**نوزادان نارس: سه گروه و تفاوت‌هایشان**

تولد زودرس و تأثیرات آن بر رشد کودکان

هر سال حدود سیزده میلیون نوزاد زودرس به دنیا می‌آیند. تولد زودرس با افزایش خطر ابتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعالی (ADHD)، مشکلات در توسعه اجتماعی و نمرات پایین‌تر مرتبط است. با این حال، یکی از مشکلات تحلیل‌های گذشته در مورد زودرس بودن، عدم نمایش تنوع موجود در کودکان متولد شده زودرس است. به این معنی که برخی از آن‌ها ممکن است نتایج بهتری نسبت به میانگین نتایج کودکان تمام‌مدت داشته باشند. تولد زودرس به معنای تولد پیش از ۳۷ هفته بارداری است، در حالی که تولد تمام‌مدت به ۴۰ هفته مربوط می‌شود. پژوهشگران می‌گویند که تمایل به دسته‌بندی نوزادان زودرس در یک گروه، تلاش‌ها برای ارائه مراقبت‌های مناسب به هر کودک خاص را مختل می‌کند.

اکنون یک مطالعه جدید که در تاریخ ۱۳ اوت در نشریه Child Development منتشر شده، نشان می‌دهد که کودکان متولد شده زودرس به سه پروفایل مختلف تقسیم می‌شوند که هر کدام نتایج متفاوتی در آزمون‌های شناختی (تفکر، استدلال، به یادآوری) و رفتاری (توانایی توجه) دارند. این تحلیل که توسط پژوهشگران دانشگاه NYU Grossman School of Medicine انجام شده است، نشان می‌دهد که اولین پروفایل نوروکognitive شامل ۱۹.۷٪ از تمام کودکان آزمایش شده بوده و در آزمون‌های استاندارد شناختی، عملکردی بالاتر از میانگین کودکان تمام‌مدت دارد.

پروفایل دوم که نمایانگر ۴۱٪ از کودکان است، نمرات بالاتری از نُرم در چهار آزمون (مانند حافظه، واژگان و خواندن) و نمرات پایین‌تر از نُرم در سه آزمون دیگر (شناسایی الگو و حافظه کاری) را نشان داد. پروفایل سوم (۳۹.۳٪) در تمامی آزمون‌ها نمرات زیر نُرم داشت و نقص‌های شناختی مشاهده شده در این گروه با نقص‌های توجه و نمرات پایین‌تر در مدرسه مرتبط بود. به طور خاص، کودکان متولد شده زودرس در پروفایل ۱ به طور میانگین ۲۱٪ بهتر از کودکان در پروفایل ۳ در آزمون‌های شناختی استاندارد عمل کردند.

در آزمون‌های رفتاری، این مطالعه نشان داد که ۲.۵٪ از کودکان در پروفایل ۱ به نقص‌های توجه دچار شدند در حالی که این رقم در پروفایل ۳ به ۹.۹٪ رسید. در مورد عملکرد تحصیلی، ۶۶.۴۷٪ از دانش‌آموزان در پروفایل ۱ نمره میانگین A- یا بالاتر داشتند، ۶۰.۶۹٪ در گروه ۲ نمره A- یا بالاتر و ۳۲.۲۱٪ در پروفایل ۳ نمره A- یا بالاتر کسب کردند.

ایریس منو، نویسنده اصلی این مطالعه و پژوهشگر پسادکترا در آزمایشگاه موریاه تامسون می‌گوید: “مطالعه ما این تصور را رد می‌کند که هر کودک زودرس با نقص‌های شناختی و رفتاری به دنیا می‌آید.” تامسون، نویسنده ارشد این مطالعه، می‌افزاید: “روان‌پزشکی دقیق نمی‌تواند تنها بر اساس یک تشخیص عمومی شکل بگیرد، زیرا دو بیمار با همان تشخیص، مانند تولد زودرس، ممکن است تجربیات کاملاً متفاوتی داشته باشند.” او ادامه می‌دهد: “کار ما پیچیدگی تولد زودرس را برجسته می‌کند و نوید بهبود درمان برای هر کودک خاص را می‌دهد.”

تحلیل داده‌های شناختی و رفتاری در کودکان زودرس

مطالعه حاضر داده‌های شناختی و رفتاری ۱,۸۹۱ پسر و دختر که زودتر از موعد به دنیا آمده بودند و اکنون بین ۹ تا ۱۱ سال سن داشتند را بررسی کرد. این کودکان در یک مطالعه بزرگ و در حال انجام به نام مطالعه توسعه شناختی مغز نوجوانان (ABCD) شرکت داشتند. این مطالعه با استفاده از مجموعه‌ای استاندارد از هفت آزمون، شناخت هر کودک را اندازه‌گیری می‌کند. این آزمون‌ها شامل توجه، تصمیم‌گیری، حافظه، درک مطلب و سرعت پردازش هستند. سپس محققان از یک تکنیک آماری برای دسته‌بندی نتایج هر کودک به زیرگروه‌های پنهان استفاده کردند که نمای بهتری از “چشم‌انداز واقعی توسعه” را ارائه می‌دهد.

تفاوت‌های مغزی

تصویربرداری مغزی از هر کودک نشان داد که کودکان ۹ تا ۱۱ ساله از پروفایل ۳ به طور متوسط ۳٪ کوچکتر از نظر حجم و مساحت سطح ماده خاکستری بودند نسبت به کودکان پروفایل ۱. در حالی که کودکان پروفایل ۳ به طور متوسط ۴.۵ روز زودتر از سایر پروفایل‌ها به دنیا آمده بودند، حجم مغز کوچکتر به زمان زایمان زودرس کودکان مرتبط نبود. سؤال این است که آیا برخی از تفاوت‌های نتایج بین کودکان می‌تواند به حجم مغز توسعه‌ای کوچکتر مرتبط باشد که نیاز به بررسی بیشتر دارد، به گفته نویسندگان مطالعه.

تحلیل ارتباطات عملکردی

تیم تحقیق همچنین به بررسی ارتباطات عملکردی پرداخت که سطح فعالیت در دو مدار مغزی متصل را با اندازه‌گیری جریان خون به آن‌ها با تکنیک MRI عملکردی اندازه‌گیری می‌کند. برای یک جفت کلیدی از شبکه‌ها – شبکه توجه پشتی و شبکه حالت پیش‌فرض – ارتباط بین آن‌ها به طور متوسط ۱۱.۲۱٪ در پروفایل ۳ ضعیف‌تر از پروفایل ۱ بود. با توجه به اینکه شبکه توجه پشتی نقش مهمی در حفظ توجه دارد، نتایج ارتباطات عملکردی پتانسیل رویکرد پروفایل‌سازی تیم را برای تشخیص زودهنگام (به عنوان مثال، ممکن است برای شرایطی مانند ADHD) و درمان‌های رفتاری و دارویی متناسب تأیید می‌کند.

تأثیرات اجتماعی و ساختاری

به‌طور مهم، تحلیل‌های تیم همچنین نشان داد که کودکان زودرس سیاه‌پوست تقریباً چهار برابر بیشتر از سایرین در معرض قرار گرفتن در پروفایل ۳ با عملکرد پایین‌تر بودند. منو گفت: “بر اساس این نتایج، ما خواستار راه‌اندازی مداخلات اجتماعی و ساختاری هستیم که اطمینان حاصل کند تمام کودکان زودرس به مراقبت‌های برابر دسترسی دارند.” او افزود: “کودکانی که تقریباً هر روز درمان گفتار، فیزیکی و رفتاری دریافت می‌کنند، که این بیشتر در خانواده‌های مرفه اتفاق می‌افتد، معمولاً در آزمون‌های مطالعه بهتر عمل می‌کنند، اما عوامل دیگری نیز دخیل هستند. به عنوان مثال، کودکان در جوامعی که بیشتر تحت پوشش بیمه سلامت هستند، کمتر در پروفایل ۳ قرار داشتند.”

برنامه‌های آینده تحقیق

تیم تحقیق در نظر دارد مطالعات بیشتری انجام دهد تا عواملی را که در کودکان زودرس با عملکرد ضعیف‌تر مشترک هستند شناسایی کند (به عنوان مثال، آیا این کودکان بیشتر احتمال دارد که در حین زایمان با کمبود اکسیژن مواجه شده باشند) و همچنین عواملی که به ۲۰ درصد از کودکان زودرس در پروفایل ۱ کمک کرد تا بهتر از بسیاری از کودکان تمام‌مدت عمل کنند. به همراه منو و تامسون، نویسندگان NYU Langone شامل لانسین جی، تانیه باتیا، مارک دافی و کاساندرا هندریکس از دپارتمان روانپزشکی کودک و نوجوان بودند. این پروژه با حمایت کمک‌های مالی مؤسسات ملی بهداشت به شماره‌های MH125870، MH126468، MH122447، DA055338، ES032294 و K99MH133978 تأمین شده است.