آلرژی به صدف: چگونه با رعایت نکات ساده، زندگی سالمی داشته باشیم؟

مروری بر آلرژی به صدف‌دارها

آلرژی به صدف‌دارها چیست؟

آلرژی به صدف‌دارها یک نوع آلرژی غذایی است. صدف‌دارها موجوداتی هستند که در آب زندگی می‌کنند و دارای پوسته‌ای مشابه صدف هستند. دو نوع صدف‌دار وجود دارد:

• خرچنگ‌داران: میگو، خرچنگ، لابستر.
• دوکفه‌ای‌ها: صدف، اسکالوپ، صدف خوراکی، حلزون.

کدام ماهی صدف‌دار است؟

اگر به آلرژی صدف‌دار مبتلا هستید، باید از مصرف این مواد و غذاها خودداری کنید:

• آب‌زیان.
• صدف‌ها (مانند چری‌استون، لیتنک، پیسمو، کوهاغ).
• صدف‌های خوراکی.
• خرچنگ.
• میگو و میگوهای بزرگ.
• لابستر.
• دوکفه‌ای‌ها.
• حلزون.
• هشت پا.
• اسکالوپ.
• ماهی مرکب (کلاماری).

آیا همه صدف‌دارها واکنش آلرژیک یکسانی ایجاد می‌کنند؟

اغلب اوقات، افرادی که به یک نوع صدف‌دار آلرژی دارند، به انواع دیگر نیز آلرژی خواهند داشت. خرچنگ‌داران معمولاً واکنش‌های آلرژیک بیشتری نسبت به دوکفه‌ای‌ها ایجاد می‌کنند. با این حال، این بدان معنا نیست که اگر به یک نوع صدف‌دار واکنش نشان دادید، به همه انواع دیگر نیز واکنش مشابهی خواهید داشت. به عنوان مثال، ممکن است بعد از خوردن لابستر واکنش نشان دهید، اما اسکالوپ را بدون مشکل مصرف کنید. اگر بعد از خوردن صدف‌دارها علائمی داشتید، قبل از مصرف هر نوع دیگر با پزشک خود مشورت کنید.

آلرژی به صدف‌دارها با عدم تحمل صدف‌دارها یکسان است؟

یک آلرژی‌شناس می‌تواند تشخیص دهد که آیا به صدف‌دارها آلرژی دارید یا عدم تحمل. این تفاوت بسیار مهم است. در حالی که عدم تحمل غذایی ممکن است باعث بروز علائمی ناخوشایند شود که عمدتاً بر معده یا سیستم گوارش تأثیر می‌گذارد، آلرژی می‌تواند بر کل بدن تأثیر گذاشته و تهدیدکننده زندگی باشد.

چه کسانی به آلرژی صدف‌دار مبتلا می‌شوند؟

هر کسی ممکن است به آلرژی صدف‌دار مبتلا شود — حتی اگر قبلاً بدون هیچ مشکلی صدف‌دار مصرف کرده باشد. اگرچه این آلرژی می‌تواند در هر سنی رخ دهد، اما بیشتر در بزرگسالان نسبت به کودکان شایع است. حدود 60% از افرادی که به آلرژی صدف‌دار مبتلا هستند، اولین علائم را در بزرگسالی تجربه می‌کنند. دلیل این امر ممکن است این باشد که کودکان معمولاً صدف‌دار نمی‌خورند و افراد معمولاً برای اولین بار در بزرگسالی به مصرف صدف‌دارها می‌پردازند، که ممکن است علت بروز علائم در سنین بالاتر باشد.

آلرژی به صدف‌دارها چقدر شایع است؟

تقریباً 2% از جمعیت ایالات متحده (حدود 6 میلیون نفر) به آلرژی صدف‌دار مبتلا هستند.

علائم و علل

علائم آلرژی به صدف‌دارها چیست؟

علائم آلرژی به صدف‌دارها می‌تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. یک نفر ممکن است دچار خارش و کهیر شود در حالی که دیگری ممکن است واکنش تهدیدکننده زندگی مانند مشکلات تنفسی را تجربه کند. علائم می‌توانند بر بخش‌های مختلف بدن مانند پوست، ریه‌ها، سیستم گوارش و قلب تأثیر بگذارند. علائم آلرژی به صدف‌دارها شامل موارد زیر است:

• خارش.
• کهیر.
• بدتر شدن اگزما.
• سوزن سوزن شدن یا ورم لب‌ها، زبان یا گلو.
• تنگی قفسه سینه، خس خس، سرفه، تنگی نفس و مشکل در تنفس.
• مشکلات معده: درد، حالت تهوع، سوء هاضمه، استفراغ یا اسهال.
• سرگیجه، نبض ضعیف یا غش.
• رنگ پریدگی یا آبی شدن پوست.
• آنافیلاکسی، یک واکنش آلرژیک شدید و بالقوه کشنده که معمولاً چندین قسمت از بدن را درگیر می‌کند.

علائم آلرژی به صدف‌دارها چه زمانی ظاهر می‌شوند؟

به طور معمول، واکنش‌های آلرژیک به غذا بلافاصله پس از مصرف غذا رخ می‌دهند — در عرض چند دقیقه تا چند ساعت.

علت آلرژی به صدف‌دارها چیست؟

آلرژی به صدف‌دارها، یا هر نوع آلرژی غذایی، ناشی از واکنش بیش از حد سیستم ایمنی است. سیستم ایمنی بدن شما از بدن در برابر مهاجمان، مانند عفونت‌ها، دفاع می‌کند. آلرژی غذایی زمانی رخ می‌دهد که بدن شما یک ماده غذایی را به عنوان یک مهاجم خارجی شناسایی کرده و به آن حمله می‌کند.

عوارض آلرژی به صدف‌دارها چیست؟

خطرناک‌ترین عارضه آلرژی به صدف‌دارها، شوک آنافیلاکتیک است که نوعی شدید از واکنش آلرژیک محسوب می‌شود. پیش‌بینی واکنش‌های آلرژیک دشوار است. حتی اگر اولین بار واکنش خفیفی داشته باشید، واکنش آلرژیک دوم می‌تواند شدید باشد. به همین دلیل مهم است که به پزشک خود اطلاع دهید که آیا به هر نوع غذایی واکنش آلرژیک دارید. بهترین کار این است که آلرژی را قبل از اینکه شما را با یک واکنش تهدیدکننده زندگی غافلگیر کند، شناسایی کنید.

تشخیص و آزمایش‌ها

آلرژی به صدف‌دارها چگونه تشخیص داده می‌شود؟

تشخیص آلرژی به صدف‌دارها می‌تواند چالش‌برانگیز باشد. علائم از فردی به فرد دیگر متفاوت است و یک فرد می‌تواند بعد از خوردن صدف‌دارها واکنش‌های متفاوتی نشان دهد. ممکن است شما بدون اینکه حتی صدف‌دار بخورید، واکنش نشان دهید — به عنوان مثال، اگر در حال پختن آن باشید یا صدف‌دارها غذای شما را آلوده کرده باشند.

برای تشخیص آلرژی به صدف‌دارها، پزشک یا آلرژی‌شناس شما درباره علائم شما سؤال خواهد کرد. ممکن است نیاز باشد به پرسش‌های زیر پاسخ دهید:

• چه چیزی خوردید؟ و چقدر؟
• علائم چه زمانی ظاهر شد؟
• چه علائمی داشتید؟
• علائم چقدر طول کشید؟

آیا به آزمایش آلرژی غذایی نیاز دارم تا آلرژی به صدف‌دارها تشخیص داده شود؟

پس از پرسش درباره تاریخچه علائم شما، پزشک ممکن است آزمایش آلرژی غذایی را برای تأیید تشخیص انجام دهد:

• آزمایش خراش پوستی: در این آزمایش که در مطب انجام می‌شود، پزشک یک قطره از آلرژن را روی پوست شما قرار می‌دهد و پوست شما را خراش می‌دهد. قطره به داخل پوست نفوذ می‌کند. اگر بعد از 15 تا 20 دقیقه یک برآمدگی قرمز و خارش‌دار ظاهر شود، پزشک تشخیص را تأیید خواهد کرد.
• آزمایش خون: آزمایش خون می‌تواند به شناسایی آنتی‌بادی‌های آلرژی غذایی کمک کند، اما آلرژی غذایی را تشخیص نمی‌دهد.

این آزمایش‌ها قطعی نیستند. پزشک با توجه به علائم و تاریخچه شما، تشخیص را انجام خواهد داد.

آیا نیاز به چالش غذایی خوراکی دارم؟

چالش‌های غذایی خوراکی می‌توانند تشخیص قطعی را فراهم کنند. تحت نظارت دقیق، شما مقدار کمی از آلرژن را مصرف می‌کنید. پزشک به تدریج دوز را افزایش می‌دهد و علائم شما را یادداشت می‌کند. گاهی اوقات، آلرژی‌شناسان می‌توانند از این آزمایش برای بررسی اینکه آیا شما آلرژی را پشت سر گذاشته‌اید، استفاده کنند. با این حال، بیشتر افراد آلرژی به صدف‌دارها را پشت سر نمی‌گذارند.

مدیریت و درمان

چگونه می‌توانم آلرژی به صدف‌دارها را مدیریت کنم؟

شما نمی‌توانید به صدف‌دارها “غیر آلرژیک” شوید. بهترین راه برای حفظ سلامتی خود، اجتناب از صدف‌دارها است. علاوه بر اجتناب از خود صدف‌دارها، مطمئن شوید که از غذاهایی که حاوی صدف‌دار هستند نیز دوری کنید.

سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) از تولیدکنندگان مواد غذایی می‌خواهد که آلرژن‌های غذایی رایج، مانند صدف‌دارها، را در برچسب‌های غذایی ذکر کنند. برچسب غذایی آلرژن را یا در فهرست مواد تشکیل‌دهنده یا بعد از آن ذکر می‌کند. به عنوان مثال، اگر یک محصول حاوی آب‌زیان باشد، برچسب خواهد نوشت “آب‌زیان (صدف‌دار)” در فهرست مواد یا “حاوی صدف‌دار” بعد از فهرست مواد.

اگر واکنش آلرژیک داشته باشم، چه کار کنم؟

اپی‌نفرین درمان اصلی برای آنافیلاکسی است.

آشنایی با آلرژی به صدف‌دارها

زمانی که پزشک شما آلرژی به صدف‌دارها را تأیید کند، یک نسخه برای اپی‌نفرین خودکار (EpiPen®) دریافت خواهید کرد. پزشک شما نحوه استفاده از آن را به شما آموزش می‌دهد. اگر واکنش آلرژیک شدیدی داشته باشید و اپی‌نفرین را به خود تزریق کنید، گام بعدی تماس با شماره 911 است. حتماً به اپراتور بگویید که چه اتفاقی افتاده و از اپی‌نفرین استفاده کرده‌اید. تکنسین‌های پزشکی اورژانس (EMT) ممکن است نیاز به تزریق دوز دیگری به شما داشته باشند.

چه زمانی باید از اپی‌نفرین استفاده کنم؟

اگر متوجه علائم زیر شدید، فوراً از تزریق استفاده کنید:

• تنگی نفس، سرفه، نبض ضعیف، کهیر، تنگی گلو یا مشکل در تنفس.
• ترکیبی از علائم در نواحی مختلف بدن، مانند کهیر و ورم به همراه استفراغ و اسهال.

اگر مطمئن نیستید که آیا باید از تزریق استفاده کنید یا خیر، بیشتر آلرژی‌شناسان توصیه می‌کنند که از آن استفاده کنید. مزایای استفاده از اپی‌نفرین بیشتر از خطرات آن در مواقع عدم نیاز است.

داروهای دیگری که می‌توانند آلرژی به صدف‌دارها را درمان کنند

اگر علائم خفیفی دارید، پزشک شما ممکن است آنتی‌هیستامین تجویز کند. اما تنها اپی‌نفرین می‌تواند علائم شدید آنافیلاکسی را درمان کند.

آیا بنادریل به آلرژی به صدف‌دارها کمک می‌کند؟

بله، بنادریل® و سایر آنتی‌هیستامین‌ها می‌توانند در واکنش‌های آلرژیک خفیف مانند خارش پوست یا راش پوستی کمک کنند.

درمان و پیشگیری آلرژی غذایی

چگونه می‌توانم از واکنش آلرژیک به صدف‌دارها جلوگیری کنم؟

تنها راه جلوگیری از عوارض منفی صدف‌دارها، پرهیز کامل از مصرف آن‌هاست.

چگونه می‌توانم خطر واکنش آلرژیک را کاهش دهم؟

علاوه بر عدم مصرف صدف‌دارها، این احتیاط‌ها می‌توانند به شما کمک کنند تا ایمن بمانید:

• سعی کنید صدف‌دارها را نپزید یا لمس نکنید: ذرات ممکن است در حین پخت و پز به هوا منتقل شوند و باعث واکنش آلرژیک شوند. هرچند نادر است، اما ممکن است اتفاق بیفتد. برخی افراد به لمس صدف‌دارها واکنش نشان می‌دهند.
• در رستوران‌های دریایی احتیاط کنید: حتی غذاهای غیرصدفی که در رستوران‌های دریایی تهیه می‌شوند ممکن است حاوی صدف‌دارها باشند. رستوران‌ها معمولاً از همان تجهیزات پخت و پز (و اغلب، همان روغن سرخ‌کردنی) برای غذاهای صدف‌دار و غیرصدفی استفاده می‌کنند، بنابراین ممکن است آلودگی وجود داشته باشد.

چه غذاهای دیگری ممکن است حاوی صدف‌دارها باشند؟

این غذاها ممکن است حاوی صدف‌دارها نیز باشند، بنابراین از خوردن آن‌ها خودداری کنید:

• بویابسه، چیپینو و سایر خورش‌های دریایی.
• جوهر ماهی مرکب.
• آب‌گوشت ماهی.
• ماهی تقلیدی.
• طعم‌دهنده‌های دریایی.
• سوریمی.

چشم‌انداز / پیش‌آگهی

آیا آلرژی به صدف‌دارها خطرناک است؟

هر آلرژی غذایی می‌تواند خطرناک باشد. حتی اگر فقط علائم آلرژیک خفیف به یک غذا داشته‌اید، همیشه ممکن است واکنش خطرناکی به همان غذا داشته باشید. احتیاط و آمادگی هوشمندانه است. همیشه اپی‌نفرین خود را با خود داشته باشید و تاریخ انقضا را یادداشت کنید تا قبل از انقضا، یک دوز جدید تهیه کنید.

آیا آلرژی به صدف‌دارها از بین می‌رود؟

بیشتر افرادی که آلرژی به صدف‌دارها دارند، این آلرژی را برای تمام عمر خواهند داشت و این آلرژی با گذشت زمان از بین نمی‌رود.

زندگی با آلرژی به صدف‌دارها

چگونه از خودم مراقبت کنم اگر آلرژی به صدف‌دارها دارم؟

شما می‌توانید یک زندگی سالم، لذت‌بخش و فعال با آلرژی به صدف‌دارها داشته باشید. با رعایت برخی احتیاط‌ها می‌توانید خود را سالم و در بهترین حالت نگه دارید:

• بدانید چه چیزی می‌خورید و می‌نوشید.
• به برچسب مواد تشکیل‌دهنده توجه کنید — حتی اگر محصولی است که قبلاً به‌طور ایمن مصرف کرده‌اید. اغلب، تولیدکنندگان دستورالعمل‌ها را تغییر می‌دهند و ممکن است از آخرین باری که این محصول را مصرف کرده‌اید، صدف‌دارها به آن اضافه شده باشد.
• اگر فرزند شما آلرژی دارد، به او بیاموزید که از دوستان غذا نگیرد.
• در رستوران‌ها ایمن باشید: هنگام خوردن غذا در رستوران، سوالات دقیقی در مورد مواد تشکیل‌دهنده و نحوه تهیه غذا بپرسید.
• دستبند هشدار پزشکی خود را بپوشید یا کارت هشدار را با خود داشته باشید.
• اگر پزشک شما اپی‌نفرین خودکار تجویز کرده، همیشه آن را با خود داشته باشید و اطمینان حاصل کنید که دو دوز در دسترس دارید، زیرا ممکن است نیاز به تکرار تزریق داشته باشید.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنم؟

اگر پس از مصرف صدف‌دارها هر گونه علائم آلرژیک مشاهده کردید، با پزشک خود تماس بگیرید. حتی اگر اولین واکنش شما خفیف بود، ممکن است واکنش دوم یا سوم شما شدید باشد. بهتر است احتیاط کنید و از پزشک خود بخواهید که شما را برای آلرژی به صدف‌دارها آزمایش کند.

چه زمانی باید به اورژانس بروم؟

اگر علائم آنافیلاکسی (مانند مشکل در تنفس و/یا مشکل در بلع) دارید، یا اگر از استفاده از اپی‌نفرین خودکار نتوانسته‌اید بهبود یابید، به نزدیک‌ترین بخش اورژانس بروید.

چه سوالاتی باید از پزشک خود بپرسم؟

سوالی در مورد آلرژی به صدف‌دارها طبیعی است. برخی از سوالاتی که ممکن است بخواهید از آلرژی‌شناس خود بپرسید عبارتند از:

• کدام غذاها را باید از آن‌ها پرهیز کنم؟
• آیا به همه غذاهای دریایی آلرژی دارم؟
• آیا می‌توانم صدف‌دارها را لمس کنم یا فقط نمی‌توانم آن‌ها را بخورم؟
• آیا آزمایش اضافی را توصیه می‌کنید؟
• اگر واکنش آلرژیک داشتم چه کار کنم؟
• چگونه از اپی‌نفرین خودکار استفاده کنم؟

سوالات متداول

کدام صدف‌دارها بیشتر آلرژی‌زا هستند؟

خرچنگ‌ها مانند میگو، لابستر و خرچنگ معمولاً باعث واکنش‌های آلرژیک بیشتری می‌شوند. از بین خرچنگ‌ها، میگو بیشترین آلرژی‌ها را ایجاد می‌کند.

چرا به صدف‌دارها آلرژی دارم اما به ماهی نه؟

آلرژی به صدف‌دارها و آلرژی به ماهی متفاوت هستند زیرا این دو حیوان متفاوت هستند. ممکن است به صدف‌دارها آلرژی داشته باشید اما بتوانید ماهی بخورید (و بالعکس). هر دو از موجودات دریایی هستند، اما ماهی‌ها استخوان و باله دارند، در حالی که صدف‌دارها پوسته دارند و استخوان ندارند.

آیا آلرژی به صدف‌دارها با آلرژی به ید مرتبط است؟

آلرژی به صدف‌دارها گاهی با آلرژی به ید اشتباه گرفته می‌شود، زیرا صدف‌دارها معمولاً حاوی ید هستند. اما داشتن آلرژی به صدف‌دارها به معنای آلرژی به ید نیست. اگر شما آلرژی به صدف‌دارها دارید، نیازی به نگرانی در مورد واکنش به مواد کنتراست رادیویی ندارید.

آلرژی به صدف‌دارها می‌تواند آزاردهنده باشد و زندگی شما را مختل کند، به‌ویژه اگر از خوردن غذاهای دریایی لذت می‌برید. احتیاط و پرهیز از صدف‌دارها، حتی اگر فقط علائم خفیف دارید، هوشمندانه است. با پرهیز از صدف‌دارها، می‌توانید تقریباً تمامی خطرات ناراحت‌کننده (و بالقوه تهدیدکننده زندگی) واکنش آلرژیک را از بین ببرید. اگر پس از خوردن صدف‌دارها علائمی مشاهده کردید، با پزشک یا آلرژی‌شناس خود صحبت کنید تا تشخیص صحیحی بگیرید. پزشک شما در مورد بهترین روش‌های مراقبت از خود و نحوه استفاده از اپی‌نفرین خودکار با شما صحبت خواهد کرد.