کشف انقلابی درمان سرطان: پاسخ ایمنی جدید به DNA آسیب‌دیده!

کشف سازوکار نوینی در پاسخ ایمنی التهابی

یه گروه پژوهشی از دانشگاه کالیفرنیا، ایروین، یک مکانیسم ناآشنا رو کشف کردن که باعث فعال شدن واکنش ایمنی التهابی توی سلول‌ها می‌شه، اونم زمانی که DNAشون آسیب می‌بینه. این کشف، درک ما از نوع جدیدی از سیگنال‌دهی سلولی رو عمیق‌تر می‌کنه و احتمال داره به درمان‌های موثرتری برای سرطان منجر بشه. این پژوهش که امروز به صورت آنلاین توی مجله Nature Structural & Molecular Biology منتشر شده، نشون می‌ده که تابش UV یا بعضی از داروهای شیمی‌درمانی یه پاسخ خاص رو فعال می‌کنن، وقتی که سلول‌ها اون‌قدر آسیب دیدن که دیگه نمی‌تونن خودشونو درست ترمیم کنن و این قضیه از تبدیل شدنشون به سلول‌های سرطانی جلوگیری می‌کنه.

رمی بویسون، نویسنده مسئول و استاد بیوشیمی دانشگاه ایروین، گفت: «این کشف می‌تونه برای درمان سرطان کلی پیامد مهم داشته باشه.» اون اضافه کرد: «درک این که سلول‌های سرطانی چه‌طور به آسیب DNA واکنش نشون می‌دن، می‌تونه به درمان‌های هدفمند و موثرتری منجر بشه که احتمالاً عوارض جانبی منفی رو کم می‌کنن و کیفیت زندگی بیماران رو بهتر می‌کنن.»

دانشمندا مدت‌هاست می‌دونن وقتی هر دو رشته‌ی DNA می‌شکنه، آنزیم ATM فعال‌سازی پروتئین NF-κB رو داخل سلول تحریک می‌کنه، که در نهایت به تولید سیگنال‌های التهابی منجر می‌شه. توی این تحقیق که با رهبری الودی بورنیک، پژوهشگر پسا‌دکتری و با کمک آمبروسیو سانچز، دانشجوی تحصیلات تکمیلی، انجام شده، نشون داده شد که وقتی آسیب DNA به خاطر تابش UV یا درمان با داروهای شیمی‌درمانی مثل آکتینومایسین D یا کامپتوئسین پیش میاد، آنزیم IRAK1 NF-κB رو تحریک می‌کنه تا سیگنال‌هایی برای جذب سلول‌های ایمنی بفرسته.

اعضای تیم از یه تکنیک تصویربرداری پیشرفته استفاده کردن تا بررسی کنن که NF-κB چه‌طور توی سطح سلولی تنظیم می‌شه. پژوهشگرا تونستن پاسخ سلول به آسیب DNA رو با دقت توی سطح تک‌تک سلول‌ها اندازه‌گیری کنن و یه مسیر جدید برای فعال‌سازی NF-κB رو ببینن. اونا فهمیدن که بعد از یه نوع خاص از آسیب، سلول‌ها پروتئین IL-1α رو آزاد می‌کنن.

تحقیقات جدید در مورد واکنش‌های ایمنی و درمان سرطان

این ماده روی خود سلول اثر نمی‌ذاره، بلکه به سلول‌های همسایه منتقل می‌شه و پروتئین IRAK1 رو فعال می‌کنه که در نهایت پاسخ التهابی NF-κB رو شروع می‌کنه. «یافته‌های ما به درک بهتر پیامدهای بعضی از انواع داروهای شیمی‌درمانی که برای درمان بیماران استفاده می‌شن و باعث آسیب به DNA می‌شن، کمک می‌کنه.» ما کشف کردیم که پروتئین‌های IL-1α و IRAK1 که توی این فرآیند ایمنی نقش دارن، توی انواع مختلف سلول‌های سرطانی خیلی با هم فرق دارن. این نشون می‌ده که «همه‌ی بیمارا به درمان به یه شکل جواب نمی‌دن»، این حرف بویسونه. «با ارزیابی این سطوح پروتئینی از قبل، دکترا احتمالاً می‌تونن درمان‌ها رو متناسب با نیازهای فردی بیمارا شخصی‌سازی کنن تا میزان موفقیتش بهتر بشه.»

محققان به کارشون ادامه می‌دن و یافته‌هاشون رو روی مدل‌های موشی که عامل‌های خاصی توی این مسیر جدید ندارن، آزمایش می‌کنن. بقیه اعضای تیم از دپارتمان بیوشیمی دانشکده پزشکی شامل پروفسور ایوان ماراززی، استاد همکار سلما مصری، پژوهشگر پسا دکتری پدرو اورتگا و دانشجویان تحصیلات تکمیلی سون وو اوه، آلیسا ماهیو، لاوانیا مانجونات، ایرن ادناکوت و پژوهشگر کارشناسی دانیل غازیاری بودن.

این تحقیق با حمایت برنامهٔ مکمل‌های تحقیقاتی مؤسسه ملی بهداشت برای ترویج تنوع توی تحقیقات مرتبط با سلامت تحت جایزه R37-CA252081-S1، یه بورس تحصیلی تحقیقات تحصیلات تکمیلی بنیاد ملی علوم تحت جایزه DGE-1839285، بورس آموزشی زیست‌شناسی سلول‌های بنیادی مؤسسه کالیفرنیا برای پزشکی ترمیمی TG2-01152، بورس پسا دکتری سازمان بیولوژی مولکولی اروپا ALTF 213-2023، جوایز NIH R37-CA252081, R01-CA244519, R01-CA259370, R01-AI168130 و U01-AU150748، بورس پژوهشی انجمن سرطان آمریکا RSF-24-1249960-01-DMC، بنیاد Concern، جایزه کمیته هماهنگی تحقیقات سرطان دانشگاه کالیفرنیا، بورس تحصیلات تکمیلی مرکز تحقیقات ویروس که توسط برنامه راهنمایی دانشکده UC Irvine تامین مالی شده، دفتر تحصیلات تکمیلی دانشکده پزشکی و دسترسی به بورس مرکز تحقیقات و فناوری ژنوم Grant P30-CA62203 پشتیبانی شد.

“`