آیا گوشت گیاهی افسردگی می‌آورد؟ حقیقت مصرف گوشت‌های مصنوعی

خطرات غذاهای فوق‌فرآوری برای گیاه‌خواران

شواهد فزاینده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد غذاهای فوق‌فرآوری (UPF) برای سلامتی مضر هستند؛ اما آیا این موضوع درباره افرادی که به رژیم غذایی گیاه‌خواری پایبند هستند نیز صدق می‌کند؟ جایگزین‌های گوشت گیاهی (PBMA) به عنوان غذاهای فوق‌فرآوری شناخته می‌شوند و ممکن است با خطرات مشابهی همراه باشند.

در اولین مطالعه از این نوع که در نشریه Food Frontiers منتشر شده است، محققان دانشگاه ساری دریافتند که گیاه‌خوارانی که از PBMA استفاده می‌کردند، ۴۲٪ افزایش خطر ابتلا به افسردگی را در مقایسه با گیاه‌خوارانی که از این غذاها پرهیز می‌کردند، تجربه کردند. این مطالعه که به رهبری هانا ناوراتیلووا انجام شد، داده‌های موجود در UK Biobank را مورد تجزیه و تحلیل قرار داد و هیچ تفاوت قابل توجهی در مصرف سدیم، قند آزاد، قند کل یا اسیدهای چرب اشباع شده بین گیاه‌خوارانی که از PBMA استفاده می‌کردند و آن‌هایی که از آن‌ها دوری می‌کردند، پیدا نکرد.

یافته‌های جدید درباره مصرف جایگزین‌های گوشتی گیاهی

محققان دریافتند که افرادی که از جایگزین‌های گوشتی گیاهی (PBMA) استفاده می‌کنند، فشار خون و سطح پروتئین C-reactive (CRP) بالاتری دارند. CRP نشانه‌ای از التهاب است و در عین حال، این افراد سطح کمتری از آپولیپوپروتئین A، که با کلسترول “خوب” HDL مرتبط است، دارند. با این حال، مصرف PBMA همچنین با کاهش ۴۰ درصدی خطر ابتلا به سندرم روده تحریک‌پذیر (IBS) مرتبط بوده است.

پروفسور نوفار گیفمن از دانشکده علوم بهداشت دانشگاه Surrey و نویسنده ارشد این مطالعه گفت: “یافته‌های کلی امیدوارکننده هستند و نشان می‌دهند که جایگزین‌های گوشتی گیاهی می‌توانند گزینه‌ای ایمن باشند، به شرطی که بخشی از یک رژیم غذایی متعادل باشند. با این حال، ارتباط گسترده بین این نوع غذاها، التهاب و افسردگی نیاز به تحقیقات بیشتری دارد.”

این مطالعه با برخی محدودیت‌ها مواجه بود، چرا که داده‌های جمع‌آوری شده عمدتاً از جمعیت سفیدپوست در بریتانیا به دست آمده و اطلاعات تغذیه‌ای فقط در ابتدای مطالعه جمع‌آوری شده و تغییرات احتمالی در طول زمان را در نظر نگرفته است.

پروفسور آنتونی وتون، نویسنده همکار این مطالعه از دانشکده دامپزشکی دانشگاه Surrey، گفت: “جایگزین‌های گوشتی گیاهی فوق‌فرآوری‌شده می‌توانند راهی مفید برای انتقال افراد به یک رژیم غذایی گیاهی باشند و این به شیوه‌های کشاورزی پایدار کمک می‌کند. تحقیقات بیشتری، از جمله مطالعات طولی و آزمایش‌هایی با جمعیت‌های متنوع‌تر، برای تأیید این یافته‌ها و ارتباط بین غذاهای گیاهی و خلق و خو ضروری است.”