تأثیر نابودی درختان شهری بر موفقیت تحصیلی دانش‌آموزان

مزایای درختان شهری و تأثیر آن‌ها بر نتایج آموزشی

به‌خوبی مشخص شده است که پوشش درختان شهری مزایای محیطی و روان‌شناختی زیادی برای ساکنان شهرها فراهم می‌کند. تحقیقات جدیدی که توسط دانشمندان اجتماعی دانشگاه یوتا انجام شده، نشان می‌دهد که درختان شهری می‌توانند نتایج آموزشی را تقویت کنند و از دست دادن آن‌ها ممکن است به‌طور نامتناسبی بر دانش‌آموزان خانواده‌های کم‌درآمد تأثیر بگذارد.

پروفسور اقتصاد، آلبرتو گارسیا، تغییرات در حضور دانش‌آموزان و نمرات آزمون‌های استاندارد در مدارس منطقه کلان‌شهری شیکاگو را در دهه‌ای که پس از ظهور سوسک غیر بومی به نام «سوسک مروارید» در آمریکای شمالی بود، بررسی کرد. این سوسک در نهایت میلیون‌ها درخت راش را در خیابان‌ها و حیاط‌های شهرهای میانه غربی از بین برد. نتایج او هم نگران‌کننده و هم قابل تأمل است و تعامل پیچیده‌ای بین تخریب محیط زیست و نابرابری‌های اجتماعی را نشان می‌دهد.

پیوند از دست دادن درختان با نتایج آموزشی

این مطالعه بررسی می‌کند که چگونه از دست دادن پوشش درختان بر نتایج آموزشی در منطقه کلان‌شهری شیکاگو تأثیر گذاشته است، منطقه‌ای که به شدت تحت تأثیر این آفت قرار گرفت. درخت راش، رایج‌ترین گونه درخت غیر تهاجمی در این منطقه، ۱۸ درصد از درختان خیابانی را تشکیل می‌داد که معادل حدود ۸۵,۰۰۰ درخت است. بین سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۰، شیکاگو نیمی از درختان راش خود را از دست داد و نیمی که باقی‌مانده بود یا مرده بود یا در حال کاهش بود، به گفته «مورتون آربوریتوم».

این مطالعه تغییرات در عملکرد دانش‌آموزان در یک آزمون استاندارد که به دانش‌آموزان کلاس‌های سوم تا هشتم در ایالت ایلینوی از سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۲ داده شده بود، را پیگیری کرد. گارسیا گفت: “ما دریافتیم که نمرات آزمون در مناطقی که تحت تأثیر سوسک راش قرار داشتند، پس از شروع این آفات نسبت به مناطق مشابهی که تحت تأثیر قرار نگرفته بودند، کاهش یافته است.” او ادامه داد: “ما همچنین به تنوع در توزیع درآمد نگاه کردیم و دریافتیم که مدارس با دانش‌آموزان کم‌درآمد بیشتر، کمتر تحت تأثیر آفات قرار می‌گیرند. این محله‌ها پوشش درختی کمتری دارند، بنابراین احتمال کمتری وجود دارد که سوسک راش در آنجا مستقر شود.”

گارسیا افزود: “ما فکر نمی‌کنیم که دانش‌آموزان کم‌درآمد در مناطق غیر تحت تأثیر آسیب ببینند، اما به نظر می‌رسد دانش‌آموزان کم‌درآمد در این مدارس آسیب بیشتری نسبت به دانش‌آموزان با وضعیت بهتر در همین مدارس ببینند.” نتایج این تحقیق در این ماه در نشریه «تغییرات محیط زیست جهانی» منتشر شد. این مطالعه به‌طور مشترک توسط اکولوژیست میشل لی نوشته شده است که به تازگی به عنوان استاد در دانشکده محیط زیست، جامعه و پایداری در کالج علوم اجتماعی و رفتاری یوتا مشغول به کار شده است.

تحقیقات قبلی نشان می‌دهد که دانش‌آموزان در محله‌هایی با پوشش درختی بیشتر، نمرات بهتری در آزمون‌ها کسب می‌کنند. به عنوان مثال، یک مطالعه اخیر توسط جامعه‌شناسان و جغرافی‌دانان یوتا نشان داد که محله‌های کم‌درآمد یوتا پوشش درختی کمتری در نزدیکی مدارس خود دارند. در عین حال، مدارس با پوشش درختی بیشتر، دانش‌آموزان کمتری داشتند که در آزمون‌های پایان سال ریاضی و زبان، نمرات زیر حد نصاب کسب کردند. به‌طور کلی، نتایج بهتر آموزشی ممکن است صرفاً تابعی از درآمد بالاتر این محله‌های سرسبز باشد، گارسیا اشاره کرد. او گفت: “مطالعه ما سعی دارد کمی به برقراری یک پیوند علّی نزدیک‌تر شود.”

تأثیر آفت سوسک مروارید بر دانش‌آموزان در شیکاگو

ما از این آزمایش طبیعی که در آن سوسک مروارید به شیکاگو معرفی شد و به‌طور تصادفی در محله‌های مختلف گسترش یافت، استفاده کردیم.

برای انجام این مطالعه، گارسیا و لی یک مجموعه داده نوآورانه ایجاد کردند که شامل تصاویر ماهواره‌ای، داده‌های آزمون استاندارد ایالت ایلینوی و تلاش‌های نظرسنجی درباره سوسک مروارید بود. گارسیا توضیح داد: “ما کمی خوش‌شانس بودیم که ایالت ایلینوی در همان زمان که سوسک مروارید برای اولین بار به منطقه رسید، این آزمون استاندارد را برگزار می‌کرد.” او افزود: “هر مدرسه‌ای در ایلینوی همان آزمون را می‌گرفت، بنابراین داده‌های ما در تمام مدارس و در طول زمان یکسان بود.”

تأثیرات نامتوازن بر دانش‌آموزان

به جای تأیید صرف رابطه بین پوشش درختان و نمرات آزمون، گارسیا و لی توانستند تغییرات در حضور دانش‌آموزان و نمرات آزمون‌های استاندارد را در طول دوره آفت‌زدگی ردیابی کنند که در طی یک دهه به درختان مروارید شیکاگو آسیب رساند. این مطالعه کاهش ۱.۲۲ درصدی در تعداد دانش‌آموزانی که موفق به رسیدن یا فراتر رفتن از معیارهای آزمون استاندارد ایالت ایلینوی در مناطق تحت تأثیر سوسک مروارید شدند، شناسایی کرد. این کاهش، هرچند به ظاهر ناچیز باشد، پیامدهای قابل توجهی دارد.

گارسیا اشاره کرد: “ما دریافتیم که مدارس با دانش‌آموزان کم‌درآمد کمتر احتمال دارد که دچار آفت شوند زیرا این محله‌ها پوشش درختی کمتری دارند.” او افزود: “اما دانش‌آموزان کم‌درآمد در مدارس ثروتمندتر، جایی که آفت‌ها بیشتر رایج بودند، به نظر می‌رسد که بیشتر تحت تأثیر قرار گرفتند.”

مکانیسم‌های تأثیرات

گارسیا در مورد مکانیسم‌های محرک این تأثیرات گفت که از دست دادن پوشش درختی می‌تواند جزایر گرمایی شهری را تشدید کند، آلودگی هوا را افزایش دهد و مزایای روانی و فیزیولوژیکی ناشی از فضای سبز را کاهش دهد. او گفت: “برخی از توضیحات ممکن این است که این دانش‌آموزان منابع یکسانی برای بازگشت به خانه و بهبود از دماهای شدید یا سردردهای ناشی از آلودگی ندارند، به گونه‌ای که دانش‌آموزان با درآمد بالاتر در همان مدارس ممکن است داشته باشند.”

دانش‌آموزان کم‌درآمد ممکن است همچنین زمان بیشتری را در فضای باز محله‌های خود سپری کنند یا بیشتر در نزدیکی مدرسه بمانند که این امر باعث افزایش قرارگیری آن‌ها در شرایط محیطی نامناسب می‌شود. در مقابل، دانش‌آموزان ثروتمندتر ممکن است از مناطق دورتر رفت و آمد کنند یا به محیط‌های کنترل‌شده آب و هوا دسترسی داشته باشند که این تأثیرات را کاهش می‌دهد.

پیامدهای عدالت محیطی

یافته‌ها نشان می‌دهد که چگونه تغییرات محیطی به‌طور نامتناسبی بر جمعیت‌های آسیب‌پذیر تأثیر می‌گذارد. در حالی که محله‌های کم‌درآمد کمتر احتمال دارد که پوشش درختی خود را از دست بدهند، دانش‌آموزان کم‌درآمد – به‌ویژه آن‌هایی که در مدارس ثروتمندتر تحصیل می‌کنند – در زمان وقوع آفت‌ها با مشکلاتی مواجه شدند. گارسیا گفت: “این فقط به دسترسی به امکانات محیطی مربوط نمی‌شود، بلکه به درک این موضوع مربوط است که چگونه نبود این امکانات می‌تواند نابرابری‌هایی ایجاد کند که در جنبه‌های حیاتی زندگی، مانند آموزش، تأثیرگذار باشد.”

این مطالعه بر اهمیت ابتکارات جنگلداری شهری و مدیریت گونه‌های مهاجم تأکید می‌کند. تلاش‌ها برای حفظ و بازسازی پوشش درختی می‌تواند نقش حیاتی در کاهش نابرابری‌های محیطی و اجتماعی ایفا کند. کار گارسیا همچنین درهای جدیدی را برای بررسی بیشتر چگونگی تأثیر تغییرات اکوسیستم بر نتایج انسانی، به‌ویژه در محیط‌های شهری که نابرابری‌های محیطی به‌وضوح قابل مشاهده است، باز می‌کند.