اعتیاد به آدرال: نشانه‌ها و راه‌حل‌ها کدامند؟

آدرال: دارویی برای درمان ADHD و نارکولپسی

آدرال نوعی داروی محرک است که معمولاً برای درمان علائم ADHD و نارکولپسی تجویز می‌شود. این دارو با افزایش فعالیت انتقال‌دهنده‌های عصبی مانند دوپامین و نوراپی‌نفرین در مغز عمل می‌کند. ممکن است دوپامین را به عنوان ماده شیمیایی “احساس خوب” بشناسید؛ این ماده شیمیایی است که مغز هنگام خوشحالی یا انجام کاری که از آن لذت می‌برید، ترشح می‌کند.

آدرال به عنوان یک ماده کنترل‌شده از نوع Schedule II توسط اداره مبارزه با مواد مخدر (DEA) طبقه‌بندی شده است. دلیل این امر، پتانسیل بسیار بالای آن برای سوءمصرف است. آدرال باید توسط پزشک یا متخصص پزشکی تجویز شود. با این حال، به دلیل پتانسیل بالای سوءمصرف آن، اغلب به صورت غیرقانونی و بدون نسخه به دست می‌آید. برخی تحقیقات نشان می‌دهد که آدرال یکی از داروهای پرمصرف و سوءمصرف‌شده در ایالات متحده است. به عنوان مثال، بسیاری از دانش‌آموزان از آن سوءاستفاده می‌کنند اگر فکر کنند می‌تواند به آنها در بهتر درس خواندن کمک کند.

اگر آدرال را بدون نسخه مصرف کنید، احتمال بیشتری برای وابستگی به آن دارید. زیرا وابستگی به آدرال زمان می‌برد تا شکل بگیرد. معمولاً این وابستگی با مصرف دوزهای کوچک برای انجام کارها یا فعالیت‌های خاص آغاز می‌شود. این مقاله به بررسی نشانه‌های وابستگی به آدرال، عوامل خطر، تأثیرات آن و درمان می‌پردازد. همچنین توضیح می‌دهد که چگونه می‌توانید به کسی که با وابستگی به آدرال دست و پنجه نرم می‌کند کمک کنید. اگر شما یا یکی از عزیزانتان با مصرف مواد یا وابستگی مشکل دارید، با خط ملی کمک به سوءمصرف و خدمات بهداشت روانی (SAMHSA) به شماره 1-800-662-4357 تماس بگیرید تا اطلاعاتی درباره حمایت و مراکز درمانی در منطقه خود دریافت کنید. برای منابع بیشتر در زمینه سلامت روان، به پایگاه داده خط ملی کمک ما مراجعه کنید.

نشانه‌های وابستگی به آدرال

برخی از رایج‌ترین نشانه‌های وابستگی به آدرال شامل موارد زیر است:

• احساس کسالت و بی‌حالی هر زمان که دارو را مصرف نکنید
• عدم توانایی در عملکرد بدون آدرال
• صرف زمان و هزینه زیاد برای به دست آوردن دارو، معمولاً از طریق روش‌های غیرقانونی
• مصرف دوزهای بزرگ‌تر به دلیل عدم احساس اثر دارو با دوزهای کوچک
• ادامه مصرف آدرال حتی پس از مشاهده عوارض منفی آن بر ذهن و بدن

عوارض جانبی آدرال در مردان

عوامل خطر

دانش‌آموزان، ورزشکاران، جوانان حرفه‌ای با مشاغل پرمشغله و افرادی که اختلالات غذایی دارند، از جمله گروه‌های رایج برای توسعه وابستگی به آدرال هستند. تحقیقات نشان می‌دهد که سوءمصرف آدرال به‌ویژه در دانشگاه‌ها شایع است. دانش‌آموزان از این دارو سوءاستفاده می‌کنند با این امید که می‌تواند تمرکز آنها را بهبود بخشد و به آنها در کسب نمرات بهتر کمک کند. مصرف آدرال بدون نسخه یا استفاده نادرست از آن می‌تواند به وابستگی منجر شود.

مصرف مواد در مقابل سوءمصرف مواد: تفاوت‌ها چیست؟

وابستگی به آدرال در مقابل اعتیاد به آدرال

افراد اغلب وابستگی به آدرال را با اعتیاد به آدرال اشتباه می‌گیرند. با این حال، بیشتر افرادی که به آدرال وابسته هستند، ممکن است آن را از طریق به دست آوردن غیرقانونی دارو توسعه دهند. از سوی دیگر، وابستگی به آدرال معمولاً در افرادی که این دارو برای آنها تجویز شده، رخ می‌دهد. وابستگی به آدرال زمانی انتظار می‌رود که دارو به مدت طولانی به فرد تجویز شود. فردی که به آدرال وابسته است، دارو را سوءمصرف نمی‌کند یا مقادیر غیرطبیعی برای تحریک “احساس خوب” مصرف نمی‌کند. فردی که وابستگی دارد ممکن است به تدریج از دارو کم کند، در حالی که فردی که به آدرال معتاد است، به درمان اعتیاد نیاز دارد.

اعتیاد به آدرال: تأثیرات و درمان

افرادی که به آدرال اعتیاد دارند، معمولاً برای به دست آوردن این دارو به اقدامات افراطی متوسل می‌شوند.

تأثیرات اعتیاد به آدرال

تأثیرات اعتیاد به آدرال می‌تواند بسیار آسیب‌زننده باشد، به‌ویژه در درازمدت، اگر درمان نشود. علاوه بر این، فردی که از این دارو سوءاستفاده می‌کند، ممکن است با مشکلات جدی بهداشتی مواجه شود و در برخی موارد حتی دچار اوردوز شود. افرادی که مدت طولانی به آدرال اعتیاد دارند، ممکن است با برخی از اثرات زیر مواجه شوند:

• اضطراب
• افسردگی
• بی‌خوابی
• توهمات
• لرزش
• خستگی
• کاهش انرژی
• رفتار تهاجمی
• کاهش وزن شدید
• میگرن
• مشکل در تنفس

در موارد شدید، سوءاستفاده از آدرال می‌تواند علائمی مانند توهم و آسیب به قلب را به همراه داشته باشد. تلاش برای ترک اعتیاد به آدرال به‌تنهایی نیز می‌تواند علائم ترک را به همراه داشته باشد که اغلب شبیه به اثرات سوءاستفاده از دارو است. به همین دلیل، توصیه می‌شود در صورت مشکوک بودن به اعتیاد به آدرال، فوراً به دنبال درمان باشید.

درمان اعتیاد به آدرال

اگر شما یا یکی از عزیزانتان با اعتیاد به آدرال مواجه هستید، مهم است که به دنبال کمک باشید. ترک این دارو به‌تنهایی برای فردی که به آن اعتیاد دارد، چالش‌برانگیز است. با این حال، مراکز درمانی وجود دارند که در درمان اعتیاد تخصص دارند. گزینه‌های درمان شامل ثبت‌نام در برنامه‌های سرپایی یا مراکز بازپروری بستری است. برنامه‌های سرپایی به فردی که به دنبال درمان است، این امکان را می‌دهد که در کنار خانواده و دوستانش باشد. در مراکز بازپروری بستری، شما باید در محل مرکز بمانید تا زمانی که به اندازه کافی برای بازگشت به خانه آماده شوید. بسیاری از افراد این گزینه را ترجیح می‌دهند زیرا گاهی اوقات مؤثرتر است و عوامل بازگشت به اعتیاد را از بین می‌برد.

نوعی از درمان رفتاری به نام مدل ماتریکس برای درمان اعتیاد به آدرال بسیار مؤثر شناخته شده است. این مدل از جلسات درمان فردی و خانوادگی، آزمایش‌های مکرر دارویی و آموزش در مورد داروها برای کمک به فردی که به محرک‌ها اعتیاد دارد، استفاده می‌کند.

چگونه به کسی که به آدرال اعتیاد دارد کمک کنیم

اگر متوجه شدید که یک دوست، خویشاوند یا عزیزتان نشانه‌های اعتیاد به آدرال یا هر نوع داروی محرک دیگری را نشان می‌دهد، آن‌ها به کمک شما نیاز دارند. اولین قدم برای کمک به آن‌ها، جستجوی درمان حرفه‌ای برای وضعیتشان است. مهم‌ترین نکته این است که در طول فرآیند درمان و بهبودی، از آن‌ها حمایت کنید. شما می‌توانید در جلسات گروه‌های حمایتی برای افرادی که به آدرال اعتیاد دارند، همراه آن‌ها باشید یا به آن‌ها در پیشبرد برنامه‌های درمانی کمک کنید.

اعتیاد به آدرال می‌تواند به‌ویژه برای عزیزان فرد معتاد چالش‌برانگیز باشد. بنابراین، توصیه می‌شود از یک درمانگر کمک بگیرید تا احساسات دشواری که ممکن است پیش بیاید را مدیریت کنید. در صورت بازگشت به اعتیاد، مهم است که امید را از دست ندهید و دوست یا عزیزتان را دوباره در فرآیند درمان راهنمایی کنید.

کلام پایانی

اعتیاد به آدرال زمانی اتفاق می‌افتد که فرد دارو را به شیوه‌ای مصرف کند که توسط پزشک تجویز نشده است. افرادی که به آدرال اعتیاد دارند، معمولاً این محرک را در دوزهای بالا و به‌طور مکرر مصرف می‌کنند. اگر شما یا کسی که می‌شناسید، نشانه‌های اعتیاد به آدرال را نشان می‌دهد، مهم است که فوراً به دنبال کمک باشید. تلاش برای درمان اعتیاد به‌تنهایی می‌تواند دشوار باشد و علائم ترک اغلب شبیه به نشانه‌های خود اعتیاد است.