ضربان قلب نامنظم داری؟ علائم، انواع، و درمان فیبریلاسیون دهلیزی (Afib)

همه‌چیز درباره‌ی فیبریلاسیون دهلیزی (Afib)

نگاهی به فیبریلاسیون دهلیزی (Afib)

افرادی که به فیبریلاسیون دهلیزی دچار هستند، ممکن است علائمی مثل درد در قفسه‌ی سینه، خستگی شدید و تنگی نفس را تجربه کنند.

فیبریلاسیون دهلیزی چیه؟

فیبریلاسیون دهلیزی (Afib) نوعی از ضربان نامنظم قلب (آریتمی) هست که در بالایِ قلب (دهلیزها) شروع میشه. تو این حالت، دستگاه الکتریکی قلب درست کار نمی‌کنه. به جای اینکه امواجی منظم و پیوسته از برق داشته باشیم، امواج مختلفی با سرعت و همزمان فعال میشن.

این وضعیت باعث میشه که ریتم قلب خیلی سریع و نامنظم بشه تو دهلیزها، و این مانع از انقباض درست و پمپاژ خون به بخش پایینیِ قلب (بطن‌ها) میشه. بطن‌ها هم که به دهلیزها جواب میدن، نامنظم منقبض میشن و این باعث میشه که ضربان قلب تند و نامنظم بشه. (ضربان قلب و نبضی که حس میکنین، از انقباض‌های بطن‌هاست.) بطن‌ها ممکنه به‌جای 60 تا 100 سیگنال در دقیقه، 140 تا 160 سیگنال دریافت کنن.

میشه فیبریلاسیون دهلیزی رو شبیه چند تا رهبر ارکستر در نظر گرفت که به جای یک رهبر، ارکستر رو هدایت می‌کنن. تو این حالت، نوازنده‌ها نمی‌دونن به حرف کدوم رهبر گوش کنن و موسیقی از ریتم خودش خارج میشه.

فیبریلاسیون دهلیزی می‌تونه به سکته‌ی مغزی و مشکلات جدی دیگه‌ی پزشکی مثل نارسایی قلبی منجر بشه. برای همین، مهمِ که با علائم آشنا باشین و با دکتر خودتون درباره‌ی عوامل خطر مخصوص خودتون مشورت کنین.

خوشبختانه، راه‌های زیادی برای برگردوندن ریتم قلب در صورت ابتلا به Afib وجود داره. همه‌چیز با یه ویزیت دکتر شروع میشه که می‌تونه آزمایش‌هایی انجام بده و تشخیص لازم رو بذاره.

انواع فیبریلاسیون دهلیزی

دکترا فیبریلاسیون دهلیزی رو بر اساس مدت زمانی که حملات Afib وجود دارن، طبقه‌بندی می‌کنن.

• Afib حمله‌ای: این حمله‌ها کمتر از یه هفته طول می‌کشن و معمولاً بدون درمان، خودشون خوب میشن. افراد ممکنه تو این دوره‌های کوتاه احساس ناخوشی کنن و کسایی که Afib حمله‌ای دارن، بازم نسبت به کسایی که هیچ نوع Afib ندارن، بیشتر در معرض خطر سکته‌ی مغزی هستن.
• Afib پایدار: این حمله‌ها بیشتر از یه هفته طول می‌کشن و معمولاً نیاز به درمان‌های تخصصی دارن تا یا ضربان قلب رو کم کنن یا Afib رو به ریتم طبیعی قلب برگردونن.
• Afib پایدار طولانی‌مدت: این نوع بیشتر از یه سال طول می‌کشه و درمانش می‌تونه سخت باشه.
• Afib دائمی: این نوع به فیبریلاسیون دهلیزی می‌گن که طولانی‌مدته و به تلاش‌ها برای متوقف کردن و خروج از Afib جواب نمیده.

علائم و دلایل فیبریلاسیون دهلیزی

علائم Afib

بعضی آدما علامت دارن و بعضی دیگه ندارن. این به سرعت ضربان بطن‌ها بستگی داره. اگه ضربانشون تو سطح نرمال یا یه کم بالاتر باشه، احتمالاً چیزی حس نمی‌کنین. اما اگه ضربان بطن‌ها سریع‌تر باشه، شروع می‌کنین به حس کردن علائم. این علائم می‌تونن شامل اینا باشن:

• خستگی شدید
• ضربان قلب نامنظم
• تپش قلب
• احساس پَر یا ماهی که تو قفسه‌ی سینه تکون می‌خوره.
• سرگیجه یا سبک‌سری
• غش کردن (سنکوپ)
• تنگی نفس (دیستنی)
• درد در قفسه‌ی سینه (آنژین)

اگه علائم فیبریلاسیون دهلیزی رو تجربه کردین، یه لیستی از زمان‌هایی که این علائم اومدن درست کنین و سریع با دکترتون در میون بذارین.

دلایل Afib

تغییرات یا آسیب به بافت و سیستم برقِ قلب باعث فیبریلاسیون دهلیزی میشه. معمولاً، بیماری عروق کرونر، فشار خون بالا یا نارسایی قلبی می‌تونن این تغییرات رو ایجاد کنن. علل دیگه شامل مشکلات دریچه‌های قلب، پرکاری تیروئید یا زیاد خوردن الکل هست. گاهی اوقات، وقتی بدن‌تون به دلایل دیگه مریضه (مثل از دست دادن خون یا عفونت شدید)، واکنشی که به خاطر استرس بیماری ایجاد میشه می‌تونه باعث Afib بشه.

اغلب، یه ضربان قلب زودرس (که شبیه به یه ضربان از دست رفته‌ست) باعث شروع فیبریلاسیون دهلیزی میشه. این مورد تو شرایط بالا شایع‌تره. اما بعضی وقتا، پیدا کردن دلیل اون ضربان زودرس، سخته. برای بعضی افراد، هیچ دلیل مشخصی وجود نداره.

عوامل خطر فیبریلاسیون دهلیزی

در حالی که فیبریلاسیون دهلیزی می‌تونه رو هر کسی تأثیر بذاره، اما تو افرادی که نژاد اروپایی دارن، شایع‌تره. با این حال، افراد سیاه‌پوست که به Afib مبتلا هستن، بیشتر در معرض عوارض جدی مثل سکته‌ی مغزی یا نارسایی قلبی قرار دارن. افرادی که زن متولد شده‌ان (AFAB) بیشتر از افرادی که مرد متولد شده‌ان (AMAB) تشخیص داده میشن.

Afib معمولاً تو خانواده‌ها شایع هست. اگه یکی از اعضای بیولوژیکی خانواده‌تون Afib داشته باشه، احتمال اینکه شما هم بگیرینش بیشتره.

با بالا رفتن سن، خطر ابتلا به فیبریلاسیون دهلیزی هم بیشتر میشه. این خطر، به‌خصوص تو سن 65 سالگی، خیلی زیاد میشه. علاوه بر افزایش سن، فشار خون بالا هم یه عامل خطر بزرگ هست. فشار خون بالا حدود یک مورد از هر پنج مورد Afib رو ایجاد می‌کنه. همچنین اگه هر کدوم از شرایط زیر رو داشته باشین، احتمال اینکه Afib بگیرین بیشتر میشه:

• چاقی
• دیابت نوع 2
• بیماری مزمن کلیوی
• نارسایی قلبی
• بیماری عروق کرونر
• بیماری‌های مادرزادی قلب
• بیماری‌های ریوی، مثل بیماری انسدادی مزمن ریه (COPD)
• آپنه خواب
• پرکاری تیروئید

علاوه بر این، استفاده از محصولات تنباکو، مواد تفریحی یا نوشیدنی‌های حاوی الکل می‌تونه خطر ابتلا رو بیشتر کنه. در حالی که فعالیت بدنی قلب شما رو قوی می‌کنه، بعضی از ورزشکارا که مدت زیادی ورزش سنگین می‌کنن، ممکنه بیشتر در معرض خطر Afib قرار داشته باشن. تو این موارد نادر، کم کردن شدت ورزش معمولاً کمک می‌کنه.

تقریباً از هر سه نفر که Afib دارن، یک نفر نمی‌دونه که این بیماری رو داره. برای همین، دونستن عوامل خطر و مشورت با دکتر خیلی مهمه. اگه در معرض خطر هستین، باید مرتب قلب و نبض خودتون رو چک کنین تا بتونین مشکلات رو زودتر شناسایی کنین.

عوارض فیبریلاسیون دهلیزی

فیبریلاسیون دهلیزی می‌تونه عوارض پزشکی جدی‌ای ایجاد کنه. پس، یاد گرفتن علائم هشداردهنده و گفتن اونا به خانواده و دوستا خیلی ضروریه. تو خیلی از موارد، به کمک یه نفر دیگه احتیاج دارین تا با 115 تماس بگیره. اگه علائم زیر رو دارین یا تو کسی که دور و برتونه میبینینشون، فوراً با 115 (یا اورژانس محلی) تماس بگیرین:

• حمله‌ی قلبی: در حالی که Afib معمولاً به حمله‌ی قلبی منجر نمیشه، اما تشخیص علائم حمله‌ی قلبی هنوز هم مهمه. درد، ناراحتی یا فشار تو مرکز قفسه‌ی سینه یا بالای شکم، احساس فشار، پر بودن، سوزش سردل یا اذیت شدن معده یا درد در بازوی چپ. افرادی که زن هستن ممکنه درد تو ناحیه‌ی کمر، شانه‌ها یا فک، حالت تهوع و استفراغ، تنگی نفس یا خستگی بیش از حد رو هم تجربه کنن.
• سکته‌ی مغزی: بی‌حسی یا ضعف ناگهانی تو یه طرف بدن، گیجی، مشکل تو صحبت کردن یا فهمیدن حرفای بقیه، سختی تو دیدن با یه چشم یا هر دو چشم، مشکل تو راه رفتن، سرگیجه یا سردرد ناگهانی بدون دلیل. یاد بگیرین که چطور این علائم رو تو خودتون یا بقیه شناسایی کنین تا بتونین سریع اقدام کنین. هر دقیقه مهمه.
• خونریزی تو مغز، دستگاه گوارش یا دستگاه ادراری: خون قرمز روشن تو استفراغ، مدفوع یا ادرار، درد شدید تو سر یا شکم، از دست دادن حافظه، تغییرات شدید تو بینایی یا سختی تو حرکت دادن پاها یا دستا. خیلی از افراد مبتلا به Afib باید داروهای رقیق‌کننده‌ی خون مصرف کنن تا خطر سکته‌ی مغزی مرتبط با Afib رو کم کنن. این داروها ضروری هستن، اما می‌تونن باعث بشن که خونریزی فعال سخت متوقف بشه.
• نارسایی قلبی: ریتم سریع و نامنظم Afib می‌تونه پمپاژ خون رو برای قلب سخت کنه. در نتیجه، جریان خون کم میشه چون ریه‌ها نمی‌تونن خون رو به سمت قلب بفرستن. این می‌تونه باعث بشه که بعضی افراد موقع Afib احساس تنگی نفس و خستگی کنن. با گذشت زمان، بعضی افراد ممکنه ورم شکم و ورم پا بشن. همچنین نفس کشیدن موقع دراز کشیدن و خوابیدن سخت‌تر میشه.
• ایست قلبی/غش: تو بعضی افراد، Afib می‌تونه به سرگیجه و غش منجر بشه. قلب بعد از بیشتر مواقع غش دوباره شروع به ضربان می‌کنه و افراد معمولاً سریع بعد از غش به هوش میان. تو موارد نادر، قلب شما بعد از غش نمی‌تونه خون رو به بقیه‌ی بدن پمپاژ کنه و شما به هوش نمیایین. به این وضعیت ایست قلبی میگن. ایست قلبی غیرقابل پیش‌بینیه، اما درد قفسه‌ی سینه، تنگی نفس، حالت تهوع و استفراغ یا سرگیجه ممکنه تو یه ساعت قبل از ایست قلبی رخ بده. تو بعضی موارد، این علائم ممکنه اصلاً ظاهر نشن و شما فقط ممکنه غش کنین.

اگه شما یا یکی از عزیزانتون Afib داره، بهتره با دکترتون درباره‌ی چگونگی دریافت کمک تو موقعیت‌های اورژانسی پزشکی صحبت کنین. برای کسایی که تنها زندگی می‌کنن یا بیشتر وقتشون رو تنها می‌گذرونن، دستگاه‌های اعلان پزشکی می‌تونن کمک‌کننده باشن.

تشخیص و آزمایش‌ها

چطور Afib تشخیص داده میشه؟

برای تشخیص فیبریلاسیون دهلیزی، دکترتون اول چند تا سؤال از شما می‌پرسه. درباره‌ی غذاهایی که می‌خورین، ورزش‌هاتون، سابقه‌ی خانوادگی بیولوژیکی، هر علائمی که متوجه شدین و عوامل خطر سؤال می‌کنه.

معاینه فیزیکی و تشخیص فیبریلاسیون دهلیزی

دکترتون اول یه معاینه می‌کنه که شامل ایناست:

• گوش دادن به ریتم قلب شما با استفاده از گوشی پزشکی.
• اندازه گرفتن نبض و فشار خون شما.
• چک کردن اندازه‌ی غده‌ی تیروئید برای شناسایی مشکلات تیروئیدی.
• چک کردن ورم تو پاها یا ساق‌ها برای شناسایی نارسایی قلبی.
• گوش دادن به ریه‌ها برای تشخیص نارسایی قلبی یا عفونت.

این معاینه به دکتر کمک می‌کنه که سلامت کلی شما و نحوه‌ی کارکرد بدنتون رو درک کنه.

آزمایش‌هایی که برای تشخیص فیبریلاسیون دهلیزی انجام میشه

علاوه بر معاینه‌ی فیزیکی، دکتر ممکنه بعضی آزمایش‌ها رو برای تشخیص فیبریلاسیون دهلیزی انجام بده. این آزمایش‌ها شامل:

• الکتروکاردیوگرام (EKG یا ECG): تو این آزمایش، سیگنال‌های برق قلب شما ثبت میشه تا دکتر ببینه آیا قلب شما به‌طور طبیعی می‌زنه یا نه.
• اکوکاردیوگرام (اکو): اکو (اولتراسوند قلب) می‌تونه مشکلات جریان خون و انقباض‌های عضله‌ی قلب رو نشون بده. بعضی اکوها همچنین می‌تونن لخته‌های خون تو قلب شما رو شناسایی کنن. دکترا می‌تونن اکو رو از بیرون بدن (ترانس‌توراسیک) یا از داخل مری شما (ترانس‌ازوفاژال) انجام بدن.
• آزمایش‌های خون: گاهی وقتا، عدم تعادل تو خون شما می‌تونه باعث فیبریلاسیون دهلیزی بشه. آزمایش‌های ساده‌ی خون می‌تونن سطح پتاسیم و هورمون تیروئید شما رو نشون بدن و به دکتر کمک کنن تا بهترین داروها رو بر اساس عملکرد کبد و کلیه‌ی شما انتخاب کنه.
• تصویربرداری MRI قلبی: تو این آزمایش تصویربرداری بدون استفاده از اشعه، به دکتر اجازه میده تا ساختار و عملکرد قلب شما رو ببینه. برای بعضی افراد، این می‌تونه سرنخ‌هایی درباره‌ی مشکلات ساختاری قلب که اونارو مستعد فیبریلاسیون دهلیزی می‌کنه، ارائه بده.

تو بعضی موارد، دکتر ممکنه بخواد ریتم قلب شما رو تو زندگی روزمره‌تون بررسی کنه. تو این صورت، از شما خواسته میشه که یه مانیتور هولتر (برای یک یا دو روز) یا یه مانیتور رویداد قابل حمل (برای حداکثر یه ماه) بپوشین تا فعالیت قلب شما ثبت بشه.

مدیریت و درمان فیبریلاسیون دهلیزی

چطور فیبریلاسیون دهلیزی درمان میشه؟

اهداف اصلی درمان فیبریلاسیون دهلیزی شامل ایناست:

• مدیریت ضربان قلب شما
• برگردوندن ریتم طبیعی قلب
• کم کردن خطر سکته‌ی مغزی

بر اساس علائم شما، دکتر احتمالاً اول داروهایی تجویز می‌کنه تا ببینه آیا به شما کمک می‌کنن یا نه.

داروها برای مدیریت ضربان قلب

بعضی داروها برای درمان فیبریلاسیون دهلیزی، ممکنه جلوی تند زدن بطن‌ها رو بگیرن. این داروها عبارتند از:

• دیگوکسین
• متوپرولول
• کارودیلول
• وراپامیل
• دیلتیازیم

داروها برای مدیریت ریتم قلب

درمان‌های فیبریلاسیون دهلیزی که به قلب شما کمک می‌کنن تا با ریتم طبیعی بزنه شامل:

• پروکائینامید
• دی‌سوفیرامید
• فلکائینید
• پروپافنون
• سوتالول
• دوفتیلید
• آمیودارون

داروهای رقیق‌کننده‌ی خون (داروهای ضدانعقاد)

درمان‌های فیبریلاسیون دهلیزی که خطر لخته‌های خون و سکته‌ی مغزی رو کم می‌کنن شامل:

• وارفارین
• دابیگاتران
• آپیکسابان
• آرگاتروبان

روش‌ها و جراحی‌ها

اگه داروها به فیبریلاسیون دهلیزی شما کمک نکنن، ممکنه نیاز به یه روش یا جراحی داشته باشین. خیلی از روش‌ها می‌تونن غیرتهاجمی باشن و روش‌ها و فناوری‌های جدید دارن مرتب ساخته میشن. با دکترتون درباره‌ی بهترین گزینه‌ها برای خودتون صحبت کنین.

درمان‌ها ممکنه شامل اینا باشن:

• برگشت ریتم قلبی (Cardioversion): تو این روش به وسیله‌ی شوک‌های الکتریکی کم‌انرژی، ریتم قلب شما “تنظیم” میشه. اما ممکنه فقط یه راه‌حل موقتی باشه.
• آبله شدن ورید ریوی (Pulmonary vein isolation ablation): تو این روش از کاتِتر برای انتقال انرژی به اطراف وریدهای ریوی شما استفاده میشه. این معمولاً به عنوان “آبله کردن فیبریلاسیون دهلیزی” شناخته میشه. این روش به شما کمک می‌کنه که به داروهای فیبریلاسیون دهلیزی بهتر جواب بدین و ممکنه حتی به داروهای طولانی‌مدت احتیاج نداشته باشین.
• نصب ضربان‌ساز دائمی: اگه ضربان قلب شما خیلی کند باشه، دکتر ممکنه یه ضربان‌ساز دائمی نصب کنه. معمولاً این کار فقط وقتی انجام میشه که شما یه آریتمی دیگه علاوه بر فیبریلاسیون دهلیزی داشته باشین.
• بستن زائده‌ی دهلیز چپ: این یه روشه که خطر لخته‌های خون و سکته‌ی مغزی رو کم می‌کنه. دکترا می‌تونن این کار رو با کاتترها یا تو طول جراحی قلب باز انجام بدن.
• روش مِیز (Maze procedure): این یه تکنیک جراحی آبله کردن فیبریلاسیون دهلیزی هست که دکتر ممکنه تو طول جراحی قلب باز انجام بده تا فیبریلاسیون دهلیزی رو برطرف کنه.

پیشگیری از فیبریلاسیون دهلیزی

چطور می‌تونم خطر رو کم کنم؟

اگرچه نمی‌تونین همه‌ی عوامل خطر فیبریلاسیون دهلیزی رو از بین ببرین، اما ممکنه بتونین چهار تا عامل اصلی رو تغییر بدین: چاقی، ورزش نکردن، زیاد الکل خوردن و استفاده از تنباکو. در اینجا چند نکته برای کم کردن خطر اومده:

• غذاهای سالم برای قلب بخورین.
• ورزش‌های هوازی رو به برنامه‌ی روزانه‌تون اضافه کنین. سعی کنین حداقل 150 دقیقه در هفته فعالیت داشته باشین. یاد بگیرین نرخ هدف ضربان قلب خودتون رو بر اساس سن‌تون و تو طول فعالیت بدنی ضربان قلبتون رو زیر نظر داشته باشین. حتماً قبل از شروع هر برنامه فعالیت بدنی با دکترتون مشورت کنین.
• مصرف الکل رو کم کنین. اگه فکر می‌کنین ممکنه دچار اختلال مصرف الکل باشین، با دکترتون تماس بگیرین تا کمک بگیرین.
• سیگار کشیدن و استفاده از محصولات تنباکو رو ترک کنین. این کار ممکنه به‌تنهایی سخت باشه. با منابع و حمایت‌های مناسب، می‌تونین به این هدف برسین و قلب‌تون رو سالم‌تر کنین.

با کم کردن این عوامل خطر، شما همچنین مزایای دیگه‌ای مثل کم شدن فشار خون، کم شدن سطح کلسترول و کم شدن وزن رو هم خواهید دید. هر تغییر مثبتی تو سبک زندگی، تأثیرات مثبتی رو سلامت قلب داره. هرچقدر تغییرات بیشتری ایجاد کنین، مزایای بیشتری تو درازمدت خواهید داشت.

چشم‌انداز و پیش‌آگهی فیبریلاسیون دهلیزی

اگه فیبریلاسیون دهلیزی داشته باشم، انتظارم چی باشه؟

فیبریلاسیون دهلیزی ممکنه دوباره برگرده، حتی با درمان. با پیشرفت فیبریلاسیون دهلیزی، این وضعیت جدی‌تر میشه و درمانش سخت‌تر. داروهایی که تو گذشته بهتون کمک کردن، ممکنه تو آینده مؤثر نباشن. ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی نمی‌تونن فیبریلاسیون دهلیزی رو درمان کنن، اما می‌تونن علائم شما رو مدیریت کنن. با ارائه‌دهنده‌ی مراقبت‌های بهداشتیتون درباره‌ی بهترین برنامه مراقبت و درمان برای خودتون صحبت کنین.

زندگی با فیبریلاسیون دهلیزی

چطور از خودم مراقبت کنم؟

عادت‌هایی که خطر فیبریلاسیون دهلیزی رو کم می‌کنن، به شما کمک می‌کنن تو دورانی که دارینش هم حس بهتری داشته باشین. خوردن غذای سالم و انجام 30 دقیقه فعالیت بدنی تو پنج روز هفته به سلامت قلب شما کمک می‌کنه. می‌تونین فعالیت‌تون رو به قسمت‌های 10 دقیقه‌ای تقسیم کنین تا راحت‌تر بشه. همچنین ترک محصولات تنباکو و الکل هم برای قلب شما مفیده.

کی باید به دکتر مراجعه کنم؟

هیچ برنامه‌ی زمانی خاصی وجود نداره. همه‌چیز به علائم و برنامه‌ی درمانی شما بستگی داره و اینکه آیا نیاز دارین بعد از یه روش پیگیری انجام بدین یا نه. برای همین، مهمه که با دکترتون صحبت کنین و باهم یه برنامه درست کنین. مطمئن بشین که به تمام وقت‌های ملاقات‌تون میرین. از داروهایی که مصرف می‌کنین یه یادداشت بردارین و لیست داروهاتون رو تو هر ملاقات بیارین. همچنین فکر خوبیه که این لیست رو تو کیف پولتون نگه دارین تا تو مواقع اورژانسی همراهتون باشه.

تو هر ملاقات، حتماً هر علائم یا مشکلات جدیدی که دارین، مثل عوارض جانبی دارو، رو با دکترتون در میون بذارین. قبل از مصرف داروهای بدون نسخه (OTC)، مثل داروهای سرماخوردگی و آنفولانزا و مکمل‌های غذایی، حتماً از دکترتون بپرسین. گاهی وقتا، این محصولات می‌تونن رو ضربان قلب شما تأثیر بذارن یا با داروهای تجویزی شما تداخل داشته باشن.

چه سؤالاتی باید از دکترم بپرسم؟

سوالاتی که ممکنه بخواین از دکترتون بپرسین شامل اینا میشن:

• چطور می‌تونم عوامل خطر خودم رو کم کنم؟
• می‌تونین من رو به یه متخصص تغذیه معرفی کنین؟
• می‌تونین برنامه‌های محلی سلامت و تناسب اندام رو پیشنهاد بدین؟

سوالات متداول

چطور می‌تونم تو خونه فیبریلاسیون دهلیزی رو چک کنم؟

اگه فکر می‌کنین علائم فیبریلاسیون دهلیزی رو دارین، مهمه که فوراً با دکترتون تماس بگیرین تا درباره‌ی احساساتتون صحبت کنین. دکتر ممکنه از شما بخواد که نبض‌تون رو چک کنین. اگه نبض شما نامنظم یا ضعیف باشه، این می‌تونه نشانه‌ای از فیبریلاسیون دهلیزی باشه.

اما گاهی اوقات، ممکنه هیچ تغییری تو نبض‌تون حس نکنین، به‌خصوص اگه فیبریلاسیون دهلیزی شما پیشرفته نباشه. ممکنه فقط احساس خستگی یا تنگی نفس کنین. ممکنه ندونین که آیا علائم شما ناشی از فیبریلاسیون دهلیزی هست یا چیز دیگه. برای همین، تماس با دکتر ضروریه. شما نمی‌تونین فیبریلاسیون دهلیزی رو خودتون تشخیص بدین.

فیبریلاسیون دهلیزی چقدر شایعه‌ست؟

بیش از 33 میلیون نفر تو سن 55 سال و بالاتر در سراسر جهان تشخیص فیبریلاسیون دهلیزی دارن. تخمین‌ها نشون میده که تا سال 2030، 12 میلیون نفر تو آمریکا به فیبریلاسیون دهلیزی مبتلا میشن. فیبریلاسیون دهلیزی تقریباً نصف بستری‌های سالانه‌ی آمریکا رو تشکیل میده و هر سال، تعداد مرگ و میرها هم داره زیاد میشه.

فیبریلاسیون دهلیزی یه وضعیت پیچیده‌ی قلبی هست که می‌تونه ترسناک، گیج‌کننده یا طاقت‌فرسا به نظر برسه. اما چه شما به فیبریلاسیون دهلیزی مشکوک باشین، چه تازه تشخیص داده شده باشین یا سال‌ها باهاش زندگی کردین، شما تنها نیستین. شما یکی از میلیون‌ها نفری هستین که دارن استراتژی‌های جدیدی برای مدیریت فیبریلاسیون دهلیزی یاد می‌گیرن، در حالی که هم‌چنان دارن از زندگی لذت می‌برن. برای همین مهمه که با ارائه‌دهنده‌ی خدمات بهداشتیتون صحبت کنین و درباره‌ی منابع و گروه‌های حمایتی موجود بیشتر بدونین.

همچنین مفیده که درباره‌ی مزایا و خطرات گزینه‌های درمانی یاد بگیرین. تمام داروها یا روش‌ها یه سری خطر دارن. اما وقتی درباره‌ی فیبریلاسیون دهلیزی صحبت می‌شه، درمان برای حمایت از قلب شما و کم کردن احتمال سکته‌ی مغزی ضروریه. دکترتون با شما همکاری می‌کنه تا بهترین راه رو انتخاب کنه.