راهکارهای درمان مؤثر برای بهبود فیستول مقعدی دردناک

مروری بر فیستول

فیستول یک تونل است که در جایی که نباید ایجاد می‌شود. فیستول مقعدی از دیواره مقعد شما به سمت پوست خارج می‌رود.

فیستول مقعدی چیست؟

فیستول مقعدی یک مسیر غیرطبیعی است که از داخل مقعد شما به سمت پوست خارج ایجاد می‌شود. این عارضه معمولاً در قسمت بالایی مقعد (محل خروج مدفوع) که غدد مقعدی قرار دارند، شکل می‌گیرد. زمانی که این غدد عفونی می‌شوند، ترشحات ناشی از عفونت می‌تواند منجر به ایجاد فیستول شود. این عفونت به نام آبسه پری‌آنال شناخته می‌شود. (گاهی اوقات فیستول مقعدی به عنوان فیستول پری‌آنال نیز نامیده می‌شود. “پری‌آنال” به معنای در ناحیه مقعد شماست.)

چقدر این وضعیت شایع است؟

فیستول یک وضعیت نسبتاً شایع در ناحیه آنورکتال است. این عارضه در مردان و افرادی که در زمان تولد به عنوان مرد شناخته شده‌اند (AMAB) دو برابر شایع‌تر است. حدود نیمی از افرادی که غده مقعدی عفونی دارند، فیستول ایجاد می‌کنند. غده عفونی که آبسه‌ای ایجاد می‌کند، که یک کیسه چرک است و نیاز به تخلیه دارد، ۷۵٪ از فیستول‌های مقعدی را تشکیل می‌دهد.

علائم و علل

تفاوت بین شکاف مقعدی و فیستول مقعدی را بیاموزید

علائم فیستول مقعدی چیست؟

شایع‌ترین علائم فیستول مقعدی عبارتند از:

• درد مقعد، که معمولاً شدید و ضربان‌دار است. این درد ممکن است بیشتر هنگام دفع، سرفه یا نشستن احساس شود. ناحیه مقعد ممکن است به لمس حساس باشد.
• تورم و قرمزی (التهاب) در داخل یا اطراف مقعد شما. این‌ها نشانه‌های عفونت فعال زیر پوست (سلولیت) هستند.
• ترشحات مایع از ناحیه‌ای اطراف مقعد شما. این ترشحات ممکن است شامل چرک، مدفوع یا خون (خونریزی مقعدی) باشد و ممکن است بوی خاصی داشته باشد.

علائم کمتر شایع شامل:

• تب.
• درد هنگام ادرار کردن.
• مشکل در نگه‌داشتن مدفوع.

شما ممکن است فیستول را با آینه ببینید یا نه.

فیستول مقعدی چگونه به نظر می‌رسد؟

فیستول مقعدی شبیه به یک سوراخ در پوست نزدیک مقعد شماست. این سوراخ در واقع قسمت بیرونی تونل است که به آبسه داخلی متصل می‌شود. ممکن است ترشحات مانند چرک، خون یا مدفوع از آن خارج شود، به ویژه زمانی که پوست اطراف آن را لمس کنید. برخی از فیستول‌های قدیمی ممکن است در ورودی خود بسته شوند، در حالی که بقیه تونل باقی می‌ماند. این وضعیت می‌تواند باعث درد و تورم شود تا زمانی که فیستول دوباره باز شود و ترشحات را خارج کند.

علت اصلی فیستول چیست؟

فیستول‌ها می‌توانند در سراسر بدن شما ایجاد شوند، چه بین ارگان‌های مختلف و چه از یک ارگان به یک باز شدن در پوست شما. آن‌ها معمولاً زمانی ایجاد می‌شوند که بافت‌های شما برای مدت طولانی ملتهب باشند، به دلیل آسیب یا بیماری. التهاب مزمن و عفونت می‌تواند در نهایت به بافت‌های نزدیک آسیب برساند، به ویژه زمانی که چرک نیاز به تخلیه دارد. این می‌تواند یک کانال بین زخم و بافت‌های نزدیک ایجاد کند.

علت ایجاد فیستول مقعدی چیست؟

شایع‌ترین علت فیستول مقعدی، آبسه پری‌آنال است که معمولاً بر روی یک غده مقعدی عفونی شکل می‌گیرد. آبسه یک کیسه چرک است که در محل عفونت ایجاد می‌شود. چرک باید تخلیه شود و ممکن است کانال تخلیه خود را به سمت خارج ایجاد کند. گاهی اوقات، یک ارائه‌دهنده خدمات بهداشتی یک کانال تخلیه برای درمان آبسه ایجاد می‌کند. اما اغلب، زخم به طور کامل بهبود نمی‌یابد و فیستول باقی می‌ماند. علل نادر فیستول‌های مقعدی شامل:

• بیماری‌های التهابی روده، مانند بیماری کرون.
• عفونت‌های مقاربتی مقعدی (STIs).
• سل که مقعد شما را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
• آسیب تروماتیک یا جراحی قبلی در مقعد شما.
• درمان با پرتو برای سرطان در ناحیه لگن شما.
• عفونت باکتریایی نادر به نام آکتینومیکوز که باعث ایجاد آبسه‌ها می‌شود، گاهی اوقات در ناحیه پری‌آنال شما.
• هیدرادنی‌تس سپوراتیوا، یک بیماری التهابی مزمن پوستی که آبسه‌هایی در غدد عرق شما ایجاد می‌کند، به ویژه در ناحیه پری‌آنال.

عوامل خطر برای ایجاد فیستول مقعدی چیست؟

شما بیشتر در معرض خطر ایجاد فیستول مقعدی هستید اگر:

• در زمان تولد به عنوان مرد شناخته شده‌اید.
• در گذشته آبسه پری‌آنال داشته‌اید.
• بیماری التهابی روده (IBD) مانند بیماری کرون دارید.
• سابقه جراحی یا درمان با پرتو در ناحیه پری‌آنال دارید.
• ایمنی ضعیفی دارید یا مستعد عفونت‌های مکرر هستید.
• سابقه عفونت مقاربتی مزمن دارید.

عوارض ممکن فیستول مقعدی چیست؟

فیستولی که درمان نشود معمولاً به خودی خود بهبود نمی‌یابد. این می‌تواند منجر به عوارض طولانی‌مدت شود، مانند:

• عفونت مداوم: فیستولی که ناشی از یک آبسه یا عفونت است ممکن است عفونت را فعال نگه دارد. در ابتدا، عفونت ممکن است در محل اصلی به نظر برسد اما سپس دوباره برگردد و آبسه جدیدی ایجاد کند و درد را دوباره به وجود آورد. گاهی اوقات، فیستول ممکن است به نظر برسد که در حال بهبودی است و در ورودی خود بسته شود، اما عفونت و ترشحات مکرر بعداً آن را دوباره باز می‌کند و این چرخه تکرار می‌شود.
• گسترش فیستول: فیستول مزمن ممکن است به ندرت در جهت‌های جدید گسترش یابد و کانال‌ها و ورودی‌های جدیدی در پوست شما ایجاد کند. این فیستول‌های پیچیده ترمیم آن‌ها دشوارتر است.
• سرطان: سرطان مقعد گاهی اوقات در فیستول‌های مقعدی طولانی‌مدت که سال‌ها وجود داشته‌اند، یافت شده است. التهاب مزمن و فرسایش از عوامل خطر شناخته شده برای سرطان هستند.

تشخیص و آزمایش‌ها

فیستول مقعدی چگونه تشخیص داده می‌شود؟

پزشکان می‌توانند بیشتر فیستول‌های مقعدی را در طول معاینه فیزیکی پیدا کنند، اما گاهی اوقات ورودی به سمت خارج بسته است. پزشک شما همچنین ممکن است بخواهد ورودی داخلی فیستول را درون مقعد شما پیدا کند. این قسمت ممکن است نیاز به بی‌حسی داشته باشد. اگر برای پزشک شما درد زیادی وجود داشته باشد که نتواند مقعد شما را لمس کند یا برای معاینه داخل آن را باز کند، ممکن است نیاز باشد که شما را در اتاق عمل تحت بی‌هوشی بررسی کنند.

برای پیدا کردن منبع داخلی فیستول، پزشک شما ممکن است از یک اسکوپ نورانی، مانند آنوسکوپ یا پروکتوسکوپ (یک اسکوپ بلندتر که می‌تواند رکتوم شما را مشاهده کند) استفاده کند. گاهی اوقات، آن‌ها هیدروژن پراکسید را به ورودی خارجی تزریق می‌کنند تا منبع عفونت را در محل فیستول پیدا کنند. پراکسید با عفونت واکنش نشان می‌دهد و حباب‌ها یا کف‌هایی در محل ایجاد می‌کند. پیدا کردن منبع داخلی می‌تواند فیستول را تأیید کند.

آیا آزمایش‌های پزشکی دیگری نیاز دارم؟

پزشک شما ممکن است نیاز به انجام آزمایش‌های تصویربرداری (رادیولوژی) داشته باشد تا مسیر فیستول شما را ببیند. این ممکن است شامل:

• MRI (تصویربرداری تشدید مغناطیسی): MRI یک آزمایش تصویربرداری غیرتهاجمی است که جزئیات بالایی را ارائه می‌دهد. این می‌تواند به پزشکان کمک کند تا مسیر تونل را ترسیم کنند و همچنین ببینند که چگونه با عضلات و ارگان‌های دیگر شما تعامل دارد.
• اولتراسوند اندوسکوپیک: به عنوان جایگزینی برای MRI که تصاویر مشابهی تولید می‌کند، اولتراسوند اندوسکوپیک به داخل مقعد شما با یک دوربین کوچک نورانی و یک پروب اولتراسوند کوچک می‌رود.
• فیستولوگرافی: فیستولوگرام یک اشعه ایکس از فیستول شماست که پزشک شما پس از تزریق رنگ به آن می‌گیرد. رنگ مسیر فیستول را مشخص می‌کند.

پزشک شما نیاز دارد تا مسیر فیستول شما را بداند تا بتواند درمان مناسب را تعیین کند. آن‌ها فیستول شما را بر اساس مسیر آن طبقه‌بندی می‌کنند.

انواع مختلف فیستول‌های مقعدی چیست؟

پزشکان فیستول‌های مقعدی را بر اساس محل آن‌ها نسبت به عضلات اسفنکتر مقعدی شما طبقه‌بندی می‌کنند. این عضلات کنترل حرکات روده شما را بر عهده دارند، بنابراین محافظت از آن‌ها مهم است. پزشک شما ممکن است به فیستول مقعدی شما بر اساس محل آن نام خاصی بدهد، مانند:

• فیستول اینترسفنکتریک مقعدی: از عضله اسفنکتر داخلی مقعد عبور کرده و سپس از فضای بین عضلات اسفنکتر داخلی و خارجی خارج می‌شود.
• فیستول ترانسفنکتریک: از هر دو لایه عضلات اسفنکتر مقعد عبور می‌کند.
• فیستول سوپراسفنکتریک: از اسفنکتر داخلی عبور کرده و سپس دور اسفنکتر خارجی می‌رود.
• فیستول اکسراسفنکتریک: دور هر دو عضله اسفنکتر می‌رود. این نوع کمتر شایع معمولاً از رکتوم شما آغاز می‌شود نه از مقعد، بنابراین از غده مقعدی ناشی نمی‌شود.
• فیستول سطحی مقعدی: از قسمت پایین کانال مقعدی شما، زیر غدد مقعدی، از طریق پوست نزدیک عبور می‌کند و عضلات شما را دور می‌زند. این نوع از غده مقعدی ناشی نمی‌شود.

مدیریت و درمان فیستول مقعدی

شما نیازی به دانستن یا به خاطر سپردن نوع فیستول مقعدی خود ندارید، اما نوع آن بر نحوه درمان آن توسط پزشک تأثیر می‌گذارد. اگر فیستول شما شامل بخش زیادی از عضلات اسفنکتر باشد، درمان ممکن است پیچیده‌تر شود. پزشکان باید مراقب باشند که هنگام درمان فیستول مقعدی، به این عضلات آسیبی نرسد.

درمان فیستول مقعدی چیست؟

بیشتر فیستول‌های مقعدی نیاز به جراحی دارند. بهبودی خودبخود معمولاً با عفونت‌ها و آبسه‌های مکرر همراه است که می‌تواند فیستول را دوباره باز کند. با این حال، اگر فیستول شما ناشی از بیماری التهابی روده باشد و عفونی نباشد، ممکن است در برخی موارد با درمان‌های پزشکی بهبود یابد. پزشک شما ممکن است قبل از اقدام به جراحی، درمان با داروهای ایمنی‌مدار مانند اینفلیکسیماب را امتحان کند.

جراحی فیستول مقعدی

جراحی فیستول مقعدی می‌تواند ساده یا پیچیده باشد، بسته به اینکه فیستول چقدر ساده یا پیچیده است. رایج‌ترین فیستول‌های مقعدی، فیستول‌های بین‌اسفنکتری ساده هستند که تنها مقدار کمی از عضله را درگیر می‌کنند. این نوع فیستول‌ها را می‌توان در یک عمل جراحی ایمن درمان کرد. فیستول‌های پیچیده‌تر ممکن است نیاز به جراحی در مراحل مختلف داشته باشند.

فیستول‌های ساده

اگر فیستول مقعدی شما فقط مقدار کمی از عضله را درگیر کند و هیچ شاخه‌ای نداشته باشد، به عنوان فیستول ساده در نظر گرفته می‌شود. درمان جراحی برای فیستول ساده به نام فیستولوتومی شناخته می‌شود. این روش، ساده‌ترین و مؤثرترین راه برای درمان فیستول مقعدی به شمار می‌رود (حدود ۹۵٪ موفقیت).

فیستولوتومی: جراح کولورکتال شما سقف فیستول را برش می‌زند تا اجازه دهد از پایین پر شود. آنها همچنین ممکن است بافت عفونی را حذف کنند. برش سقف ممکن است به معنای برش مقدار کمی از عضله باشد، اما مقدار کم مشکلی به وجود نمی‌آورد. برش بیش از حد عضله ممکن است خطر آسیب به کنترل روده را به همراه داشته باشد.

فیستول‌های پیچیده

فیستول شما زمانی پیچیده در نظر گرفته می‌شود که شامل مقدار قابل توجهی از عضله باشد، دارای شاخه‌هایی باشد یا شما شرایط پیش‌زمینه‌ای داشته باشید که خطر عوارض ناشی از جراحی را افزایش دهد. فیستول‌های پیچیده ممکن است نیاز به چندین عمل جراحی داشته باشند. جراح کولورکتال شما ممکن است از یکی یا چند تکنیک زیر استفاده کند:

• درن ستون: ستون نوعی نخ جراحی است که به مرور زمان جذب نمی‌شود و باید برداشته شود. جراح ستون را از طریق فیستول شما عبور می‌دهد تا کمک کند تا به اندازه کافی باز بماند و تمام ترشحات را تخلیه کند. ستون همچنین می‌تواند به آرامی از طریق مسیر فیستول برش بزند و اجازه دهد بافت در حین شروع بهبود یابد.
• پوشش پیشرفته اندورکتال: این روش از برش در سقف فیستول اجتناب می‌کند تا عضلات اسفنکتر شما سالم بمانند. در عوض، جراح بافت عفونی اطراف دهانه داخلی فیستول مقعدی شما را برش می‌زند و سپس این دهانه را با کشیدن یک لایه بافت سالم از داخل رکتوم بالای آن پوشش می‌دهد.
• روش LIFT: LIFT مخفف “بستن مسیر فیستول بین‌اسفنکتری” است. این به معنای بستن (بستن) بخشی از فیستول است که بین دو عضله اسفنکتر شما قرار دارد، معمولاً با بخیه. جراح شما ممکن است سپس کل مسیر فیستول را از این فضا حذف کند یا بافت عفونی داخلی را خراش دهد.

خطرات جراحی فیستول مقعدی چیست؟

خطرات اصلی شامل:

• عفونت مکرر: اگر عفونت به طور کامل از فیستول شما برطرف نشود، ممکن است در حین بهبودی ادامه یابد. آنتی‌بیوتیک‌ها معمولاً می‌توانند عفونت مکرر را درمان کنند.
• بازگشت فیستول: فیستول مقعدی ممکن است پس از جراحی دوباره برگردد اگر به طور کامل بهبود نیافته باشد.
• بی‌اختیاری مدفوع: برخی افراد پس از جراحی فیستول مقعدی دچار کمی بی‌اختیاری مدفوع می‌شوند.

بازیابی از جراحی فیستول مقعدی چگونه است؟

روش‌های فیستول مقعدی معمولاً به صورت سرپایی انجام می‌شوند، بنابراین می‌توانید همان روز به خانه بروید، اگرچه برخی افراد ممکن است نیاز به بازگشت برای جراحی بیشتر داشته باشند. شما داروهای مسکن تجویزی برای بردن به خانه خواهید داشت و همچنین دستورالعمل‌هایی برای مراقبت از خود. این ممکن است شامل:

• آب و مکمل‌های فیبر: داروهای مسکن می‌توانند باعث یبوست شوند، بنابراین پزشک شما ممکن است مکمل‌های فیبر را برای جلوگیری از این مشکل تجویز کند.
• حمام نشسته: خیس کردن ناحیه مقعد در حمام نشسته (حمام گرم و کم عمق) حداقل یک بار در روز می‌تواند به تسکین درد و تسریع بهبودی کمک کند.
• مدیریت زخم: ممکن است نیاز به استفاده از پانسمان بر روی زخم خود داشته باشید تا ترشحات را جمع‌آوری کرده و به طور مرتب آنها را عوض کنید.

چشم‌انداز / پیش‌آگهی

چشم‌انداز شما بستگی به این دارد که فیستول مقعدی شما چقدر ساده یا پیچیده است. این تعیین می‌کند که فرآیند درمان و بهبودی چقدر گسترده خواهد بود. به طور کلی، می‌توانید انتظار داشته باشید که سه تا شش هفته از یک یا چند عمل جراحی بهبودی یابید. برخی از فیستول‌ها پس از جراحی بازمی‌گردند، به ویژه اگر دارای شاخه‌های زیادی باشند یا ناشی از یک بیماری مزمن باشند.

زندگی با فیستول مقعدی

کی باید به پزشک خود درباره فیستول مقعدی مراجعه کنم؟

همیشه درباره درد مقعدی به پزشک مراجعه کنید. شرایط آنورکتال که باعث درد قابل توجهی می‌شوند، ممکن است جدی باشند. فرض نکنید که این مشکل خود به خود برطرف می‌شود. هموروئیدها ممکن است شایع‌تر و آشنا باشند، اما معمولاً دردناک نیستند. اگر پزشک عمومی به شما بگوید که این هموروئید است اما درد ادامه دارد، به یک متخصص مانند گاستروانتروئولوژیست یا جراح کولورکتال مراجعه کنید.

سؤالات متداول

• فیستول واژینال پری‌آنال چیست؟ فیستول واژینال پری‌آنال معمولاً به عنوان فیستول رکتوواژینال شناخته می‌شود، زیرا معمولاً از رکتوم به واژن متصل می‌شود.
• تفاوت بین شکاف مقعدی و فیستول مقعدی چیست؟ شکاف مقعدی یک شکاف یا پارگی در پوشش کانال مقعدی شماست. این می‌تواند علائم مشابهی با فیستول مقعدی ایجاد کند، اما یک زخم سطحی است.

درد شدید مقعدی می‌تواند هم از نظر جسمی و هم از نظر روانی ناتوان‌کننده باشد. این درد نه تنها در هر بار نشستن یا رفتن به توالت شما را آزار می‌دهد، بلکه ممکن است احساس کنید که بحث درباره آن با پزشک دشوار است. اما این نباید مانع شما شود. بیماری‌ها و شرایط آنورکتال نیاز به توجه دارند و فیستول مقعدی نیاز به درمان دارد. هر چه زودتر درمان را دریافت کنید، درمان ساده‌تر خواهد بود.