اختلال انزجار جنسی: یک دیدگاه عمیق

اختلال انزجار جنسی به عنوان یک تشخیص در گذشته به فردی اطلاق می‌شد که تمایلی به درگیر شدن در فعالیت‌های جنسی نداشت و از رفتارها یا نشانه‌های مرتبط با علاقه جنسی یا برقراری رابطه جنسی فرار می‌کرد. با این حال، این تشخیص اکنون به عنوان یک وضعیت جداگانه شناخته نمی‌شود و از DSM-5 حذف شده است.

راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM) پیشتر اختلال انزجار جنسی را به عنوان “انزجار شدید و پیوسته از تماس جنسی با شریک جنسی” تعریف می‌کرد، که باعث ایجاد رنج یا مشکلات بین فردی می‌شد. این وضعیت تا حدی جدی بود که ممکن بود به فرار از تمام تماس‌های جسمی با شریک منجر شود.

اختلال انزجار جنسی به دلیل کمبود تحقیق از DSM-5 حذف شد. امروزه این وضعیت به عنوان یک اختلال جنسی شناخته می‌شود.

اجمالی از اختلال انزجار جنسی

اختلال انزجار جنسی تشخیص قدیمی است که برای توصیف افرادی که از هر نوع تماس جنسی به شدت پرهیز می‌کردند، به کار می‌رفت. با اینکه دیگر به عنوان یک تشخیص رسمی شناخته نمی‌شود، درک چگونگی تأثیر این نوع اختلال جنسی بر رفتار فرد می‌تواند به شناسایی بهتر نیاز به درمان کمک کند. درمان‌هایی که ممکن است به افرادی با اختلال انزجار جنسی کمک کند شامل حساسیت‌زدایی نظام‌مند، درمان جنسی، دارو و سایر درمان‌های روان‌شناختی است.

نشانه‌ها و علائم اختلال انزجار جنسی

اختلال انزجار جنسی به انزجار شدید از تماس جنسی جنسی با شریک منجر می‌شود. این اجتناب می‌تواند به رنج کشیدن و مشکلات بین فردی منجر شود.

اجتناب از سکس

انزجار از سکس می‌تواند با واکنش‌های اضطراب، ترس و حتی تنفر از امکان داشتن یک فرصت جنسی ظاهر شود. برای برخی افراد، آنها از جنبه خاصی از رابطه جنسی، مانند منی یا ترشحات واژنی، می‌ترسند. در این موارد، ممکن است بتوانند از هر عملی که می‌تواند آنها را در تماس مستقیم با مایعات بدنی جنسی قرار دهد، اجتناب کنند تا از بروز حمله پانیک پیشگیری کنند.

به طور کلی، این وضعیت می‌تواند به علائمی منجر شود که معمولاً با اضطراب و افسردگی شدید همراه است. همچنین می‌تواند به رفتارهای اجتنابی که به سایر زمینه‌های زندگی سرایت می‌کند، منجر شود.

انزجار جنسی و اضطراب

در سال 1987 که این اختلال در DSM لیست شد، درمانگر جنسی هلن سینگر کاپلان ویژگی‌های 373 بیمار با اجتناب جنسی را مشاهده کرد. او برخی از نقاط مشترک بین این اختلال و دیگر اختلالات را یافت:

  • 9% از بیمارانی که گزارش دادند از سکس اجتناب می‌کنند، معیارهای اختلالات پانیک را داشتند.
  • 25% از زنانی که از سکس اجتناب می‌کردند و فوبیای جنسی داشتند، همچنین دچار اختلال پانیک بودند.
  • 25% دیگر که هم فوبیا و هم اجتناب در رابطه با سکس داشتند، علائم دیگری را تجربه کردند که با اختلال پانیک مرتبط بود اما معیارهای کامل را نداشتند.

کاپلان معتقد بود افرادی که اختلال انزجار جنسی دارند، خصوصاً در معرض ابتلا به اختلال پانیک هستند، زیرا هر دو ویژگی‌های اضطراب ناشی از جدایی، حساسیت به طرد و واکنش‌های افراطی به انتقادات نزدیکان را نشان می‌دهند. او حتی اشاره کرد که مطمئن نیست این وضعیت باید به عنوان فوبیا یا اختلال جنسی طبقه‌بندی شود. بعداً روانشناسان ذکر کردند که اختلال انزجار جنسی به تنفر از ایده سکس مشخص می‌شود، در حالی که فوبیاها به عنوان ترس طبقه‌بندی می‌شوند.

ترس در مقابل فوبیا: چه تفاوتی دارد؟

شیوع اختلال انزگار جنسی

آمار بسیار کمی در مورد شیوع اختلال انزجار جنسی وجود دارد، زیرا این وضعیت می‌تواند به راحتی با اختلالات دیگر اشتباه شود. این یکی از تنها دو اختلال جنسی است که در DSM لیست شده است (دیگری اختلال میل جنسی کم است). اختلال انزجار جنسی تا سال 1987 به DSM اضافه نشد.

افراد معمولاً در اوایل بیست سالگی به این اختلال تشخیص داده می‌شوند، که نشان‌دهنده سنی است که بسیاری از افراد شروع به فعالیت جنسی می‌کنند. متأسفانه، اختلال انزجار جنسی اغلب نادیده گرفته می‌شود، زیرا بسیاری از افراد احساس می‌کنند موضوعی خصوصی و دشوار برای بحث است.

انواع اختلال انزجار جنسی

دو نوع اختلال انزجار جنسی وجود دارد:

  • دائمی: این زمانی است که فرد از سکس در هر رابطه‌ای که باشد، اجتناب می‌کند.
  • اکتسابی: این به فردی اطلاق می‌شود که در پاسخ به یک رابطه خاص دچار اختلال انزجار جنسی می‌شود. اما وقتی این فرد خارج از این رابطه خاص است، می‌تواند به طور عادی عمل کند.

چگونه با اضطراب جنسی کنار بیاییم

علل اختلال انزجار جنسی

در حالی که این اختلال در افرادی که اختلالات اضطرابی یا پانیک دارند، شایع است، اما به طور خاص در زنانی با تاریخچه‌ای از تروما جنسی، مانند تجاوز، فامیل‌زادگی و آزار جنسی بیشتر مشاهده می‌شود.

این اختلال همچنین در زنانی که علائم PTSD دارند، شایع‌تر است. متأسفانه، اطلاعات بسیار کمی در مورد شیوع اختلال انزجار جنسی در مردان در مقابل زنان وجود دارد.

مشاهده شده است که در افراد مبتلا به اختلال انزجار جنسی، هورمون‌های جنسی مانند استروژن و آندروژن‌های فوق کلیوی کاهش می‌یابند. با این حال، این ممکن است همچنین نتیجه استرس افزایش‌یافته نیز باشد.

سطوح بالای اضطراب می‌تواند به دلیل تاریخچه ژنتیکی که معمولاً در افراد مبتلا به اختلالات پانیک وجود دارد، بیشتر مشاهده شود.

درمان اختلال اضطراب جنسی

سندی ام. مستون از آزمایشگاه روانشناسی جنسی در دانشگاه تگزاس در آستین بیان می‌کند که اختلال اضطراب جنسی به نوعی بیشتر شبیه به اختلالات اضطرابی است تا اختلالات جنسی. به همین دلیل بسیاری از درمان‌ها مشابه درمان‌های مربوط به اضطراب شدید هستند.

مستون توضیح می‌دهد که اختلال انزجار جنسی معمولاً با استفاده از تکنیک‌های کاهش اضطراب درمان می‌شود. رویکردهای مفیدی که می‌توانند شامل این موارد باشند:

  • حساسیت‌زدایی نظام‌مند: این فرآیند شامل همکاری با یک درمانگر برای ایجاد فهرستی از فعالیت‌های جنسی است که هرکدام از آن‌ها باعث افزایش levels اضطراب می‌شود. سپس، بیمار در حین انجام تمرینات آرامش‌بخش تحت نظارت درمانگر، با محرک‌هایی که اضطراب ایجاد می‌کنند، مواجه می‌شود.
  • درمان یکپارچه: این درمان شامل ترکیب درمان‌های پزشکان، روانشناسان، درمانگران جنسی و احتمالاً حتی فیزیوتراپیست‌ها است. این نوع درمان ممکن است ایده‌آل‌ترین باشد، اما به طور معمول هزینه بر و دسترسی به آن دشوارتر است.
  • درمان پزشکی: این ممکن است شامل مصرف داروها باشد. بسیاری از داروهایی که برای افرادی با اختلال انزجار جنسی تجویز می‌شود، برای افرادی با اختلالات اضطرابی دیگر نیز معمولاً تجویز می‌شود.
  • درمان روانی: این شامل همکاری با یک درمانگر جنسی یا متخصص بهداشت روان است. مهم است که مطمئن شوید با یک درمانگر دارای گواهینامه معتبر کار می‌کنید. انجمن آمریکایی آموزش‌دهندگان جنسی، مشاوران و درمانگران (AASECT) و کالج آمریکایی سکسولوژیست‌ها فهرست‌هایی را دارند که به شما اجازه می‌دهد بر اساس تخصص، مکان، بیمه و غیره جستجو کنید.

این چه معنایی برای شما دارد

اختلالات جنسی می‌توانند موضوعاتی دشوار برای بحث با عزیزان و درمانگران باشند. با این حال، به یاد داشته باشید که شما به خودتان مدیون هستید که به دنبال خوشبختی در زندگی جنسی‌تان باشید. اگرچه ممکن است آسان نباشد، اما شناسایی طرح‌های درمان و حرکت به سوی یک زندگی جنسی خوشحال و رضایت‌بخش با یک شریک ممکن است.

درمان جنسی چیست؟

مقاله های شبیه به این مقاله

بیشتر بخوانید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *