آنافیلاکسی: علائم، درمان فوری و نجات جان شما!

مروری بر آنافیلاکسی

آنافیلاکسی یک واکنش آلرژیکِ خطرناک و تهدید‌کننده‌ی جونه. علائمش می‌تونه شامل دشواری در تنفس، ورم، کهیر، و افت فشار خون باشه.

آنافیلاکسی چیه؟

آنافیلاکسی (با تلفظ “آن-اه-فی-لاکسیس”) یه واکنش آلرژیک شدیده که اگه سریع درمان نشه، می‌تونه جون آدم رو به خطر بندازه. آلرژی‌های غذایی یکی از مهم‌ترین علت‌های آنافیلاکسی هستن. بقیه‌ی علت‌ها می‌تونه نیش حشرات، داروها، و لاتکس باشه.

تنها درمان آنافیلاکسی اپی‌نفرین هست که به صورت تزریق در رون شما انجام می‌شه. حتی با وجود درمان هم، کسی که دچار آنافیلاکسی شده، باید به نزدیک‌ترین اورژانس بره. با درمان به موقع، اکثر افراد کاملاً خوب می‌شن.

در طول آنافیلاکسی چه اتفاقی می‌افته؟

وقتی به یه چیزی آلرژی دارین، سیستم ایمنی شما با آزاد کردن مواد شیمیایی مثل هیستامین، بیش از حد واکنش نشون می‌ده. علائم آنافیلاکسی شامل ورم، خس‌خس سینه، تنگی نفس و مشکل در بلعیدنه. یه واکنش آنافیلاکتیک ممکنه چند ناحیه از بدن شما رو همزمان تحت تأثیر قرار بده.

اگه شما یا اطرافیانتون دچار آنافیلاکسی شدین، حتی اگه اپی‌نفرین رو تزریق کردین، سریعاً با شماره‌ی 115 (یا شماره‌ی اورژانس محل سکونتتون) تماس بگیرین و به نزدیک‌ترین اورژانس برین.

مراحل آنافیلاکسی

آنافیلاکسی معمولاً یهو و سریع اتفاق می‌افته. معمولاً هشدار قبلی وجود نداره، اما ممکنه علائم خفیفی مثل کهیر یا قرمزی پوست وجود داشته باشه. بعضی از پزشکا مراحل آنافیلاکسی رو به چهار دسته تقسیم می‌کنن:

• مرحله‌ی اول: آنافیلاکسی خفیف که می‌تونه علائمی مثل بثورات پوستی (جوش پوستی) یا قرمزی، خارش، یا کهیر ایجاد کنه.
• مرحله‌ی دوم: آنافیلاکسی متوسط که در اون فرد علائم گسترده‌تری مثل بثورات پوستی و کهیر که در حال گسترشه یا کمی ورم در لب‌ها یا زبون داره.
• مرحله‌ی سوم: آنافیلاکسی شدید که شامل علائمی مثل سختی در تنفس، ورم زیاد، نبض ضعیف یا سرگیجه هست. فرد در این مرحله دچار شوک آنافیلاکتیکه.
• مرحله‌ی چهارم: آنافیلاکسی تهدید‌کننده‌ی جونه که شامل از دست دادن هوشیاری، ناتوانی در تنفس، و جریان خون ناکافی به اندام‌های حیاتیه. فرد در این مرحله به مراقبت فوری پزشکی نیاز داره تا از مرگ جلوگیری بشه.

شوک آنافیلاکتیک چیه؟

فردی که دچار واکنش آنافیلاکتیک می‌شه، ممکنه دچار شوک آنافیلاکتیک بشه وقتی که فشار خونش به طرز خطرناکی پایین می‌آد. بافت‌های برونشی که به عبور هوا کمک می‌کنن، ممکنه شروع به ورم کنن و باعث خس‌خس سینه، تنگی نفس، و حتی از دست دادن هوشیاری بشن. شوک آنافیلاکتیک به درمان فوری برای نجات جون فرد نیاز داره.

آنافیلاکسی چقدر شایعه؟

آمارها متفاوته، اما آخرین داده‌ها نشون می‌ده که افراد در ایالات متحده شانس 0.05% تا 2% رو برای تجربه‌ی آنافیلاکسی در طول زندگیشون دارن.

علائم و علت‌ها

علائم آنافیلاکسی چیه؟

آنافیلاکسی معمولاً با علائم پوستی مثل کهیر یا خارش شروع می‌شه. در عرض چند دقیقه، ممکنه شروع به تجربه علائم شدیدتری کنین، از جمله:

• ورم در گلو، لب‌ها و زبون.
• تنگی نفس.
• کهیر.
• مشکل در بلع.
• بثورات قرمز.
• درد شکمی.
• فشار در قفسه‌ی سینه.
• گرفتگی.
• اسهال.
• احساس ناامیدی یا ترس.
• استفراغ.
• خس‌خس سینه.

علائم شدید آنافیلاکسی چیه؟

اگه علائم رو دیدین، فوری کمک پزشکی بگیرین یا از داروی آلرژی‌تون استفاده کنین. بدون درمان، علائم شدیدتر و تهدید‌کننده‌ی جون آنافیلاکسی ممکنه بروز کنه:

• سرگیجه یا گیجی ناشی از افت فشار خون.
• افزایش ضربان قلب.
• ضعف ناگهانی.
• از دست دادن هوشیاری.
• ایست قلبی.

علائم آنافیلاکسی چه زمانی شروع می‌شه؟

معمولاً علائم در عرض 5 تا 30 دقیقه بعد از تماس با آلرژن شروع می‌شه. مثلاً، نیش زدن یه زنبور یا خوردن غذایی که بهش آلرژی دارین، مثل بادوم‌زمینی. اما گاهی علائم ممکنه بیشتر از یه ساعت بعد شروع بشن.

آنافیلاکسی دو فازی چیه؟

آنافیلاکسی دو فازی زمانیه که شما بعد از از بین رفتن علائم اولیه، یه موج دوم از علائم رو تجربه می‌کنین. این موج دوم می‌تونه ساعت‌ها یا حتی روزها بعد از موج اول باشه. حدود 20% از افرادی که دچار آنافیلاکسی می‌شن، آنافیلاکسی دو فازی رو تجربه می‌کنن.

چه عواملی باعث آنافیلاکسی می‌شه؟

آلرژی‌های غذایی یکی از مهم‌ترین علت‌های آنافیلاکسین. غذاهایی که می‌تونن این واکنش شدید آنافیلاکتیک رو ایجاد کنن شامل:

• شیر گاو.
• تخم‌مرغ.
• بادوم‌زمینی.
• میگو و خرچنگ.
• سویا.
• مغزهای درختی (مثل گردو، فندق، بادام برزیلی و بادام هندی).
• گندم.
• دانه‌ها (مثل دونه‌ی کنجد و دونه‌ی آفتابگردون).

سایر آلرژن‌ها (موادی که باعث آلرژی می‌شن) که می‌تونن منجر به آنافیلاکسی بشن شامل:

• داروها و مواد خاص، از جمله پنی‌سیلین، داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) و رنگی که برای سی‌تی‌اسکن‌ها استفاده می‌شه.
• لاتکس، که در چیزهایی مثل دستکش‌های یک‌بار مصرف، کاتترها و چسب زخم‌ها پیدا می‌شه.
• نیش حشرات از زنبورها، زنبورهای وحشی، زنبورهای هورنت و زنبورهای زرد.

چه کسانی در معرض خطر آنافیلاکسین؟

افرادی که آسم دارن و قبلاً دچار واکنش آلرژیک شدید شدن، بیشتر در معرض خطر آنافیلاکسی هستن. این واکنش‌ها می‌تونن غیرقابل پیش‌بینی باشن. حتی اگه دفعه‌ی اول علائم شدید نداشته باشین، یه واکنش آلرژیک دوم می‌تونه تهدید‌کننده‌ی جون باشه. به همین دلیل مهمه که همیشه اپی‌نفرین رو همراه خودتون داشته باشین.

آیا گرده باعث آنافیلاکسی می‌شه؟

گرده و سایر آلرژن‌هایی که شما استنشاق می‌کنین، به ندرت باعث آنافیلاکسی می‌شن. اون‌ها می‌تونن علائم آلرژی ایجاد کنن، اما احتمال این‌که گرده یا سایر آلرژی‌های محیطی باعث آنافیلاکسی بشن، خیلی کمه.

عوارض آنافیلاکسی چیه؟

آنافیلاکسی شدید می‌تونه تهدید‌کننده‌ی جون باشه، مخصوصاً در افرادی که شرایط پزشکی زمینه‌ای مثل بیماری قلبی یا بیماری ریوی (به خصوص آسم) دارن. این یه وضعیت اورژانسی پزشکیه که باید جدی گرفته بشه تا خطر عوارض جدی کاهش پیدا کنه.

تشخیص و آزمایش‌ها

چطوری آنافیلاکسی تشخیص داده می‌شه؟

اگه دچار واکنش آلرژیک یا واکنش مشکوک به غذا یا نیش حشرات (حتی خفیف) شدین، با یه پزشک صحبت کنین. یه پزشک معمولاً می‌تونه آنافیلاکسی رو بر اساس علائمتون تشخیص بده. اون‌ها باید شما رو به یه متخصص آلرژی معرفی کنن که می‌تونه آزمایش‌های اضافی انجام بده، محرک‌ها رو شناسایی کنه و به شما یاد بده که چطوری از این محرک‌ها دوری کنین.

انجام این مرحله‌ی مهم می‌تونه از سلامت شما محافظت کنه و حتی جون شما رو نجات بده. این موضوع شامل هر کسی می‌شه که هر نوع واکنش آلرژیک داشته باشه.

چه آزمایش‌هایی می‌تونن آنافیلاکسی رو تشخیص بدن؟

یه متخصص آلرژی ممکنه انجام آزمایش پوستی یا آزمایش خون رو برای تأیید آلرژی و شناسایی محرک خاص آلرژیک پیشنهاد بده. آزمایش پوستی شامل قرار دادن مقدار کمی از آلرژن روی پوست شماست تا واکنش رو ببینن. آزمایش خون آلرژی شامل گرفتن نمونه خون از یه رگ در بازوتون توسط پزشکتونه.

مدیریت و درمان

چطوری آنافیلاکسی درمان می‌شه؟

اگه دچار واکنش‌های آلرژیک به غذا یا نیش حشرات شدین، پزشکتون یه آمپول خودکار اپی‌نفرین (EpiPen® یا نسخه‌ی عمومی‌ش) تجویز می‌کنه. این یه داروی تزریقیه که اندازه‌ش تقریباً یه ماژیک بزرگه و شما همیشه باید اون رو همراهتون داشته باشین. بعضی از افراد چند تا EpiPen دارن تا اگه نیاز به دو تا تزریق برای کنترل علائم یا به عنوان پشتیبان باشه، ازش استفاده کنن.

اگه دچار واکنش آنافیلاکتیک شدید شدین، دارو رو به عضله‌ی بزرگ قسمت بالایی خارجی رونتون تزریق کنین. اپی‌نفرین سریعاً عمل می‌کنه تا علائم رو برگردونه.

بعد از تزریق، فوراً کمک پزشکی بگیرین یا با شماره‌ی 115 تماس بگیرین. اگه علائم بعد از 5 تا 15 دقیقه بهتر نشد، اگه تزریق دومی دارین، اون رو تزریق کنین. اگرچه اپی‌نفرین خیلی مؤثر هست، اما اثرش کوتاه‌مدته. بنابراین، مهمه که بلافاصله بعد از دچار شدن به واکنش آنافیلاکتیک به دنبال مراقبت‌های پزشکی باشین، حتی اگه تزریق علائمتون رو بهتر کرد.

چطوری بفهمیم که کسی دچار واکنش آنافیلاکتیک شده؟

به این نشانه‌ها توجه کنین که معمولاً شامل بینی، دهان، پوست یا سیستم گوارشی‌شون می‌شه:

• کهیر یا ورم در چشم‌ها، لب‌ها یا زبون.
• مشکل در تنفس.
• نشانه‌های افت فشار خون، مثل نبض ضعیف، گیجی یا از دست دادن هوشیاری.
• علائم شکمی، مثل استفراغ، اسهال و گرفتگی.

اگه کسی به شوک آنافیلاکتیک بره و EpiPen نداشته باشه، چه کار باید کرد؟

اگه نزدیک کسی هستین که دچار واکنش آنافیلاکتیک شده، فوراً با شماره‌ی 115 تماس بگیرین یا کمک پزشکی بگیرین. ممکنه فرد نیاز به CPR داشته باشه.

راه‌های دیگه‌ی کمک:

• فرد رو به حالت خوابیده دربیارین، مگه این‌که در تنفس مشکل داشته باشه. در این صورت، بهش کمک کنین تا بشینه و راحت‌تر نفس بکشه.
• اگه فرد بیهوشه، اون رو به پهلو بخوابونین.

باز کردن راه تنفسی در مواقع اضطراری

برای باز کردن راه تنفسی فرد، باید چونه‌ش رو بالا بیارین. در مواقع اورژانسی ناشی از آنافیلاکسی، ممکنه درمان‌های دیگه‌ای هم لازم باشه. اگه فرد نتونه نفس بکشه، کادر درمان اورژانس ممکنه نیاز داشته باشن به:

• قرار دادن لوله‌ای از طریق بینی یا دهان به داخل راه تنفسی.
• انجام عمل جراحی اورژانسی به نام تراکئوستومی برای قرار دادن لوله به طور مستقیم در نای (لوله‌ی تنفسی).

همچنین ممکنه پزشکا نیاز به ارائه‌ی درمان‌های دیگه‌ای برای شوک داشته باشن، از جمله:

• مایعات IV (داخل وریدی).
• داروهای IV برای تقویت قلب و سیستم گردش خون.
• آنتی‌هیستامین‌ها و استروئیدها برای کاهش علائم بعد از این‌که وضعیت فرد تثبیت شد.

آیا بنادریل می‌تونه آنافیلاکسی رو متوقف کنه؟

بنادریل® و بقیه‌ی آنتی‌هیستامین‌ها می‌تونن علائم واکنش‌های آلرژیک خفیف و غیرآنافیلاکتیک، مثل تب یونجه، رو درمان کنن. اما این دارو جایگزینی برای اپی‌نفرین در درمان آنافیلاکسی نیست.

درمان آلرژی

آیا می‌تونم از آنافیلاکسی جلوگیری کنم؟

شما نمی‌تونین از آنافیلاکسی جلوگیری کنین، اما می‌تونین با انجام بعضی کارها، خطر برخورد اتفاقی با آلرژن رو کاهش بدین. چند نکته برای جلوگیری از محرک‌ها عبارتند از:

• غذا: برچسب‌های غذا رو با دقت بخونین. از رستوران‌ها بپرسین که چه موادی توی غذاهاشون استفاده می‌شه و چطوری اون‌ها رو درست می‌کنن. (گاهی وقت‌ها، رستوران‌ها ممکنه غذای بدون آلرژن رو توی همون ظرف یا تابه‌ای درست کنن که ماده‌ای که بهش آلرژی دارین، توش بوده.) اگه بچه‌تون آلرژی داره، به مدرسه یا مراقبانش اطلاع بدین.
• داروها: به پزشک‌ها بگین که آیا به داروهای خاصی آلرژی دارین و آیا توی گذشته واکنش‌های آلرژیک داشتین. اون‌ها می‌تونن اطمینان حاصل کنن که داروی امن‌تری برای شما تجویز می‌کنن و از هر چیزی که ممکنه بهش آلرژی داشته باشین، دوری کنن. اگه گزینه‌ای وجود نداشته باشه، ممکنه اون‌ها بتونن از روش حساسیت‌زدایی دارویی استفاده کنن.
• گزش حشرات: توی چمنا پابرهنه راه نرید. همچنین بهتره از نوشیدن از قوطی‌های باز خودداری کنین، چون حشرات ممکنه توی دهانه‌ها پنهان بشن. سعی کنین از پوشیدن لباس‌های روشن و گل‌دار یا عطرها، اسپری‌های مو، و لوسیون‌هایی که ممکنه حشرات رو جذب کنن، خودداری کنین. متخصص‌های آلرژی ممکنه بتونن از ایمونوتراپی سم برای درمان افرادی که به نیش حشرات آلرژی دارن، استفاده کنن.

حساسیت‌زدایی دارویی چیه؟

گاهی وقت‌ها، شما نیاز دارین دارویی رو مصرف کنین که بهش آلرژی دارین. ممکنه هیچ جایگزین امن‌تری وجود نداشته باشه. حساسیت‌زدایی دارویی به بدن شما کمک می‌کنه تا به طور موقت این دارو رو بپذیره. یه متخصص آلرژی به شما دوزهای کوچک دارو رو به تدریج می‌ده تا زمانی که دوز کامل رو دریافت کنین. شما به طور منظم این دارو رو مصرف می‌کنین. این کار شما رو توی این حالت غیر آلرژیک موقت نگه می‌داره. وقتی مصرف دارو رو متوقف کنین، دوباره بهش آلرژی خواهید داشت.

ایمونوتراپی سم چیه؟

ایمونوتراپی سم یه روش خیلی مؤثر برای از بین بردن یا به‌شدت کاهش واکنش‌های آنافیلاکتیک به نیش حشرات گزنده هست. یه متخصص آلرژی دوزهای کوچکی از سم رو زیر پوست شما تزریق می‌کنه. شما یه سری از این تزریقات رو دریافت می‌کنین که حساسیت شما به آلرژن رو کاهش می‌ده.

ایمونوتراپی خوراکی برای آلرژی‌های غذایی چیه؟

این درمان جدید می‌تونه حساسیت‌های غذایی رو در افرادی که آلرژی‌های شدید دارن، کاهش بده. یه متخصص آلرژی با تخصص ویژه در حساسیت‌زدایی غذایی ایمونوتراپی خوراکی رو انجام می‌ده. پزشک با دادن یه دز کوچیک از آلرژن شروع می‌کنه و بعد به تدریج اون رو توی چند ماه افزایش می‌ده. ایمونوتراپی خوراکی آلرژی‌های غذایی رو “درمان” نمی‌کنه، اما می‌تونه وقوع یا شدت خوردن اتفاقی غذاهایی که باعث آنافیلاکسی می‌شن رو کاهش بده. افرادی که ایمونوتراپی خوراکی انجام می‌دن، باید همچنان اپی‌نفرین‌شون رو همراه داشته باشن.

پیش‌بینی و چشم‌انداز

چشم‌انداز برای افرادی که واکنش آنافیلاکتیک داشتن چیه؟

اگه افراد به موقع درمان نشن، آنافیلاکسی می‌تونه به بیهوشی و حتی مرگ منجر بشه. اما اگه درمان فوری با اپی‌نفرین دریافت کنین، پیش‌آگهی خوبه. احتمالاً کاملاً خوب می‌شین.

شوک آنافیلاکتیک چقدر طول می‌کشه؟

زمان دقیق بین افراد متفاوته، اما می‌تونین انتظار داشته باشین که در عرض 5 تا سی دقیقه به اوج خودش برسه. اما علائم می‌تونن برای چند ساعت ادامه داشته باشن، حتی با درمان.

مهمه که شما منتظر نمونین تا ببینین آنافیلاکسی از بین می‌ره یا نه. زمان توی تجربه‌ی آنافیلاکسی خیلی مهمه و یه تأخیر جزئی می‌تونه جون فرد رو به خطر بندازه.

آیا آنافیلاکسی خوب می‌شه؟

متأسفانه، آلرژی‌هایی که باعث آنافیلاکسی می‌شن، برای تموم عمر باقی می‌مونن. شما معمولاً می‌تونین واکنش‌های آنافیلاکتیک رو با استفاده‌ی سریع از اپی‌نفرین مدیریت کنین. اما اگه واکنش آلرژیک شدیدی داشتین، می‌تونین انتظار داشته باشین که اون آلرژی تا آخر عمرتون با شما باشه.

زندگی با آلرژی

چطوری می‌تونم با آنافیلاکسی بهتر کنار بیام؟

اگه می‌دونین که به غذا یا چیزهای دیگه‌ای آلرژی شدید دارین، از قبل آماده بشین:

• اپی‌نفرین‌تون رو همراه داشته باشین: همیشه کیف تزریق اپی‌نفرین‌تون رو با خودتون داشته باشین.
• شناسایی کنین: جواهرات بپوشین یا کارتی همراه داشته باشین که آلرژی‌تون رو نشون بده. این شناسایی می‌تونه توی مواقع اضطراری جون شما رو نجات بده.
• منتظر نمونین: اگه با آلرژنتون تماس پیدا کردین، فوراً از اپی‌نفرین‌تون استفاده کنین. منتظر نمونین تا ببینین واکنش‌تون بدتر می‌شه یا نه.
• به پزشکا بگین: اگه به داروها آلرژی دارین، قبل از هر آزمایش یا درمانی به پزشکتون اطلاع بدین. این شامل مراقبت‌های دندونی هم می‌شه.
• عزیزانتون رو آموزش بدین: به خانواده و دوستاتون درباره‌ی آلرژی‌تون و محرک‌هاش بگین. مطمئن بشین که اون‌ها می‌دونن چطوری علائم آنافیلاکسی رو شناسایی کنن. همچنین توضیح بدین چطوری از تزریق‌کننده استفاده کنن تا اگه به شما واکنش نشون داد، کمک کنن.

چه موقع باید از اپی‌نفرینم استفاده کنم؟

اگه فکر می‌کنین که دارین واکنش آنافیلاکتیک رو تجربه می‌کنین، منتظر نمونین تا ببینین چی می‌شه و از تزریق‌کننده‌تون استفاده کنین. به‌جاش از آنتی‌هیستامین استفاده نکنین تا ببینین کمک می‌کنه یا نه. فوراً از تزریق‌کننده‌تون استفاده کنین.

زندگی شما به اقدام سریع بستگی داره. همچنین باید با شماره‌ی 115 تماس بگیرین یا به بیمارستان برین. حتی بعد از این‌که خودتون رو تزریق کردین هم، به ارزیابی و درمان پزشکی نیاز دارین.

اگه مطمئن نیستین که دارین واکنش آنافیلاکتیک رو تجربه می‌کنین یا نه، بهتره خودتون رو تزریق کنین. خطر یه تزریق غیرضروری کمتر از خطر دریافت نکردن دارو به موقع هست.

اگه به طور تصادفی با تزریق‌کننده‌ی اپی‌نفرین‌تون خودتون رو تزریق کنین، ممکنه افزایش فشار خون و ضربان قلب رو تجربه کنین. در صورت بروز این وضعیت، با پزشکتون تماس بگیرین یا کمک پزشکی بگیرین.

بعد از تزریق اپی‌نفرین چه کار کنم؟

با شماره‌ی 115 تماس بگیرین یا یه راهی برای رفتن به بیمارستان پیدا کنین. اگه واکنش آنافیلاکتیک دارین، باید به نزدیک‌ترین اورژانس برین.

چه موقع باید به متخصص آلرژی مراجعه کنم؟

متخصص آلرژی یه پزشکه که به طور ویژه برای تشخیص و درمان افراد مبتلا به آلرژی آموزش دیده. اگه شما تجربه‌ی یه واکنش آلرژیک/آنافیلاکتیک رو داشتین یا فکر می‌کنین داشتین، باید به متخصص آلرژی مراجعه کنین. اون‌ها می‌تونن تأیید کنن که آیا واکنش ناشی از یه آلرژن بوده و محرک‌ها رو شناسایی کنن. اون‌ها همچنین می‌تونن به شما درباره‌ی گزینه‌های درمانی و دوری از محرک‌ها آموزش بدن و یه برنامه برای مدیریت واکنش آنافیلاکتیک در صورت برخورد اتفاقی ارائه بدن.

اگه بچه‌م آلرژی داره، چه کار باید بکنم؟

اگه بچه‌تون آلرژی داره، باید این مراحل رو برای حفظ امنیتش انجام بدین:

• بهش درباره‌ی آلرژی‌ش آموزش بدین.
• مطمئن بشین که اپی‌نفرین‌ش رو همراه داره و بلدِ چطوری ازش استفاده کنه.
• به کارکنان مدرسه‌ی بچه‌‌تون درباره‌ی آلرژی‌ش اطلاع بدین و برنامه‌ی درمانی رو باهاشون به اشتراک بذارین.
• به هر بزرگسالی که از بچه‌تون مراقبت می‌کنه، درباره‌ی آلرژی‌ش و نحوه‌ی استفاده از اپی‌نفرین آموزش بدین.

دونستن این‌که ممکنه به یه غذای روزمره واکنش آلرژیک نشون بدین، می‌تونه ترسناک باشه، اما کارهایی هست که می‌تونین برای کم کردن احتمال یه واکنش شدید انجام بدین. اگه علائم آنافیلاکسی رو دیدین، فوراً اپی‌نفرین‌تون رو تزریق کنین. بعد با 115 تماس بگیرین یا به اورژانس برین. درمان سریع آنافیلاکسی می‌تونه جون شما رو نجات بده. مطمئن بشین که اپی‌نفرین‌تون رو هرجا که می‌رین، همراه دارین. سعی کنین از محرک‌ها دوری کنین. اگه علائم آلرژی دارین که کنترل‌شون سخته یا فکر می‌کنین شوک آنافیلاکتیک دارین، با پزشکتون صحبت کنین.