شبیه‌سازی هوش مصنوعی: آینده‌تان را ببینید!

سفر به آینده با هوش مصنوعی

آیا تا به حال خواسته‌اید که به زمان سفر کنید و ببینید خود آینده‌تان چگونه خواهد بود؟ حالا، با قدرت هوش مصنوعی تولیدی، این امکان برای شما فراهم شده است. محققان از MIT و دیگر مراکز، سیستمی را ایجاد کرده‌اند که به کاربران اجازه می‌دهد با یک شبیه‌سازی تولید شده توسط هوش مصنوعی از خود آینده‌شان، گفت‌وگوی متنی آنلاین داشته باشند. این سیستم که Future You نام دارد، به منظور کمک به جوانان برای بهبود حس تداوم خود آینده طراحی شده است؛ مفهومی روان‌شناختی که توصیف می‌کند یک فرد چقدر با خود آینده‌اش ارتباط دارد.

تحقیقات نشان داده است که حس قوی‌تری از تداوم خود آینده می‌تواند تأثیر مثبتی بر نحوه تصمیم‌گیری‌های بلندمدت افراد داشته باشد، از احتمال مشارکت در پس‌انداز مالی گرفته تا تمرکز بر دستیابی به موفقیت‌های تحصیلی. Future You از یک مدل زبانی بزرگ استفاده می‌کند که بر اساس اطلاعاتی که کاربر ارائه می‌دهد، نسخه‌ای مجازی و قابل ارتباط از فرد در سن 60 سالگی را تولید می‌کند. این خود آینده شبیه‌سازی شده می‌تواند به سوالات درباره اینکه زندگی یک فرد در آینده چگونه خواهد بود پاسخ دهد و همچنین مشاوره یا بینش‌هایی درباره مسیرهایی که می‌توانند دنبال کنند، ارائه کند.

در یک مطالعه اولیه بر روی کاربران، محققان دریافتند که پس از تعامل با Future You به مدت حدود نیم ساعت، افراد از کاهش اضطراب و احساس ارتباط قوی‌تری با خود آینده‌شان خبر دادند. “ما هنوز یک ماشین زمان واقعی نداریم، اما هوش مصنوعی می‌تواند نوعی ماشین زمان مجازی باشد. می‌توانیم از این شبیه‌سازی برای کمک به افراد در تفکر بیشتر درباره پیامدهای انتخاب‌هایی که امروز انجام می‌دهند، استفاده کنیم”، می‌گوید پت پاتاراناتاپورن، فارغ‌التحصیل دکتری از آزمایشگاه رسانه‌ای MIT که به طور فعال در حال توسعه برنامه‌ای برای پیشبرد تحقیقات تعامل انسان و هوش مصنوعی است و یکی از نویسندگان اصلی مقاله‌ای درباره Future You است.

پاتاراناتاپورن در این مقاله با نویسندگان اصلی دیگر، کاوین وینسون، محقق در آزمایشگاه KASIKORN؛ و پگی یین، دانشجوی کارشناسی دانشگاه هاروارد؛ و همچنین آوتاساک لاپاپیروجن و پیچایوت اوپاوان از آزمایشگاه KASIKORN؛ و نویسندگان ارشد مونچای لرتسوتی‌وونگ، رئیس تحقیقات هوش مصنوعی در گروه فناوری-کسب و کار KASIKORN؛ پتی مایس، استاد رسانه، هنر و علوم و رئیس گروه رابط‌های سیال در MIT؛ و هال هرشفیلد، استاد بازاریابی، تصمیم‌گیری رفتاری و روان‌شناسی در دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس، همکاری کرده‌اند. این تحقیق در کنفرانس IEEE درباره مرزهای آموزش ارائه خواهد شد.

شبیه‌سازی واقع‌گرایانه

تحقیقات درباره مفهوم‌سازی خود آینده به دهه 1960 برمی‌گردد. یکی از روش‌های اولیه که به بهبود تداوم خود آینده کمک می‌کرد، نوشتن نامه‌هایی به خود آینده بود. اخیراً، محققان از عینک‌های واقعیت مجازی استفاده کردند تا به افراد کمک کنند نسخه‌های آینده خود را تجسم کنند. اما هیچ‌یک از این روش‌ها خیلی تعاملی نبودند و تأثیر محدودی بر کاربران داشتند. با ظهور هوش مصنوعی تولیدی و مدل‌های زبانی بزرگ مانند ChatGPT، محققان فرصتی را برای ایجاد یک خود آینده شبیه‌سازی شده دیدند که می‌تواند درباره اهداف و آرزوهای واقعی افراد در یک گفت‌وگوی عادی بحث کند.

مایس می‌گوید: “این سیستم شبیه‌سازی را بسیار واقع‌گرایانه می‌کند. Future You بسیار جزئی‌تر از آن چیزی است که یک فرد می‌تواند با تصور کردن خود آینده‌اش به دست آورد.” کاربران با پاسخ به مجموعه‌ای از سوالات درباره زندگی کنونی‌شان، چیزهایی که برایشان مهم است و اهداف آینده‌شان آغاز می‌کنند. سیستم هوش مصنوعی از این اطلاعات برای ایجاد آنچه محققان “خاطرات خود آینده” می‌نامند، استفاده می‌کند که داستانی پس‌زمینه‌ای را فراهم می‌کند که مدل هنگام تعامل با کاربر از آن استفاده می‌کند.

چت‌باتی برای آینده: چگونه می‌توانیم خود آینده‌مان را تصور کنیم؟

به عنوان مثال، چت‌بات می‌تواند درباره نکات برجسته شغل آینده یک فرد صحبت کند یا به سوالات مربوط به چگونگی غلبه کاربر بر چالش‌های خاص پاسخ دهد. این امکان به این دلیل است که ChatGPT بر روی داده‌های گسترده‌ای آموزش دیده که شامل صحبت‌های افراد درباره زندگی، شغل و تجربیات خوب و بدشان می‌شود. کاربر به دو روش با این ابزار تعامل می‌کند: از طریق درون‌نگری، زمانی که به زندگی و اهداف خود فکر می‌کند و در حال ساختن خود آینده‌اش است، و از طریق پس‌نگری، زمانی که تأمل می‌کند آیا شبیه‌سازی نشان‌دهنده کسی است که او خود را در آینده می‌بیند یا خیر، به گفته یین.

او می‌گوید: “شما می‌توانید خود آینده‌تان را به عنوان یک فضای داستانی تصور کنید. شما فرصتی دارید تا بشنوید چگونه برخی از تجربیات شما، که ممکن است هنوز هم برایتان عاطفی باشند، در طول زمان پردازش می‌شوند.” برای کمک به افراد در تجسم خود آینده‌شان، این سیستم عکسی از کاربر با سن پیشرفته تولید می‌کند. چت‌بات همچنین به گونه‌ای طراحی شده است که پاسخ‌های زنده‌ای ارائه دهد و از عباراتی مانند “وقتی من به سن شما بودم” استفاده کند تا شبیه‌سازی بیشتر شبیه به یک نسخه واقعی از فرد در آینده به نظر برسد. توانایی دریافت مشاوره از نسخه بزرگ‌تر خود، به جای یک هوش مصنوعی عمومی، می‌تواند تأثیر مثبت قوی‌تری بر کاربری که به آینده نامشخصی فکر می‌کند، داشته باشد؛ هرشفیلد می‌گوید.

او اضافه می‌کند: “اجزای تعاملی و زنده این پلتفرم به کاربر یک نقطه اتکا می‌دهد و چیزی که می‌تواند منجر به تفکر نگران‌کننده شود را به چیزی ملموس و سازنده تبدیل می‌کند.” اما این واقع‌گرایی می‌تواند در صورتی که شبیه‌سازی به سمت منفی برود، به ضرر کاربر تمام شود. برای جلوگیری از این امر، آنها اطمینان می‌دهند که خود آینده به کاربران هشدار می‌دهد که تنها یک نسخه ممکن از خود آینده‌شان را نشان می‌دهد و آنها اختیار تغییر زندگی‌شان را دارند. ارائه پاسخ‌های متفاوت به پرسشنامه، گفتگویی کاملاً متفاوت ایجاد می‌کند. پاتارانوتاپورن می‌گوید: “این یک پیشگویی نیست، بلکه یک امکان است.”

کمک به توسعه فردی

برای ارزیابی خود آینده، آنها یک مطالعه کاربری با ۳۴۴ نفر انجام دادند. برخی از کاربران به مدت ۱۰ تا ۳۰ دقیقه با سیستم تعامل داشتند، در حالی که دیگران یا با یک چت‌بات عمومی تعامل کردند یا فقط به پر کردن نظرسنجی‌ها پرداختند. شرکت‌کنندگانی که از خود آینده استفاده کردند، توانستند رابطه نزدیک‌تری با خود آینده ایده‌آلشان برقرار کنند، بر اساس تحلیل آماری پاسخ‌هایشان. این کاربران همچنین پس از تعاملاتشان، از اضطراب کمتری درباره آینده خبر دادند. علاوه بر این، کاربران خود آینده گفتند که گفتگو صمیمی به نظر می‌رسید و ارزش‌ها و باورهایشان در هویت‌های شبیه‌سازی شده آینده‌شان سازگار به نظر می‌رسید.

با توجه به نتایج این مطالعه اولیه، محققان به بهینه‌سازی روش‌هایی که برای ایجاد زمینه و آماده‌سازی کاربران استفاده می‌کنند، ادامه می‌دهند تا گفتگویی داشته باشند که به ساخت احساس قوی‌تری از تداوم خود آینده کمک کند. پاتارانوتاپورن می‌گوید: “ما می‌خواهیم کاربر را به صحبت درباره موضوعات خاص راهنمایی کنیم، به جای اینکه از خود آیندهشان بپرسیم که رئیس‌جمهور بعدی کی خواهد بود.” آنها همچنین در حال افزودن تدابیری برای جلوگیری از سوءاستفاده افراد از سیستم هستند. به عنوان مثال، می‌توان تصور کرد که یک شرکت خود آینده یک مشتری بالقوه را ایجاد کند که به دلیل خرید یک محصول خاص به نتیجه‌ای عالی در زندگی دست می‌یابد.

در آینده، محققان می‌خواهند کاربردهای خاص خود آینده را مطالعه کنند، شاید با این هدف که به افراد اجازه دهند مشاغل مختلف را بررسی کنند یا تجسم کنند که چگونه انتخاب‌های روزمره‌شان می‌تواند بر تغییرات اقلیمی تأثیر بگذارد. آنها همچنین در حال جمع‌آوری داده‌ها از آزمایش خود آینده هستند تا بهتر درک کنند که افراد چگونه از این سیستم استفاده می‌کنند. مایس می‌گوید: “ما نمی‌خواهیم افراد به این ابزار وابسته شوند. بلکه امیدواریم این تجربه‌ای معنادار باشد که به آنها کمک کند خود و جهان را به شکل متفاوتی ببینند و به توسعه فردی کمک کند.”

محققان از حمایت تانوییت پرسونگ‌پونگ‌چای، طراح در KBTG و دانشمند مهمان در آزمایشگاه رسانه قدردانی می‌کنند.