نوجوانی به جوانی: رازهای اهداف موفقیت‌آمیز، از تحصیل تا شغل!

نگاهی به آینده در دوران نوجوانی: دگرگونی در اهداف زندگی

«زندگیم به کجا می‌ره؟» «می‌خوام چه آدمی بشم؟» نوجوان‌ها که انگار مدام در حال فکر کردن به آینده هستن، وقت زیادی رو به این سوالا و تعیین اهداف زندگی اختصاص می‌دن. یه تحقیق جدید از دانشگاه هیوستون نشون می‌ده که با گذشتن از دوران نوجوانی و ورود به جوونی، آدم‌ها تمایل دارن به اهمیت اهداف زندگی‌شون یه تجدیدنظر بکنن. اما یه چیز مشخصه: وجود هدف‌های ارزشمند و آموزشی، به همراه رشد و پیشرفت مثبت در اون‌ها، می‌تونه کلید موفقیت باشه.

رودیکا دامیان، استاد روانشناسی، توی نشریه «شخصیت و روانشناسی اجتماعی» می‌نویسه: «نوجوان‌هایی که اهداف آموزشی و اعتبار بالاتری رو دنبال می‌کردن، بعد از ۱۲ سال موفقیت‌های تحصیلی، درآمد، خلاقیت شغلی، اعتبار شغلی و پیچیدگی بیشتری توی کارشون داشتن.» نفر اول این مقاله، آندریا سوتو، که قبلاً شاگرد دامیان بوده، هست. توی این تیم، کوین هاف، استاد سابق دانشگاه هیوستون و سیف اینارسدوتیر از دانشگاه ایسلند هم حضور دارن.

تا قبل از این، هیچ مطالعه‌ای به رابطه بین رشد اهداف زندگی و نتیجه‌های تحصیلی یا شغلی نپرداخته بود. دامیان و همکاراش فهمیدن که اهداف، ثابت نیستن؛ بعضی از رویاها و آرزوهای جوون‌ها کمرنگ می‌شن، در حالی که بعضی دیگه، مثل هدف‌هایی که مربوط به خانواده (مثل نزدیک بودن به عزیزان)، روابط (مثل دوستای خوب یا یه شریک عاطفی مناسب) و جامعه (مثل مشارکت تو محله یا کمک به بقیه) هستن، همچنان قوی باقی می‌مونن. این جور اهداف، ممکنه با بالا رفتن سن، اهمیت بیشتری پیدا کنن.

تغییر اهداف زندگی و تاثیرش بر نتایج شغلی

دامیان گفت: «انتظار می‌ره که هدف‌های زندگی به مرور زمان تغییر کنن و این تغییرات می‌تونن رو نتیجه‌های زندگی توی آینده، از جمله نتیجه‌های شغلی، اثر بذارن.» اون اضافه کرد: «وقتی بفهمیم تغییرات توی اهداف زندگی چه جوری با نتیجه‌های تحصیلی و شغلی (فراتر از دوران نوجوانی) ارتباط داره، نشون می‌دیم که تغییرات درونی آدما هم می‌تونه پیش‌بینی‌کننده موفقیت‌های تحصیلی و شغلی مورد انتظار باشه.»

این تحقیق بررسی کرده که اهداف زندگی با گذشت زمان چطور رشد می‌کنن و این‌که سطح اهداف تو نوجوونی و پیشرفتشون تو دوران جوونی، چه ارتباطی با موفقیت‌های تحصیلی و نتیجه‌های شغلی تو دوره‌ی جوونی داره. این بررسی، از دو گروه نماینده از جوونای ایسلندی استفاده کرده که به مدت ۱۲ سال (از اواخر نوجوونی تا جوونی) دنبالشون کردن.

دامیان گفت: «برای موفقیت‌های تحصیلی، پررنگ‌ترین تاثیر رو هدف‌های آموزشی داشتن. هم سطح اولیه و هم شیب اهداف آموزشی، با موفقیت‌های تحصیلی توی هر دو گروه در ارتباط بود.» اون ادامه داد: «این نشون می‌ده که نوجوان‌هایی که هدف‌های آموزشی بالاتری داشتن و کسایی که الگوی تغییر مثبت‌تری توی هدف‌های آموزشی‌شون دیده می‌شد، تو جوونی موفقیت‌های تحصیلی بیشتری داشتن.»

اهداف آموزشی و اعتبار اجتماعی، به عنوان عوامل پیش‌بینی‌کننده‌ی بیشتری برای درآمدهای آینده دیده شدن و تغییرات تو این اهداف هم به عنوان عامل‌های پیش‌بینی‌کننده‌ی مستحکم‌تری برای اعتبار و پیچیدگی شغلی تو آینده شناخته شدن. دامیان گفت: «کار ما رو این نکته تاکید داره که باید منابع پیشرفت اهداف رو تو نوجوونی و جوونی بهتر بشناسیم. در کل، تمرکز ما روی رشد اهداف زندگی، موفقیت‌های تحصیلی و نتیجه‌های شغلی، باعث می‌شه بفهمیم که اهداف زندگی، چه نقش مهمی تو نتیجه‌های واقعی دارن. این مسئله هم از نظر تئوری و هم از نظر عمل مهمه.»