چرا همیشه فکر می‌کنیم حق با ماست؟

چرا ممکن است در اختلاف نظر با دوستان یا همکاران خود اشتباه کنید؟

اگر به طور خودپسندانه فکر می‌کنید که در یک اختلاف نظر با یک دوست یا همکار حق با شماست، یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که ممکن است در واقع اشتباه کنید. محققان دریافتند که مردم به طور طبیعی فرض می‌کنند تمام اطلاعات لازم برای اتخاذ یک تصمیم یا حمایت از موضع خود را دارند، حتی زمانی که اینطور نیست.

محققان این پدیده را «توهم کافی بودن اطلاعات» نامیدند. آنگس فلچر، یکی از نویسندگان این مطالعه و استاد زبان انگلیسی در دانشگاه ایالت اوهایو، گفت: «ما دریافتیم که به طور کلی، مردم متوقف نمی‌شوند تا فکر کنند آیا ممکن است اطلاعات بیشتری وجود داشته باشد که به آن‌ها کمک کند تصمیم بهتری بگیرند.» او ادامه داد: «اگر به مردم چند قطعه اطلاعات بدهید که به نظر می‌رسد با هم همخوانی دارد، بیشتر آن‌ها خواهند گفت ‘این درست به نظر می‌رسد’ و با آن پیش خواهند رفت.»

این مطالعه امروز در نشریه PLOS ONE منتشر شد. فلچر این تحقیق را با همکاری هانتر گهل باخ، روانشناس آموزشی در دانشکده آموزش دانشگاه جان هاپکینز، و کارلی رابینسون، پژوهشگر ارشد در دانشکده تحصیلات تکمیلی دانشگاه استنفورد، انجام داد.

جزئیات مطالعه

این مطالعه شامل ۱,۲۶۱ آمریکایی بود که به صورت آنلاین شرکت کردند. آن‌ها به سه گروه تقسیم شدند که هر کدام مقاله‌ای درباره یک مدرسه خیالی که از نظر آب کافی نبود، خواندند. یک گروه مقاله‌ای را مطالعه کرد که فقط دلایلی برای ادغام این مدرسه با مدرسه‌ای دیگر که آب کافی داشت، ارائه می‌داد؛ مقاله گروه دوم فقط دلایلی برای جدا ماندن و امید به راه‌حل‌های دیگر را بیان می‌کرد؛ و گروه کنترل سوم تمام دلایل برای ادغام و جدا ماندن را مطالعه کردند.

یافته‌ها نشان داد که دو گروهی که فقط نیمی از داستان را خوانده بودند – یا فقط دلایل موافق ادغام یا فقط دلایل مخالف ادغام – هنوز هم معتقد بودند که اطلاعات کافی برای اتخاذ یک تصمیم خوب دارند. فلچر گفت: «بیشتر آن‌ها گفتند که توصیه‌های مقاله‌ای که خوانده بودند را دنبال خواهند کرد.»

اعتماد به نفس در تصمیم‌گیری با اطلاعات ناقص

فلتچر گفت: “افرادی که تنها نیمی از اطلاعات را داشتند، در واقع در تصمیم‌گیری برای ادغام یا جدا ماندن از کسانی که داستان کامل را داشتند، اعتماد به نفس بیشتری داشتند.” او ادامه داد: “آن‌ها به‌طور قطع مطمئن بودند که تصمیمشان درست است، حتی اگر تمام اطلاعات را نداشتند.” علاوه بر این، شرکت‌کنندگانی که نیمی از اطلاعات را داشتند، اظهار کردند که فکر می‌کنند بیشتر افراد دیگر نیز همان تصمیمی را که آن‌ها گرفته‌اند، خواهند گرفت.

تغییر نظر با دریافت اطلاعات جدید

فلتچر گفت: “یک نکته مثبت از این مطالعه وجود دارد.” برخی از شرکت‌کنندگانی که تنها یک طرف داستان را خوانده بودند، بعداً به بررسی استدلال‌های طرف دیگر پرداختند و بسیاری از این شرکت‌کنندگان حاضر بودند نظر خود را در مورد تصمیمشان تغییر دهند، زمانی که همه حقایق را در اختیار داشتند. او افزود: “این ممکن است همیشه کارساز نباشد، به‌ویژه در مسائل ایدئولوژیک ریشه‌دار.” در این موارد، ممکن است افراد به اطلاعات جدید اعتماد نکنند یا سعی کنند آن را به گونه‌ای بازتعریف کنند که با دیدگاه‌های قبلی‌شان سازگار باشد.

تعارضات بین فردی و سوءتفاهم‌ها

فلتچر گفت: “اما بیشتر تعارضات بین فردی مربوط به ایدئولوژی نیستند. آن‌ها فقط سوءتفاهم‌هایی در جریان زندگی روزمره هستند.” این یافته‌ها مکملی برای تحقیقاتی هستند که به نام واقع‌گرایی ساده‌لوحانه شناخته می‌شوند، باوری که مردم دارند که درک ذهنی آن‌ها از یک وضعیت، حقیقت عینی است. فلتچر توضیح داد که تحقیقات در مورد واقع‌گرایی ساده‌لوحانه معمولاً بر این تمرکز دارد که چگونه افراد درک‌های متفاوتی از یک وضعیت مشابه دارند. اما توهم کافی بودن اطلاعات نشان می‌دهد که افراد ممکن است درک یکسانی داشته باشند، اگر هر دو نفر اطلاعات کافی داشته باشند.

اهمیت دریافت اطلاعات کامل

فلتچر که به بررسی تأثیر داستان‌ها بر افراد می‌پردازد، گفت که مردم باید اطمینان حاصل کنند که داستان کامل یک وضعیت را دارند قبل از اینکه موضع‌گیری کنند یا تصمیم بگیرند. او گفت: “همان‌طور که در این مطالعه مشاهده کردیم، یک حالت پیش‌فرض وجود دارد که در آن افراد فکر می‌کنند همه حقایق مرتبط را می‌دانند، حتی اگر این‌گونه نباشد.” او ادامه داد: “اولین اقدام شما وقتی با کسی اختلاف نظر دارید باید این باشد که فکر کنید: ‘آیا چیزی وجود دارد که من از آن غافل هستم که به من کمک کند دیدگاه او را بهتر درک کنم؟’ این راهی است برای مبارزه با توهم کافی بودن اطلاعات.”