بازنشستگی زودهنگام: آسیب جدی به سلامت روان زنان کارگر

تأثیر بازنشستگی بر سلامت روان زنان کارگر در چین

بازنشستگی یک تغییر بزرگ در زندگی است که می‌تواند تأثیرات قابل توجهی بر زندگی فرد داشته باشد. برای برخی، بازنشستگی به معنای کاهش سرعت زندگی، استراحت و لذت بردن از فرصت‌های بیشتر زندگی است. اما برای دیگران، پایان یک برنامه کاری منظم می‌تواند موجب استرس و عدم قطعیت‌هایی در مورد توانایی پرداخت هزینه‌های ضروری و حفظ مراقبت‌های پزشکی مناسب شود.

یک مطالعه جدید که توسط محققان دانشکده بهداشت عمومی ییل انجام شده است، بررسی می‌کند که چگونه بازنشستگی بر سلامت روان و مراقبت‌های مرتبط با سلامت روان در بیمارستان‌ها میان زنان کارگر در چین تأثیر می‌گذارد. این مطالعه از سیاست سن بازنشستگی منحصر به فرد چین و داده‌های ملی نماینده ادعاهای پزشکی بستری استفاده کرده است. این تحقیق به‌طور خاص به تفاوت‌های بین زنانی که در مشاغل کارگری (مانند کار در کارخانه‌ها و مشاغل تجاری) و مشاغل اداری (مانند مدیریت دفتر) فعالیت می‌کنند، پرداخته است.

در سیستم بازنشستگی چین، مشاغل دارای سنین الزامی متفاوتی برای خروج زنان از بازار کار هستند. برای زنان در مشاغل کارگری، سن بازنشستگی ۵۰ سال است، در حالی که زنان در مشاغل اداری معمولاً تا سن ۵۵ سالگی کار می‌کنند. این مطالعه سوابق بیمارستانی را درست قبل و بعد از این سنین بازنشستگی تحلیل کرده است.

برای کارگران کارگری، نرخ بستری در بیمارستان به دلیل بیماری‌های روانی، از جمله اضطراب، افسردگی و اختلالات مرتبط با استرس، پس از بازنشستگی در سن ۵۰ سالگی افزایش یافته است. اما در میان زنان کارمند که پنج سال بعد بازنشسته می‌شوند، افزایش مشابهی مشاهده نشده است. همچنین، طبق این مطالعه، زنان بازنشسته کارگری بیشتر از اتاق اورژانس (ER) برای بحران‌های سلامت روان پس از سن ۵۰ سالگی استفاده کرده‌اند.

این تحقیق نشان داد که پس از بازنشستگی زنان کارگر، ۱۶.۶٪ افزایش در مراجعه به اتاق اورژانس برای شرایط اضطراری سلامت روان وجود دارد. اما بار دیگر، هیچ رشد مشابهی در مراقبت‌های اضطراری میان کارمندان بازنشسته اداری مشاهده نشده است. حمایت‌های زودهنگام از زنان کارگر در معرض خطر می‌تواند به آن‌ها کمک کند تا انتقال به بازنشستگی را به‌طور روان‌تری تجربه کنند، از جمله بهبود آمادگی روانی آن‌ها.

شی چن، استاد همکار بهداشت عمومی (سیاست بهداشت) در دانشکده بهداشت عمومی ییل و یکی از نویسندگان ارشد این مطالعه، گفت: “دلایل اینکه زنان کارگر پس از بازنشستگی سلامت روانی بدتری را تجربه می‌کنند هنوز مشخص نیست. اما ممکن است از دست دادن شغل و درآمد کمتر بر این کارگران فیزیکی از نظر روانی و مالی بیشتر از همتایان اداری آن‌ها تأثیر بگذارد.”

تأثیر سیاست‌های بازنشستگی چین بر کارگران زن

کارگران با مشاغل یدی معمولاً منابع کمتری برای سازگاری با تغییرات عمده زندگی دارند. یافته‌ها نشان می‌دهند که سیاست‌های بازنشستگی چین تأثیرات متفاوتی بر کارگران زن دارد که به نوع شغل آن‌ها بستگی دارد. پژوهشگران تأکید کردند که نیاز به مطالعات بیشتری وجود دارد تا سنین بهینه بازنشستگی و طرح‌های بازنشستگی منعطف‌تری شناسایی شوند، به‌ویژه در شرایطی که جمعیت به سرعت در حال پیر شدن است.

تیانیو وانگ، یکی از نویسندگان اصلی این مطالعه و پژوهشگر سابق در YSPH، گفت: “حمایت زودهنگام از زنان کارگر یدی در معرض خطر می‌تواند به آن‌ها کمک کند تا به‌طور روان‌تری از نیروی کار خارج شوند، از جمله بهبود آمادگی ذهنی آن‌ها.”

چین با بزرگ‌ترین و سریع‌ترین جمعیت در حال پیر شدن در جهان، با فشارهای اقتصادی فزاینده‌ای در سیستم‌های بازنشستگی و مراقبت‌های بهداشتی خود مواجه است. روچن سان، MPH ’20 (سیاست بهداشتی) و یکی از نویسندگان اصلی این مطالعه، به این موضوع اشاره کرد. سیاست فعلی سن بازنشستگی مبتنی بر شغل در چین در دهه 1950 ایجاد شد، زمانی که امید به زندگی در کشور حدود 43 سال بود. سان افزود که اکنون تقریباً 20 میلیون بازنشسته جدید هر سال به جامعه چین وارد می‌شوند.

جودی ال. سیندلار، استاد YSPH و یکی از نویسندگان ارشد این مطالعه، بیان کرد که نتایج این تحقیق می‌تواند به سیاست‌گذاران در چین کمک کند تا سلامت روانی کارمندان را در کنار مسائل مالی در برنامه‌ریزی بازنشستگی مد نظر قرار دهند. افزایش دستمزدها و مزایا برای کارگران زن با درآمد پایین و کمک به آن‌ها برای آمادگی بهتر برای بازنشستگی در سن 50 سالگی می‌تواند به کاهش برخی از فشارها بر ظرفیت چین برای مراقبت از سالمندان کمک کند.

این تحقیق بر پیامدهای سلامتی بازنشستگی زودهنگام تمرکز دارد. از آنجایی که سن قانونی بازنشستگی برای کارگران مرد در چین 60 سال است، کارگران مرد در این مطالعه گنجانده نشده‌اند. هرچند این مطالعه به کارگران زن در چین محدود بود، پژوهشگران اظهار کردند که یافته‌ها می‌تواند به سیاست‌گذاران در کشورهای در حال توسعه و توسعه‌یافته که با افزایش امید به زندگی کارگران، رشد جمعیت پیر و نگرانی‌های اقتصادی درباره توانایی مالی بازنشستگان مواجه هستند، کمک کند.

این مطالعه در نشریه اقتصاد و زیست‌شناسی انسانی منتشر شده است. این تحقیق با حمایت NIH (R01AG077529)، مرکز استقلال سالمندان کلود دی. پپر در دانشکده پزشکی ییل، مؤسسه ملی پیری (P30AG021342)، بنیاد علوم اجتماعی پکن (18YJC024) و بنیاد ملی علوم اجتماعی چین (22BJY056) انجام شده است.