انتخاب زبان مادران: تأثیر دوچندان در خانواده‌های دوزبانه

تحقیقات جدید: تأثیر دو برابری مادران بر Exposure زبانی

تحقیقات جدید نشان می‌دهد که مادران تأثیر دو برابری بر Exposure زبانی دارند و این موضوع به چالش مشاوره‌های سنتی در زمینه پرورش فرزندان می‌پردازد. والدینی که امیدوارند فرزندان دوزبانه‌ای تربیت کنند، مدت‌هاست که به پیروی از رویکرد «یک والد، یک زبان» توصیه شده‌اند. با این حال، یک مطالعه اخیر از دانشگاه کنگوردیا نشان می‌دهد که خانواده‌های دوزبانه در مونترال مسیر خود را ترسیم می‌کنند و مادران تأثیر قابل توجهی بر Exposure زبانی فرزندان دارند.

این مطالعه نشان داد که به جای پیروی از رویکرد «یک والد، یک زبان»، در خانواده‌های مونترالی بیشتر رایج است که هر دو والد به فرزندان خود هر دو زبان را آموزش دهند. آندریا ساندِر-مونتان، دانشجوی دکترا در آزمایشگاه تحقیقات نوزادان کنگوردیا و نویسنده اصلی این مطالعه، می‌گوید: «این برای ما منطقی بود زیرا در مونترال بزرگسالان زیادی وجود دارند که به طور فعال دوزبانه هستند.» او ادامه می‌دهد: «این همچنین به ما می‌گوید که خانواده‌ها از رویکردهایی استفاده می‌کنند که با آن‌ها راحت هستند، با وجود مشاوره‌های سنتی که به والدین درباره پرورش فرزندان دوزبانه داده می‌شود.»

محققان پرسشنامه‌هایی را که توسط صدها خانواده که بین سال‌های ۲۰۱۳ تا ۲۰۲۰ در مطالعات این آزمایشگاه شرکت کرده بودند، تجزیه و تحلیل کردند. آن‌ها چهار استراتژی اصلی را شناسایی کردند: «یک والد، یک زبان»، «هر دو والد دوزبانه»، «یک والد دوزبانه» (که در آن یک والد از هر دو زبان استفاده می‌کند و دیگری فقط از یک زبان) و «یک زبان در خانه» (که در آن یک زبان در خانه و زبان دیگر در خارج از خانه، مانند مهدکودک، استفاده می‌شود).

کریستا بایرز-هاینلین، استاد دپارتمان روانشناسی و نویسنده ناظر این مطالعه، توضیح می‌دهد: «ما دریافتیم که هیچ‌یک از این استراتژی‌ها اطلاعات زیادی درباره آنچه که کودکان در خانه واقعاً می‌شنیدند، به ما نمی‌دهد. ارتباط بسیار کمی بین استراتژی‌های استفاده‌شده و میزان Exposure زبانی که آن‌ها از هر زبان داشتند، وجود داشت.»

رویکرد جدیدی برای صحبت درباره انتقال زبان‌ها

این بدان معناست که هیچ استراتژی واحدی نمی‌تواند به‌عنوان «بهترین» روش برای تربیت یک کودک دوزبانه شناسایی شود.

تأثیر مادران بر یادگیری زبان کودکان

زمانی که محققان به بررسی استفاده از زبان والدین به‌صورت جداگانه پرداختند و نه به استراتژی کلی خانواده، یافته‌ای غیرمنتظره و قابل توجه به دست آوردند: مادران تا دو برابر بیشتر از پدران در معرض زبان کودکان تأثیر دارند. بییرس-هاینلین می‌گوید: “در یک خانواده متوسط، اگر مادر فقط به زبان فرانسوی صحبت کند، کودک به مقدار زیادی فرانسوی می‌شنود. اما اگر پدر تنها کسی باشد که به زبان فرانسوی صحبت می‌کند، کودک به مراتب کمتر فرانسوی می‌شنود.”

این تأثیر مادران به‌ویژه در خانواده‌هایی که زبان میراثی را حفظ می‌کنند، به وضوح مشهود است. در میان یک زیرگروه از 60 خانواده از نزدیک به 300 خانواده‌ای که در خانه از یک زبان جامعه (یا انگلیسی یا فرانسوی) و یک زبان میراثی استفاده می‌کردند، معمولاً مادران زبان میراثی را منتقل می‌کردند، حتی اگر هر دو والد به زبان میراثی صحبت می‌کردند. ساندر-مونتان اضافه می‌کند: “ما فکر می‌کنیم این ممکن است به این دلیل باشد که مادران هنوز زمان بیشتری را در خانه نسبت به پدران می‌گذرانند. همچنین ممکن است عوامل فرهنگی وجود داشته باشد که مادران احساس می‌کنند مسئولیت انتقال زبان بر عهده آن‌هاست.”

بییرس-هاینلین، رئیس تحقیقاتی دانشگاه کنکوردیا در زمینه دوزبانه‌گی و علم باز، می‌گوید: “این موضوع به یک روش جدید برای صحبت درباره انتقال زبان‌ها اشاره دارد. ما برآورد می‌کنیم که کودکان خردسال به 20 تا 30 ساعت بیداری در هفته نیاز دارند تا هر یک از زبان‌هایی را که در حال یادگیری هستند بشنوند. به جای نگرانی درباره استفاده از این یا آن استراتژی، خانواده‌ها می‌توانند محاسبه کنند که چه کسی با کودک وقت می‌گذراند و سپس به عقب برگردند تا بفهمند چگونه کودک می‌تواند تجربه کافی از هر زبان را از گویندگان مسلط دریافت کند.”

محققان بر این باورند که این یافته‌ها تأثیر واقعی بر سیاست‌گذاران، کارکنان بهداشت، و حرفه‌ای‌هایی که به‌طور نزدیک با خانواده‌های دوزبانه کار می‌کنند و به آن‌ها مشاوره می‌دهند، خواهد داشت. این تحقیق نیاز به توصیه‌های انعطاف‌پذیر و متمرکز بر خانواده را برای حمایت از توسعه دوزبانه‌گی نشان می‌دهد.