اعتماد کمتر به اخبار با نقش آفرینی هوش مصنوعی!

تأثیر هوش مصنوعی بر اعتماد خوانندگان به اخبار

با افزایش نقش هوش مصنوعی در روزنامه‌نگاری، خبرنگاران و سردبیران نه تنها با نحوه استفاده از این فناوری، بلکه با چگونگی افشای آن به خوانندگان نیز مواجه هستند. تحقیقات جدیدی از دانشگاه کانزاس نشان داده است که وقتی خوانندگان فکر می‌کنند هوش مصنوعی به نوعی در تولید اخبار دخالت دارد، اعتماد آنها به اعتبار اخبار کاهش می‌یابد، حتی اگر به طور کامل درک نکنند که این فناوری چه نقشی ایفا کرده است. این یافته‌ها حاکی از این هستند که خوانندگان از استفاده از هوش مصنوعی در تولید اخبار آگاه هستند، حتی اگر نسبت به آن دیدگاهی منفی داشته باشند.

درک اینکه این فناوری چه نقشی در تولید اخبار دارد و چگونه باید این اطلاعات را به خوانندگان منتقل کرد، مسأله‌ای پیچیده است که نیاز به بررسی دقیقی دارد. به گفته محققان، “تمرکز روزافزون هوش مصنوعی در روزنامه‌نگاری سوالی است که خبرنگاران و آموزش‌دهندگان درباره آن صحبت می‌کنند، اما ما به این موضوع علاقه‌مند بودیم که خوانندگان چگونه آن را درک می‌کنند. بنابراین می‌خواستیم بیشتر درباره ادراکات مربوط به نام نویسندگان رسانه و تأثیر آنها، و همچنین نظرات مردم درباره اخبار تولید شده توسط هوش مصنوعی، اطلاعاتی کسب کنیم.” اینها سخنان آلیسا آپلمن، استاد مشارک در مدرسه روزنامه‌نگاری و ارتباطات جمعی ویلیام آلن وایت و نویسنده مشترک دو مطالعه در این زمینه است.

تجربه‌ای برای بررسی ادراکات خوانندگان

آپلمن و استیو بی‌ان-ایم، استاد یار در همان مدرسه، یک آزمایش را هدایت کردند که در آن به خوانندگان خبرهایی درباره شیرین‌کننده مصنوعی آسپارتام و ایمنی آن برای مصرف انسانی نشان دادند. خوانندگان به‌طور تصادفی یکی از پنج نام نویسنده را دریافت کردند: “نوشته شده توسط نویسنده کارکنان”، “نوشته شده توسط نویسنده کارکنان با ابزار هوش مصنوعی”، “نوشته شده توسط نویسنده کارکنان با کمک هوش مصنوعی”، “نوشته شده توسط نویسنده کارکنان با همکاری هوش مصنوعی” و “نوشته شده توسط هوش مصنوعی”. مقاله در تمامی موارد دیگر یکسان بود. نتایج این تحقیق در دو مقاله منتشر شد که هر دو توسط آپلمن و بی‌ان-ایم از دانشگاه کانزاس، به همراه هایان جیا از دانشگاه لهای و مو وو از دانشگاه ایالتی کالیفرنیا، لس آنجلس نوشته شده است.

درک خوانندگان از نام نویسندگان هوش مصنوعی

یکی از مقالات تمرکز داشت بر اینکه چگونه خوانندگان نام نویسندگان هوش مصنوعی را درک می‌کنند. پس از خواندن مقاله، از خوانندگان درباره معنای خاص نام نویسنده‌ای که دریافت کرده بودند و اینکه آیا با چندین بیانیه که به سنجش سواد رسانه‌ای و نگرش آنها نسبت به هوش مصنوعی مربوط می‌شد، موافق بودند یا خیر، نظرسنجی شد. نتایج نشان داد که صرف‌نظر از نام نویسنده‌ای که دریافت کرده بودند، شرکت‌کنندگان دیدگاه وسیعی درباره آنچه این فناوری انجام می‌دهد، داشتند. اکثریت گزارش دادند که احساس می‌کنند انسان‌ها اصلی‌ترین مشارکت‌کنندگان هستند، در حالی که برخی گفتند فکر می‌کنند هوش مصنوعی ممکن است به عنوان کمک تحقیقاتی یا در نوشتن پیش‌نویس اولیه که توسط یک انسان ویرایش شده، استفاده شده باشد.

نتایج نشان داد که شرکت‌کنندگان درک خوبی از توانایی‌های فناوری هوش مصنوعی داشتند و متوجه شدند که این فناوری تحت هدایت انسان با دستورالعمل‌ها عمل می‌کند. با این حال، شرایط مختلف نام نویسنده، فضای زیادی برای تفسیر در مورد اینکه چگونه به‌طور خاص به مقاله‌ای که خوانده‌اند کمک کرده، باقی گذاشت. زمانی که مشارکت هوش مصنوعی در نام نویسنده ذکر شد، این موضوع به طور منفی بر ادراک خوانندگان از اعتبار منبع و نویسنده تأثیر گذاشت. حتی با نام نویسنده “نوشته شده توسط نویسنده کارکنان”، خوانندگان آن را به گونه‌ای تفسیر کردند که حداقل بخشی از آن توسط هوش مصنوعی نوشته شده است، زیرا نام یک انسان به داستان مرتبط نبود. نویسندگان اشاره کردند که خوانندگان از تکنیک درک‌سازی برای تفسیر مشارکت‌های هوش مصنوعی استفاده کردند.

تأثیر هوش مصنوعی بر اعتبار اخبار

این تاکتیک به معنای استفاده از اطلاعاتی است که قبلاً آموخته‌ایم تا درک بهتری از موقعیت‌هایی که ممکن است با آن‌ها آشنا نباشیم، پیدا کنیم. آپلمن گفت: “مردم نظرات متفاوتی درباره معنای هوش مصنوعی دارند و وقتی که ما در مورد عملکرد آن شفاف نیستیم، مردم به طور خودکار فرضیات خود را پر می‌کنند.” نتایج نشان داد که صرف‌نظر از اینکه مردم چه نظری درباره نقش هوش مصنوعی در داستان داشتند، نظر آن‌ها درباره اعتبار اخبار به طور منفی تحت تأثیر قرار گرفت. این یافته‌ها در نشریه Communication Reports منتشر شد.

نقش انسانیت در ارزیابی اعتبار

یک مقاله تحقیقاتی دیگر بررسی کرد که چگونه ادراک انسانیت رابطه بین نقش هوش مصنوعی و قضاوت‌های اعتبار را میانجی‌گری می‌کند. این تحقیق نشان داد که پذیرش هوش مصنوعی شفافیت را افزایش می‌دهد و خوانندگان احساس می‌کنند که مشارکت انسانی در اخبار، اعتمادپذیری را بهبود می‌بخشد. شرکت‌کنندگان درصدی را که فکر می‌کردند هوش مصنوعی در ایجاد مقاله دخالت داشته، گزارش کردند، بدون توجه به اینکه چه نوع عنوانی دریافت کرده‌اند. هرچه درصد بالاتری را اعلام کردند، قضاوت آن‌ها درباره اعتبار مقاله پایین‌تر بود. حتی کسانی که نوشته “نوشته شده توسط نویسنده کارکنان” را خوانده بودند، گزارش کردند که احساس می‌کنند هوش مصنوعی به نوعی در این فرآیند دخیل بوده است.

بیان-ایمه گفت: “مسئله اصلی این نبود که آیا کار توسط هوش مصنوعی یا انسان انجام شده است، بلکه این بود که چقدر فکر می‌کردند انسان در این کار نقش داشته است.” او افزود: “این نشان می‌دهد که ما باید شفاف باشیم. ما فکر می‌کنیم که روزنامه‌نگاران فرضیات زیادی دارند که در زمینه خود می‌سازند و تصور می‌کنند که مصرف‌کنندگان می‌دانند ما چه می‌کنیم. اما اغلب این‌طور نیست.”

تأثیر فناوری بر اعتبار اخبار

یافته‌ها نشان می‌دهد که مردم به مشارکت‌های انسانی در زمینه‌هایی مانند روزنامه‌نگاری که به طور سنتی توسط انسان‌ها انجام می‌شود، اعتبار بیشتری می‌دهند. زمانی که این نقش‌ها توسط فناوری‌هایی مثل هوش مصنوعی جایگزین می‌شود، ممکن است بر ادراک اعتبار تأثیر بگذارد، در حالی که این تأثیر برای مواردی که به طور سنتی انسانی نیستند، مانند پیشنهاد ویدیوهای یوتیوب بر اساس تماشای قبلی، ممکن است وجود نداشته باشد. نویسندگان همچنین اشاره کردند که در حالی که می‌توان این را به عنوان یک نکته مثبت در نظر گرفت که خوانندگان تمایل دارند اخبار نوشته‌شده توسط انسان را معتبرتر بدانند، روزنامه‌نگاران و مربیان باید درک کنند که باید در افشای نحوه یا میزان استفاده از هوش مصنوعی شفاف باشند.

شفافیت یک عمل منطقی است، همان‌طور که در یک رسوایی اوایل سال جاری نشان داده شد که در آن ادعا شد مجله Sports Illustrated مقالات تولیدشده توسط هوش مصنوعی را به عنوان مقالات نوشته‌شده توسط انسان منتشر کرده است. با این حال، محققان استدلال می‌کنند که صرفاً اعلام اینکه از هوش مصنوعی استفاده شده، ممکن است برای مردم کافی نباشد تا درک کنند که این فناوری چه کارهایی انجام داده و آیا احساس می‌کنند که بیشتر از یک انسان کمک کرده است یا خیر، که می‌تواند بر ادراک اعتبار تأثیر منفی بگذارد.

نیاز به تحقیقات بیشتر

یافته‌ها در مورد ادراک نویسندگی و انسانیت در نشریه Computers in Human Behavior: Artificial Humans منتشر شده است. هر دو مقاله نشریه نشان می‌دهند که تحقیقات بیشتری باید ادامه یابد تا بررسی شود که خوانندگان چگونه به مشارکت‌های هوش مصنوعی در روزنامه‌نگاری نگاه می‌کنند. نویسندگان همچنین پیشنهاد می‌کنند که روزنامه‌نگاری به عنوان یک حوزه می‌تواند از بهبود در نحوه افشای چنین رویه‌هایی بهره‌مند شود.

آپلمن و بیان-ایمه به مطالعه درک خوانندگان از رویه‌های مختلف روزنامه‌نگاری پرداخته‌اند و دریافته‌اند که خوانندگان اغلب درک درستی از معنای افشاگری‌هایی مانند اصلاحات، عناوین، آموزش‌های اخلاقی یا استفاده از هوش مصنوعی ندارند. بیان-ایمه گفت: “بخشی از چارچوب تحقیق ما همیشه ارزیابی این بوده است که آیا خوانندگان می‌دانند روزنامه‌نگاران چه کارهایی انجام می‌دهند. و ما می‌خواهیم به درک بهتری از اینکه مردم چگونه به کار روزنامه‌نگاران نگاه می‌کنند، ادامه دهیم.”