هدست‌های VR: تحول زندگی افراد با ناتوانی ذهنی

واقعیت مجازی غوطه‌ور: دنیایی جدید برای افراد با ناتوانی‌های ذهنی

طبق یک مطالعه جدید، واقعیت مجازی غوطه‌ور می‌تواند دنیای جدیدی را برای افراد با ناتوانی‌های ذهنی باز کند و به آن‌ها این امکان را بدهد که مهارت‌های زندگی عملی را سریع‌تر یاد بگیرند، بدون اینکه به مراقبان خود وابسته باشند.

محققان استرالیایی تأثیر استفاده از هدست‌های واقعیت مجازی غوطه‌ور و محیط‌های مجازی غیرغوطه‌ور را برای آموزش ۳۶ بزرگسال با ناتوانی ذهنی، در جداسازی زباله‌های عمومی از بازیافت، باغ و مواد غذایی ارگانیک مقایسه کردند. این مطالعه که توسط محققان دانشگاه استرالیای جنوبی و UNSW سیدنی انجام شد، شامل ۱۲ جلسه آموزشی مجازی بود.

گروه استفاده کننده از هدست‌های واقعیت مجازی غوطه‌ور در دنیای واقعی عملکرد بهتری نسبت به افرادی که از تبلت برای آموزش استفاده کردند، داشتند. نتایج این تحقیق در مجله تحقیقات ناتوانی ذهنی منتشر شده است.

استاد مشارک دانشگاه UniSA، توبیاس لوتشر، می‌گوید که افراد با ناتوانی ذهنی به زمان بیشتری برای درک و تجسم مفاهیم نیاز دارند و هدست‌های واقعیت مجازی به شرکت‌کنندگان این امکان را می‌دهند که دنیای واقعی را تجربه کنند و از طریق تجربه عملی یاد بگیرند. او می‌گوید: “تحقیقات نشان می‌دهد که ‘یادگیری از طریق عمل’، که به عنوان یادگیری تجربی شناخته می‌شود، برای این گروه نسبت به روش‌های یادگیری غیرفعال مؤثرتر است.”

در این مطالعه، گروه واقعیت مجازی نه تنها بهبودهای قابل توجهی در جداسازی صحیح زباله‌ها بلافاصله پس از آموزش واقعیت مجازی نشان دادند، بلکه توانستند این بهبود را تا یک هفته بعد حفظ کنند، در مقایسه با گروه غیرغوطه‌ور.

دکتر استفان میچالسکی، پژوهشگر دانشگاه UNSW، می‌گوید که واقعیت مجازی غوطه‌ور به افراد این امکان را می‌دهد که فعالیت‌ها را در یک محیط امن، کنترل‌شده و قابل تکرار تجربه کنند.

فرصت‌های یادگیری عملی برای افراد با ناتوانی‌های ذهنی

دکتر میچالسکی می‌گوید: “فرصت‌های یادگیری عملی برای افراد با ناتوانی ذهنی به دلیل نگرانی‌ها درباره خطر **آسیب**، محدودیت‌های زمانی و کمبود آموزش کارکنان، اغلب بسیار کم است.” او ادامه می‌دهد: “اما واقعیت مجازی (VR) تجربیات دنیای واقعی را شبیه‌سازی می‌کند و حس حضور فیزیکی در یک محیط را بدون خطرات واقعی به فرد می‌دهد.”

بیشتر افراد با ناتوانی ذهنی در انجام مهارت‌های پایه زندگی مانند آشپزی، دوش گرفتن و تمیز کردن بدون کمک مراقب با چالش‌های قابل توجهی روبرو هستند. اندرو فرانزه، دانشجوی افتخاری دانشگاه UniSA، می‌گوید: “مشکلات در انجام این مهارت‌های زندگی، مانع از زندگی مستقل آنها و لذت بردن از کیفیت بهتر زندگی می‌شود، بنابراین مهم است که روش‌های مؤثری برای توسعه مهارت‌های زندگی در این جمعیت پیدا کنیم.”

چالش‌های استفاده از واقعیت مجازی

سندرم سایبری به عنوان یک نقطه ضعف بالقوه در استفاده از هدست‌های ۳D برای آموزش مطرح شده است، اما تنها یک نفر از گروه VR گزارش داد که احساس سرگیجه کرده و علائم او نیز کوتاه‌مدت بود. بیشتر شرکت‌کنندگان با وجود کمی تردید در استفاده از نمایشگرهای سر-mounted برای اولین بار، از فناوری VR لذت بردند.

محققان در این مطالعه از یک وظیفه مدیریت زباله استفاده کردند و می‌گویند که آموزش‌های واقعیت مجازی می‌تواند برای آموزش مهارت‌های پایه دیگری مانند آشپزی و ایمنی در آشپزخانه، بهداشت شخصی، ناوبری در حمل و نقل عمومی و مهارت‌های اجتماعی نیز مورد استفاده قرار گیرد.

اهمیت واقعیت مجازی در بهبود کیفیت زندگی

دکتر میچالسکی می‌گوید: “شواهدی در حال جمع‌آوری است که نشان می‌دهد VR مفید است، اما ما باید فاصله بین تحقیق و پیاده‌سازی را کاهش دهیم تا افراد بیشتری بتوانند از این فناوری بهره‌مند شوند.” او اضافه می‌کند: “کار فعلی ما هدفش برطرف کردن نیازهای بهداشتی برآورده نشده افراد با ناتوانی ذهنی است، با استفاده از VR برای آماده‌سازی افراد برای تعاملات بهداشتی و کاهش ترس و اضطراب مرتبط با مراجعه به پزشک.”