باور داری حق داری تو بحث؟ این تحقیق میگه شاید اشتباه کنی!

چرا ممکنه تو بحث با دوستا یا همکارا اشتباه کنیم؟

اگه یه جوری خودیارانه فکر می‌کنیم که تو یه اختلاف نظر با یه دوست یا همکار، حق با ماست، یه تحقیق تازه نشون می‌ده که شاید واقعاً اینطور نباشه. محقق‌ها دیدن که آدما طبیعتاً فکر می‌کنن که همه اطلاعات لازم برای تصمیم گرفتن یا دفاع از نظرشون رو دارن، حتی وقتی که اینطور نیست.

محقق‌ها این پدیده رو اسم گذاشتن “توهم کافی بودن اطلاعات“. آنگس فلچر، یکی از نویسنده‌های این تحقیق و استاد زبان انگلیسی تو دانشگاه ایالتی اوهایو، گفت: “ما فهمیدیم که کلاً، آدما نمی‌ایستن که فکر کنن شاید اطلاعات بیشتری باشه که بتونه بهشون کمک کنه بهتر تصمیم بگیرن.” اون ادامه داد: “اگه یه مقدار اطلاعات به مردم بدین که به نظر می‌آد جور در میاد، بیشترشون میگن ‘اوکی، این درسته’ و میرن جلو.”

این تحقیق امروز تو مجلهٔ PLOS ONE منتشر شد. فلچر این پژوهش رو با همکاری هانتر گهل باخ، روانشناس آموزشی تو دانشکدهٔ آموزش دانشگاه جان هاپکینز، و کارلی رابینسون، محقق ارشد تو دانشکدهٔ تحصیلات تکمیلی دانشگاه استنفورد، انجام داده.

جزئیات تحقیق

تو این تحقیق ۱,۲۶۱ آمریکایی آنلاین شرکت کردن. اونا به سه دسته تقسیم شدن که هر کدوم یه مقاله دربارهٔ یه مدرسهٔ خیالی که آب کافی نداشت خوندن. یه گروه مقاله‌ای رو خوندن که فقط دلایلی برای یکی شدن این مدرسه با یه مدرسه‌ای دیگه که آب داشت، می‌داد؛ مقالهٔ گروه دوم فقط دلایلی برای جدا موندن و امید داشتن به راه‌حل‌های دیگه رو توضیح می‌داد؛ و گروه کنترل سوم همهٔ دلایل برای یکی شدن و جدا موندن رو خوندن.

نتایج نشون داد که اون دو دسته که فقط نصف داستان رو خوندن – یعنی یا فقط دلایل موافق یکی شدن یا فقط دلایل مخالف یکی شدن – بازم فکر می‌کردن اطلاعات کافی برای یه تصمیم خوب رو دارن. فلچر گفت: “اکثراً گفتن که از پیشنهادای مقاله‌ای که خوندن پیروی می‌کنن.”

اعتماد به نفس تو تصمیم‌گیری با اطلاعات ناقص

فلچر گفت: “آدمایی که فقط نصف اطلاعات رو داشتن، تو واقع تصمیم‌گیری، نسبت به اونا که کل داستان رو داشتن، اعتماد به نفس بیشتری داشتن.” اون ادامه داد: “اونا کاملاً مطمئن بودن که تصمیمشون درسته، حتی اگه همهٔ اطلاعات رو نداشتن.” علاوه بر این، شرکت‌کننده‌هایی که نصف اطلاعات رو داشتن، گفتن که فکر می‌کنن بیشتر بقیه‌ی آدما هم همین تصمیم رو می‌گیرن.

تغییر نظر با گرفتن اطلاعات جدید

فلچر گفت: “یه نکتهٔ مثبت تو این تحقیق هست.” بعضی از شرکت‌کننده‌ها که فقط یه طرف داستان رو خونده بودن، بعداً رفتن استدلالای طرف دیگه رو هم بررسی کردن و خیلی‌هاشون حاضر شدن نظرشون رو دربارهٔ تصمیمشون عوض کنن، وقتی که همهٔ واقعیت‌ها رو داشتن. اون اضافه کرد: “این ممکنه همیشه جواب نده، به‌خصوص تو مسائل ایدئولوژیک که ریشه‌دار هستن.” تو این موارد، شاید آدما به اطلاعات جدید اعتماد نکنن یا سعی کنن اون رو طوری تعبیر کنن که با دیدگاهای قبلی‌شون سازگار بشه.

بحثای بین فردی و سوءتفاهم‌ها

فلچر گفت: “ولی بیشتر دعواهای بین آدم‌ها ربطی به ایدئولوژی نداره. اونا فقط سوءتفاهمایی تو زندگی روزمره هستن.” این نتایج تکمیل‌کنندهٔ تحقیقاتی هستن که به اسم واقع‌گرایی ساده‌لوحانه شناخته می‌شن، که یه باوریه که آدما دارن مبنی بر اینکه برداشتشون از یه موقعیت، حقیقتِ مسلم. فلچر توضیح داد که تحقیقات دربارهٔ واقع‌گرایی ساده‌لوحانه معمولاً رو این تمرکز داره که چطور آدما درک‌های متفاوتی از یه موقعیت مشابه دارن. اما توهم کافی بودن اطلاعات نشون می‌ده که آدما ممکنه درک یکسانی داشته باشن، اگه هر دو نفر اطلاعات کافی داشته باشن.

اهمیت گرفتن اطلاعات کامل

فلچر که رو تأثیر داستانا رو آدما کار می‌کنه، گفت که آدما باید مطمئن بشن که کل داستان یه موقعیت رو دارن، قبل از اینکه موضع بگیرن یا تصمیم بگیرن. اون گفت: “همون‌طور که تو این تحقیق دیدیم، یه حالت پیش‌فرضی هست که آدما فکر می‌کنن همهٔ واقعیتای مربوطه رو می‌دونن، حتی اگه اینطور نباشه.” اون ادامه داد: “اولین کاری که وقتی با یکی اختلاف نظر دارین باید بکنین اینه که فکر کنین: ‘آیا چیزی هست که من نمی‌دونم و به من کمک می‌کنه دیدگاه اون رو بهتر درک کنم؟’ این یه راهه برای مقابله با توهم کافی بودن اطلاعات.”