تاثیر آلودگی هوا بر لخته خونی و مشکلات قلبی!

پیامدهای آلودگی هوا بر لخته‌های خونی

یک مطالعه بزرگ نشان داد که افزایش قرارگیری در معرض آلودگی هوای بلندمدت با افزایش خطر لخته‌های خونی در وریدهای عمیق مرتبط است. این لخته‌ها در صورت عدم درمان می‌توانند جریان خون را مسدود کرده و عوارض جدی، حتی مرگ را به همراه داشته باشند. این یافته‌ها از یک مطالعه طولی تأمین مالی شده توسط مؤسسات ملی بهداشت (NIH) به دست آمده‌اند که شامل ۶۶۵۱ بزرگسال آمریکایی بود و به مدت متوسط ۱۷ سال، از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۸، پیگیری شدند.

شرکت‌کنندگان در یکی از شش منطقه کلان‌شهری بزرگ زندگی می‌کردند: نیویورک، بالتیمور، شیکاگو، لس‌آنجلس، مینیاپولیس و وینستون-سیلم در کارولینای شمالی. در طول این مطالعه، ۲۴۸ بزرگسال، معادل ۳.۷٪ از نمونه مطالعه، دچار لخته‌های خونی در وریدهای عمیق شدند که نیاز به مراقبت‌های بیمارستانی داشتند. احتمال بروز این عارضه با افزایش ۳۹٪ تا بیش از دو برابر خطر بر اساس قرارگیری در معرض سه نوع مختلف آلودگی هوا مرتبط بود.

لخته‌های خونی در وریدهای عمیق که به طور جمعی به عنوان ترومبوآمبولی وریدی (VTE) شناخته می‌شوند، شامل ترومبوز ورید عمیق هستند که زمانی رخ می‌دهد که لخته خونی در یک ورید عمیق در پاها، بازوها یا یک عضو داخلی تشکیل می‌شود. همچنین، آمبولی ریه زمانی اتفاق می‌افتد که لخته خونی از یک ورید عمیق جدا شده و به ریه‌ها می‌رود. قرارگیری در معرض آلودگی هوا که می‌تواند به التهاب کمک کند و زمینه‌ساز لخته شدن خون باشد، از مدت‌ها پیش با بیماری‌های قلبی و تنفسی مرتبط بوده است.

در حالی که تحقیقات قبلی نیز ارتباطی با VTE پیشنهاد کرده‌اند، این مطالعه به عنوان بزرگترین و جامع‌ترین تحقیق در ایالات متحده در این زمینه محسوب می‌شود.

تحقیقی درباره ارتباط آلودگی هوا و خطر لخته شدن خون

یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که ارتباطی میان سه نوع مختلف از آلودگی هوا و افزایش خطر لخته شدن خون وجود دارد. این تحقیق شامل قرار گرفتن در معرض ذرات ریز آلودگی هوا به اندازه ۲.۵ میکرومتر یا کمتر است که می‌توانند از منابع مختلفی مانند دود نیروگاه‌های زغال‌سوز، آتش‌سوزی‌های جنگلی و گازهای خروجی وسایل نقلیه استنشاق شوند.

شرکت‌کنندگانی که در معرض این نوع آلودگی هوا به میزان بیشتری قرار داشتند، با افزایش ۳۹ درصدی خطر لخته شدن خون (VTE) نسبت به افرادی که در معرض سطوح پایین‌تری از آلودگی بودند، مواجه شدند. همچنین، افرادی که در معرض اکسیدهای نیتروژن و دی‌اکسید نیتروژن، که بیشتر از گازهای خروجی وسایل نقلیه ناشی می‌شوند، قرار داشتند، به ترتیب با افزایش ۱۲۱ تا ۱۷۴ درصدی خطر مواجه شدند.

برای دستیابی به این نتایج، محققان رابطه میان بیماران بستری شده به دلیل VTE و سطوح آلودگی هوا را از طریق نظارت جامع دو هفته‌ای در سطح جامعه تحلیل کردند. این نظارت شامل نمونه‌برداری از خانه‌های شرکت‌کنندگان نیز بود. سپس آن‌ها افرادی را که در معرض بالاترین سطوح آلودگی (۷۵ درصد بالایی) قرار داشتند، با افرادی که در معرض پایین‌ترین سطوح (۲۵ درصد پایینی) بودند، مقایسه کردند. همچنین، آن‌ها چندین تحلیل انجام دادند تا متغیرهای مرتبط با VTE مانند سن، قرار گرفتن در معرض تنباکو و شرایط بهداشتی زمینه‌ای را کنترل کنند.

سالانه تا ۹۰۰,۰۰۰ آمریکایی به VTE مبتلا می‌شوند. بسیاری از این موارد پس از جراحی رخ می‌دهد، اما عوامل دیگری مانند سن، دوره‌های طولانی بی‌تحرکی، بیماری‌های قلبی، بارداری و ژنتیک نیز می‌توانند خطرات را افزایش دهند. این تحقیق بخشی از مطالعه چند قومی آترواسکلروز (MESA) است و توسط قراردادها و کمک‌های مالی از موسسه ملی قلب، ریه و خون (NIH) و مرکز ملی پیشرفت علوم ترجمه‌ای و همچنین آژانس حفاظت از محیط زیست تأمین مالی شده است.