حیرت‌انگیز: حس تعلق به دانشگاه، مصرف الکل رو زیاد می‌کنه؟ 😱

رابطه‌ی حس تعلق به دانشگاه و مصرف الکل

بر اساس یه تحقیق تازه که توسط پژوهشگرایی از دانشگاه پن استیت، دانشگاه کالیفرنیا در سانتا کروز و دانشگاه اورگن انجام شده، دانشجوهایی که خودشونو به دانشگاهشون وابسته می‌دونن، بیشتر از اونایی که این حسو ندارن، درگیر مصرف الکل به صورت افراطی (اصطلاحاً بَنج درینکینگ) میشن. این مطالعه که تو مجله‌ی مطالعات الکل و مواد مخدر چاپ شده، نشون میده که دانشجوهایی که از نظر روحی و روانی خوبن و با دانشگاهشون احساس نزدیکی می‌کنن، بیشتر از بقیه به سمت مصرف زیاد الکل میرن.

استفان لانزا، که استاد بهداشت رفتاری و همکار پژوهشی در زمینه‌ی پیشگیری هست، به همراه دنی رحال و کریستین پری این موضوع رو مورد بررسی قرار دادن. هر دو نفرشون اون موقع، پژوهشگرای پسادکتری تو برنامه‌ی آموزش پیشگیری و روش‌شناسی دانشگاه پن استیت بودن. محقق‌ها این مسئله رو بررسی کردن که چطور جنبه‌های مثبت و منفی سلامت روان می‌تونه روی مصرف الکل، استفاده از کانابیس و نیکوتین تاثیر بذاره.

رحال، که نویسنده‌ی اصلی این پژوهشه و استاد روانشناسی در دانشگاه کالیفرنیا در سانتا کروز هست، گفت: “تو سال 2021، دانشجوهای زیادی از دانشگاه‌ها بعد از تعطیلی‌های ناشی از کووید-19، داشتن به دانشگاه برمی‌گشتن و بعضیاشون برای اولین بار توی کلاس‌های حضوری حاضر می‌شدن. اطلاعات اون موقع نشون می‌داد که خیلی از دانشجوها احساس می‌کردن که به دانشگاهشون ربطی ندارن. دانشگاه‌ها به دلایل مختلف می‌خواستن حس نزدیکی رو بین دانشجوهاشون تقویت کنن، اما ما می‌خواستیم بدونیم که آیا یه چیز مثبت – بخصوص حس تعلق – با مصرف مواد رابطه داره یا نه. نتیجه‌ی تحقیق ما نشون داد که احساس نزدیکی به دانشگاه با بالارفتن آمار مصرف مواد مرتبطه.”

محقق‌ها، داده‌های 4,018 دانشجوی دانشگاهی رو که تو سال تحصیلی 2022-23 جمع‌آوری شده بود، بررسی کردن. شرکت‌کننده‌ها به سوالاتی درباره‌ی مصرف مواد، حس تعلق داشتن به دانشگاه و سلامت روانشون جواب دادن – مخصوصا درباره‌ی اضطراب، علائم افسردگی، استرس درک شده، احساس خوب بودن تو زندگی و اعتماد به موفقیت تحصیلی. یه تکنیک مدل‌سازی آماری به اسم آنالیز پروفایل پنهان، این امکان رو به محقق‌ها داد که همزمان به همه‌ی این اندازه‌گیری‌ها توجه کنن و پنج تا پروفایل از سلامت روان دانشجوها رو شناسایی کنن. تو این مطالعه، یه دانشجو سلامت روانش خوب در نظر گرفته می‌شد اگه سطح استرس، علائم افسردگی و اضطرابش نسبت به بقیه کمتر بود و در عین حال حس خوب بودن و اعتماد به نفس تحصیلی بالاتری داشت.

محقق‌ها فهمیدن که دانشجوهایی که سلامت روانشون متوسط یا خوب بود، اگه خودشونو به دانشگاهشون مربوط می‌دونستن، بیشتر از اونایی که این حسو نداشتن، تو ماه گذشته الکل زیاد مصرف کرده بودن.

تحقیقات درباره‌ی ارتباط‌های اجتماعی و تاثیرش روی سلامت روان دانشجوها

محقق‌ها اعلام کردن که این به این معنی نیست که ارتباط اجتماعی برای دانشجوها بده؛ بلکه نتایج به دست اومده پیچیدگی‌هایی دارن. پری، که استادیاره خدمات خانواده و انسانی تو دانشگاه اورگنه، گفت: “ما می‌خوایم ارتباط اجتماعی رو بین دانشجوها تقویت کنیم.” اون اضافه کرد: “ارتباط اجتماعی اونا رو درگیر می‌کنه. این می‌تونه یه عامل محافظت‌کننده قوی در برابر مشکلات روحی روانی باشه و به این کمک کنه که دانشجوها تو مدرسه بمونن. اما ارتباط اجتماعی تو مدرسه می‌تونه در کنار مصرف زیاد الکل باشه، اگه یه فرهنگ نوشیدن تو مدرسه وجود داشته باشه.“

با اینکه محقق‌ها انتظار داشتن که نتایج مربوط به مصرف الکل اینجوری باشه، اما تعجب کردن وقتی فهمیدن دانشجوهایی که سلامت روان ضعیفی داشتن و خودشونو با دانشگاهشون مرتبط می‌دونستن، بیشتر از اونایی که این حسو نداشتن، از محصولات تنباکوی غیر ویپ استفاده می‌کردن. نتایج مربوط به مصرف ماری‌جوانا خیلی قطعی نبود، اما محقق‌ها گفتن که روند کلی کاملا مشخصه. رحال گفت: “در کل، دانشجوهایی که احساس می‌کردن با دانشگاهشون ارتباط دارن، با همون سطح سلامت روان، بیشتر از دانشجوهای بی‌ارتباط، مواد مخدر مصرف می‌کردن.”

با اینکه احساس تعلق با مصرف مواد مرتبط بود، به گفته‌ی محقق‌ها، این احساس می‌تونه بخشی از راه‌حل هم باشه. لانزا گفت: “تقویت حس تعلق برای همه‌ی دانشجوها یه راه مهمه که دانشگاه‌ها می‌تونن تنوع رو بپذیرن و به همه‌ی دانشجوها کمک کنن تا پیشرفت کنن.”

با وجود اینکه نوشیدن الکل تو دانشگاه‌ها یه چیز معمولیه، خیلی از دانشجوها باور دارن که این موضوع خیلی بیشتر از اون چیزی که واقعا هست، شایعه. محقق‌ها توضیح دادن که تو این اطلاعات، کمتر از یه سوم دانشجوها تو ماه گذشته گزارش دادن که الکل زیاد مصرف کردن. با اینکه دو سوم دانشجوها الکل زیاد مصرف نکرده بودن، محقق‌ها همچنین فهمیدن که دانشجوها فکر می‌کنن که یه دانشجوی معمولی، چند بار تو هفته بین سه تا پنج واحد نوشیدنی مصرف می‌کنه. محقق‌ها گفتن که این تفاوت بین چیزی که فکر می‌کنن و واقعیت، نشون می‌ده که فرصتی هست برای تغییر فرهنگ – با ایجاد فرصت‌های کافی برای همه‌ی دانشجوها که تو فعالیت‌های اجتماعی شرکت کنن و تو محیط‌هایی باشن که الکل نباشه – تا الکل کمتر تو زندگی دانشجویی نقش اصلی رو داشته باشه.

دانشجوهای اقلیت، مخصوصا، معمولا با پیام‌هایی مواجه می‌شن که باعث می‌شه بر اساس نژاد، جنسیت، وضعیت اقتصادی و اجتماعی یا عوامل دیگه، احساس بدی داشته باشن. لانزا ادامه داد: “ما نمی‌تونیم انتظار داشته باشیم که دانشجوها اگه با جامعه‌ی دانشگاهی ارتباط نداشته باشن، به تحصیلشون ادامه بدن.” اون اضافه کرد: “اگه دانشگاه‌ها دانشجوهای یه گروه خاص رو از دست بدن، دانشگاه کمتر متنوع می‌شه و کل جامعه‌ی دانشگاهی از این کمبود ضرر می‌کنه. علاوه بر این، وقتی اعضای اون گروه‌ها از تحصیل خارج می‌شن، فرصت‌های آموزشی و امکان درآمدزایی که با مدرک دانشگاهی به دست میاد رو از دست می‌دن. با فراهم کردن فرصت‌های متنوع برای همه‌ی دانشجوها که بتونن واقعا تو دانشگاهشون احساس تعلق کنن، می‌تونیم زندگی دانشگاهی رو بهتر کنیم و در عین حال، آدما رو به سمت یه زندگی سالم‌تر هدایت کنیم.“

این تحقیق توسط مؤسسه ملی سوء مصرف مواد
مخدر و دانشگاه پن استیت تامین مالی شده.