تنهایی سالمندان: بازگشت به وضع قبل کرونا، اما همچنان بالاست

افزایش تنهایی و انزوا در میان سالمندان آمریکایی

طبق یک مطالعه ملی جدید، تنهایی و انزوا در میان سالمندان آمریکایی به میزان زیادی به نرخ‌های قبل از پاندمی بازگشته است. با این حال، هنوز بیش از یک سوم افراد ۵۰ تا ۸۰ ساله احساس تنهایی می‌کنند و تقریباً به همین تعداد احساس انزوا دارند. این یافته‌ها از بررسی شش سال داده‌های نظرسنجی ملی درباره سالمندی سالم (National Poll on Healthy Aging) منتشر شده است که توسط تیمی از مؤسسه سیاست‌گذاری و نوآوری در بهداشت دانشگاه میشیگان انجام شده است.

از سال ۲۰۱۸ و به‌ویژه در اوایل امسال، این نظرسنجی از سالمندان در سراسر کشور پرسیده است که چقدر احساس تنهایی (احساس ذهنی تنهایی) و انزوا از دیگران (تجربه انزوا اجتماعی) کرده‌اند. این نظرسنجی با حمایت AARP و مرکز پزشکی دانشگاه میشیگان انجام شده است.

آخرین داده‌ها نشان می‌دهد که در سال ۲۰۲۴، ۳۳٪ از سالمندان در سال گذشته گاهی اوقات یا اغلب احساس تنهایی کرده‌اند که تقریباً مشابه نرخ ۳۴٪ در سال ۲۰۱۸ است. در سال‌های بین این دو تاریخ، تا ۴۲٪ از سالمندان این سطح از تنهایی را تجربه کرده‌اند. به‌طور مشابه، ۲۹٪ از سالمندان در سال ۲۰۲۴ گفتند که گاهی اوقات یا اغلب احساس انزوا کرده‌اند که کمی بالاتر از نرخ ۲۷٪ در سال ۲۰۱۸ است. در ماه‌های اولیه پاندمی COVID-19، ۵۶٪ از سالمندان گفتند که این سطح از انزوا را تجربه کرده‌اند، اما این نرخ از آن زمان هر سال کاهش یافته است.

پریتی مالانی، پزشک و نویسنده اصلی این مطالعه و استاد پزشکی داخلی در دانشکده پزشکی دانشگاه میشیگان، گفت: “در نگاه اول، این ممکن است خبر خوبی به نظر برسد که به وضعیت قبل از شیوع COVID-19 بازگشته‌ایم. اما آن نقطه پایه وضعیت خوبی نبود و به‌ویژه برای برخی گروه‌های سالمند، بسیار بد بود که همچنان نرخ‌های بسیار بالای تنهایی و انزوا اجتماعی را تجربه می‌کنند.” او افزود: “یکی از بزرگ‌ترین تفاوت‌های اکنون این است که ما درک بیشتری از تأثیر تنهایی و انزوا بر سلامت داریم، به‌ویژه با افزایش سن.”

مالانی به‌عنوان مشاور ارشد این نظرسنجی فعالیت می‌کند و آن را از سال ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۲ هدایت کرده است.

نرخ‌های تنهایی و انزوا در بزرگسالان سال 2024

گروه‌های بزرگسالان سالخورده با بالاترین نرخ‌های تنهایی در سال 2024 عبارتند از:

• افرادی که سلامت روانی خود را متوسط یا ضعیف ارزیابی کردند: 75% (در سال 2018، این رقم 74% بود)
• افرادی که سلامت جسمانی خود را متوسط یا ضعیف ارزیابی کردند: 53% (افزایش از 50% در سال 2018)
• افرادی که کار نمی‌کردند یا درآمد ناتوانی دریافت می‌کردند (بازنشستگان شامل نمی‌شوند): 52% (افزایش از 38% در سال 2018)

گروه‌های با بالاترین نرخ‌های انزوا در سال 2024 عبارتند از:

• افرادی که سلامت روانی خود را متوسط یا ضعیف ارزیابی کردند: 77% (افزایش جزئی از 79% در سال 2018)
• افرادی که سلامت جسمانی خود را متوسط یا ضعیف ارزیابی کردند: 52% (افزایش از 43% در سال 2018)
• افرادی که کار نمی‌کردند یا درآمد ناتوانی دریافت می‌کردند (بازنشستگان شامل نمی‌شوند): 50% (افزایش از 36% در سال 2018)

این نرخ‌ها در سال 2024 دو برابر یا حتی بیشتر از نرخ‌های تنهایی و انزوا در میان بزرگسالانی است که سلامت جسمانی یا روانی خود را عالی، بسیار خوب یا خوب ارزیابی کرده‌اند یا کسانی که کار می‌کنند یا بازنشسته هستند.

دکتر جفری کُلگرن، مدیر نظرسنجی و استاد داخلی در دانشگاه میشیگان و پزشک مراقبت‌های اولیه در سیستم بهداشت VA آن آربور، می‌گوید: “این روندها نشان می‌دهد که پزشکان باید تنهایی و انزوا را به عنوان یک عامل کلیدی در زندگی بیماران خود ببینند، به ویژه کسانی که دارای شرایط جدی جسمانی یا روانی هستند.” او ادامه می‌دهد: “ما باید به بررسی این مسائل در بیماران خود بپردازیم و آن‌ها را با منابع موجود در جامعه‌شان، مانند مرکز سالمندان، گروه‌های کهنه‌سربازان، فرصت‌های داوطلبی یا خدمات ارائه شده توسط آژانس‌های محلی یا سایر سازمان‌های اجتماعی متصل کنیم.”

یافته‌های کلیدی دیگر

به طور کلی، بزرگسالان 50 تا 64 ساله بیشتر از افراد 65 تا 80 ساله احساس تنهایی یا انزوا می‌کنند و نرخ‌ها در سال 2024 به سطوح پیش از پاندمی برای گروه سنی 50 تا 64 ساله بازنگشته است. به طور مشابه، افرادی که درآمد خانوار آن‌ها کمتر از 60,000 دلار است و کسانی که به تنهایی زندگی می‌کنند، بیشتر از افرادی که درآمد بالاتری دارند یا با دیگران زندگی می‌کنند، گزارش کردند که گاهی یا اغلب احساس تنهایی یا انزوا می‌کنند، که این یافته در اکثر سال‌ها ثابت بوده است. با این حال، نرخ‌ها در سال 2024 برای افرادی که به تنهایی زندگی می‌کنند، کمتر از افرادی بود که با دیگران زندگی می‌کنند.

بیشتر درباره تنهایی و انزوا در بزرگسالان سالخورده

این مطالعه جدید بر اساس شواهد جمع‌آوری‌شده توسط دکتر ویوک موری، جراح عمومی ایالات متحده و تیمش است که در یک مشاوره رسمی در ماه مه 2023 منتشر شد. بنیاد AARP یک ابتکار به نام Connect2Affect ایجاد کرده است که منابعی را برای کمک به بزرگسالان سالخورده در مبارزه با انزوا و تنهایی برای خود و دیگران ارائه می‌دهد: https://connect2affect.org/

مالانی و همکارانش در ماه مه 2024 یک صفحه بیمار در JAMA درباره انزوا منتشر کردند که به صورت رایگان در دسترس است و برای پزشکان طراحی شده تا با بیماران خود به اشتراک بگذارند: https://jamanetwork.com/journals/jama/fullarticle/2819153

درباره نظرسنجی

داده‌های مقاله جدید JAMA از شش دور نظرسنجی NPHA از سال 2018 تا 2024 به دست آمده است که بیشتر آن‌ها از بزرگسالان سالخورده خواسته‌اند درباره احساس کمبود همراهی یا انزوا در سال گذشته گزارش دهند. نظرسنجی که در ژوئن 2020 انجام شد از شرکت‌کنندگان خواسته بود به سه ماه گذشته فکر کنند. این نظرسنجی طولی نیست و هر دور نمونه‌ای منحصر به فرد داشت. اندازه نمونه نظرسنجی بین 2,033 تا 2,563 متغیر بود و سازمانی که نظرسنجی را اداره می‌کند، از سال 2022 تغییر کرد. جزئیات بیشتر درباره روش‌شناسی NPHA در دسترس است: https://www.healthyagingpoll.org/survey-methods

گزارش‌های NPHA درباره تنهایی و انزوا در بزرگسالان سالخورده را اینجا بخوانید: https://www.healthyagingpoll.org/national-reports

علاوه بر مالانی و کُلگرن، نویسندگان نامه تحقیقاتی جدید JAMA شامل اعضای تیم نظرسنجی اریکا سولوی، ماتیاس کیرچ، دیان سینگر و جی. اسکات رابرتس هستند. مالانی سردبیر معاون JAMA است اما در فرآیند بررسی مقاله دخالتی نداشته است.