ترک گوشه لب: درمان‌های سریع و مؤثر برای تسکین درد

مروری بر آنگولار کایلایتس

آنگولار کایلایتس چیست؟

آنگولار کایلایتس یک بیماری شایع پوستی التهابی است که بر یکی یا هر دو گوشه دهان تأثیر می‌گذارد و باعث ایجاد زخم‌های ترک‌خورده و تحریک‌شده می‌شود. هرچند این بیماری دردناک است، اما معمولاً جدی نیست. نام‌های دیگر آنگولار کایلایتس شامل آنگولار استوماتیت و پرلچ است. گاهی اوقات مردم آنگولار کایلایتس را با زخم‌های سرد اشتباه می‌گیرند، اما زخم‌های سرد یک بیماری جداگانه هستند که ناشی از ویروس هرپس می‌باشند. زخم‌های سرد مسری هستند، در حالی که آنگولار کایلایتس این‌گونه نیست.

چه کسانی به آنگولار کایلایتس مبتلا می‌شوند؟

آنگولار کایلایتس معمولاً در افراد بسیار پیر و بسیار جوان شایع‌تر است. افراد مسن ممکن است دندان مصنوعی داشته باشند یا پوست گوشه‌های دهانشان شل شده باشد که به خشکی گوشه‌های دهان کمک می‌کند. در نوزادان، استفاده از پستانک، مکیدن انگشت و آب‌ریزش دهان می‌تواند باعث تحریک دهان شود.

علائم و علل

چه چیزی باعث آنگولار کایلایتس می‌شود؟

جمع شدن بزاق در گوشه‌های دهان می‌تواند باعث خشکی شود. پوست بسیار خشک در این ناحیه می‌تواند به آنگولار کایلایتس منجر شود. با گذشت زمان، پوست خشک ممکن است ترک بخورد. گاهی اوقات باکتری‌ها یا قارچ‌ها به ترک‌ها نفوذ می‌کنند که می‌تواند منجر به التهاب یا عفونت شود.

علل گوشه‌های لب خشک و ترک‌خورده که می‌توانند آنگولار کایلایتس را تحریک کنند شامل:

• درماتیت آتوپیک یا اگزما.
• دندان‌های مصنوعی نامناسب.
• آب‌ریزش دهان در خواب.
• عفونت‌های قارچی یا مخمری در دهان، مانند کاندیدیاز.
• دندان‌های نامرتب.
• آلرژی‌های پوستی.
• مکیدن انگشت یا پستانک.
• استفاده از ماسک صورت.

عوامل خطر برای آنگولار کایلایتس چیست؟

افراد در هر سنی، جنسیتی یا نژادی می‌توانند به آنگولار کایلایتس مبتلا شوند. برخی از عواملی که ممکن است خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهند عبارتند از:

• بیماری‌های مزمن، مانند دیابت یا بیماری التهابی روده (IBD).
• سندرم داون که می‌تواند باعث خشکی و افتادگی پوست صورت شود.
• اختلالات سیستم ایمنی، مانند HIV.
• سطوح پایین ویتامین‌های گروه B، آهن یا پروتئین.
• کاهش وزن سریع.
• چروک‌های پوستی ناشی از پیری.
• سیگار کشیدن.
• استرس.

علائم آنگولار کایلایتس چیست؟

آنگولار کایلایتس می‌تواند علائم زیر را در گوشه‌های دهان شما ایجاد کند:

• خونریزی.
• تاول.
• ترک خوردن.
• پوسته‌پوسته شدن.
• نرمی (پوست مرطوب و رنگ‌پریده).
• قرمزی.
• تورم.

تشخیص و آزمایش‌ها

چگونه آنگولار کایلایتس تشخیص داده می‌شود؟

پزشک عمومی یا متخصص پوست (پزشکی که در زمینه بیماری‌های پوستی تخصص دارد) می‌تواند آنگولار کایلایتس را تشخیص دهد. آن‌ها:

• علائم شما را بررسی می‌کنند.
• یک معاینه فیزیکی انجام می‌دهند.
• سوابق پزشکی شما را مرور می‌کنند.

آن‌ها ممکن است یک نمونه‌برداری از دهان انجام دهند تا ویروس‌هایی مانند هرپس یا عفونت‌های قارچی را آزمایش کنند. آزمایش‌های خون برای بررسی بیماری‌ها یا کمبودهای تغذیه‌ای انجام می‌شود.

آیا زخم‌های دهان همیشه نتیجه آنگولار کایلایتس هستند؟

گوشه‌های لب ترک‌خورده همیشه نتیجه آنگولار کایلایتس نیستند. شرایط زیادی وجود دارد که می‌تواند باعث زخم‌های لب یا دهان شود، از جمله:

• کراتوز آکتینیک، که به صورت لکه‌های پوستی زبر که ممکن است پیش‌سرطانی باشند، ظاهر می‌شود.

ویروس هرپس سیمپلکس نوع ۱ (HSV-1)

ویروس هرپس سیمپلکس نوع ۱، که به آن زخم تب یا زخم‌های سرد نیز گفته می‌شود، یکی از عوامل شایع عفونت‌های دهانی است.

لکوپلاکی

لکوپلاکی به وجود لکه‌های سفیدی در دهان اشاره دارد که ممکن است پیش‌سرطانی باشند.

سرطان دهان

سرطان دهان به هر نوع سرطانی اطلاق می‌شود که در هر بخشی از دهان ایجاد شود.

لیکن پلانوس دهانی

لیکن پلانوس دهانی یک بیماری است که بر روی بافت پوششی دهان تأثیر می‌گذارد.

سیفلیس

سیفلیس یک عفونت مقاربتی (STI) است که می‌تواند باعث ایجاد زخم‌های قرمز در دهان یا نواحی تناسلی شود.

مدیریت و درمان

درمان برای زخم‌های گوشه‌ای دهان چه مواردی دارد؟

برنامه درمانی شما به علت زخم‌های گوشه‌ای دهان بستگی دارد و ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• آنتی‌بیوتیک‌ها: آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی یا موضعی برای درمان عفونت‌های باکتریایی استفاده می‌شوند.
• کارهای دندانی: دندان‌های مصنوعی یا سایر تجهیزات دهانی باید به درستی جا بیفتند. دندان‌های نامرتب یا ناهنجاری‌های بایت ممکن است با استفاده از بریس‌ها، ریتینرها یا تجهیزات دیگر بهبود یابند.
• تغییرات غذایی: مصرف غذاهای غنی از پروتئین، آهن و ویتامین‌های گروه B می‌تواند مشکلات ناشی از رژیم غذایی ضعیف یا کمبود مواد مغذی را برطرف کند.
• پمادها یا کرم‌ها: کرم‌های ضدقارچی یا استروئیدهای موضعی می‌توانند تورم و درد ناشی از ترک‌های گوشه‌های دهان را تسکین دهند. بالم لب یا ژل وازلین می‌تواند دهان شما را مرطوب و محافظت کند.

پیشگیری

چگونه می‌توانم از زخم‌های گوشه‌ای دهان پیشگیری کنم؟

برخی از علل زخم‌های گوشه‌ای دهان غیرقابل اجتناب هستند. اما می‌توانید با انجام موارد زیر، خطر ابتلا را کاهش دهید:

• اجتناب از تماس با آلرژن‌ها و مواد تحریک‌کننده پوستی.
• خوردن یک رژیم غذایی سالم و نوشیدن آب کافی.
• مرطوب نگه داشتن لب‌ها.
• عدم استعمال سیگار یا محصولات تنباکو.
• اجتناب از لیسیدن لب‌ها.
• استفاده نکردن از لوازم آرایشی منقضی.

چشم‌انداز / پیش‌آگهی

چشم‌انداز برای افرادی که زخم‌های گوشه‌ای دهان دارند چیست؟

زخم‌های گوشه‌ای دهان معمولاً جدی نیستند و این وضعیت معمولاً حدود دو هفته پس از شروع درمان بهبود می‌یابد. زخم‌های شدید گوشه‌ای دهان در صورت عدم درمان، می‌توانند منجر به زخم یا پوست نازک و ضعیف شوند.

زخم‌های گوشه‌ای دهان ممکن است پس از درمان دوباره عود کنند. برای برخی افراد، این وضعیت مزمن (پیوسته) است و ممکن است نیاز به مدیریت آن برای باقی عمر خود داشته باشند.

زندگی با زخم‌های گوشه‌ای دهان

چگونه می‌توانم زندگی با زخم‌های گوشه‌ای دهان را آسان‌تر کنم؟

در حین درمان علت زخم‌های گوشه‌ای دهان، می‌توانید با انجام موارد زیر درد و تورم را کاهش دهید:

• استفاده از یخ یا کمپرس سرد بر روی گوشه‌های دهان.
• اجتناب از مواد تحریک‌کننده پوستی مانند خمیر دندان‌های خشن، دهان‌شویه‌ها و غذاهای تند.
• دوری از آفتاب و سرما یا باد شدید.
• استفاده از پمادها یا بالم لب برای مرطوب نگه داشتن گوشه‌های دهان.

زخم‌های گوشه‌ای دهان یک وضعیت شایع پوستی هستند که منجر به ترک و تحریک در گوشه‌های دهان می‌شود. این وضعیت می‌تواند علل مختلفی داشته باشد. اگر در گوشه‌های لب‌های خود دچار تحریک شدید، با ارائه‌دهنده خدمات بهداشتی خود مشورت کنید. تشخیص دقیق اولین قدم به سوی درمان مؤثر است.