اضطراب آلرژی غذایی در پرواز: چگونه مدیریت کنیم؟

نگرانی‌های سفر هوایی برای بیماران مبتلا به آلرژی غذایی

بر اساس یک مطالعه جدید از مرکز تحقیقات آلرژی غذایی و آسم در دانشگاه نورث‌وسترن (CFAAR)، آسمان همیشه برای بیماران و خانواده‌های مبتلا به آلرژی غذایی چندان دوستانه نیست. این افراد اغلب در مورد سفرهای هوایی نگرانی و اضطراب زیادی را تجربه می‌کنند. این مطالعه در صبح روز ۵ دسامبر در مجله آلرژی و ایمنی‌شناسی بالینی – در عمل منتشر خواهد شد. یافته‌های این تحقیق که شامل پاسخ‌های نظرسنجی از بیش از ۴۷۰۰ بیمار و خانواده در سراسر جهان است، نشان می‌دهد که سفر هوایی به دلیل دلایل متعدد، منبع مهمی از نگرانی و اضطراب برای افرادی است که با آلرژی غذایی دست و پنجه نرم می‌کنند.

دلایل نگرانی در سفرهای هوایی

دلایل خاص نگرانی برای افرادی که با آلرژی غذایی سفر می‌کنند، شامل موارد زیر است:

• عدم اطمینان از اینکه آیا تسهیلات خاصی که در فرآیند رزرو پرواز ترتیب داده شده‌اند، در زمان رسیدن به فرودگاه رعایت خواهند شد یا خیر. به عنوان مثال، بسیاری از پاسخ‌دهندگان گزارش کردند که از سوی خطوط هوایی به آنها گفته شده که اعلامیه‌های مربوط به آلرژی غذایی در کابین اعلام خواهد شد (۲۰٪)، مناطق «بافر» بدون آلرژن ایجاد خواهد شد (۱۷٪) یا گزینه‌های غذایی بدون آلرژن در پرواز موجود خواهد بود (۲۳٪)، اما این تسهیلات در حین پرواز ارائه نشدند.
• گزارش‌هایی مبنی بر اینکه مجبور به امضای معافیت‌های خاصی برای رهایی خطوط هوایی از مسئولیت (۵٪) یا ارائه یادداشت پزشکی امضا شده مبنی بر اینکه آنها «برای پرواز مناسب هستند» (۱۲٪) قبل از سوار شدن به هواپیما بوده‌اند.
• احتمال confiscation یا آلوده شدن اپی‌نفرین یا غذاهای ایمن از سوی امنیت فرودگاه یا ماموران گمرک.

آلرژی‌های غذایی در حال افزایش هستند و بیش از ۳۳ میلیون نفر در ایالات متحده را تحت تأثیر قرار می‌دهند، بر اساس داده‌های منتشر شده قبلی توسط نویسنده اصلی، کریستوفر وارن، مدیر تحقیقات سلامت جمعیت در CFAAR نورث‌وسترن، و نویسنده ارشد مطالعه فعلی، دکتر روچی گوپتا، که CFAAR را هدایت می‌کند. وارن گفت: «این داده‌ها به وضوح نشان می‌دهند که سفر هوایی یک عامل استرس‌زا برای افرادی است که به آلرژی غذایی مبتلا هستند – به حدی که سیاست‌های خطوط هوایی مرتبط با آلرژی غذایی، مهم‌ترین عامل در تصمیم‌گیری‌های سفر هوایی پاسخ‌دهندگان بوده و بر عواملی مانند نزدیکی فرودگاه به خانه، مدت زمان پرواز و قیمت اولویت دارد.»

لیان ماندلبام، یکی از نویسندگان این مطالعه و یک فعال برجسته در زمینه اجرای تدابیر ایمنی خطوط هوایی برای حفاظت از مسافران مبتلا به آلرژی غذایی و بنیان‌گذار سازمان غیرانتفاعی «مسافر بدون آجیل»، گفت: «ما از آسمان و ستاره‌ها چیزی نمی‌خواهیم، فقط می‌خواهیم تسهیلات معقولی که قبل از سفر وعده داده شده‌اند، در ارتفاع ۳۰ هزار پایی رعایت شوند.»

ماندلبام افزود: «در هر پرواز، عدم اطمینان وجود دارد که آیا و چگونه اعضای خدمه به آلرژی‌های مربوط به آجیل پاسخ خواهند داد و این موضوع استرس غیرضروری زیادی را به همراه دارد.»

سفر با آلرژی غذایی: تجربه‌ای شبیه به بازی رولت

سفر با آلرژی غذایی مانند بازی رولت است؛ هر پرواز یک چرخش تصادفی در این بازی. ماندل باوم، جمع‌آوری‌کننده نظرات در وب‌سایت No Nut Traveler، گزارش‌هایی از افرادی که به خاطر درخواست اعلام خطر از پروازها اخراج شده‌اند یا مورد تمسخر مهمانداران و مسافران دیگر قرار گرفته‌اند، گردآوری کرده است. ماندل باوم می‌گوید: «مسافران تنها خواهان رعایت احتیاط‌هایی هستند که در زمان رزرو درخواست کرده‌اند و به آنها گفته شده که این احتیاط‌ها فراهم خواهد شد.» این احتیاط‌ها شامل دادن اجازه پیش‌سوار شدن به پرواز، تمیز کردن فضای خود برای حذف آلرژن‌ها و ایجاد یک منطقه حائل اطراف خود است که در آن آلرژن‌ها سرو نشوند.

او ادامه می‌دهد: «وقتی به دروازه پرواز می‌رسید و همه به شما نگاه می‌کنند و به نظر می‌رسد که شما دیوانه‌اید که این موضوع را مطرح می‌کنید، این یک تجربه وحشتناک است.» اما همه مسافرانی که با آلرژی غذایی سفر می‌کنند، احساس قدرت لازم برای دفاع از نیازهای پزشکی خود در طول سفر هوایی را ندارند. وارن، که همچنین استاد یار پزشکی پیشگیرانه در دانشگاه نورث‌وسترن است، می‌گوید: «ما همچنین متوجه شدیم که درصد نگران‌کننده‌ای از مسافران نظرسنجی‌شده به‌طور عمدی آلرژی غذایی خود را هنگام سفر افشا نمی‌کنند و بسیاری از آنها ابراز نگرانی کردند که این کار ممکن است به عواقب ناخواسته‌ای منجر شود.»

وارن ادامه می‌دهد: «بیشتر مسافرانی که ما نظرسنجی کردیم، ابراز اطمینان کردند که اگر خطوط هوایی به‌طور سیستماتیک سیاست‌های مناسب را اجرا کنند، اضطراب آنها به‌طور قابل توجهی کاهش می‌یابد. حدود یک‌سوم پاسخ‌دهندگان نیز تجربه خاصی را به یاد آوردند که در آن یک خط هوایی یا یکی از اعضای خدمه پرواز برای سازگاری با آلرژی غذایی آنها فراتر از حد معمول عمل کرده بود؛ اقداماتی که اغلب به تجربیات شخصی خود خدمه مربوط می‌شد.»

گپتا، نویسنده ارشد این مطالعه که تجربه شخصی در مدیریت مؤثر آلرژی غذایی در طول سفر هوایی دارد، می‌گوید: «در مواقعی که از من خواسته شده تا به اورژانس‌های بهداشتی در پرواز رسیدگی کنم و شخصاً کیسه پزشکی پرواز را باز کرده‌ام، هر بار که با خودکارهای اپی‌نفرین که هنوز تاریخ انقضایشان نگذشته بود، مواجه شدم، خوشحال شدم.» او افزود: «با این حال، می‌دانم که این همیشه این‌طور نیست. هر مسافر و خانواده‌ای که در معرض خطر آنافیلاکسی است، شایسته آرامش خاطر است که داروی نجات‌بخش آنها تاریخ انقضا نداشته و در هر کیت اضطراری آماده استفاده باشد.»

این مطالعه شامل بیش از ۴۰ مؤسسه تحقیقاتی جهانی و سازمان‌های حامی بیماران است تا تجربیات، موانع و تسهیل‌کننده‌های سفر هوایی ایمن را بهتر درک کند. عنوان این مقاله «درک تجربیات، موانع و تسهیل‌کننده‌های سفر هوایی ایمن: یک نظرسنجی جهانی از بیماران آلرژی غذایی و مراقبان» است.