تئوری-میمون‌های-بی‌نهایت

تئوری میمون‌های بی‌نهایت و واقعیت‌های آن

تئوری میمون‌های بی‌نهایت بیان می‌کند که میمونی که به‌طور تصادفی کلیدهای یک ماشین تحریر را برای مدت نامحدودی فشار می‌دهد، در نهایت به‌طور تصادفی آثار کامل شکسپیر را تایپ خواهد کرد. این آزمایش فکری، که به‌طور گسترده‌ای شناخته شده است، به ما کمک می‌کند تا اصول احتمال و تصادف را درک کنیم و درک کنیم که چگونه شانس می‌تواند به نتایج غیرمنتظره منجر شود. این ایده در فرهنگ عامه، از سریال «سیمپسون‌ها» تا «راهنمای کهکشان برای اتوپیای مسافران» و حتی در تیک‌تاک به‌کار رفته است.

با این حال، یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که برای یک میمون تایپیست تا به‌طور تصادفی آثار شکسپیر را تولید کند، به زمان باورنکردنی و بسیار بیشتری از عمر جهان ما نیاز است. بنابراین، در حالی که این تئوری درست است، اما تا حدی گمراه‌کننده نیز می‌باشد.

تصویری از یک میمون در جنگل که به‌طور تصادفی روی یک ماشین تحریر تایپ می‌کند در حالی که پرنده‌های رنگارنگ در اطرافش وجود دارند.
تئوری میمون‌های بی‌نهایت در قالبی شاداب و طنزآمیز به تصویر کشیده شده است.

تحقیق جدید در مورد تئوری میمون‌های محدود

ریاضیدانان، استاد همکار استیون وودکاک و جی فالتا از دانشگاه فناوری سیدنی (UTS) تصمیم گرفتند تا این تئوری را با استفاده از محدودیت‌های جهان متناهی ما بررسی کنند. استیون وودکاک گفت: “تئوری میمون‌های بی‌نهایت تنها به محدودیت بی‌نهایت توجه دارد، با تعداد بی‌نهایتی میمون یا دوره زمانی بی‌نهایتی از کار میمون‌ها.” او افزود: “ما تصمیم گرفتیم احتمال تایپ یک رشته خاص از حروف را توسط تعداد محدودی میمون در یک دوره زمانی محدود که با برآوردهای عمر جهان ما سازگار است، بررسی کنیم.”

این مطالعه جدی اما با روحیه‌ای شاداب، تحت عنوان ارزیابی عددی تئوری میمون‌های محدود به‌تازگی در نشریه معتبر فرانکلین اوپن منتشر شده است.

📢 اگر عاشق علم هستید و نمی‌خواهید هیچ مقاله‌ای را از دست بدهید…

به کانال تلگرام ما بپیوندید! تمامی مقالات جدید روزانه در آنجا منتشر می‌شوند.

📲 عضویت در کانال تلگرام
پاپ‌آپ اطلاعیه با اسکرول
تصویری از گروهی از ریاضیدانان در یک آزمایشگاه دانشگاه مدرن که داده‌های مربوط به تئوری میمون‌ها را تحلیل می‌کنند.
تحلیل علمی تئوری میمون‌ها توسط ریاضیدانان، نشانه‌ای از تعامل و کنجکاوی انسانی.

نتایج تحقیق درباره نظریه میمون بی‌نهایت

برای اهداف محاسباتی، محققان فرض کردند که یک کیبورد شامل ۳۰ کلید است که شامل تمام حروف الفبای انگلیسی و نشانه‌های نگارشی رایج می‌شود. علاوه بر یک میمون، آن‌ها محاسبات را با استفاده از جمعیت جهانی فعلی حدود ۲۰۰,۰۰۰ شامپانزه انجام دادند و فرض کردند که سرعت تایپ آن‌ها به طور قابل توجهی بالاست، به‌طوری که هر ثانیه یک کلید را فشار می‌دهند تا پایان جهان که حدود ۱۰۱۰۰ سال دیگر خواهد بود — که عدد ۱ به دنبال ۱۰۰ صفر است.

نتایج نشان می‌دهد که احتمالاً (حدود ۵٪) یک شامپانزه در طول عمر خود می‌تواند کلمه «موز» را تایپ کند. با این حال، حتی با وجود تمام شامپانزه‌ها، احتمالاً آثار کامل شکسپیر (با حدود ۸۸۴,۶۴۷ کلمه) هرگز قبل از پایان جهان تایپ نخواهد شد. نویسندگان این تحقیق می‌گویند: «این غیرقابل تصور است که حتی با افزایش سرعت تایپ یا افزایش جمعیت شامپانزه‌ها، کار کردن میمون‌ها به عنوان ابزاری قابل اعتماد برای تولید آثار نوشتاری غیرسطحی تبدیل شود.»

تصویری از یک ساختار ساعت مانند که زمان لازم برای تایپ آثار شکسپیر توسط یک میمون را به تصویر می‌کشد.
تجسم زمان بی‌نهایت، چالشی برای درک خلاقیت و آثار هنری.

این یافته نظریه را در کنار دیگر معماهای احتمالی و پارادوکس‌ها قرار می‌دهد — مانند پارادوکس سن پترزبورگ، پارادوکس زنو و پارادوکس راس-لیتل‌وود — جایی که استفاده از ایده منابع بی‌نهایت نتایجی را به همراه دارد که با آنچه در نظر گرفتن محدودیت‌های جهان ما به دست می‌آوریم، مطابقت ندارد.

استاد همکار وودکاک گفت: «در عصر هوش مصنوعی تولیدی، نظریه میمون بی‌نهایت و نسخه محدود آن، شاید خوانندگان را به تفکر درباره سوالات فلسفی در مورد ماهیت خلاقیت، معنا و آگاهی و چگونگی ظهور این ویژگی‌ها دعوت کند.»

مقاله های شبیه به این مقاله

بیشتر بخوانید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *