کشف راز رشد شرکت‌ها با توجه و تمرکز ویژه

تأثیر منحصر به فرد بودن توجه بر عملکرد شرکت‌ها

بر اساس دیدگاه مبتنی بر توجه، اقدامات و عملکرد رشد یک شرکت به طور مستقیم تحت تأثیر تخصیص توجه آن به مسائل خاص قرار دارد. پیامدهای توجه سازمانی در تصمیم‌گیری‌های استراتژیک و قابلیت انطباق شرکت منعکس می‌شود. با این حال، ادبیات موجود در این زمینه به بررسی چگونگی تأثیر منحصر به فرد بودن توجه یک شرکت بر رفتار و عملکرد آن محدود است. به طور خاص، منحصر به فرد بودن توجه به معنای آن است که تخصیص توجه یک شرکت چگونه از رقبای خود در صنعت مشابه متمایز می‌شود.

برای پر کردن این خلأ دانشی، پروفسور همکار تاکومی شیمیزو از دانشگاه کیو، مطالعه‌ای را رهبری کرد که رابطه بین منحصر به فرد بودن توجه و عملکرد شرکت را با میانجی‌گری فراوانی اقدامات رشد بررسی کرد. این تحقیق به‌طور مشترک توسط پروفسور همکار جونیشی یامانویی و پروفسور همکار سوسومو ناگایاما از دانشگاه‌های واسدا و هیتوتسوباشی به نگارش درآمد و در تاریخ ۲۳ ژوئن ۲۰۲۴ در Journal of Management Studies منتشر شد. یامانویی اظهار داشت: “ما تغییراتی در مسائلی که شرکت‌های مختلف بر روی آن‌ها تمرکز دارند، مشاهده کردیم و به بررسی پیامدهای رفتاری و عملکردی این تفاوت‌ها علاقه‌مند بودیم.”

با استفاده از مدل موضوعات ساختاری، یک تکنیک یادگیری ماشین بدون نظارت در پردازش زبان طبیعی، محققان شرکت‌های عمومی فهرست شده در بورس توکیو را از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۶ به عنوان نمونه خود مورد بررسی قرار دادند. در مجموع، ۹۳۶۶ مشاهده از ۹۸۶ شرکت نهایی شد. فرآیند جمع‌آوری داده‌ها شامل استخراج متن خام و تمرکز بر دستور کارهای استراتژیک و مسائل مدیریتی مطرح شده در گزارش‌ها بود.

پس از تحلیل دقیق، محققان رابطه‌ای به شکل U معکوس بین منحصر به فرد بودن توجه و عملکرد شرکت کشف کردند، که نشان می‌دهد شرکت‌ها با سطح متعادل منحصر به فرد بودن توجه به بهترین عملکرد دست می‌یابند. هر دو حالت تمرکز بیش از حد و تمرکز کم می‌توانند به عملکرد آسیب برسانند. علاوه بر این، فراوانی اقدامات رشد، که شامل ابتکاراتی برای بهره‌برداری از فرصت‌ها است، نقش میانجی‌گری در این رابطه ایفا می‌کند.

رابطه معکوس U شکل و فرصت‌های محدود

این رابطه معکوس U شکل در محیط‌هایی که فرصت‌های کمی وجود دارد، بیشتر نمایان می‌شود و نشان می‌دهد که در غیاب فرصت‌های بازار، نیاز به تمرکز توجهی نسبتاً خاص وجود دارد. محققان نشان می‌دهند که چگونه توجه سازمانی می‌تواند اقدامات رشد را هدایت کند، با مثالی از توسعه تویوتا پرایوس.

توسعه پرایوس توسط تویوتا

در سال 1993، ایجی تویودا، رئیس وقت تویوتا، از پایداری روندهای فعلی و چالش‌های نوظهور در صنعت خودرو سؤال کرد که منجر به تشکیل یک کمیته پروژه شد. این کمیته منابع و محیط را به عنوان مسائل حیاتی برای خودروهای آینده شناسایی کرد. در سال 1997، تویوتا پرایوس را معرفی کرد، یک خودروی هیبریدی بنزینی-الکتریکی که برای مقابله با این چالش‌های محیطی طراحی شده بود و به طور قابل توجهی کارایی سوخت را بهبود بخشید و آلودگی هوا را کاهش داد.

در حالی که تویوتا بر روی این مسائل آینده‌نگر تمرکز داشت، رقبایی مانند جنرال موتورز همچنان بر روی نگرانی‌های سنتی مانند تنوع مدل، طراحی و عملکرد موتورهای متداول متمرکز بودند. در نتیجه، آن‌ها به کندی به راه‌اندازی نوآورانه پرایوس پاسخ دادند.

توجه به منحصر به فرد بودن

یامانوی تأکید می‌کند: «ما پیشنهادات عملی برای مدیرانی که به دنبال رشد شرکت از طریق اقدامات پیشگیرانه هستند، ارائه می‌دهیم. مدیران تشویق می‌شوند که توجه خود را به مسائلی معطوف کنند که نسبت به رقبای خود نسبتاً متمایز هستند.» یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد که در حالی که نظارت بر رقبا معمولاً بر جنبه‌های ملموس مانند موقعیت بازار یا ابتکارات استراتژیک متمرکز است، توجه به نحوه تخصیص توجه رقبا و فرضیات زیرین آن‌ها درباره مسائل مدیریتی نیز بسیار مهم است.

این رویکرد به ویژه برای مدیرانی که در صنایع بالغ فعالیت می‌کنند، جایی که فرصت‌های رشد کمیاب است، حائز اهمیت است. شناسایی اهمیت منحصر به فرد بودن توجه می‌تواند به یک شرکت کمک کند تا فرصت‌های رشد را شناسایی و از آن‌ها بهره‌برداری کند که ممکن است در غیر این صورت نادیده گرفته شوند. با درک و اقدام بر اساس بینش‌های منحصر به فرد، شرکت‌ها می‌توانند اقداماتی برای رشد انجام دهند که از این فرصت‌ها بهره‌برداری کند.

نتیجه‌گیری

به طور کلی، این مطالعه پیشرفت قابل توجهی در درک ما از اهمیت استراتژیک منحصر به فرد بودن توجه به شمار می‌آید. این تحقیق به روش‌های دقیق‌تری اشاره می‌کند که شرکت‌ها می‌توانند از دیدگاه‌های منحصر به فرد خود برای افزایش عملکرد و دستیابی به موفقیت پایدار استفاده کنند.