درمان سریع و موثر تب یونجه: خداحافظی با عطسه و حساسیت!

مروری بر تب یونجه (رینیت آلرژیک)

علائم تب یونجه (رینیت آلرژیک) زمانی بروز می‌کند که سیستم ایمنی بدن شما به چیزی در محیط واکنش بیش از حد نشان می‌دهد.

تب یونجه (رینیت آلرژیک) چیست؟

تب یونجه (رینیت آلرژیک) یک واکنش آلرژیک به ذرات ریزی در هوا به نام آلرژن‌ها است. زمانی که شما آلرژن‌ها را از طریق بینی یا دهان تنفس می‌کنید، بدن شما با آزاد کردن یک ماده شیمیایی طبیعی به نام هیستامین واکنش نشان می‌دهد. با وجود اینکه به آن تب یونجه می‌گویند، یونجه باعث بروز تب نمی‌شود و بیشتر افراد تب نمی‌کنند.

علائم تب یونجه شامل عطسه، احتقان بینی و تحریک بینی، گلو، دهان و چشم‌ها است. رینیت آلرژیک با رینیت عفونی، که به عنوان سرماخوردگی شناخته می‌شود، متفاوت است. تب یونجه مسری نیست. همچنین، همه رینیت‌ها آلرژیک نیستند؛ بسیاری از افراد از رینیت غیرآلرژیک رنج می‌برند که علائم مشابهی ایجاد می‌کند. التهاب باعث رینیت می‌شود، نه آلرژن‌ها یا آزاد شدن هیستامین.

چه عواملی باعث بروز رینیت آلرژیک می‌شوند؟

چندین آلرژن داخلی و خارجی باعث تب یونجه می‌شوند. عوامل شایع بروز تب یونجه شامل:

• گرده درختان، علف‌ها و گیاهان
• اسپورهای قارچ
• پوست حیوانات خانگی
• کنه‌های گرد و غبار
• مدفوع و بزاق سوسک‌ها

چه زمانی افراد معمولاً دچار تب یونجه می‌شوند؟

شما می‌توانید در هر زمان از سال دچار تب یونجه شوید. آلرژی‌های فصلی در بهار، تابستان و اوایل پاییز رخ می‌دهند، زمانی که درختان و علف‌ها شکوفا می‌شوند و میزان گرده افزایش می‌یابد. اما فصل‌های گرده‌افشانی بسته به محل زندگی شما متفاوت است. آلرژی‌های دائمی می‌توانند در تمام طول سال اتفاق بیفتند و ناشی از عواملی هستند که همیشه وجود دارند، مانند پوست حیوانات خانگی، سوسک‌ها و کنه‌های گرد و غبار.

چقدر شایع است رینیت آلرژیک (تب یونجه)؟

تب یونجه بسیار شایع است. در ایالات متحده، حدود ۲۰٪ از جمعیت دچار رینیت آلرژیک هستند. در سال ۲۰۲۱، یک مطالعه نشان داد که بیش از ۸۱ میلیون نفر دچار آلرژی‌های فصلی بودند.

علائم و علل

علائم تب یونجه (رینیت آلرژیک) زمانی بروز می‌کند که سیستم ایمنی بدن شما به چیزی در محیط واکنش نشان می‌دهد.

علائم رینیت آلرژیک (تب یونجه) چیست؟

علائم تب یونجه می‌تواند در طول سال بروز کند. آلرژی‌های بیرونی در بهار، تابستان و اوایل پاییز بسته به محل زندگی شما بدتر می‌شوند. در هوای گرم، علف‌ها و گل‌ها شکوفا می‌شوند و میزان گرده افزایش می‌یابد. آلرژی‌های داخلی، مانند آن‌هایی که ناشی از حیوانات خانگی و کنه‌های گرد و غبار هستند، ممکن است در زمستان بدتر شوند زیرا مردم بیشتر در داخل خانه و با پنجره‌های بسته می‌مانند.

علائم تب یونجه شامل:

• احتقان بینی (گرفتگی)، عطسه و آبریزش بینی
• خارش بینی، گلو و چشم‌ها
• چشم‌های قرمز یا آبکی
• سردرد، فشار سینوس و سیاهی دور چشم‌ها
• مخاط بیشتر در بینی و گلو
• خستگی
• گلو درد ناشی از چکیدن مخاط به پایین گلو (چکیدن پس از بینی)
• تنگی نفس، سرفه و مشکل در تنفس

چگونه بفهمم که تب یونجه است یا سرماخوردگی؟

علائم سرماخوردگی و تب یونجه مشابه هستند، اما تفاوت‌هایی نیز وجود دارد. خارش، قرمزی و آبکی بودن چشم‌ها با آلرژی‌ها شایع است، اما با سرماخوردگی نه. سرماخوردگی بیشتر احتمال دارد که باعث درد عضلانی و تب شود.

یکی دیگر از راه‌هایی که افراد می‌توانند تفاوت را تشخیص دهند این است که رینیت آلرژیک معمولاً یک عامل محرک دارد، مانند تغییر فصل‌ها یا بودن در کنار یک حیوان خانگی جدید. آلرژی‌ها معمولاً در همان زمان هر سال، مانند بهار و اوایل تابستان، بروز می‌کنند و به سرعت شروع می‌شوند. از سوی دیگر، سرماخوردگی ناشی از ویروس است و شما ویروس‌ها را از دیگران می‌گیرید. بنابراین، اگر در کنار کسی که سرماخورده‌است بوده‌اید، ممکن است بدانید که سرماخورده‌اید. سرماخوردگی معمولاً در عرض یک هفته از بین می‌رود، در حالی که آلرژی‌ها تا زمانی که آلرژن از هوا خارج نشود، ادامه خواهند داشت.

علت بروز تب یونجه (رینیت آلرژیک) چیست؟

رینیت آلرژیک زمانی رخ می‌دهد که سیستم ایمنی بدن شما به یک عامل تحریک‌کننده در هوا واکنش نشان می‌دهد. این عوامل تحریک‌کننده (آلرژن‌ها) آنقدر کوچک هستند که می‌توانید به راحتی آن‌ها را از طریق بینی یا دهان تنفس کنید.

آلرژن‌ها برای بیشتر افراد بی‌ضرر هستند. اما اگر شما دچار تب یونجه هستید، سیستم ایمنی بدن شما فکر می‌کند که آلرژن در حال نفوذ است. سیستم ایمنی سعی می‌کند بدن شما را با آزاد کردن مواد شیمیایی طبیعی به داخل جریان خون محافظت کند. ماده شیمیایی اصلی به نام هیستامین است. این ماده باعث می‌شود غشاهای مخاطی در بینی، چشم‌ها و گلو ملتهب و خارش‌دار شوند تا آلرژن را از بدن شما خارج کنند.

رینیت آلرژیک ناشی از بسیاری از آلرژن‌ها است، از جمله:

• کنه‌های گرد و غبار که در فرش‌ها، پرده‌ها، رختخواب و مبلمان زندگی می‌کنند
• گرده درختان، علف‌ها و گیاهان
• پوست حیوانات خانگی (ذرات ریز پوست مرده)
• اسپورهای قارچ
• سوسک‌ها (بزاق و مدفوع آن‌ها)

آلرژی‌های غذایی نیز می‌توانند باعث التهاب در بینی و گلو شوند. آلرژی‌های غذایی می‌توانند تهدیدکننده زندگی باشند، بنابراین اگر نگران هستید که یک غذای خاص به طور مداوم باعث بروز علائم آلرژی می‌شود، فوراً کمک پزشکی بگیرید.

عوامل خطر برای تب یونجه چیست؟

آلرژی‌ها ارثی هستند، به این معنی که اگر یکی از والدین یا یکی از اعضای خانواده نزدیک شما آلرژی داشته باشد، احتمال بیشتری وجود دارد که شما نیز دچار تب یونجه شوید. افرادی که آسم یا اگزما دارند نیز بیشتر در معرض ابتلا به تب یونجه هستند.

تشخیص و آزمایش‌ها

تب یونجه چگونه تشخیص داده می‌شود؟

پزشک شما شما را معاینه می‌کند، درباره علائم شما سوال می‌کند و شما را برای شرایط دیگر، مانند سرماخوردگی یا آسم، ارزیابی می‌کند. آن‌ها همچنین می‌توانند آزمایش‌های آلرژی انجام دهند.

آزمایش خون آلرژی، آنتی‌بادی‌ها را در برابر یک آلرژن در نمونه خون شما اندازه‌گیری می‌کند. این آزمایش خون به نام آزمایش ایمونوگلوبولین E (IgE) شناخته می‌شود. این آزمایش می‌تواند بیشتر انواع آلرژی‌ها، از جمله آلرژی‌های غذایی را شناسایی کند.

پزشک شما ممکن است همچنین آزمایش خراش پوستی و/یا آزمایش داخل‌پوستی را برای تعیین اینکه چه آلرژن‌هایی باعث بروز علائم شما می‌شوند، توصیه کند. در آزمایش خراش پوستی، پزشک شما نمونه‌ای کوچک از آلرژن‌های مختلف را روی پوست شما (معمولاً روی ساعد یا پشت) قرار می‌دهد. سپس آن‌ها با سوزن پوست شما را خراش می‌دهند یا سوراخ می‌کنند. اگر به یک آلرژن خاص آلرژی داشته باشید، ناحیه در عرض ۱۵ تا ۳۰ دقیقه قرمز، خارش‌دار و تحریک‌شده می‌شود. آزمایش داخل‌پوستی مشابه است، اما آلرژی‌شناس شما آلرژن را زیر پوست شما قرار می‌دهد. پوست شما به همان روشی که در آزمایش خراش پوستی واکنش نشان می‌دهد، واکنش نشان می‌دهد.

مدیریت و درمان: چگونه می‌توان از تب یونجه (رینیت آلرژیک) رهایی یافت؟

چندین داروی آلرژی می‌توانند علائم تب یونجه را بهبود بخشند و به شما کمک کنند تا با این وضعیت زندگی کنید. این درمان‌ها در اشکال مختلفی از جمله مایعات، قرص‌ها، قطره‌های چشمی، اسپری‌های بینی و تزریقات موجود هستند. قبل از مصرف هر دارویی، به ویژه اگر باردار هستید یا نگرانی‌های بهداشتی دیگری دارید، با پزشک خود مشورت کنید.

آنتی‌هیستامین‌ها

داروهای آنتی‌هیستامین به صورت نسخه‌ای یا بدون نسخه (OTC) در دسترس هستند. این داروها با مسدود کردن هیستامین که بدن شما در پاسخ به آلرژی آزاد می‌کند، عمل می‌کنند. آنتی‌هیستامین‌ها به صورت قرص، مایع، قطره‌های چشمی، اسپری‌های بینی و اینهلرها موجود هستند، از جمله:

• لوراتادین (Claritin®)
• سیتریزین (Zyrtec®)
• فکسوفنادین (Allegra®)
• لِووسیتریزین (Xyzal®)

آنتی‌هیستامین‌ها ممکن است باعث خواب‌آلودگی شوند. هنگام مصرف این داروها از مصرف الکل خودداری کنید، به ویژه اگر قصد رانندگی دارید.

دکونژستانت‌ها

این داروها برای کاهش احتقان در بینی و سینوس‌ها طراحی شده‌اند. می‌توانید دکونژستانت‌ها را به صورت خوراکی (در فرم قرص یا مایع) مصرف کنید یا از اسپری بینی استفاده کنید. شامل:

• اسپری بینی Afrin®
• اسپری بینی فنیل‌افرین (Neo-Synephrine®)
• پسودوئفدرین (Sudafed®)

دکونژستانت‌ها ممکن است فشار خون را افزایش دهند و باعث سردرد، مشکل در خواب و تحریک‌پذیری شوند. اسپری‌های بینی دکونژستانت می‌توانند در صورت استفاده مداوم برای مدت بیش از پنج روز اعتیادآور شوند.

اسپری‌های بینی کورتیکواستروئید

این اسپری‌ها و اینهلرها التهاب را کاهش داده و علائم تب یونجه را تسکین می‌دهند. رایج‌ترین اسپری‌های بینی شامل Flonase®، Nasacort® و Rhinocort® هستند. عوارض جانبی این اسپری‌ها ممکن است شامل سردرد، تحریک بینی، خونریزی بینی و سرفه باشد.

مهارکننده‌های لوکوتریئن

در طول یک واکنش آلرژیک، بدن شما لوکوتریئن‌ها، هیستامین و سایر مواد شیمیایی را آزاد می‌کند که باعث التهاب و علائم تب یونجه می‌شوند. این قرص‌ها که فقط با نسخه پزشک در دسترس هستند، لوکوتریئن را مسدود می‌کنند. رایج‌ترین مهارکننده لوکوتریئن مونتلوکاست (Singulair®) است. برخی افراد هنگام مصرف این دارو ممکن است تغییرات خلقی، خواب‌های واضح، حرکات غیرارادی عضلانی و راش پوستی را تجربه کنند.

ایمونوتراپی

این درمان به بدن شما کمک می‌کند تا به آلرژن‌ها عادت کند. پزشک شما یک سری تزریقات (تزریق‌های آلرژی یا ایمونوتراپی زیرپوستی) با مقدار کمی از آلرژن به شما می‌دهد. هر بار که تزریق می‌کنید، پزشک مقدار آلرژن را افزایش می‌دهد. با گذشت زمان، سیستم ایمنی شما به آلرژن عادت کرده و دیگر به آن واکنش نشان نمی‌دهد.

در شرایط خاص، پزشک شما ممکن است ایمونوتراپی را به صورت قرصی که زیر زبان قرار می‌دهید، پیشنهاد کند. در حال حاضر، این نوع ایمونوتراپی فقط برای آلرژی به درختان، علف‌ها و کنه‌های گرد و غبار (در ایالات متحده) در دسترس است.

مدت زمان رینیت آلرژیک چقدر است؟

مدت زمان بروز علائم متغیر است. بیشتر افراد با مصرف دارو در عرض چند روز از تب یونجه تسکین می‌گیرند، اما باید آن را به طور مداوم مصرف کنند تا آلرژن از هوا خارج شود. برخی از افراد ممکن است علائم تب یونجه را برای چند هفته یا حتی چند ماه ادامه دهند، به ویژه اگر دارویی برای تسکین علائم مصرف نکنند یا نتوانند مصرف کنند.

درمان آلرژی

پیدا کردن پزشک و متخصص

پیشگیری: آیا می‌توان از تب یونجه جلوگیری کرد؟

هیچ راهی برای جلوگیری کامل از تب یونجه وجود ندارد، اما تغییرات در سبک زندگی می‌توانند به شما کمک کنند تا با آلرژی‌ها زندگی کنید. می‌توانید با اجتناب از عوامل تحریک‌کننده تا حد ممکن، علائم تب یونجه را تسکین دهید. برای کاهش علائم باید:

• از لمس صورت و مالیدن چشم‌ها یا بینی خودداری کنید.
• در بهار، تابستان و اوایل پاییز، که تعداد گرده‌ها بیشتر است، پنجره‌های خانه و خودرو را ببندید.
• برای محافظت در برابر کنه‌های گرد و غبار، روی بالش‌ها، تشک‌ها و فنرهای جعبه پوشش بگذارید.
• حیوانات خانگی را از مبل‌ها و تخت‌ها دور نگه دارید و درهای اتاق‌های خواب که نمی‌خواهید حیوانات به آنها وارد شوند را ببندید.
• از فیلترها در جاروبرقی و تهویه مطبوع خود استفاده کنید تا مقدار آلرژن‌ها در هوا کاهش یابد.
• دست‌های خود را به طور مکرر بشویید، به ویژه پس از بازی با حیوانات خانگی.
• هنگام بیرون رفتن، کلاه و عینک آفتابی بپوشید تا از چشمان خود در برابر گرده‌ها محافظت کنید. به محض ورود به خانه، لباس‌های خود را عوض کنید.

چشم‌انداز / پیش‌آگهی

چشم‌انداز برای افرادی که تب یونجه دارند چیست؟

تب یونجه می‌تواند شما را ناراحت کند، اما معمولاً مشکلات جدی بهداشتی ایجاد نمی‌کند. بیشتر افراد مبتلا به تب یونجه با تغییرات در سبک زندگی و داروهای بدون نسخه علائم خود را مدیریت می‌کنند.

افرادی که به آلرژی‌های هوایی مبتلا هستند، خطر بیشتری برای عفونت‌های گوش و سینوس دارند. زیرا تب یونجه می‌تواند خواب شبانه را دشوار کند، ممکن است در طول روز احساس خستگی کنید. اگر آسم دارید، تب یونجه می‌تواند علائم آسم شما را بدتر کند.

زندگی با تب یونجه

کی باید به پزشک خود درباره تب یونجه مراجعه کنم؟

اگرچه تب یونجه معمولاً مشکلات جدی بهداشتی ایجاد نمی‌کند، ولی باید به پزشک خود مراجعه کنید تا سایر شرایط مانند آسم یا عفونت سینوسی را رد کنید. در صورت بروز علائم تب یونجه:

• زندگی روزمره شما را مختل کرده است.
• خواب شما را دشوار کرده است.
• با داروهای آلرژی بهبود نمی‌یابد.

پزشک شما می‌تواند به شناسایی آلرژن‌هایی که باعث واکنش می‌شوند کمک کند و درمان‌هایی را برای بهبود وضعیت شما توصیه کند.

سوالات متداول

تفاوت بین تب یونجه و آلرژی‌ها چیست؟

تب یونجه نام دیگری برای رینیت آلرژیک است. تب یونجه عمدتاً به رینیت آلرژیک فصلی اشاره دارد، که به آلرژی‌هایی اشاره دارد که در زمان‌های خاصی از سال به دلیل گرده‌های علف، علف‌های هرز و درختان تجربه می‌کنید. اما برخی افراد از این اصطلاحات به طور متقابل استفاده می‌کنند.

اکثر افراد چه زمانی دچار آلرژی‌های فصلی می‌شوند؟

آلرژی‌های فصلی معمولاً در بهار و اوایل پاییز رخ می‌دهند، زمانی که گرده‌های علف، درختان و علف‌های هرز بیشتر وجود دارند.

چگونه می‌دانید که آیا دچار آلرژی‌های فصلی هستید؟

آلرژی‌های فصلی معمولاً در همان زمان هر سال اتفاق می‌افتند. آنها اغلب به طور ناگهانی شروع می‌شوند و می‌توانند چندین هفته یا تا زمانی که آلرژن در هوا نباشد، ادامه یابند. مصرف داروی آلرژی برای مشاهده اینکه آیا علائم شما بهبود می‌یابد، یکی از راه‌ها برای تشخیص این است که آیا علائم شما ناشی از آلرژی‌ها است یا خیر. بررسی یک اپلیکیشن یا وب‌سایت آب و هوا برای دیدن اینکه آیا گرده در منطقه شما زیاد است نیز می‌تواند به شما کمک کند تا تصمیم بگیرید که آیا آنچه احساس می‌کنید به آلرژی‌های فصلی مربوط می‌شود یا خیر.

علائم تب یونجه می‌توانند بر کیفیت زندگی شما تأثیر بگذارند و شما را از انجام فعالیت‌هایی که دوست دارید بازدارند، اما درمان‌های مؤثری در دسترس هستند. میلیون‌ها بزرگسال و کودک با داروها و تغییرات در سبک زندگی تب یونجه را مدیریت می‌کنند. با پزشک خود درباره اقداماتی که می‌توانید برای تسکین علائم، تنفس آسان‌تر و احساس بهتر انجام دهید، صحبت کنید.