آینده‌ای پاک: ترکیب سیاست‌ها برای انرژی سبز چیست؟

چگونه می‌توانیم از پذیرش فناوری‌های سبز در خانوارها حمایت کنیم؟

چگونه می‌توانیم اطمینان حاصل کنیم که هر چه بیشتر خانوارها نه تنها از پنل‌های خورشیدی، بلکه از باتری‌های ذخیره‌سازی انرژی خورشیدی، پمپ‌های حرارتی و خودروهای برقی نیز استفاده کنند؟ محققان دانشگاه‌های بازل و ژنو به بررسی این سؤال پرداخته‌اند. حفاظت از محیط زیست و انقلاب انرژی باید همچنان پیشرفت کند و خانوارهای خصوصی می‌توانند با بهره‌برداری از فناوری‌های دوستدار محیط زیست از جمله پنل‌های خورشیدی، خودروهای برقی و پمپ‌های حرارتی، سهم قابل توجهی در این هدف داشته باشند.

دکتر مارت ون در کام و پروفسور اولف هاهنل از دانشگاه بازل سوئیس، تحقیقاتی در مورد تدابیر سیاسی لازم برای تحقق کامل این پتانسیل انجام دادند. این تیم به همراه محققان دانشگاه ژنو، ابتدا از نزدیک به ۱۵۰۰ خانوار سوئیسی نظرسنجی کردند تا دلایل انتخاب یا عدم انتخاب فناوری‌های دوستدار محیط زیست را بررسی کنند. سپس داده‌ها را در یک مدل دینامیک وارد کردند که نمایانگر خانوارها و تعاملات آن‌ها به عنوان یک جامعه تصمیم‌گیرنده بود. این کار به محققان این امکان را داد تا آزمایش کنند که کدام تدابیر سیاسی بهترین نیازهای خانوارها را برآورده کرده و بنابراین به پذیرش بیشتر این فناوری‌ها کمک می‌کند. نتایج این تحقیق به تازگی در نشریه Cell Reports Sustainability منتشر شده است.

مشوق‌های فردی تأثیر کمی دارند

مارت ون در کام اذعان می‌کند که افزایش رقابت میان تولیدکنندگان، پذیرش فناوری‌های دوستدار محیط زیست مانند خودروهای برقی را برای مصرف‌کنندگان مقرون به صرفه‌تر و جذاب‌تر کرده است. با این حال، او تأکید می‌کند که تدابیر سیاسی برای تشویق به استفاده گسترده‌تر از فناوری‌هایی مانند پنل‌های خورشیدی و پمپ‌های حرارتی ضروری است.

اهمیت تدابیر سیاسی در تحول انرژی

او تأکید می‌کند: «این تنها مشوق‌های فردی نیستند، بلکه ترکیب مناسب تدابیر سیاسی است که تفاوتی تعیین‌کننده ایجاد می‌کند.» این جمله خلاصه‌ای از یافته‌های آن‌هاست. به عنوان مثال، یارانه‌ها برای پنل‌های خورشیدی یا پمپ‌های حرارتی تنها یکی از اجزای این معما هستند. همچنین، حذف موانعی که مانع از استفاده مستأجران از این فناوری‌ها می‌شود، اهمیت زیادی دارد.

وان در کام اشاره می‌کند: «تا به حال، مالکان ساختمان باید سرمایه‌گذاری کنند، اما مستأجران از کاهش هزینه‌های انرژی بهره‌مند شده‌اند.» این موضوع باعث شده است که سرمایه‌گذاری برای مالکان کمتر جذاب باشد.

راه‌حل‌هایی برای مستأجران

مثال پنل‌های خورشیدی نشان می‌دهد که چگونه می‌توان این موانع را از طریق مداخله دولت از بین برد: برای چند سال، مستأجران حق نصب پنل‌های خورشیدی بر روی بالکن‌های خود را دارند.

وان در کام پیشنهاد می‌کند که سیاست‌هایی که از راه‌حل‌های مشابه برای پمپ‌های حرارتی یا ذخیره‌سازی انرژی حمایت می‌کنند، ممکن است در آینده قابل اجرا باشند. به عنوان مثال، ممکن است باتری‌های محله‌ای که با انرژی خورشیدی از چندین ساختمان یا یک منطقه کامل تأمین می‌شوند، به عنوان منبع انرژی استفاده شوند.

اوف هاهنل می‌گوید: «تقریباً دو سوم خانوارهای سوئیسی مستأجر هستند. این یک پتانسیل عظیم است که می‌تواند گام بزرگی به سوی انقلاب انرژی باشد.»

او استدلال می‌کند که تحقیقات بین‌رشته‌ای که نه تنها نوآوری‌های فناوری را در نظر می‌گیرد، بلکه ترجیحات مختلف مصرف‌کنندگان را نیز مد نظر قرار می‌دهد، می‌تواند راه‌هایی برای شناسایی بسته‌های محرک هدفمند و ساختارها ارائه دهد.

هاهنل تأکید می‌کند: «ما باید رشته‌های مختلف و روش‌های آن‌ها را برای مقابله با چالش‌های پیچیده و چندوجهی مانند تغییرات اقلیمی و انقلاب انرژی گرد هم بیاوریم.»