رازهای نجات از آدنوکارسینوم: درمان‌ها و بقا

مروری بر آدنوکارسینوما

آدنوکارسینوما نوعی سرطان است که در غددی پوشاننده سطح اعضای بدن آغاز می‌شود و می‌تواند بر نواحی مختلفی از بدن و اعضای داخلی تأثیر بگذارد.

آدنوکارسینوما چیست؟

آدنوکارسینوما سرطان دیگری است که از غددی که سطح اعضای بدن را پوشانده‌اند، شروع می‌شود. این غدد مایعاتی مانند مخاط و آنزیم‌های گوارشی ترشح می‌کنند. اگر سلول‌های اپی‌تلیالی غدد شما شروع به تغییر یا رشد غیرقابل کنترل کنند، تومورهایی ممکن است شکل بگیرند.

آدنوکارسینوما شایع‌ترین نوع سرطان مرتبط با اعضای بدن است و می‌تواند بر نواحی مختلفی از بدن تأثیر بگذارد که شایع‌ترین آنها عبارتند از:

• پستان
• روده بزرگ/رکتوم
• مری
• ریه‌ها
• پانکراس
• پروستات
• معده

آیا آدنوکارسینوما می‌تواند به سایر قسمت‌های بدن گسترش یابد؟

اگرچه آدنوکارسینوما از غددی که سطح اعضای بدن را پوشانده‌اند آغاز می‌شود، اما ممکن است در نهایت به سایر قسمت‌های بدن گسترش یابد. این ممکن است شامل مغز، کبد، غدد لنفاوی، استخوان و یا مغز استخوان باشد.

زمانی که آدنوکارسینوما گسترش می‌یابد، پزشکان آن را به یکی از دو شکل زیر توصیف می‌کنند:

• آدنوکارسینومای تهاجمی: زمانی که سلول‌های سرطانی به بافت‌های اطراف و غدد لنفاوی نزدیک گسترش می‌یابند.
• آدنوکارسینومای متاستاتیک: زمانی که سلول‌های سرطانی از تومور اصلی جدا شده و از طریق جریان خون یا سیستم لنفاوی به قسمت‌های دورتر بدن سفر می‌کنند.

علائم و علل

علائم آدنوکارسینوما چیست؟

علائم آدنوکارسینوما بسته به نوع آن بسیار متفاوت است. برخی از شایع‌ترین علائم مشترک عبارتند از:

• درد در نزدیکی عضو آسیب‌دیده
• خون در مایعات بدن (مانند ادرار، مدفوع یا بزاق)
• تغییر در اشتها یا وزن
• نفخ

آدنوکارسینوما ریه

اولین علامت آدنوکارسینوما ریه معمولاً سرفه مزمن است. ممکن است بزاق و مخاطی همراه با مقادیر کمی خون سرفه کنید. سایر علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تنگی نفس
• درد قفسه سینه
• خس‌خس سینه
• گلو درد

آدنوکارسینوما پستان

پزشکان معمولاً آدنوکارسینوما پستان را در مراحل اولیه بر روی ماموگرام شناسایی می‌کنند، قبل از اینکه بیشتر علائم ظاهر شوند. در برخی موارد، ممکن است نشانه‌های هشداردهنده‌ای را متوجه شوید، از جمله:

• تغییر در شکل یا اندازه پستان
• پوست پستان یا نوک پستان که رنگ‌پریده، پوسته‌پوسته، فرورفته یا ناهموار به نظر می‌رسد
• ترشح مایع خونی از نوک پستان

آدنوکارسینوما روده بزرگ

اگر تومور به اندازه کافی بزرگ نشده باشد، ممکن است هیچ علامتی مشاهده نکنید. اگرچه آدنوکارسینوما روده بزرگ معمولاً باعث خونریزی در مدفوع می‌شود، اما ممکن است مقدار آن به اندازه‌ای کوچک باشد که قابل مشاهده نباشد. سایر علائم قابل توجه عبارتند از:

• درد شکم
• اسهال
• یبوست

آدنوکارسینوما پانکراس

بیشتر افرادی که آدنوکارسینوما پانکراس دارند تا مراحل پایانی هیچ علامتی ندارند. اولین نشانه‌های هشداردهنده معمولاً درد معده و کاهش وزن غیرعمدی است. سایر علائم شامل:

• درد کمر
• سوزش سر دل
• تهوع و استفراغ
• مدفوعی که شناور می‌شود

آدنوکارسینوما پروستات

معمولاً در مراحل اولیه هیچ علامتی از آدنوکارسینوما پروستات وجود ندارد. در مراحل پیشرفته، ممکن است دچار اختلال نعوظ شوید یا متوجه شوید که بیشتر از حد معمول ادرار می‌کنید.

آدنوکارسینوما مری

علائم آدنوکارسینوما مری ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• مشکل در بلع
• سوء هاضمه
• سرفه
• گلو درد
• فشار یا سوزش در قفسه سینه

آدنوکارسینوما معده

علائم آدنوکارسینوما معده ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• احساس سیری بعد از خوردن مقدار کمی غذا
• مشکل در بلع
• تهوع
• سوء هاضمه

علت‌های آدنوکارسینوما چیست؟

آدنوکارسینوما زمانی رخ می‌دهد که سلول‌های غددی که سطح اعضای بدن را پوشانده‌اند، به طور غیرقابل کنترل تقسیم شوند و شروع به گسترش کنند. کارشناسان همیشه مطمئن نیستند که چرا برخی افراد دچار آدنوکارسینوما می‌شوند، اما چند عامل خطر وجود دارد که باید در نظر گرفته شوند:

• سیگار کشیدن یا ویپینگ: مصرف تنباکو علت اصلی آدنوکارسینوما و سایر انواع سرطان است.
• سابقه خانوادگی: اگر یکی از والدین، خواهر یا برادر یا پدربزرگ و مادربزرگ شما دچار آدنوکارسینوما باشد، احتمال ابتلای شما به آن بیشتر است.
• الکل: میزان مصرف نوشیدنی‌های الکلی ممکن است به آدنوکارسینوما کمک کند، به ویژه اگر سابقه خانوادگی این بیماری را داشته باشید.
• قرارگیری در معرض سموم: سموم مضر در محیط خانه یا کار شما نیز می‌توانند باعث آدنوکارسینوما شوند.
• شاخص توده بدنی (BMI) بیشتر از ۲۵: داشتن اضافه وزن ممکن است عامل خطر برای برخی انواع سرطان، از جمله آدنوکارسینوما باشد.
• درمان با پرتو قبلی: اگر در گذشته درمان با پرتو داشته‌اید، خطر ابتلا به آدنوکارسینوما در شما بیشتر است.

تشخیص و آزمایش‌ها

آدنوکارسینوما چگونه تشخیص داده می‌شود؟

پزشک با یک معاینه فیزیکی شروع می‌کند. او درباره علائم شما سؤال می‌کند و چند آزمایش انجام می‌دهد. این آزمایش‌ها ممکن است شامل:

• آزمایش‌های خون: خون شما می‌تواند نشانه‌هایی از سرطان مانند سطوح بالای برخی آنزیم‌ها یا تعداد کم گلبول‌های قرمز را نشان دهد.
• سی‌تی‌اسکن: این روش تصاویری دقیق و سه‌بعدی از بافت‌های داخل بدن شما می‌گیرد. سی‌تی‌اسکن به پزشک کمک می‌کند تا ببیند آیا چیزی غیرعادی وجود دارد یا خیر.
• ام‌آرآی: این آزمایش با استفاده از امواج رادیویی و آهنرباها به ثبت تصاویر اعضای بدن و بافت‌ها می‌پردازد.
• بیوپسی: پزشک نمونه کوچکی از بافت از عضو آسیب‌دیده می‌گیرد و آن را به یک پاتولوژیست می‌فرستد که برای بررسی سلول‌های سرطانی به آن نگاه می‌کند. بیوپسی می‌تواند به شما بگوید که آیا سرطان شما در یک عضو است یا اینکه گسترش یافته و چقدر رشد کرده است.

پزشکان چگونه درجه سرطان را تعیین می‌کنند؟

پزشکان به بررسی تمایز سلولی می‌پردازند تا تعیین کنند که چه درجه‌ای از آدنوکارسینوما دارید. تمایز به میزان غیرعادی بودن سلول‌های سرطانی شما تحت میکروسکوپ اشاره دارد:

• آدنوکارسینومای خوب تمایز یافته: سرطان با درجه پایین که تمایل به رشد و گسترش آهسته دارد.
• آدنوکارسینومای با تمایز متوسط: سرطان با درجه متوسط که سریع‌تر از سلول‌های خوب تمایز یافته رشد می‌کند.
• آدنوکارسینومای ضعیف تمایز یافته: سرطان با درجه بالا که سریع‌تر از سلول‌های با تمایز متوسط گسترش می‌یابد.

مراحل آدنوکارسینوما

پس از دریافت تشخیص، پزشک شما مراحل پیشرفت سرطان را تعیین خواهد کرد. نحوه تعیین مرحله بستگی به محل سرطان دارد. اما در اینجا برخی از راهنماهای کلی آورده شده است:

مرحله ۰ آدنوکارسینوما

سرطان هنوز فراتر از جایی که آغاز شده است گسترش نیافته است. این مرحله به عنوان آدنوکارسینوما در محل (به معنای “در محل اصلی”) شناخته می‌شود.

مرحله I (۱) آدنوکارسینوما

سلول‌های سرطانی به برخی از بافت‌های اطراف گسترش یافته‌اند اما به غدد لنفاوی یا سایر ارگان‌ها منتقل نشده‌اند.

مرحله II (۲) آدنوکارسینوما

سرطان به عمق بیشتری از بافت‌های اطراف گسترش یافته و ممکن است به غدد لنفاوی نزدیک نیز رسیده باشد، اما به سایر ارگان‌ها گسترش نیافته است.

مرحله III (۳) آدنوکارسینوما

سلول‌های سرطانی به لایه‌های عمیق‌تری از بافت، غدد لنفاوی نزدیک و ممکن است به غدد لنفاوی دورتر نیز گسترش یافته باشند. تومور ممکن است در این مرحله بزرگ‌تر شود.

مرحله IV (۴) آدنوکارسینوما

سرطان از محل اصلی خود به سایر نقاط دورتر بدن منتقل شده است. این مرحله به عنوان آدنوکارسینوما متاستاتیک شناخته می‌شود.

مدیریت و درمان

چگونه آدنوکارسینوما درمان می‌شود؟

درمان بستگی به محل، اندازه و نوع تومور دارد. همچنین بستگی به این دارد که آیا سرطان به سایر نقاط بدن گسترش یافته است یا خیر. سه درمان اصلی برای آدنوکارسینوما وجود دارد:

• جراحی: این معمولاً اولین خط درمان برای آدنوکارسینوما است. هدف از جراحی، حذف سرطان و برخی از بافت‌های اطراف است.
• شیمی درمانی: این درمان شامل استفاده از داروها برای کشتن سلول‌های سرطانی است. پزشک شما ممکن است شیمی درمانی را در یک ناحیه خاص یا در سراسر بدن شما توصیه کند.
• پرتو درمانی: این روش از تصویربرداری برای هدف قرار دادن تومورهای آدنوکارسینوما و حفظ بافت‌های سالم استفاده می‌کند. پزشکان معمولاً از پرتو درمانی به همراه جراحی و/یا شیمی درمانی استفاده می‌کنند.

عوارض جانبی جراحی آدنوکارسینوما

برخی از عوارض جانبی عمومی پس از جراحی آدنوکارسینوما شامل موارد زیر است:

• کاهش اشتها.
• تهوع یا استفراغ.
• درد یا ناراحتی.
• خستگی.

حتماً به پزشک خود بگویید اگر هرگونه عوارض جانبی را تجربه کردید. آنها می‌توانند به شما کمک کنند تا راه‌هایی برای کاهش علائم خود پیدا کنید و راحت‌تر باشید.

پیشگیری

آیا می‌توان از آدنوکارسینوما پیشگیری کرد؟

اگرچه نمی‌توانید به طور کامل از آدنوکارسینوما پیشگیری کنید، اما کارهایی وجود دارد که می‌توانید برای کاهش خطر خود انجام دهید:

• اجتناب از محصولات تنباکو.
• افزایش فعالیت بدنی.
• خوردن یک رژیم غذایی متعادل.
• حفظ وزن سالم.
• به طور منظم به پزشک خود مراجعه کنید.

چشم‌انداز / پیش‌آگهی

اگر آدنوکارسینوما داشته باشم، چه انتظاری باید داشته باشم؟

چشم‌انداز آدنوکارسینوما بسته به نوع، محل و اندازه تومور متفاوت است. سرطان‌هایی که در مراحل اولیه به سختی تشخیص داده می‌شوند، بیشتر احتمال دارد که کشنده باشند نسبت به سرطان‌هایی که به راحتی در مراحل اولیه قابل شناسایی هستند.

درمان می‌تواند در بسیاری از موارد به خوبی آدنوکارسینوما را مدیریت کند. نرخ بقا بسته به نوع سرطان، محل و مرحله آن متفاوت است.

نرخ بقا در آدنوکارسینوما

نرخ بقا بستگی به نوع خاص آدنوکارسینوما، مرحله و محل آن دارد. به خاطر داشته باشید که متخصصان پزشکی نرخ‌های بقا را بر اساس نتایج دیگران تخمین می‌زنند. آنها نمی‌توانند پیش‌بینی کنند که در مورد شما چه اتفاقی خواهد افتاد، اما می‌توانند درک بهتری از وضعیت شما به شما بدهند.

نرخ بقا نسبی، افراد با همان نوع و مرحله سرطان را با جمعیت عمومی مقایسه می‌کند. این نشان می‌دهد که آیا بیماری عمر را کوتاه می‌کند یا خیر. نرخ بقا نسبی پنج ساله معیاری است از اینکه چند نفر پنج سال پس از تشخیص هنوز زنده‌اند. آمار زیر بر اساس تحقیقات ایالات متحده است:

نوع آدنوکارسینوما و نرخ بقا پنج ساله

• پروستات: ۹۹%
• سینه: ۹۰%
• روده بزرگ: ۹۰%
• ریه: ۵۶%
• مری: ۴۷%
• معده: ۳۲%
• پانکراس: ۱۰%

زندگی با آدنوکارسینوما

چگونه می‌توانم از خودم مراقبت کنم؟

گذران درمان آدنوکارسینوما می‌تواند شما را احساس ناامیدی و بی‌قدرتی کند. یکی از راه‌ها برای بازپس‌گیری حس کنترل، تمرین خودمراقبتی است. در اینجا چند پیشنهاد آورده شده است:

• استراحت کافی داشته باشید.
• رژیم غذایی متعادل و مغذی داشته باشید.
• پیاده‌روی در فضای باز کنید.
• زمانی را برای ماساژ اختصاص دهید.
• برای فعالیت‌هایی که شما را خوشحال می‌کند، وقت بگذارید.
• تمرین ذهن‌آگاهی یا مدیتیشن کنید.

اگر می‌خواهید ورزش کنید، حتماً قبل از اضافه کردن هر چیزی به روال خود با پزشک خود صحبت کنید. این کار به شما کمک می‌کند تا در طول درمان تا حد امکان سالم بمانید.

کی باید به پزشک خود مراجعه کنم؟

باید به پزشک خود مراجعه کنید اگر علائم بیش از دو هفته ادامه داشته باشد. اگر علائم بر زندگی روزمره شما تأثیر بگذارد، فوراً مراجعه کنید.

چه سوالاتی باید از پزشک بپرسم؟

صحبت با پزشک شما می‌تواند به شما کمک کند تا وضعیت خود را درک کنید و تصمیمات آگاهانه‌تری بگیرید. در اینجا چند سوال وجود دارد که می‌توانید بپرسید تا بیشتر درباره تشخیص آدنوکارسینوما خود بیاموزید:

• نوع آدنوکارسینوما من چیست؟
• سرطان در کجا قرار دارد؟
• آیا به سایر نقاط بدن من گسترش یافته است؟
• گزینه‌های درمانی من چیست؟
• مدت درمان من چقدر طول می‌کشد؟
• خطرات و عوارض جانبی ممکن چیست؟
• آیا می‌توانم در طول درمان کار کنم؟
• هدف درمان من چیست؟

آدنوکارسینوما یک تشخیص تغییر دهنده زندگی است. حالا از اینجا به کجا می‌روید؟ این موضوع چگونه بر دنیای شما تأثیر خواهد گذاشت؟ به یاد داشته باشید، احساساتی که دارید طبیعی است و احساسات پیچیده‌ای ممکن است به وجود بیاید. تیم پزشکی شما اینجا است تا کمک کند. آنها می‌توانند منابعی را به شما ارائه دهند و گروه‌های حمایتی را برای کمک به شما در کنار آمدن با این شرایط توصیه کنند. یادگیری هر آنچه که می‌توانید درباره تشخیص خود می‌تواند به شما کمک کند تا برای گزینه‌های درمانی ممکن آماده شوید و به شما قدرت دهد تا بر مراقبت‌های بهداشتی خود کنترل داشته باشید.