ریزش-مو-سرطان-سینه

ریزش مو در دوران شیمی‌درمانی و تأثیرات آن بر اعتماد به نفس زنان

ریزش مو در حین شیمی‌درمانی می‌تواند به اندازه‌ای برای برخی از زنان استرس‌زا باشد که اعتماد به نفس آن‌ها را کاهش دهد. کارشناسان بر این باورند که این موضوع ممکن است آن‌ها را از پیگیری درمان شیمی‌درمانی بازدارد. یکی از درمان‌های رایج برای ریزش مو، مینوکیدیل خوراکی است. این دارو همچنین ماده فعال موجود در رگاين (Rogaine) است که بدون نسخه نیز قابل تهیه است. با این حال، درمان تجویزی مینوکسیدیل به دلیل گشاد کردن عروق خونی شناخته شده و کارشناسان نگرانند که این موضوع ممکن است عوارض جانبی مرتبط با قلب را در حین شیمی‌درمانی افزایش دهد و منجر به درد قفسه سینه، تنگی نفس یا تجمع مایعات شود.

نتایج مطالعه جدید بر روی زنان مبتلا به سرطان سینه

اکنون، یک مطالعه در مورد زنان مبتلا به سرطان سینه نشان می‌دهد که دوزهای پایین مینوکسیدیل خوراکی که در حین یا پس از درمان سرطان مصرف می‌شود، به نظر می‌رسد در اکثر بیماران موجب رشد مجدد مو می‌شود و بدون ایجاد عوارض جانبی جدی مرتبط با قلب است که نیاز به درمان‌های اضافی یا بستری شدن در بیمارستان داشته باشد. این تحقیق به رهبری محققان دانشگاه NYU Langone Health انجام شده و شامل 51 زن بود که برای مراحل مختلف سرطان سینه درمان شده بودند. از این تعداد، 25 نفر ترکیبی از جراحی یا پرتودرمانی به همراه شیمی‌درمانی دریافت کرده بودند و 26 نفر فقط دو روش اول را دریافت کرده بودند.

صحنه‌ای از دفتر پزشکی با دکتری که گزینه‌های درمانی را با یک بیمار زن تحت شیمی‌درمانی بحث می‌کند.
گفتگوی دکتر و بیمار برای انتخاب گزینه‌های درمانی موثر در دوران شیمی‌درمانی.

دیوین زامینسکی، نویسنده همکار این مطالعه و دانشجوی پزشکی در دانشگاه NYU Grossman School of Medicine، گفت: “نتایج ما باید به بیماران مبتلا به سرطان سینه اطمینان دهد که واقعاً راهی ایمن برای مقابله با ریزش موهایشان وجود دارد.”

در حالی که مطالعات گذشته به بررسی استفاده از مینوکسیدیل در بیماران مبتلا به سرطان سینه پرداخته‌اند، این تحقیق جدید یکی از جامع‌ترین مطالعات تا به امروز است که به بررسی ایمنی و مزایای مینوکسیدیل در بیماران مبتلا به سرطان سینه می‌پردازد. گزارشی از این تحقیق در تاریخ 3 دسامبر در Journal of the American Academy of Dermatology به صورت آنلاین منتشر شد.

📢 اگر عاشق علم هستید و نمی‌خواهید هیچ مقاله‌ای را از دست بدهید…

به کانال تلگرام ما بپیوندید! تمامی مقالات جدید روزانه در آنجا منتشر می‌شوند.

📲 عضویت در کانال تلگرام
پاپ‌آپ اطلاعیه با اسکرول

برای این تحلیل، تیم تحقیقاتی داده‌ها را از سیستم سوابق الکترونیکی سلامت دانشگاه NYU Langone Health از سال 2012 تا 2023 جمع‌آوری کردند.

تصویری از یک آزمایشگاه با محققی که نتایج رشد مو را تحلیل می‌کند.
تحقیقات علمی برای بررسی تأثیر ماینوکسیدیل بر رشد مو.

نتایج تحقیق درباره تأثیر ماینوکسیدیل بر بیماران مبتلا به سرطان سینه

در میان صدها بیمار مبتلا به سرطان سینه که ماینوکسیدیل خوراکی برای **ریزش مو** تجویز شده بود، محققان ۵۱ زن را شناسایی کردند که این دارو را به مدت بیش از یک ماه مصرف کرده و اطلاعات مربوط به تحمل دارو در پرونده‌های پزشکی آن‌ها موجود بود. محققان به عواملی مانند سن، نژاد و تاریخچه پزشکی گذشته توجه کردند. آن‌ها جزئیات مربوط به سرطان سینه، داروهای دیگر و عوامل جمعیتی اضافی را بررسی کردند.

بر اساس ارزیابی‌های پزشکان و گزارش‌های خود بیماران، تمام افرادی که دوز پایینی از ماینوکسیدیل خوراکی را مصرف کرده بودند، در کمتر از سه تا شش ماه پس از شروع درمان، یا شاهد بهبود در رشد مو یا تثبیت ریزش مو بودند. کریستین لو سیسکو، پزشک و نویسنده همکار این تحقیق، گفت: “بر اساس این یافته‌ها، ماینوکسیدیل نشان داده است که برای بیماران ایمن و در عین حال مؤثر است.” او افزود: “موثر بودن ماینوکسیدیل ممکن است به بیماران کمک کند تا حس خود را بازیابند و در شرایطی که این حس به وضوح از آن‌ها گرفته شده، کنترل بیشتری بر اوضاع خود داشته باشند.”

نمای نزدیک از گروهی از زنان متنوع که با موهای سالم و پرزرق و برق خود می‌خندند.
زنان متنوع با موهای جدید خود، نمادی از اعتماد به نفس دوباره.

لو سیسکو پیشنهاد می‌کند که تحقیقات بیشتری برای تأیید نتایج جدید در بیماران بیشتر و افرادی با انواع دیگر سرطان و رژیم‌های شیمی‌درمانی لازم است. تیم تحقیق هشدار می‌دهد که ممکن است بیماران عوارض جانبی خفیف مرتبط با قلب، مانند تجمع مایعات جزئی، را افشا نکرده باشند، زیرا این عوارض ممکن است بدون هیچ علامتی رخ داده باشند. به همین دلیل، این مسائل ممکن است در پرونده‌های پزشکی بیماران ثبت نشده باشد.

تیم تحقیق همچنین به محدودیت دیگری در این مطالعه اشاره می‌کند که برخی از ارزیابی‌ها توسط پزشکان و بیماران به صورت خودگزارش‌دهی یا مشاهده‌ای انجام شده است. تأمین مالی این تحقیق توسط NYU Langone Health صورت گرفته است. علاوه بر زامینسکی و لو سیسکو، دیگر محققان NYU Langone که در این مطالعه مشارکت داشتند شامل امبیکا نوهری، دیشا دسای، مایکل بوانتیمپو، آورام کاپلان، ماریو لاکوتور، مایکل گارشیک و جری شاپیرو هستند. میشل سیکورا به عنوان نویسنده همکار اصلی و دانیل آر. مازوری به عنوان نویسنده همکار ارشد در این مطالعه فعالیت کردند. یکی دیگر از محققان این مطالعه الیس اولسن از دانشگاه دوک در دورهم، کارولینای شمالی است.

مقاله های شبیه به این مقاله

بیشتر بخوانید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *