برنامه‌های بازگشت به کار: هزینه‌های پنهان برای زنان؟

تجربیات زنان حرفه‌ای در بازگشت به بازار کار

تحقیقات به بررسی تجربیات زنان حرفه‌ای پرداخته‌اند که پس از وقفه‌ای به دلایل خانوادگی، دوباره به بازار کار بازمی‌گردند. این تحقیق بر روی برنامه‌های بازگشت به کار متمرکز شده است؛ برنامه‌هایی که توسط کارفرمایان طراحی شده‌اند تا انتقال به نقش‌های حرفه‌ای را تسهیل کنند.

چالش‌های موجود در برنامه‌های بازگشت به کار

این مطالعه تصویری پیچیده را نشان می‌دهد. در حالی که برنامه‌های بازگشت به کار حمایت‌های ارزشمندی را ارائه می‌دهند و برخی از ننگ‌های مرتبط با وقفه‌های شغلی را کاهش می‌دهند، اما در رفع تبعیض‌های مداوم ناکام می‌مانند. این تحقیق یک پارادوکس نگران‌کننده را به تصویر می‌کشد: برنامه‌های بازگشت به کار ممکن است خطر ننگ فوری در محل کار را کاهش دهند، اما به مسائل عمیق‌تر نمی‌پردازند.

تجربیات زنان در بازگشت به حرفه خود

زنان که با موفقیت به حرفه‌های خود بازمی‌گردند، اغلب با کاهش سطح شغلی و محدودیت در پیشرفت شغفی مواجه می‌شوند. به‌ویژه، این تحقیق نشان می‌دهد که این مسئله به‌خصوص در بخش خصوصی صدق می‌کند.

دکتر سسیل گیلوم، نویسنده اصلی این مطالعه و استاد مطالعات کار، استخدام و سازمان‌ها در دانشگاه ساری، گفت: «در حالی که برنامه‌های بازگشت به کار گامی مثبت در حمایت از زنان برای بازگشت به بازار کار هستند، تحقیقات ما نشان می‌دهد که این برنامه‌ها محدودیت‌هایی دارند. ما دریافتیم که این برنامه‌ها می‌توانند برخی از موانع اولیه را برطرف کنند، اما به نابرابری‌های سیستماتیک که منجر به کاهش سطح شغلی و مانع پیشرفت شغفی زنان می‌شود، نمی‌پردازند.»

ضرورت رویکرد چندجانبه برای ایجاد محیط کار عادلانه

برای ایجاد یک محیط کار واقعی و عادلانه برای همه، نیاز به یک رویکرد چندجانبه داریم که هم به چالش‌های فردی و هم به موانع اجتماعی گسترده‌تر بپردازد. تحقیقات نشان می‌دهد که برنامه‌ها در کمک به زنان برای غلبه بر انگ‌های مرتبط با فاصله‌های شغلی نقش مهمی دارند. با استفاده از عناصر حمایتی مانند مربی‌گری و مشاوره، و همچنین دسترسی به شبکه‌های حرفه‌ای، این برنامه‌ها می‌توانند به زنان کمک کنند تا دوباره به حوزه‌های کاری خود بازگردند.

با این حال، این مطالعه فراتر از شناسایی موانع می‌رود و همچنین به هزینه‌های پنهان برنامه‌های بازگشت به کار اشاره می‌کند. بسیاری از شرکت‌کنندگان گزارش کردند که برای شرکت در این برنامه‌ها سرمایه‌گذاری مالی قابل توجهی انجام داده‌اند، مانند آموزش مصاحبه و دریافت گواهینامه‌های حرفه‌ای. علاوه بر این، تحقیقات نشان می‌دهد که حتی با ورود موفقیت‌آمیز به کار، زنان ممکن است با عواقب شغلی بلندمدت مواجه شوند.

این مطالعه بر محدودیت‌های مکانیزم‌های مقابله‌ای فردی و سازمانی تأکید می‌کند. در حالی که این استراتژی‌ها ممکن است به زنان در تعاملات روزمره محیط کار کمک کنند، اما به تنهایی نمی‌توانند نابرابری‌های سیستماتیک را از بین ببرند. دکتر سسیل گیلوم ادامه داد: «نیاز به تغییرات اجتماعی گسترده‌تری وجود دارد تا موانع ساختاری و فرهنگی که همچنان زنان را در بازگشت به کار دچار مشکل می‌کند، مورد توجه قرار گیرد. تنها در این صورت است که می‌توانیم یک محیط کار واقعی و عادلانه برای زنان در تمامی مراحل شغلی‌شان ایجاد کنیم.»

این مطالعه در نشریه انجمن جامعه‌شناسی بریتانیا منتشر شده است.