آنگست چیه؟ از ترس و بی‌قراری تا راه‌های درمانش (راهنمای کامل)

آنگست چیه؟

کلمهٔ «آنگست» می‌تونه به معنی دلشوره و بی‌قراریِ احساسی باشه. کسی که حس آنگست داره، ممکنه نگرانی، ترس، اضطراب، یه جور بی‌تابی یا حس ناامنی رو تجربه کنه. به قول هدر هاگن که مدیر یه واحد مشاورهٔ درمانی توی نیوپورت هلث‌کِره، این یه حسیه که خیلی از آدما توی برهه‌های مختلف زندگیشون تجربه‌ش می‌کنن.

خلاصهٔ ماجرا

آنگست ترکیبی از حس‌هاست؛ مثل ترس، اضطراب و ناامیدی. با وجود این احساسات شدید که تو وجودت دارن دور می‌زنن، تعجبی نداره که ممکنه تغییرات خلقی و یهو جوش‌زدنای احساسی رو تجربه کنی. مشکلات توی رابطه، استرس کاری و تغییرات توی زندگی می‌تونن باعث آنگست بشن. بهترین راه برای این‌که از شر آنگست راحت بشی، استفاده از تکنیک‌های مراقبت از خودته. اگه این راه‌ها جواب نداد، شاید وقتش باشه که دنبال یه کمک حرفه‌ای توی زمینهٔ سلامت روان بگردی.

آنگست چه جوریه؟

کسی که حس آنگست داره ممکنه اینا رو تجربه کنه:

• حس‌های شدید: آدم آنگست‌دار ممکنه حس‌های عاطفی خیلی شدیدی مثل اضطراب، ترس، ناراحتی، عصبانیت یا ناامیدی رو تجربه کنه. ممکنه بعضی وقتا که تحت فشارن، یهو منفجر بشن.
• نوسانات خلقی: این آدم ممکنه بین حالت‌های مختلف خلقی‌ش یهو این‌ور و اون‌ور بشه. ممکنه یه لحظه حس استرس و نگرانی کنه و لحظهٔ بعدش عصبانی یا ناراحت بشه و بعدش هم حس گناه یا غم کنه.
• بی‌قراری: این آدم ممکنه اغلب احساس بی‌قراری کنه و آروم کردن ذهنش براش سخت باشه.
• ترس وجودی: این آدم ممکنه با سوالات وجودی مثل معنی زندگی و این که اصلا چرا هستیم، دست و پنجه نرم کنه. ممکنه یه ترس عمیق و نامشخصی راجع به وضعیت بشر یا دنیای اطرافش داشته باشه.
• بدبینی: این آدم ممکنه یه جور نگاه منفی به زندگی و انگیزه‌های اطرافیانش داشته باشه.
• شورش: ممکنه با قانونا، آدمای صاحب‌اختیار و هنجارهای اجتماعی مشکل داشته باشه و به رفتارهای اعتراضی گرایش داشته باشه.
• خلاقیت: ممکنه بفهمه که می‌تونه احساساتش رو بهتر از راه‌های خلاقانه مثل هنر، موسیقی، شعر یا نوشتن نشون بده.

آنگست یه بار سنگین رو دوش آدم می‌ذاره و یه وضعیت ذهنی خاصی درست می‌کنه که هم گیجه، هم عصبانیه و هم می‌ترسه.

— هدر هاگن، LMFT

اینا ممکنه باعث آنگستت بشن

اینا بعضی از دلایل احتمالی آنگستن:

• نوجوونی: نوجوونی می‌تونه کلی تغییرات ذهنی و جسمی رو شامل بشه. توی این دوره، نوجوونا ممکنه با سوالایی راجع به هویت خودشون، این‌که به کجا تعلق دارن و جاشون توی دنیا کجاست، روبه‌رو بشن که می‌تونه منجر به آنگست بشه.
• تنش تو روابط: روابط می‌تونن پیچیده باشن؛ چه تو حفظ رابطهٔ فعلی و چه تو ایجاد رابطه‌های جدید. طرد شدن، جدایی، اختلاف نظرها، سوءتفاهم‌ها و درگیری‌ها می‌تونن روابط رو تحت فشار بذارن و باعث افسردگی و انزوا بشن.
• رقابت: رقابت می‌تونه انرژی و هیجان بیاره، اما در کنارش بی‌ثباتی و استرس هم میاره. رقابت می‌تونه تو موقعیت‌های مختلفی مثل ورزش، مدرسه، کار و شبکه‌های اجتماعی پیش بیاد.
• شکست‌های شخصی: تجربه‌ٔ شکست یا نتونستن به انتظارات خودت، جامعه یا خانواده پاسخ بدی، می‌تونه منجر به حس ناامیدی و آنگست بشه.
• حس‌های حل‌نشده: احساساتی که سرکوب شدن، خاطرات تلخ گذشته یا مسائلی که حل نشده‌ن، می‌تونن دوباره بیان و به آشفتگی عاطفی دائمی دامن بزنن.
• بلاتکلیفی: ترس و بلاتکلیفی نسبت به آینده می‌تونه منجر به استرس و اضطراب بشه.
• تغییرات ناگهانی: اتفاقای یهویی یا غیرقابل پیش‌بینی می‌تونن منجر به ترس و وحشت بشن؛ ترس از ناشناخته‌ها اغلب آنگست رو تو شرایطی که تحریک‌کننده هستن، به وجود میاره.
• مسائل اجتماعی-سیاسی: نگرانی راجع به بی‌عدالتی اجتماعی، مسائل سیاسی، تبعیض و بحران‌های زیست‌محیطی می‌تونه منجر به حس ناامیدی بشه.
• بار اطلاعاتی: قرار گرفتن مداوم در معرض خبرای نگران‌کننده می‌تونه باعث بار اطلاعاتی و ناامیدی بشه.
• بیان خلاقانه: بیان هنری ممکنه همراه باشه با حس خودکم‌بینی و ترس از انتقاد، که منجر به آنگست خلاقانه می‌شه.

آنگست یعنی چی؟

کلمهٔ «آنگستی» معمولاً به کسی گفته می‌شه که حس می‌کنه:

• همه چی افتضاحه و زندگی‌ش واقعاً سخته.
• هیچ‌کس درکش نمی‌کنه یا نمی‌دونه داره چی تجربه می‌کنه.
• تو دنیا تنهاست، چون همه باهاش مخالفن.

استفادهٔ غیررسمی از این اصطلاح اغلب به صورت کنایه‌آمیز یا تحقیرآمیزه. مثلاً ممکنه برای توصیف کسی استفاده بشه که روی مشکلات کوچیک و بی‌اهمیت حساسه و اونا رو بزرگ‌شون می‌کنه.

می‌دونستی؟

کلمهٔ «آنگست» در اصل یه کلمهٔ آلمانیه به معنی ترس یا اضطرابه. این کلمه اولین بار از طریق ترجمه‌های آثار زیگموند فروید، روانکاو اتریشی، وارد زبون انگلیسی شد و با محبوبیتش، تو دههٔ ۱۹۴۰ وارد زبان انگلیسی شد.

بیاین راجع به بعضی از انواع خاص آنگست حرف بزنیم

انواع مختلفی از آنگست وجود داره. ادامه بده تا ببینی هیچ‌کدوم از اینا بهت می‌خوره یا نه:

• آنگست نوجوونی: نوجوونا معمولاً یه دورهٔ انتقالی از تغییرات جسمی و عاطفی رو تجربه می‌کنن که ممکنه حس بلاتکلیفی، فشار، اضطراب و بی‌مهری داشته باشن. این می‌تونه منجر به تجربه‌ و نشون دادن حس آنگست بشه که معمولاً بهش می‌گن «آنگست نوجوونی».
• آنگست معنوی: آنگست معنوی می‌تونه شکل‌های مختلفی داشته باشه. آدمایی که اعتقادات مذهبی قوی دارن ممکنه از خشم یا قضاوت خدا بترسن و سعی کنن این آنگست رو با خودتنبیهی یا اعمال مذهبی جبران کنن. از طرف دیگه، آدمایی که نسبت به اعتقاداتشون شک دارن، ممکنه خودشون و هدفشون رو زیر سوال ببرن. این بلاتکلیفی می‌تونه منبع اصلی آنگست باشه.
• آنگست خلاقانه: اگه آدم خلاقی هستی یا تو یه کار خلاقانه فعالی، ممکنه اگه کارت اون‌جوری که می‌خوای نشه، حس ناامیدی کنی. همچنین ممکنه راجع به این‌که مردم کارت رو دوست داشته باشن یا نه، استرس داشته باشی.

آنگستت از یه اختلال سلامت روانه؟

آنگست گاهی ممکنه ناشی از اختلالات سلامت روان باشه. اینا بعضی از اختلالات هستن که ممکنه آنگست رو تحریک کنن:

• اضطراب: اختلالات اضطرابی شامل نگرانی و آنگست بیش از حد دربارهٔ جنبه‌های مختلف زندگی می‌شن.
• افسردگی: خیلی از آدمایی که افسردگی دارن، معمولاً حس اضطراب و نگرانی می‌کنن. نتونستن حس‌هاتو کنترل کنی یا نخواستن احساساتی که داری، می‌تونه توی موقعیت‌های روزمره، آنگست رو تحریک کنه.
• اختلال وسواس فکری-عملی (OCD): OCD شامل فکرهای ناخواسته و مزاحم یا رفتارهای تکراری می‌شه. این وسواس‌ها و اجبارها معمولاً باعث ناراحتی و اختلال توی زندگی روزمرهٔ آدما می‌شن و آنگست به وجود میارن.

شناختن علائم جسمی اضطراب

علائم جسمی اضطراب می‌تونن شامل تپش قلب، عرق کردن، لرزش، گرفتگیِ عضلات و مشکلات خواب باشن. این علائم می‌تونن تجربهٔ آنگست رو شدیدتر کنن و روی زندگی روزمره اثر منفی بذارن.

چه‌جوری با حس آنگست کنار بیاییم

اینا بعضی از راه‌کاران که می‌تونن توی کنار اومدن با آنگست کمکت کنن:

• آگاهی از خود: حسای آنگست خودت رو بشناس و به چیزایی که تحریک‌شون می‌کنن، توجه کن.
• کم کردن عوامل استرس‌زا: منبع‌های استرسی که به آنگستت کمک می‌کنن رو شناسایی کن و یه سری کارا برای کم کردن‌شون انجام بده. این ممکنه شامل تعیین حدود، مدیریت درست زمان یا کمتر قرار گرفتن تو موقعیتای تحریک‌کننده باشه.
• ارتباط با بقیه: نگرانی‌هات رو با دوستا یا اعضای مورد اعتماد خانواده‌ت درمیون بذار. بعضی وقتا، فقط حرف زدن راجع به احساساتت می‌تونه آرومت کنه.
• خودت رو بیان کن: راه‌های سالمی برای بیان احساساتت پیدا کن. توی یه دفترچه یادداشت بنویس، هنر خلق کن، موسیقی بزن یا هر نوعی از بیان خودت که باهات هم‌خونی داره رو انجام بده.
• تمرکز روی حال: سعی کن روی لحظهٔ حال تمرکز کنی و به گذشته یا نگرانیای آینده فکر نکنی. ذهن‌آگاهی می‌تونه کمکت کنه که توی همین لحظه و همین‌جا بمونی.
• تمرین شکرگزاری: به جنبه‌های مثبت زندگیت فکر کن. پرورش حس شکرگزاری می‌تونه کمکت کنه که تمرکزت رو از حسای منفی دور کنی.
• مدیتیشن رو امتحان کن: مدیتیشن و تمرینات تنفسی یه راه عالی برای کاهش احساسات آنگستن. دوره‌های آنلاین، برنامه‌ها و تکنیک‌های مختلفی برای شروع هست.
• با خودت مهربون باش: نسبت به خودت مهربون باش و با همون دلسوزی‌ای که به یه دوستی که داره دست‌وپا می‌زنه نشون می‌دی، با خودت رفتار کن.
• از خودت مراقبت کن: هاگن توصیه می‌کنه که عادتای سالمی مثل یه برنامه خواب منظم، خوردن یه رژیم غذایی سالم و ورزش کردن رو وارد روزمره‌ت کنی.
• کمک حرفه‌ای بگیر: اگه حس می‌کنی به حمایت بیشتری نیاز داری، از کمک خواستن نترس. «روان‌درمان‌گر و گروه‌های مشاوره‌ای برای همه سنین و نیازها هستن که آماده‌ن تا بهت کمک کنن.»

چه‌جوری یه درمان‌گر پیدا کنیم

برای پیدا کردن یه درمان‌گر، می‌تونی از منابع آنلاین، توصیه‌های دوستات، خانواده‌ت یا دکترت استفاده کنی. همچنین می‌تونی از سازمانای محلی کمک بگیری که می‌تونن تو پیدا کردن مراقبتای مناسب بهت کمک کنن.

شریکم خیلی آنگست داره—چه‌جوری کنار بیاییم

اگه شریکت آنگست داره، اینا بعضی از راه‌کاران که می‌تونن توی این قضیه کمکت کنن:

• گوش دادن فعال: یه فضای امن و بدون قضاوت برای شریکت درست کن تا احساساتش رو بیان کنه. با دقت گوش بده و سعی کن از دیدگاه اون درک‌ش کنی.
• پرهیز از قضاوت: از قضاوت در مورد احساسات یا کارهای شریکت خودداری کن، چون این می‌تونه ناراحتی‌ش رو بیشتر کنه.
• حمایتت رو نشون بده: حمایتت رو نشون بده و مطمئن شو که شریکت می‌دونه می‌تونه روش حساب کنه. «این‌که یه تکیه‌گاه باشی و از هم حمایت کنین، چه تو سختی و چه تو خوشی خیلی مهمه.»
• تشویق به عادتهای سالم: عادتای سالمی رو با شریکت تمرین کن، مثل شرکت توی کلاس یوگا، مدیتیشن یا پیاده‌روی. «کمک کردن به شریکت برای مقابله با آنگست از طریق تشویق و همراهی تو فعالیتای سالم می‌تونه خیلی تاثیرگذار باشه.»
• جشن گرفتن پیروزی‌های کوچیک: پیشرفت و تلاشی که شریکت برای تنظیم حساش می‌کنه رو بشناس و جشن بگیر. هر قدم مثبتی که برمی‌داره رو تشویق و تقویت کن.
• شخصی نکن: یادت باشه که حسای آنگست شریکت لزوماً به تو ربطی نداره، پس این‌که اونا رو شخصی کنی، اشتباهه. سعی کن حسای اون رو درونی نکنی یا این‌که اونا رو به عنوان یه بازتاب از رابطه‌تون تفسیر نکنی.
• اونا رو به دنبال کردن کمک حرفه‌ای تشویق کن: اگه حسای آنگست شریکت ادامه داره و روی رفاه‌شون تاثیر می‌ذاره، اونا رو تشویق کن که از یه متخصص سلامت روان کمک حرفه‌ای بگیرن.
• به رفاه خودت توجه کن: حمایت از شریکت می‌تونه از نظر احساسی سخت باشه. مطمئن شو که به رفاه خودت توجه می‌کنی و تو فعالیتایی که بهت شادی می‌دن، شرکت می‌کنی. اگه لازم داری، از خدمات سلامت روان برای خودت یا کمک به عزیزانت کمک بگیر.

۱۰ نشونه که نشون می‌ده نوجوونت تحت فشاره

از علائم زیر می‌شه به نشونه‌های فشار توی نوجوونا اشاره کرد:…

“`