طول عمر یا سلامت؟ کدام یک مهم‌تر است؟

افزایش طول عمر، اما کاهش کیفیت زندگی

بر اساس تحقیقات کلینیک مایو، مردم در سراسر جهان عمر طولانی‌تری دارند، اما این به معنای زندگی سالم‌تر نیست. یک مطالعه در مورد ۱۸۳ کشور عضو سازمان بهداشت جهانی (WHO) نشان می‌دهد که این سال‌های اضافی زندگی به طور فزاینده‌ای با بیماری‌ها همراه است. این تحقیق که توسط دکتر آندره ترزیک و آرمین گارمانی انجام شده، فاصله‌ای رو به گسترش میان طول عمر و کیفیت زندگی سالم را مستند کرده است. مقاله آن‌ها در نشریه JAMA Network Open منتشر شده است.

دکتر ترزیک، نویسنده ارشد این تحقیق، می‌گوید: “داده‌ها نشان می‌دهند که افزایش طول عمر با پیشرفت‌های معادل در طول عمر سالم هم‌راستا نیست. بزرگ‌تر شدن معمولاً به معنای سال‌های بیشتری از زندگی است که با بیماری‌ها همراه است.” او همچنین تأکید می‌کند که “این تحقیق پیامدهای مهمی برای عمل و سیاست دارد و توجه را به تهدید فزاینده‌ای برای کیفیت طول عمر و نیاز به کاهش فاصله میان طول عمر و کیفیت زندگی سالم جلب می‌کند.”

فاصله طول عمر و کیفیت زندگی سالم در ایالات متحده

طول عمر یا امید به زندگی، از ۷۹.۲ سال به ۸۰.۷ سال در زنان و از ۷۴.۱ سال به ۷۶.۳ سال در مردان بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۹ افزایش یافته است، طبق برآوردهای سازمان بهداشت جهانی. کیفیت زندگی سالم به تعداد سال‌هایی اشاره دارد که یک فرد زندگی سالم، فعال و بدون بیماری را تجربه کرده است. با این حال، تعداد سال‌هایی که این افراد در سلامتی کامل زندگی کرده‌اند، به طور متناسب افزایش نیافته است.

فاصله میان طول عمر و کیفیت زندگی سالم به طور متوسط در سال ۲۰۱۹، آخرین سالی که آمار در دسترس است، ۹.۶ سال بوده است. این نشان‌دهنده افزایش ۱۳ درصدی از سال ۲۰۰۰ است.

به طور کلی، این تحقیق نشان می‌دهد که در حالی که مردم عمر بیشتری می‌کنند، اما این سال‌ها به طور فزاینده‌ای با بیماری‌ها و چالش‌های سلامتی همراه است، که نیاز به توجه و اقدام فوری را در این زمینه ضروری می‌سازد.

افزایش شکاف میان طول عمر و کیفیت زندگی در آمریکا

تحقیقات نشان می‌دهد که آمریکا بالاترین شکاف میان طول عمر و کیفیت زندگی را در جهان ثبت کرده است. به طور متوسط، آمریکایی‌ها ۱۲.۴ سال را با ناتوانی و بیماری زندگی می‌کنند. این رقم نسبت به ۱۰.۹ سال در سال ۲۰۰۰ افزایش یافته و در عین حال، ایالات متحده بالاترین بار بیماری‌های مزمن را نیز گزارش کرده است. مشکلات سلامت روان، اختلالات مصرف مواد و بیماری‌های اسکلتی-عضلانی از جمله عوامل اصلی بیماری در سطح ملی بوده‌اند.

نابرابری‌های جنسیتی در کیفیت زندگی

علاوه بر این، مطالعه نشان داد که نابرابری جنسیتی ۲۵ درصدی در سطح جهانی وجود دارد. در ۱۸۳ کشور مورد بررسی، زنان به طور متوسط ۲.۴ سال بیشتر از مردان با شکاف میان طول عمر و کیفیت زندگی مواجه بودند. اختلالات عصبی، اسکلتی-عضلانی و بیماری‌های دستگاه ادراری و تناسلی به افزایش سال‌های زندگی با سلامت ضعیف در میان زنان کمک کرده‌اند.

ضرورت تغییر به سمت سیستم‌های مراقبت بهداشتی پیشگیرانه

آرمین گارمانی، نویسنده اول و دانشجوی M.D./Ph.D. در دانشکده پزشکی کلینیک مایو و دانشکده تحصیلات تکمیلی علوم بیومدیکال مایو، می‌گوید: «گسترش شکاف میان کیفیت زندگی و طول عمر در سطح جهانی نشان‌دهنده نیاز به تغییر سریع به سمت سیستم‌های مراقبت بهداشتی متمرکز بر سلامت است.» او اضافه می‌کند: «شناسایی عوامل مؤثر بر این شکاف که مختص هر منطقه جغرافیایی است، می‌تواند به طراحی مداخلات بهداشتی خاص برای هر کشور و منطقه کمک کند.»

تحقیقات در زمینه کیفیت زندگی

تیم تحقیقاتی کلینیک مایو آمارهایی از رصدخانه بهداشت جهانی (WHO) را مورد بررسی قرار داد. این مطالعه مقطعی داده‌هایی درباره امید به زندگی، امید به زندگی با سلامت تعدیل‌شده، سال‌های زندگی با بیماری و سال‌های از دست رفته عمر در میان کشورهای عضو ارائه داد. شکاف میان کیفیت زندگی و طول عمر برای هر کشور با کسر امید به زندگی با سلامت تعدیل‌شده از امید به زندگی محاسبه شد. تیم تحقیقاتی توصیه می‌کند که بررسی‌های بیشتری در زمینه ویژگی‌های جمعیتی، بهداشتی و اقتصادی انجام شود تا الگوهای بیماری که شکاف‌های طول عمر و کیفیت زندگی را شکل می‌دهند، بهتر تعریف شوند.

تأمین مالی این مقاله توسط بنیاد خانواده ماریوت، مؤسسات ملی بهداشت و مؤسسه ملی علوم پزشکی عمومی انجام شده است.