رفتارهای فردی است که بر شما قدرت دارد.
• عقلانی‌سازی: با عقلانی‌سازی، افراد از منطق و واقعیت‌ها برای دوری از احساسات یا موقعیت‌های ناخوشایند استفاده می‌کنند.
• پس‌رفت: پس‌رفت شامل مقابله با یک موقعیت استرس‌زا یا اضطراب‌آور با بازگشت به مرحله‌ای از توسعه قبلی است.
• جانشینی: جانشینی، در بسیاری از موارد، یک مکانیسم دفاعی مثبت است.
• جدایی: جدایی شامل قطع ارتباط با خود و افکار، احساسات، خاطرات یا حس هویت خود است.
• جابجایی: جابجایی شامل ابراز احساسات، ناامیدی‌ها و انگیزه‌های دشوار بر روی شخص یا شیء کمتر تهدیدآمیز است.

چرا افراد از مکانیسم‌های دفاعی استفاده می‌کنند

بسیاری از مکانیسم‌های دفاعی به‌طور ناخودآگاه به‌عنوان تلاش‌هایی برای محافظت از خود و جلوگیری از احساسات، افکار یا انگیزه‌های ناخوشایند اتفاق می‌افتند. آن‌ها می‌توانند از خفیف تا شدید و از ناسازگار تا سازگار متغیر باشند.

افرادی که مورد آزار قرار گرفته‌اند و دارای شرایط روانی مانند اضطراب و افسردگی هستند، معمولاً از مکانیسم‌های دفاعی برای مقابله در زندگی روزمره خود استفاده می‌کنند. در حالی که استفاده از مکانیسم‌های دفاعی در کوتاه‌مدت ممکن است احساس خوبی به شما بدهد، باید تا حد امکان از آن‌ها دوری کنید.

کار کردن با یک درمانگر می‌تواند مفید باشد تا به شناسایی و درک چگونگی ظهور مکانیسم‌های دفاعی در زندگی، روان و واکنش‌های شما کمک کند تا بتوانید آگاهی خود را عمیق‌تر کنید و انتخاب‌های بیشتری در مورد چگونگی واکنش به موقعیت‌ها یا احساسات استرس‌زا داشته باشید.

زمانی که ممکن است به کمک نیاز داشته باشید

اگر متوجه شدید که به‌طور مکرر به مکانیسم‌های دفاعی برای مقابله حتی در کوچک‌ترین موقعیت‌های ناخوشایند روی می‌آورید، ممکن است به کمک نیاز داشته باشید.

کمک برای افرادی که به مکانیسم‌های دفاعی وابسته هستند، معمولاً درمان است. در درمان، شما با ابزارهایی برای توسعه روش‌های سازگار برای مقابله با موقعیت‌های استرس‌زا، ناخوشایند یا طاقت‌فرسا تجهیز می‌شوید.

اگر استفاده ناخودآگاه شما از مکانیسم‌های دفاعی منجر به اختلال عملکرد قابل توجهی شود، ممکن است بخواهید با یک روانپزشک یا پزشک مشورت کنید تا بررسی کنید که چگونه دارو می‌تواند کمک کند.

این موضوع برای شما چه معنایی دارد

مکانیسم‌های دفاعی رایج و قابل انتظار هستند. استفاده از یک مکانیسم دفاعی برای محافظت از خود در سناریوهای خاص می‌تواند سازگار باشد. به‌عنوان مثال، عقلانی‌سازی یک موقعیت چالش‌برانگیز می‌تواند به شما کمک کند تا متوجه شوید که شاید تغییرات مثبتی از آن ناشی شده باشد.

با این حال، بهتر است در مواقع دشوار به مکانیسم‌های دفاعی مضر تکیه نکنید، زیرا ممکن است باعث قطع ارتباط شما با واقعیت شود. اگر به کمک نیاز دارید، در تماس با یک متخصص سلامت روان تردید نکنید.