مروری بر آبسه دندان
آبسه دندان یک کیسه پر از چرک است که در نزدیکی دندان شما تشکیل میشود.
آبسه چیست؟
آبسه یک کیسه پر از چرک است که میتواند تقریباً در هر نقطهای از بدن شما تشکیل شود. زمانی که دچار عفونت میشوید، سیستم ایمنی بدن شما فعال میشود تا با آن مبارزه کند. گلبولهای سفید به ناحیه عفونی میروند و در بافت آسیبدیده تجمع میکنند. این تجمع منجر به التهاب میشود که باعث تشکیل یک کیسه میگردد. این کیسه با چرک پر میشود و آبسه را ایجاد میکند. چرک شامل گلبولهای سفید زنده و مرده، میکروبها، مایعات و بافت مرده است.
انواع مختلف آبسهها
آبسهها انواع مختلفی دارند و میتوانند روی پوست، در دهان یا اطراف یک عضو داخلی ایجاد شوند.
آبسههای پوستی
آبسههای پوستی (آبسههای جلدی) زیر پوست شما تشکیل میشوند. این نوع آبسهها شایع بوده و معمولاً درمان آنها آسان است. انواع آبسههای پوستی شامل:
- آبسه زیر بغل: آبسه زیر بغل زمانی رخ میدهد که چرک در زیر بغل جمع شود. یکی از علل شایع آبسههای زیر بغل، بیماری هیدرادنیتس سوپراتیوا است که باعث بروز برآمدگیهای قرمز و حساس در پوست زیر بغل میشود و ممکن است به آبسه تبدیل گردد.
- آبسه پستان: آبسه پستان یک کیسه چرک در پستان شماست. عفونتهای درماننشده پستان میتوانند به آبسه پستان منجر شوند و این نوع آبسهها معمولاً در افرادی که در حال شیردهی هستند، رخ میدهند.
- آبسه آنورکتال: آبسه آنورکتال آبسهای است که در زیر پوست اطراف مقعد یا رکتوم شما قرار دارد. آبسه پریآنال نوعی از آبسه آنورکتال است که بر پوست اطراف مقعد تأثیر میگذارد. آبسه پیلونیدال نیز آبسهای است که در پوست چینخوردگی ناحیه نشیمنگاه ایجاد میشود.
آبسهها در دهان
آبسهها در دهان میتوانند روی دندانها، لثهها و گلو تأثیر بگذارند. آبسه دندان (آبسه دندانی) آبسهای است که در اطراف یک دندان تشکیل میشود. انواع مختلفی از آبسههای دندانی وجود دارد:
- آبسه لثه: نام دیگر آبسه لثه، آبسه لثهای است که در لثههای شما تشکیل میشود و معمولاً بر دندانها تأثیری ندارد.
- آبسه پری آپیکال: آبسه پری آپیکال عفونتی است که در نوک ریشه دندان شما تشکیل میشود. این نوع آبسه میتواند به دلیل آسیبهای دندانی یا پوسیدگی دندان ایجاد شود.
- آبسه پریودنتال: آبسه پریودنتال بر استخوانها و بافتهایی که از دندانهای شما حمایت میکنند تأثیر میگذارد و معمولاً به دلیل بیماری پریودنتال یا بیماری لثه رخ میدهد.
سایر آبسهها در دهان ممکن است شامل:
- آبسه لوزه: آبسه لوزهای کیسهای از چرک در پشت یکی از لوزههای شماست و بیشتر در نوجوانان و جوانان شایع است.
- آبسه پریلوزهای: نام دیگر آبسه پریلوزهای، آبسه کوئینزی است که تجمع چرک بین لوزهها و دیواره گلو شماست.
- آبسه رتروفارنژیال: آبسه رتروفارنژیال آبسهای در پشت گلو شماست که زمانی تشکیل میشود که غدد لنفاوی در پشت گلو عفونی شوند.
آبسههای داخلی
آبسههای داخلی به مراتب کمتر از آبسههای خارجی رخ میدهند، اما میتوانند در نخاع، مغز و سایر اعضای بدن ایجاد شوند. تشخیص و درمان آبسههای داخلی معمولاً دشوارتر است.
- آبسه شکمی: آبسه شکمی تجمع چرک در داخل شکم شماست و ممکن است در داخل یا نزدیک کبد، کلیهها، پانکراس یا سایر اعضای بدن قرار داشته باشد.
- آبسه نخاعی: آبسه نخاعی تجمع چرک در اطراف نخاع شماست و معمولاً به دلیل عفونت در ستون فقرات ایجاد میشود.
- آبسه مغزی: آبسه مغزی تجمع نادری از چرک در مغز شماست که ممکن است زمانی تشکیل شود که باکتریها از عفونت در سایر نقاط سر یا جریان خون به مغز شما وارد شوند.
علائم و علل
آبسه چگونه به نظر میرسد؟
آبسه زیر پوست شما به راحتی قابل مشاهده است. ممکن است قرمز، برآمده و متورم به نظر برسد. پوست روی مرکز آبسه ممکن است نازک بوده و به دلیل وجود چرک زیر سطح پوست، زرد یا سفید به نظر برسد. آبسه ممکن است حساس و گرم به لمس باشد. سایر علائم آبسههای پوستی شامل درد، تب و لرز است.
آبسه در دهان ممکن است باعث درد شدید دندان شود. آبسه لثه به صورت ورم در لثهها ظاهر میشود و گاهی اوقات فک، کف دهان یا گونهها نیز متورم میشوند. سایر علائم آبسههای دهانی شامل:
- حساسیت دندانها.
- تب.
- مشکل در بلع.
- مشکل در باز کردن دهان.
برای آبسههای عمیقتر یا آنهایی که در داخل بدن قرار دارند، علائم به وضوح قابل مشاهده نیستند. برخی از علائم به ناحیهای از بدن که تحت تأثیر قرار گرفته، مربوط میشود. شما ممکن است تجربه کنید:
- خستگی.
- درد و حساسیت.
- تب.
- لرز.
- تعریق زیاد.
- کاهش اشتها.
- کاهش وزن.
آبسه چگونه تشکیل میشود؟
عفونتهای باکتریایی معمولاً باعث ایجاد آبسهها میشوند. باکتری به نام استافیلوکوکوس عامل اکثر آبسهها است. زمانی که باکتریها به بدن شما وارد میشوند، سیستم ایمنی بدن شما گلبولهای سفید را برای مبارزه با عفونت ارسال میکند. این فرآیند باعث التهاب میشود و بافتهای نزدیک میمیرند. زمانی که این اتفاق میافتد، یک کیسه تشکیل میشود و با چرک پر میشود و آبسه را ایجاد میکند. به ندرت، ویروسها، انگلها و قارچها نیز میتوانند باعث ایجاد آبسه شوند.
تشخیص و آزمایشها
چگونه آبسه تشخیص داده میشود؟
پزشک شما میتواند آبسه پوستی را در طی یک معاینه فیزیکی تشخیص دهد. آنها به آبسه نگاه کرده و درباره علائم شما سؤال میکنند. ممکن است نمونهای از چرک آبسه شما برای آزمایش جمعآوری کنند. با این نمونه، پزشک شما میتواند نوع باکتری که باعث آبسه شده است را شناسایی کند. این اطلاعات میتواند به آنها کمک کند تا بهترین روش درمان را انتخاب نمایند. آبسههای عمیقتر، از جمله آبسههای داخلی، دشوارتر برای تشخیص هستند زیرا نمیتوان آنها را به سادگی دید.
آزمایشهای تصویربرداری که ممکن است پزشک شما نیاز داشته باشد
پزشک شما ممکن است نیاز به انجام آزمایشهای تصویربرداری داشته باشد. این آزمایشها ممکن است شامل موارد زیر باشند:
- سونوگرافی: سونوگرافی یک آزمایش تصویربرداری پزشکی ایمن است که از امواج صوتی برای ایجاد ویدئویی زنده از اندامهای داخلی شما استفاده میکند.
- سیتیاسکن (توموگرافی کامپیوتری): سیتیاسکن از اشعه ایکس و کامپیوترها برای ایجاد تصاویری از مقطع عرضی بدن شما استفاده میکند.
- امآرآی (تصویربرداری با رزونانس مغناطیسی): امآرآی از یک آهنربای بزرگ، امواج رادیویی و یک کامپیوتر برای ایجاد تصاویر واضح از اندامها و ساختارهای بدن شما استفاده میکند.
مدیریت و درمان آبسه
آبسه چگونه درمان میشود؟
یک آبسه بسیار کوچک یا یکی که نزدیک به سطح پوست شماست ممکن است بهطور خودبهخود بهبود یابد. شما میتوانید با استفاده از یک کمپرس گرم بر روی ناحیه، آبسه را درمان کنید. ممکن است آبسه بهطور طبیعی تخلیه شود، اما نباید سعی کنید آبسه را در خانه تخلیه یا ترکیدگی کنید. اگر سعی کنید خودتان چرک آبسه را فشار دهید، میتواند به راحتی باکتریها را به سایر نواحی پوست شما منتقل کند.
پزشک شما ممکن است یک آنتیبیوتیک تجویز کند. اما درمان آبسه ممکن است به تخلیه جراحی نیاز داشته باشد. ابتدا پزشک شما یک بیحسی موضعی به ناحیه اطراف آبسه تزریق میکند. با بیحسی موضعی، شما بیدار خواهید ماند اما ناحیه بیحس خواهد بود.
پزشک شما یک برش کوچک (جراحی) در آبسه ایجاد میکند. آنها اجازه میدهند آبسه تخلیه شود و هرگونه چرک، بافت مرده و زبالههای باقیمانده را خارج کنند. آنها آبسه را باز میگذارند تا هرگونه چرک باقیمانده تخلیه شود. (برای آبسههای بزرگتر، ممکن است آبسه باز را با گاز بستهبندی کنند.) سپس، آنها یک پانسمان تمیز و خشک بر روی ناحیه قرار میدهند. برش بهطور طبیعی بهبود مییابد و ممکن است در محل برش یک زخم باقی بماند. زخم میتواند به شما بگوید که آبسه در حال بهبود است.
برای درمان آبسه در لثهها، دندانپزشک شما یک روش تخلیه جراحی انجام خواهد داد. بسته به شدت آبسه، ممکن است نیاز به انجام درمان ریشه یا کشیدن دندانهای آسیبدیده داشته باشند. آنها ممکن است همچنین آنتیبیوتیک تجویز کنند.
برای آبسههای داخلی، پزشک شما ممکن است یک آسپیراسیون با سوزن انجام دهد. بسته به محل آبسه، شما بیحسی موضعی یا عمومی دریافت خواهید کرد. سپس، آنها با استفاده از سونوگرافی یا سیتیاسکن، سوزن را به محل مناسب هدایت میکنند. آنها آبسه را با استفاده از سوزن تخلیه میکنند. ممکن است یک برش کوچک در پوست شما ایجاد کرده و یک لوله پلاستیکی نازک به نام کاتتر تخلیه وارد کنند. کاتتر اجازه میدهد آبسه به یک کیسه تخلیه شود. ممکن است مجبور شوید کیسه را برای یک هفته یا بیشتر در محل نگه دارید.
پیشگیری
چگونه میتوانم از آبسه جلوگیری کنم؟
شما میتوانید با حفظ پوست خود تمیز و خشک، از آبسههای پوستی جلوگیری کنید. ورود باکتریها به زخمهای جزئی علت اصلی بیشتر آبسههای پوستی است. سایر اقداماتی که میتوانید برای جلوگیری از آبسههای پوستی انجام دهید شامل موارد زیر است:
- شستن دستها بهطور مکرر.
- عدم اشتراکگذاری حوضهها، تیغها یا مسواکها.
- اجتناب از بریدن پوست هنگام اصلاح.
- حفظ یک رژیم غذایی سالم.
- ترک سیگار.
- رعایت بهداشت دهان و دندان.
جلوگیری از آبسههای داخلی میتواند دشوارتر باشد. آنها معمولاً عوارض ناشی از شرایط دیگر هستند.
چشمانداز / پیشآگهی
چشمانداز برای یک آبسه چیست؟
آبسههای پوستی جزئی ممکن است بهطور خودبهخود بهبود یابند. اما شما باید برای هر آبسهای که در عرض چند هفته از بین نمیرود، به پزشک خود مراجعه کنید. با درمان، آبسه این فرصت را خواهد داشت که بهدرستی تخلیه شده و بهبود یابد. اگر آبسه پوستی تخلیه نشود، میتواند به رشد ادامه دهد و با چرک پر شود تا اینکه ترکیده شود. یک آبسه ترکیده میتواند بسیار دردناک باشد و باعث گسترش عفونت شود.
درمان آبسههای دندانی و سایر آبسههای دهانی بهویژه مهم است. آبسههای دندانی درماننشده میتوانند جان شما را تهدید کنند. عفونتهای درماننشده میتوانند به بافتهای اطراف در بدن شما گسترش یابند. این میتواند عوارض جدی از جمله سپسیس و فاسئیت نکروتیک ایجاد کند که میتواند منجر به مرگ شود.
چشمانداز برای آبسههای داخلی به محل و درمان بستگی دارد.
زندگی با آبسه
چگونه بعد از درمان آبسه از خودم مراقبت کنم؟
اگر شما تخلیه جراحی برای یک آبسه پوستی داشتهاید، باید هر روز زخم خود را ارزیابی کنید. ممکن است نیاز به بستهبندی مجدد زخم با دستورالعملهای پزشک خود داشته باشید. شما باید پانسمان خود را بهطور لازم تعویض کنید. هرگونه تخلیه اضافی باید در عرض چند روز متوقف شود. درد ناشی از زخم بهتدریج کاهش مییابد. آبسه باید در عرض دو هفته بهطور کامل بهبود یابد.
کی باید به پزشک خود مراجعه کنم؟
پزشک شما ممکن است یک قرار ملاقات پیگیری برای بررسی یا بستهبندی مجدد آبسه شما تنظیم کند. مطمئن شوید که تمام قرار ملاقاتها را حفظ کنید. اگر هر یک از علائم زیر را داشتید، فوراً به پزشک خود مراجعه کنید:
- تب.
- قرمزی.
- تورم.
- افزایش درد.
سوالات متداول
تفاوت بین آبسه و جوش چیست؟
جوش (فورونکل) یک آبسه است که در محل غده عرق یا فولیکول مو تشکیل میشود و بر بافتهای اطراف تأثیر میگذارد. جوشها کوچکتر و نزدیکتر به سطح پوست نسبت به آبسههای پوستی معمولی هستند. جوشها معمولاً در نواحی گردن، سینه، صورت و نشیمنگاه یافت میشوند. جوشها بهویژه در نواحی حساس مانند بینی، گوشها و انگشتان دردناک هستند.
آبسهها کیسههای چرکی هستند که میتوانند در هر نقطه از بدن شما ایجاد شوند. آبسههای پوستی شایع هستند. شما ممکن است بتوانید یک آبسه پوستی را در خانه با کمپرسهای گرم درمان کنید. اما آبسههای دهانی و داخلی موضوعاتی نیستند که باید با آنها شوخی کرد. اگر هرگونه علائم آبسهای دارید که بهطور خودبهخود از بین نرفته است، با پزشک خود صحبت کنید. آنها میتوانند آبسه شما را ارزیابی کرده و درمان مناسب را تعیین کنند.
بیشتر بخوانید
مدیتیشن یک روز پربرکت برای جذب عشق وامنیت و سلامتی
خود هیپنوتیزم درمان زود انزالی در مردان توسط هیپنوتراپیست رضا خدامهری
تقویت سیستم ایمنی بدن با خود هیپنوتیزم
شمس و طغری
خود هیپنوتیزم ماندن در رژیم لاغری و درمان قطعی چاقی کاملا علمی و ایمن
خود هیپنوتیزم تقویت اعتماد به نفس و عزت نفس