استرالیا در آستانه فاجعه: نابودی ۹۰۰۰ گونه حشره و بی‌مهرگان!

یه خبر داغ از انقراض بی‌مهرگان تو استرالیا

یه تحقیق جدید نشون می‌ده که از وقتی اروپایی‌ها پا گذاشتن تو استرالیا، یعنی از سال ۱۷۸۸ به اینور، بیشتر از ۹۰۰۰ نوع حشره و بقیه بی‌مهرگان بومی اونجا کلا پر کشیدن و رفتن. بدتر از اون اینه که هر هفته هم بین ۱ تا ۳ نوع دیگه به این لیست سیاه اضافه می‌شه. بی‌مهرگان شامل چیزایی مثل کرم‌ها، حلزون‌ها و عنکبوت‌ها هستن، و خیلی هاشون هم نقش اساسی تو محیط زیست دارن. مثلاً گرده‌افشان‌ها و کرم‌های خاکی که واسه سالم موندن خاک خیلی مهمن.

دکتر جس مارش، که از دانشکده علوم زیستی دانشگاه آدلاید هستش، تو این تحقیق یه دستی داشته و می‌گه که نباید این از دست رفتن مداوم گونه‌ها رو الکی و بی‌خیال بگیریم. اون می‌گه: «هزاران گونه بی‌مهره هستن که خطر انقراض خیلی جدی‌ای تهدیدشون می‌کنه، و خیلی‌هاشون هم قبلاً خونه‌شون رو از دست دادن و دارن بازم از دست می‌دن.» این تحقیق تو مجله Cambridge Prisms: Extinction چاپ شده.

دکتر مارش ادامه می‌ده: «خیلی کارا می‌تونیم بکنیم تا جلوی انقراض رو بگیریم، از جمله مراقبت از زیستگاه‌های مهم و کم کردن تهدیدهایی مثل استفاده از سم‌ها.» اون تأکید می‌کنه که استفاده از سم‌ها تو باغ‌ها معمولاً باعث مرگ بی‌مهرگان مفیدی می‌شه که باغ بهشون نیاز داره، مثل زنبورها و مگس‌ها که گرده‌افشانی می‌کنن، و همین‌طور کفشدوزک‌ها که به کنترل شته‌ها کمک می‌کنن و کرم‌ها که خاک رو بهتر می‌کنن.

بیشترین خطر متوجه بی‌مهرگانیه که به زیستگاه‌های خاصی نیاز دارن یا فقط تو یه سری جاهای محدودی از کشور هستن. دکتر مارش می‌گه: «پروانه آفتاب طلایی تو علفزارای جنوب شرقی استرالیا زندگی می‌کنه، و با اینکه فقط یه تیکه کوچیکی از علفزارهای بزرگ قبلی مونده، هنوز هم به خاطر ساخت‌وساز و توسعه، در معرض خطره.» اون همچنین اشاره می‌کنه که «تغییرات آب‌وهوایی خطرات بیشتری رو برای این جور گونه‌ها به همراه داره.»

تحقیقات جدید در مورد انقراض گونه‌ها تو استرالیا

دکتر مارش که عضو شورای تنوع زیستی استرالیا هم هست، این تحقیق رو به همراه یه تیم ملی که شامل ۱۰ دانشمند از دانشگاه‌ها، موزه‌ها و دولت‌های ایالتی می‌شد، انجام داده. این تحقیق زیر نظر پروفسور جان وینارسکی از دانشگاه چارلز داروین انجام شده. اون حدس می‌زنه که تعداد گونه‌هایی که از وقتی اروپایی‌ها وارد استرالیا شدن منقرض شدن، احتمالاً خیلی بیشتر از چیزیه که تو این تحقیق پیدا شده.

پروفسور وینارسکی می‌گه: «ما فهمیدیم که احتمالاً ۹۱۱۱ نوع تو این ۲۳۶ سال منقرض شدن. با در نظر گرفتن عدم قطعیت‌ها و کمبود اطلاعات، تحلیل ما نشون می‌ده که تعداد واقعی حداقل ۱۵۰۰ نوع و شاید تا ۶۰,۰۰۰ انقراض باشه.»

اون همچنین اشاره می‌کنه که فقط یکی از این انقراض‌ها رسماً توسط قوانین محیط زیست استرالیا تایید شده و اون هم مربوط به کرم خاکی دریاچه پدر می‌شه. خیلی از این انقراض‌ها قبل از اینکه گونه‌ها اسم‌گذاری یا شناسایی بشن، اتفاق افتادن. پروفسور وینارسکی می‌گه: «با وجود اهمیت فوق‌العاده‌ای که دارن، یه تعصب قدیمی‌ای بر علیه بی‌مهرگان وجود داشته و بودجه‌ی کمی هم واسه تحقیق و محافظت ازشون در نظر گرفته شده.»

اون تأکید می‌کنه: «خیلی مهمه که دولت‌های فدرال و ایالتی و همین‌طور مردم، بیشتر به درک، نظارت و محافظت از بی‌مهرگان ما اهمیت بدن. بی‌مهرگان اساس و پایه‌ی همه‌ی محیط‌های سالم و یه سیاره قابل سکونت هستن. با از دست دادن بی‌مهرگان، سلامت محصولات کشاورزی، رودخونه‌ها، جنگل‌ها و حتی پارک‌های محلی و باغچه‌های خونمون هم کم می‌شه.»

شورای تنوع زیستی این یافته‌ها رو خیلی نگران کننده دونسته و از دولت‌های فدرال، ایالتی و محلی خواسته که تلاش بیشتری برای فهمیدن، نظارت و مراقبت از بی‌مهرگان استرالیا انجام بدن.