آیا بوته‌ها ناجی یا مانع ترمیم جنگل‌ پس‌ از آتش‌سوزی‌اند؟

تحقیقات دانشگاه کالیفرنیا، دیویس: زمان و مکان مناسب برای کاشت نهال‌ها پس از آتش‌سوزی‌های شدید

تحقیقات انجام‌شده در دانشگاه کالیفرنیا، دیویس به ما کمک می‌کند تا بفهمیم چه زمانی و کجا باید نهال‌های درختی را برای احیای جنگل‌ها پس از آتش‌سوزی‌های شدید بکاریم. این موضوع ارتباط زیادی با درختچه‌ها دارد. در مناطق گرم‌تر و خشک‌تر که تجدید طبیعی گیاهان ضعیف‌تر است، کاشت درختان در زمان مناسب می‌تواند تا ۲۰۰٪ به بهبود وضعیت کمک کند، اما نتایج همچنین به رقابت با درختچه‌ها بستگی دارد. این نتیجه‌گیری در مقاله‌ای که در نشریه «اکولوژی و مدیریت جنگل» منتشر شده، آمده است.

دریک یانگ، نویسنده اصلی و پژوهشگر حرفه‌ای، می‌گوید: “به طور کلی، در مناطقی که درختچه‌های بیشتری وجود دارد، آب و هوا و خاک برای رشد گیاهان مساعدتر است.” او ادامه می‌دهد: “اما این بدان معناست که رقابت برای درختان نیز بیشتر است.”

زمان مناسب برای کاشت نهال‌ها

در مناطقی که درختچه‌های زیادی وجود دارد، بهترین زمان برای کاشت نهال‌ها یک سال پس از آتش‌سوزی است تا از رقابت با این گیاهان چوبی جلوگیری شود. در مناطقی که درختچه‌های کمتری وجود دارد، کاشت نهال‌ها سه سال پس از آتش‌سوزی مؤثرتر خواهد بود، زیرا برخی از این گیاهان چوبی دوباره رشد کرده‌اند، اما به اندازه‌ای نیستند که مواد مغذی و آب موجود را مصرف کنند.

یانگ می‌افزاید: “برخی از گیاهان در این مناطق سخت ممکن است واقعاً به استقرار درختان کمک کنند، زیرا سایه فراهم می‌کنند.”

اهمیت داده‌ها در احیای جنگل‌ها

درک چگونگی تسهیل روند احیا برای تلاش‌های بازسازی بسیار حیاتی است، زیرا تغییرات اقلیمی باعث افزایش فراوانی و شدت آتش‌سوزی‌های جنگلی می‌شود. اندرو لاتیمر، نویسنده ارشد این مقاله و استاد در دپارتمان علوم گیاهی، می‌گوید که مدیران زمین باید از داده‌ها برای هدایت منابع محدود استفاده کنند.

بهینه‌سازی کاشت درختان در مناطق نیازمند

لاتیمر گفت: “هدف ما این است که کاشت درختان را به گونه‌ای بهینه‌سازی کنیم که در مکان‌هایی انجام شود که واقعاً به آن نیاز است.” او افزود: “این کار اهمیت دارد زیرا با مشکل عقب‌افتادگی در احیای جنگل‌ها مواجه هستیم – ظرفیت محدود برای کاشت مجدد و مناطق وسیع و به شدت سوخته وجود دارد.”

بررسی مناطق آسیب‌دیده

محققان مناطقی در سیرا نوادا را بررسی کردند که نماینده‌ای از ترکیبی از اقلیم‌ها و استراتژی‌های مدیریتی در کالیفرنیا بودند و یک تا سه سال پس از آتش‌سوزی‌های شدید با نهال‌های درختان مخروطی دوباره کاشته شده بودند. در هر یک از پنج قطعه دایره‌ای ۴۰۰ متر مربعی، که شامل مناطق کاشته شده و غیر کاشته شده بود، تیم تحقیقاتی نهال‌ها، پوشش درختچه‌ها و سایر جزئیات محیطی را شمارش کرد. این کار به محققان این امکان را داد که تأثیر کاشت مجدد بر ترکیب جنگل‌ها را ارزیابی کرده و بهترین استراتژی‌ها را در سطوح وسیع زمین که بررسی آن‌ها به صورت حضوری دشوار است، ترسیم کنند.

پیش‌بینی‌های دقیق در مقیاس وسیع

یانگ گفت: “من فکر می‌کنم که مزیت واقعی این است که می‌توانیم این پیش‌بینی‌ها را در یک چشم‌انداز وسیع انجام دهیم.” او ادامه داد: “اکنون ما تأثیرات برخی از متغیرهای محیطی را کمی‌سازی کرده‌ایم که به ما اجازه می‌دهد این نقشه‌ها را تهیه کنیم.”

آزمایشات و تحقیقات آینده

لاتیمر در حال آزمایش این موضوع است که چگونه حذف درختچه‌ها دو سال پس از آتش‌سوزی بر تجدید نسل درختان تأثیر می‌گذارد. یانگ به زودی از تصاویر هوایی و پهبادها در مناطق آتش‌سوزی استفاده خواهد کرد تا تعیین کند که اقدامات مدیریتی در ۴۰ سال گذشته از زمان سوختن درختان چه تأثیری بر جنگل‌ها داشته است. کوئین سورنسون، که در زمان تحلیل در دپارتمان علوم گیاهی فعالیت می‌کرد، نیز به این تحقیق کمک کرد که توسط برنامه علمی مشترک آتش و پروژه هچ وزارت کشاورزی ایالات متحده تأمین مالی شده بود.