تحقیقات نوین درباره خشکسالی و تاثیرات آن بر حیات وحش

تأثیر خشکسالی بر حیات وحش

مردم در سرتاسر جهان با مشکل خشکسالی دست و پنجه نرم می‌کنند و این موضوع بر حیات وحش نیز تأثیر می‌گذارد. کمبود رطوبت منجر به از بین رفتن زیستگاه‌ها، تأثیر بر رقابت حیوانات برای منابع و ایجاد کم‌آبی و استرس حرارتی می‌شود.

قسمت شگفت‌انگیز ماجرا؟ میزان شدید سازگاری که بسیاری از حیوانات ممکن است نیاز داشته باشند. تحقیقات جدید پیش‌بینی می‌کند که بسیاری از گونه‌های حیات وحش در ایالات متحده در دهه‌های آینده (از ۲۰۵۰ تا ۲۰۸۰) خشکسالی‌های یک‌ساله را تقریباً پنج برابر بیشتر از گذشته (از ۱۹۵۰ تا ۲۰۰۵) تجربه خواهند کرد. در یک تغییر حتی دراماتیک‌تر، خشکسالی‌های سه‌ساله ممکن است تقریباً هفت برابر بیشتر شوند.

دکتر مِرین ون دن بوش، نویسنده اصلی این مطالعه، گفت: “میزان افزایش مواجهه با خشکسالی برای هر گونه در تحلیل ما به شدت به غلظت‌های آینده گازهای گلخانه‌ای بستگی دارد. اما حتی در سناریوی با غلظت پایین‌تر، تقریباً تمام مهره‌داران با خشکسالی‌های یک‌ساله و چندساله در نیمه دوم این قرن مواجه خواهند شد. پیامدها بستگی به گونه و طول مدت خشکسالی خواهد داشت.“

به عنوان مثال، موش کنگورویی غول‌پیکر که بومی زیستگاه‌های خشک در کالیفرنیا است، به خشکسالی‌های کوتاه‌مدت عادت کرده است. اما جمعیت این گونه ممکن است پس از خشکسالی‌های چندساله به شدت کاهش یابد و تهدیدات موجود، از جمله از دست دادن تقریباً تمام زیستگاه تاریخی‌اش را تشدید کند. این مطالعه نشان می‌دهد که بخش زیادی از محدوده باقی‌مانده موش کنگورویی غول‌پیکر ممکن است به زودی با خشکسالی‌های طولانی‌مدت بیشتری مواجه شود. این موضوع برای این گونه که در حال حاضر در خطر انقراض است، خبر خوبی نیست.

به همین ترتیب، محدوده‌های بسیاری از گونه‌های شکار که جمعیت آن‌ها در حال حاضر در خطر نیستند، از جمله برخی از مرغابی‌ها و دیگر پرندگان آبزی و پستانداران بزرگ مانند گوزن‌ها، نیز در آینده با خشکسالی‌های یک‌ساله و سه‌ساله بیشتری مواجه خواهند شد.

تأثیرات تغییرات اقلیمی بر مدیریت حیات وحش

این روند می‌تواند پیامدهایی برای مدیریت حیات وحش و شکار داشته باشد. دانشمندان به دنبال شناسایی مناطقی بودند که هم دارای تنوع زیستی بالا بوده و هم افزایش قابل توجهی در خشکسالی پیش‌بینی شده‌اند. هدف آن‌ها ارائه اطلاعات درباره مکان‌هایی بود که مدیریت آب سازگار یا احیای زیستگاه می‌تواند بیشترین فایده را برای گونه‌های حیات وحش داشته باشد.

آن‌ها از تکنیک‌های مدل‌سازی پیشرفته برای پیش‌بینی سناریوهای آینده بر اساس شش پیش‌بینی مختلف از شرایط دما و رطوبت استفاده کردند. سپس، فراوانی مواجهه با خشکسالی‌های مشاهده‌شده و پیش‌بینی‌شده را با نقشه‌های پراکندگی ۳۴۹ گونه پرنده، ۳۳۹ گونه پستاندار، ۲۸۰ گونه دوزیست و ۲۵۳ گونه خزنده مقایسه کردند و خلاصه‌های منطقه‌ای ایجاد کردند.

نتایج نشان داد که پس از تنظیم برای مساحت زمین، جنوب غربی ایالات متحده بالاترین تعداد گونه‌های مختلف، بیشترین تعداد گونه‌های تهدیدشده توسط خشکسالی و بالاترین تغییر پیش‌بینی‌شده در مواجهه با خشکسالی را دارد. دکتر زک استیل گفت: “برخی از مناطقی که انتظار می‌رود بیشترین افزایش در خشکسالی را تجربه کنند، مانند جنوب غربی ایالات متحده، در حال حاضر نیز بسیار خشک هستند.” او افزود: “بسیاری از گونه‌های ساکن در این مناطق به خشکسالی‌های دوره‌ای عادت کرده‌اند، اما نگرانی این است که اگر آن‌ها در حال حاضر نزدیک به حد تحمل خود باشند، افزایش بزرگ خشکسالی که انتظار می‌رود می‌تواند عواقب وخیمی برای این اکوسیستم‌ها و حیات وحشی که به آن‌ها وابسته‌اند، داشته باشد.”

این تحقیق به رهبری دکتر مِرین ون دن بوش، دانشمند فوق دکترا در دانشگاه ایالتی کلرادو و ایستگاه تحقیقاتی راکی مانتین و با همکاری نویسنده ارشد، دکتر زک استیل، اکولوژیست پژوهشی این ایستگاه انجام شد. سایر نویسندگان این تحقیق شامل دکتر جنیفر کاستانزا از ایستگاه تحقیقاتی جنوبی خدمات جنگل ایالات متحده، دکتر رایان پیک از اداره ماهی و حیات وحش کالیفرنیا و دکتر جان مولا از دانشگاه ایالتی کلرادو هستند.

برای اطلاعات بیشتر، لطفاً به نشریه علمی در Communications Earth & Environment مراجعه کنید.