معنای واقعی «الکلی» چیست؟ فاش شد!

تأثیرات منفی واژه “الکلی”

در حالی که بسیاری از افراد ممکن است از واژه “الکلی” برای توصیف کسی که به الکل اعتیاد دارد استفاده کنند، این اصطلاح توهین‌آمیز و قدیمی است. بهتر است بگوییم “شخصی با اختلال مصرف الکل” یا “اختلال مصرف مواد”. در ادامه این مقاله، پس از توضیح درباره واژه “الکلی”، از اصطلاحات مناسب‌تری استفاده خواهد شد.

واژه “الکلی” به چه معناست؟

واژه “الکلی” به شخصی اشاره دارد که به اختلالی به نام اختلال مصرف الکل (AUD) مبتلا است. این اختلال باعث می‌شود فردی که به آن مبتلا است تمایل شدیدی به مصرف الکل داشته باشد، حتی زمانی که این مصرف به سلامت او آسیب می‌زند. با این حال، اشاره به فردی با این شرایط به عنوان “الکلی” بار معنایی منفی دارد که می‌تواند آسیب‌زننده و مضر باشد. اختلال مصرف الکل یک وضعیت است که نیاز به درمان و مدیریت مناسب دارد. برچسب‌هایی مانند “الکلی” هیچ کمکی به فرد مبتلا به این اختلال نمی‌کند تا کمک لازم را دریافت کند.

ویژگی‌های اختلال مصرف الکل

اختلال مصرف الکل می‌تواند یک وضعیت پنهان باشد، به‌ویژه برای افرادی که قبلاً به‌طور گاه‌به‌گاه الکل مصرف کرده‌اند. ویژگی‌های رایجی که باید به آن‌ها توجه کنید اگر مشکوک هستید که خودتان یا یکی از عزیزانتان ممکن است به این اختلال مبتلا باشد، شامل موارد زیر است:

• عدم توانایی در متوقف کردن نوشیدن الکل پس از شروع
• پنهان کردن مصرف الکل از خانواده و دوستان
• نوشیدن الکل برای بهبود احساس خود یا وضعیت
• سقوط به حالت بی‌هوشی پس از نوشیدن طولانی
• احساس تمایل شدید به نوشیدن
• پنهان کردن الکل در مکان‌هایی که خانواده و دوستان به‌دنبال آن نروند
• از دست دادن علاقه به فعالیت‌هایی که قبلاً از آن‌ها لذت می‌بردید
• احساس استرس، خشم یا تحریک‌پذیری زمانی که الکل نمی‌نوشید یا از آن محروم هستید
• احساس تهوع یا اضطراب زمانی که الکل نمی‌نوشید

شناسایی اعتیاد به الکل

مصرف سنگین الکل، ویژگی اصلی اختلال مصرف الکل است. با این حال، آنچه که مصرف سنگین الکل را تشکیل می‌دهد، اغلب نسبی است. به همین دلیل، مؤسسه ملی سوء مصرف الکل و الکلیسم (NIAAA) مصرف سنگین الکل را به‌عنوان مصرف بیش از چهار نوشیدنی در روز یا چهارده نوشیدنی در هفته برای مردان تعریف می‌کند. برای زنان، این مقدار بیش از سه نوشیدنی در روز یا هفت نوشیدنی در هفته است. اداره خدمات سوء مصرف مواد و بهداشت روان (SAMHSA) مصرف سنگین الکل را به‌عنوان نوشیدن الکل در ۵ روز یا بیشتر در ماه گذشته تعریف می‌کند.

کتاب “راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی” معیارهای تشخیصی برای شناسایی اختلال مصرف الکل را ارائه می‌دهد. برای تشخیص این اختلال، باید حداقل سه مورد از عوامل زیر برای حداقل دوازده ماه وجود داشته باشد:

• افزایش تحمل الکل؛ با این حال، یک مشکل متابولیک مانند آسیب کبدی ممکن است مانع از افزایش تحمل الکل شود.
• ادامه مصرف الکل با وجود آگاهی از عواقب منفی آن
• صرف زمان زیاد در فکر کردن به الکل، مصرف آن یا تلاش برای به‌دست آوردن آن
• تجربه علائمی مانند تهوع، اضطراب، بی‌خوابی یا لرزش زمانی که الکل نمی‌نوشید
• عدم توانایی در ترک الکل با وجود تمایل به توقف
• مصرف الکل به مدت طولانی‌تر از آنچه که قصد داشتند، مثلاً عدم آگاهی از اینکه در پایان یک هفته هر روز الکل مصرف کرده‌اند
• کناره‌گیری از فعالیت‌ها و تعاملات اجتماعی که قبلاً در آن‌ها شرکت می‌کردید و از آن‌ها لذت می‌بردید

علل اختلال مصرف الکل

اختلال مصرف الکل می‌تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود. مصرف مقادیر زیاد الکل در طولانی‌مدت احتمال ابتلا به این اختلال را افزایش می‌دهد. با این حال، زمان لازم برای توسعه این وضعیت بسیار فردی است. در حالی که ممکن است این اختلال در برخی افراد سال‌ها طول بکشد تا توسعه یابد، برای دیگران ممکن است تنها چند ماه طول بکشد. افرادی که در دسته اخیر قرار دارند، معمولاً از نظر ژنتیکی مستعد ابتلا به اختلال مصرف الکل هستند. برخی عوامل باعث می‌شوند که برخی افراد در معرض خطر بیشتری برای توسعه این اختلال قرار بگیرند. این عوامل شامل:

• استرس: بسیاری از افراد گزارش می‌دهند که در زمان‌های استرس بالا، تمایل بیشتری به نوشیدن الکل دارند.

نوشیدن الکل و وابستگی به آن

نوشیدن الکل به منظور کاهش استرس می‌تواند به راحتی منجر به وابستگی به الکل و بروز اختلال مصرف الکل شود.

شرایط سلامت روان

برخی از شرایط سلامت روان مانند افسردگی و اضطراب می‌توانند باعث افزایش تمایل به مصرف الکل شوند. الکل باعث افزایش سطح دوپامین در مغز می‌شود که این موضوع می‌تواند برای افرادی که احساس غم یا افسردگی می‌کنند، جذاب باشد. با این حال، این تأثیر تنها موقتی است و سوء مصرف الکل نشان داده که علائم افسردگی را تشدید می‌کند.

ژن‌ها

ژنتیک با اختلال مصرف الکل مرتبط است، هرچند که مشخص نیست کدام ژن‌ها به طور دقیق مسئول این وضعیت هستند. اگر سابقه خانوادگی اختلال مصرف الکل دارید، بهتر است از مصرف الکل به طور کلی خودداری کنید. افرادی که سابقه خانوادگی این اختلال را دارند، بیشتر در معرض ابتلا به آن و بیماری‌های مرتبط با آن هستند.

متابولیسم

افرادی که متابولیسم بالایی دارند، نیاز به مصرف مقادیر بیشتری از الکل دارند تا تأثیرات آن را احساس کنند. نوشیدن الکل به مقدار زیاد احتمالاً منجر به وابستگی خواهد شد.

سن

شروع مصرف الکل در سنین پایین با شرایط مرتبط با الکل در ارتباط است. یک مطالعه در سال 2007 نشان داد که افرادی که در سن چهارده سالگی یا کمتر شروع به نوشیدن کردند، بیشتر در معرض مشکلات مربوط به مصرف الکل قرار دارند.

انواع اختلال مصرف الکل

NIAAA پنج زیرگروه را شناسایی کرده است که می‌تواند به شما در درک بهتر اختلال مصرف الکل و تأثیر آن بر افراد مختلف کمک کند. این زیرگروه‌ها شامل:

• جوانان ضد اجتماعی: افرادی با شخصیت‌های ضد اجتماعی که این اختلال را توسعه می‌دهند، در این دسته قرار می‌گیرند. آن‌ها معمولاً در سنین پایین شروع به نوشیدن می‌کنند تا با تفاوت‌های شخصیتی خود کنار بیایند.
• جوانان بزرگسال: این دسته شامل جوانان بزرگسالی است که به دلیل نوشیدن زیاد دچار این اختلال شده‌اند.
• عملکردی: این دسته شامل افراد میانسالی است که معمولاً تحصیل‌کرده و شاغل هستند.
• شدید مزمن: افرادی که در این دسته قرار دارند، علائم شدیدی از اختلال مصرف الکل را نشان می‌دهند. آن‌ها معمولاً دارای شرایط سلامت روان یا مشکلات عاطفی، اجتماعی یا مالی هستند.
• خانوادگی میان‌مدت: افرادی که اعضای نزدیک خانواده آن‌ها نیز دارای این اختلال هستند، در این زیرگروه قرار می‌گیرند.

درمان اختلال مصرف الکل

درمان اختلال مصرف الکل بسته به شدت علائم و مدت زمان بروز این وضعیت متفاوت است. رایج‌ترین گزینه‌های درمانی برای افرادی که به این اختلال مبتلا هستند، شامل موارد زیر است:

روان‌درمانی

اختلال مصرف الکل معمولاً با سایر شرایط سلامت روان مانند افسردگی یا اضطراب مرتبط است. صحبت با یک درمانگر واجد شرایط می‌تواند به شما کمک کند تا به ریشه مشکل خود برسید و راهی برای کنار گذاشتن آن پیدا کنید. درمان شناختی-رفتاری (CBT) که به شما ابزارهایی برای تبدیل عادات منفی به مثبت می‌دهد، معمولاً مورد استفاده قرار می‌گیرد.

دارو

در موارد شدید ممکن است برای شما دارو تجویز شود. داروهای جدیدی مانند Reviva، Vivitrol و Campral به کاهش تمایلات به الکل کمک می‌کنند و همچنین می‌توانند تمایل برخی افراد به مصرف الکل را کاهش دهند. Vivitrol و Revia می‌توانند به افراد کمک کنند تا کمتر الکل بنوشند حتی اگر نخواهند به طور کامل نوشیدن را متوقف کنند. بسیاری از افراد متوجه می‌شوند که این داروها به آن‌ها کمک می‌کند تا برای همیشه از نوشیدن دست بکشند.

Disulfiram داروی قدیمی‌تری است که با ایجاد واکنش منفی به الکل در زمان نوشیدن، عمل می‌کند. شما هنگام نوشیدن الکل در حین مصرف این دارو، علائمی مانند تهوع، استفراغ و قرمزی صورت را تجربه خواهید کرد. مهم است که بدانید این دارو اختلال مصرف الکل را درمان نمی‌کند، بلکه فقط به برخی افراد کمک می‌کند تا از نوشیدن دوری کنند.

برنامه‌های توانبخشی

برنامه‌های توانبخشی گزینه‌ای عالی برای درمان افرادی با علائم شدید این اختلال هستند. این برنامه‌ها شما را از محرک‌های خود دور کرده و بر بهبودی شما در طول مدت اقامتتان تمرکز می‌کنند. شما احتمالاً در انواع مختلفی از درمان‌ها، از درمان فردی تا گروهی، شرکت خواهید کرد.

نکته‌ای از ما

اختلال مصرف الکل یک وضعیت شایع است. اگر شما به این اختلال مبتلا هستید، باید بدانید که تنها نیستید و با یک وضعیت پزشکی مزمن زندگی می‌کنید که نیاز به مدیریت و درمان مناسب دارد. برخی تحقیقات نشان می‌دهد که تا 6.2% از جمعیت آمریکا با این اختلال زندگی می‌کنند. شناسایی اینکه به کمک نیاز دارید، اولین قدم در مسیر درمان شماست. اگر شما یا کسی که می‌شناسید علائم اختلال مصرف الکل را نشان می‌دهد، با ارائه‌دهنده خدمات بهداشتی خود تماس بگیرید.