آیا استرس‌زدن شما را در محیط کار کم‌کاربرد می‌کند؟

استرس در محل کار: آیا افتخار به آن به ضرر شماست؟

در حالی که کار برای همه گاهی استرس‌زا است، برخی افراد استرس را به عنوان نشانه‌ای از افتخار به دوش می‌کشند. آن‌ها می‌خواهند به شما بگویند که چقدر تحت فشار هستند و این را به عنوان فداکاری برای تیم خود می‌دانند. تحقیقات جدیدی از دانشگاه جورجیا در کالج بازرگانی تری نشان داده است که افرادی که درباره سطح استرس خود لاف می‌زنند، توسط همکارانشان به عنوان افرادی کمتر شایسته و کمتر دوست‌داشتنی دیده می‌شوند.

جسیکا رودل، نویسنده اصلی این مطالعه و استاد مدیریت در کالج بازرگانی تری دانشگاه جورجیا، گفت: “این رفتاری است که همه ما دیده‌ایم و ممکن است در مقطعی خود ما نیز مرتکب آن شده باشیم. وقتی درباره دلیل این رفتار فکر می‌کردم، به این نتیجه رسیدم که شاید ما درباره استرس خود صحبت می‌کنیم تا ثابت کنیم که کافی هستیم. اما متوجه شدیم که این اغلب نتیجه معکوس دارد.”

نتایج تحقیق

در یک نظرسنجی اولیه، ۳۶۰ شرکت‌کننده نظرات همکاران خیالی را که به تازگی از یک کنفرانس برگشته بودند، مقایسه کردند. شرکت‌کنندگان همکار خیالی خود را از نظر دوست‌داشتنی بودن، شایستگی و احتمال کمک به او در محل کار ارزیابی کردند. در این نظرسنجی، همکارانی که به استرس خود افتخار می‌کردند، کنفرانس را به عنوان “فقط یک چیز دیگر بر روی میز پر از کارم” توصیف کردند و افزودند: “من قبلاً هم به شدت تحت فشار بودم… شما هیچ تصوری از استرسی که من دارم، ندارید.” شرکت‌کنندگان این فرد را به طور قابل توجهی کمتر دوست‌داشتنی و کمتر شایسته از کسی که گفت کار استرس‌زا بوده یا فقط درباره چقدر خوب بودن کنفرانس صحبت کرده، ارزیابی کردند.

شرکت‌کنندگان همچنین اعلام کردند که اگر همکار شکایت‌کننده تحت فشار زیادی باشد، کمتر احتمال دارد به او کمک کنند. رودل گفت: “افراد با انجام این کار که فکر می‌کنند باعث می‌شود در نظر همکارانشان بهتر به نظر برسند، در واقع به خود آسیب می‌زنند.”

تأثیر برتری‌جویی در مورد استرس بر محیط کار

تیم رودل نتایج مشابهی را در بررسی ۲۱۸ کارمند واقعی درباره تجربیاتشان با افرادی که به برتری‌جویی در مورد استرس می‌پردازند، به دست آورد. اما محققان همچنین متوجه شدند که کارمندانی که با همکارانی که به‌طور مکرر در مورد استرس خود صحبت می‌کنند کار می‌کنند، معمولاً سطوح بالاتری از استرس شخصی و خستگی شغلی را گزارش می‌دهند. رودل گفت: «برتری‌جویی در مورد استرس این تصور را ایجاد می‌کند که سطوح بالای استرس مزمن، بخشی طبیعی و مورد انتظار از فرهنگ کار است.»

او ادامه داد: «وقتی کسی به‌طور مداوم در مورد استرس خود صحبت می‌کند و به آن می‌بالد، این احساس را در دیگران ایجاد می‌کند که استرس داشتن یک چیز خوب است.» این موضوع بر همکاران اطراف او نیز تأثیر می‌گذارد و باعث می‌شود آن‌ها نیز احساس استرس بیشتری کنند که منجر به خستگی شغلی یا کناره‌گیری از کار می‌شود. «این را می‌توان به‌عنوان یک اثر سرایت‌کننده و مارپیچی از یک نفر به نفر دیگر در نظر گرفت.»

رودل همچنین به نکته‌ای مهم اشاره کرد که محققان در این بررسی متوجه آن شدند. افرادی که به‌طور گذرا در مورد سطوح استرس خود صحبت می‌کردند یا کارمندانی که به‌عنوان افرادی استرس‌زده شناخته می‌شدند، همان احساس منفی را از همکاران خود دریافت نمی‌کردند و باعث ایجاد استرس در همکارانشان نمی‌شدند. او گفت: «مشکل در مورد استرس داشتن نیست.» ما متوجه شدیم که اگر من شما را به‌عنوان فردی استرس‌زده ببینم، در واقع شما را به‌عنوان فردی با صلاحیت بیشتر ارزیابی می‌کنم.

رودل گفت: «نکته‌ای که کارمندان باید به آن توجه کنند این است که قبل از برتری‌جویی در مورد بار کاری سنگین یا برنامه شلوغ خود، یک بار دیگر فکر کنند.» او افزود: «اگر واقعاً احساس استرس می‌کنید، اشکالی ندارد که با یک فرد قابل اعتماد در مورد آن صحبت کنید.» اما باید توجه داشته باشید که این موضوع یک نشان افتخار نیست که به آن ببالید؛ «این کار ممکن است به ضرر شما تمام شود.»

رودل همچنین بیان کرد که ممکن است برای مدیران مهم‌تر باشد که این رفتار را شناسایی کنند. «این رفتار بی‌ضرر نیست.» او افزود: «این نه‌تنها به همکارانی که به برتری‌جویی می‌پردازند آسیب می‌زند، بلکه اگر کارمندان ببینند که کسی در مورد استرس خود می‌بالد، این موضوع اثر سرایت‌کننده‌ای خواهد داشت که می‌تواند پیامدهای بزرگ‌تری برای محیط کار داشته باشد.»