چه چیزهایی افراد را به دنبال‌کننده هیجان تبدیل می‌کند؟

آدرنالین‌دوست چیست؟

اصطلاح “آدرنالین‌دوست” به افرادی اطلاق می‌شود که به فعالیت‌های پرخطر علاقه‌مند هستند و از هیجان ناشی از آن‌ها لذت می‌برند. این اصطلاح برای اولین بار در فیلم معروف “نقطه شکست” در سال 1991 به‌طور گسترده‌ای مورد استفاده قرار گرفت. بسیاری از افراد به دنبال تجربیات با احساسات شدید هستند تا از تأثیرات نوروفیزیولوژیکی آن بهره‌مند شوند. مکانیزم‌های فیزیولوژیکی که زمینه‌ساز خلق و خو هستند، باعث می‌شوند تا افراد به دنبال مقدار مناسبی از تحریک در یک موقعیت خاص باشند. این تجربه از “مقدار مناسب” تحریک یا احساس به‌طور عمیق با مکانیزم‌های روان‌شناختی انگیزه مرتبط است و در افراد با ویژگی‌های شخصیتی مختلف متفاوت است. در واقع، یک مطالعه در سال 2016 بر روی پرش‌کنندگان چتر نجات نشان داد که شخصیت بزرگ‌ترین پیش‌بینی‌کننده احتمال انجام رفتارهای پرخطر است. جستجوی احساسات با اضطراب بالا ممکن است ویژگی‌های “آدرنالین‌دوست” را توصیف کند. با این حال، زمانی که وابستگی به این تجربیات به‌عنوان روشی برای مدیریت موقعیت‌های استرس‌زا مطرح می‌شود، ممکن است زمان آن رسیده باشد که به دنبال درمان باشید.

علم پشت نیاز به تحریک در آدرنالین‌دوستان

بر اساس یک مطالعه در سال 2010، ظرفیت کنترل شناختی بسته به این که آیا یک کار خاص نیاز به سرکوب یا توجه به نشانه‌های مختلف انگیزشی دارد، تحت تأثیر قرار می‌گیرد. نوروبیولوژی پشت این فرآیندها پیچیده است و بسیاری از نواحی مغز در آن دخیل هستند. فعال‌سازی پاسخ استرس به‌عنوان عاملی برای رفتارهای اجباری از طریق مکانیزم‌های تقویت منفی در نظر گرفته می‌شود. بر اساس یک مطالعه در سال 2009، آزادسازی نوراپی‌نفرین در آمیگدال، ناحیه‌ای از مغز که در طول پاسخ استرس فعال می‌شود، ممکن است جزء کلیدی انتقال به وابستگی باشد. در همین حال، یک مطالعه دیگر بر روی رفتارهای اجتنابی که معمولاً در اختلال استرس پس از Trauma (PTSD) مشاهده می‌شود، متمرکز شده است. در این مطالعه حیوانی در سال 2018، محققان دریافتند که تحریک آمیگدال منجر به کاهش رفتارهای اجتنابی می‌شود.

اصطلاح “آدرنالین‌دوست” ممکن است شما را به این فکر بیندازد که تنها سیستم نورآدرنرژیک در رفتار جستجوی احساسات دخیل است. یک مرور در سال 2017 بررسی می‌کند که چگونه نوروترنسمیترهای دوپامین و سروتونین نیز تأثیر زیادی بر توانایی تنظیم تکانه و ریسک‌پذیری دارند. این مرور همچنین بررسی می‌کند که چگونه سیستم‌هایی که شامل این نوروترنسمیترها هستند، در افراد مبتلا به اختلالات مصرف مواد دچار اختلال می‌شوند.

مدیریت استرس و اعتیاد به تحریک

در یک مطالعه در سال ۲۰۱۶ که بر روی افرادی به نام «عاشقان آدرنالین» مانند صخره‌نوردان انجام شد، مشخص شد که صخره‌نوردان معمولی در زمان توقف از صخره‌نوردی، احساس نیاز شدید و مکرر به این فعالیت و همچنین احساسات منفی را تجربه می‌کنند، مشابه افرادی که با اختلالات مصرف مواد مواجه هستند.

جستجوی حس و هیجان در زندگی روزمره

شما نیازی به این ندارید که دزد بانک، پاراگلایدری یا نوع دیگری از خطرجوها باشید تا به هیجان ناشی از کمی استرس وابسته شوید. در واقع، ممکن است شما به طور ناخودآگاه به تحریک در زندگی روزمره‌تان وابسته باشید و خودتان هم متوجه نشوید. این نیاز ناخودآگاه به تحریک می‌تواند بر نحوه مدیریت برنامه‌تان، افرادی که با آن‌ها وقت می‌گذرانید و حتی نحوه نزدیک شدن به مهلت‌ها تأثیر بگذارد.

یک مطالعه در سال ۲۰۱۰ پیشنهاد می‌کند که افراد نوروتیک ممکن است در زندگی خود درام و بحران ایجاد کنند تا واکنش استرس بدن را تحریک کرده، هیجان ناشی از آن را تجربه کنند و حالت منفی خود را کاهش دهند. افراد برون‌گرا ممکن است برای تقویت تجربیات مثبت ریسک کنند. در حال حاضر، اعتیاد به تحریک به عنوان یک اختلال در DSM طبقه‌بندی نشده است، اما رفتارهای ریسک‌پذیر و تکانشی مرتبط با چندین اختلال روانی هستند که ممکن است نیاز به درمان اضافی داشته باشند، مانند ADHD، PTSD و اختلال مصرف مواد. همچنین، اعتیادهای رفتاری به تازگی به عنوان اختلالات روانی معتبر شناخته می‌شوند، به طوری که قماربازی پاتولوژیک در DSM-5-TR به رسمیت شناخته شده است، همان‌طور که در یک مقاله علمی در سال ۲۰۱۵ بررسی شده است.

مدیریت برای عاشقان آدرنالین

در حالی که زندگی هیجان‌انگیز به خودی خود مشکلی ندارد، ایجاد بحران‌های ناخواسته برای خودتان یا گرفتار شدن بی‌دلیل در موقعیت‌های استرس‌زا می‌تواند عواقب منفی داشته باشد. اگر تمایل دارید در زندگی‌تان بیشتر از آنچه لازم است درام ایجاد کنید، آگاهی از این موضوع دو فایده دارد: می‌توانید به هیجان ادامه دهید اما «لبه بحران» را کاهش دهید و فعالیت‌های استرس‌زا را کمتر کنید. همچنین می‌توانید سعی کنید تفاوت ظریف بین یک بحران واقعی و یک وضعیت کمی بزرگ‌نمایی شده را تشخیص دهید.

شما می‌توانید تکنیک‌های آرامش را تمرین کنید تا واکنش استرس بدن‌تان را معکوس کنید، زمانی که خود را تحت فشار می‌بینید تا از تأثیرات منفی استرس مزمن جلوگیری کنید. اگر رفتارهای ریسک‌پذیر شما از کنترل خارج شده، باعث ناراحتی شما می‌شود یا شما را از انجام مسئولیت‌هایتان بازمی‌دارد، به دنبال کمک حرفه‌ای باشید. یک متخصص سلامت روان می‌تواند به شما کمک کند تا راه‌های مدیریت رفتار خود را به روش‌های سالم‌تر و سازگارتر بررسی کنید.

تکنیک‌های مدیریت استرس

مدیریت استرس می‌تواند شامل روش‌های مختلفی باشد که به شما کمک می‌کند تا با چالش‌های روزمره بهتر کنار بیایید و زندگی سالم‌تری داشته باشید.