بازیابی جنگل پس از آتش‌سوزی: نقش کمک‌کننده یا مانع بوته‌ها

تحقیقات دانشگاه کالیفرنیا، دیویس: زمان و مکان مناسب برای کاشت نهال‌های درخت

تحقیقات انجام شده در دانشگاه کالیفرنیا، دیویس، به ما کمک می‌کند تا بفهمیم چه زمانی و کجا باید نهال‌های درخت را برای احیای جنگل‌ها پس از آتش‌سوزی‌های شدید بکاریم. این موضوع ارتباط زیادی با درختچه‌ها دارد. در مناطق گرم‌تر و خشک‌تر که تجدید طبیعی گیاهان ضعیف‌تر است، کاشت به موقع درختان می‌تواند بهبودی تا ۲۰۰ درصد را به همراه داشته باشد؛ اما نتیجه همچنین به رقابت با درختچه‌ها بستگی دارد. این نتیجه‌گیری در مقاله‌ای در مجله «اکولوژی و مدیریت جنگل» ارائه شده است.

دریک یانگ، نویسنده اصلی و پژوهشگر حرفه‌ای، می‌گوید: “به طور کلی، در مکان‌هایی که درختچه‌های بیشتری وجود دارد، آب و هوا و خاک برای رشد گیاهان مناسب‌تر است.” او ادامه می‌دهد: “اما این بدان معناست که رقابت بیشتری برای درختان وجود دارد.”

بهترین زمان برای کاشت نهال‌ها

در مناطقی که درختچه‌های زیادی وجود دارد، بهتر است نهال‌ها را در عرض یک سال پس از آتش‌سوزی بکاریم تا از رقابت با این گیاهان چوبی جلوگیری کنیم. در مناطق دارای درختچه‌های کمتر، کاشت سه سال پس از آتش‌سوزی مؤثرتر خواهد بود زیرا برخی از این گیاهان چوبی دوباره رشد کرده‌اند، اما نه به اندازه‌ای که مواد مغذی و آب موجود را مصرف کنند.

یانگ می‌افزاید: “برخی از گیاهان در این مکان‌های بسیار سخت ممکن است در واقع به استقرار درختان کمک کنند زیرا سایه فراهم می‌کنند.”

اهمیت داده‌ها در احیای جنگل‌ها

درک چگونگی تسهیل بهبودی برای تلاش‌های احیا بسیار حیاتی است زیرا تغییرات اقلیمی باعث افزایش فراوانی و شدت آتش‌سوزی‌های جنگل می‌شود. همچنین، مدیران زمین باید از داده‌ها برای هدایت منابع محدود استفاده کنند. به گفته اندرو لاتیمر، نویسنده ارشد مقاله و استاد در دپارتمان علوم گیاهی، این امر ضروری است.

بهینه‌سازی کاشت درختان در مناطق نیازمند

لاتیمر گفت: “هدف ما کمک به بهینه‌سازی کاشت درختان است تا این کار را در مکان‌هایی انجام دهیم که واقعاً به آن نیاز دارند.” او افزود: “این کار اهمیت دارد زیرا با مشکل بازسازی جنگل‌ها مواجه هستیم – ظرفیت محدودی برای کاشت مجدد و مناطق وسیع و به شدت سوخته وجود دارد.”

بررسی رویدادهای گذشته

محققان مناطقی از سیرا نوادا را بررسی کردند که نمایانگر ترکیبی از اقلیم‌ها و استراتژی‌های مدیریتی در کالیفرنیا بودند و یک تا سه سال پس از آتش‌سوزی‌های شدید با نهال‌های درختی کاشته شده بودند. در هر یک از پنج قطعه دایره‌ای ۴۰۰ متر مربعی، که شامل مناطق کاشته شده و غیرکاشته بود، تیم تحقیقاتی نهال‌ها، پوشش درختچه‌ها و دیگر جزئیات محیطی را شمارش کردند. این کار به محققان این امکان را داد که تأثیر کاشت مجدد بر ترکیب جنگل‌ها را ارزیابی کرده و بهترین استراتژی‌ها را در مناطق وسیع که بررسی آن‌ها به صورت پیاده دشوار است، ترسیم کنند.

یانگ گفت: “فکر می‌کنم مزیت واقعی این است که می‌توانیم پیش‌بینی‌هایی را در سطح وسیع انجام دهیم.” او ادامه داد: “اکنون ما تأثیرات برخی متغیرهای محیطی را کمی‌سازی کرده‌ایم که به ما اجازه می‌دهد این نقشه‌ها را تهیه کنیم.”

تجربه‌های جدید در بازسازی جنگل‌ها

لاتیمر در حال آزمایش این است که چگونه حذف درختچه‌ها دو سال پس از آتش‌سوزی بر تجدید نسل درختان تأثیر می‌گذارد. یانگ به زودی از تصاویر هوایی و پهپادها در سایت‌های آتش‌سوزی استفاده خواهد کرد تا تعیین کند که اقدامات مدیریتی در ۴۰ سال گذشته از زمان سوختن درختان چگونه بر جنگل‌ها تأثیر گذاشته است.

کویین سورنسون، که در زمان تحلیل در دپارتمان علوم گیاهی مشغول به کار بود، نیز به این تحقیق کمک کرد که از سوی برنامه مشترک علوم آتش و پروژه هچ وزارت کشاورزی ایالات متحده تأمین مالی شده است.