از کجا بفهمیم دختری از ما خوشش نمی آید - چگونه باید ارزیابی کنیم

چالش‌های پیدا کردن دوست دختر یا دوست پسر: چگونه باید ارزیابی کنیم؟

به‌عنوان یک روانشناس بالینی که در زمینه زوج‌ها، جوانان و روابط تخصص دارم، با افراد زیادی روبه‌رو شده‌ام که در پیدا کردن دوست دختر یا دوست پسر مشکلاتی دارند. هنگامی که مراجعینم درباره دشواری‌هایشان در پیدا کردن فرد مناسب صحبت می‌کنند، معمولاً عدم اطمینان نسبت به شریک‌های احتمالی در مراحل اولیه پیدا کردن دوست دختر یا دوست پسر را ابراز می‌کنند.

در دنیای ایده‌آل، ما در اولین قرارها می‌توانیم به سرعت مشخص کنیم که آیا از ملاقات با آن فرد هیجان‌زده‌ایم و آیا باید قرار دوم را تجربه کنیم یا از ادامه دادن منصرف شویم، اما معمولاً با احساس سردرگمی مواجه می‌شویم.

برخی جنبه‌های تعامل ممکن است عالی بوده باشد (گفت‌وگوی جالب، شباهت‌های فراوان) و جنبه‌های دیگر به‌درستی طبق انتظارات شما نبوده‌اند (شخص جذاب‌تر از پروفایل صفحه پروفایل مجازیش نبود، دیر رسید، یا سلیقه‌های غذایی عجیبی داشت) و نمی‌توانید مشخص کنید که آیا این‌ها اخطارهای بی‌خطر، متوسط یا خطرناک هستند. شاید همه چیز عالی بود، اما شما هنوز جرقه اولیه را احساس نکرده‌اید!

بارها پیش آمده که رفتن به قرار دوم می‌تواند ارزشش را داشته باشد فقط برای اطمینان… اما چگونه می‌توانید بفهمید که آیا این واقعاً ارزشش را دارد یا فقط در حال انکار چیزی هستید، یا زمان خود و او را هدر می‌دهید؟ خوشبختانه من نظراتی در این زمینه دارم.

۵۰ سؤال قرار اول برای ایجاد تأثیر مثبت

شعله های بزرگ خیلی سریع خاموش می‌شوند

یکی از اولین نکاتی که به مراجعینم می‌گویم هنگامی که سفر پیدا کردن دوست دختر یا دوست پسر خود را آغاز می‌کنند، این است که به یاد داشته باشند دیگر منتظر جرقه بزرگ نباشند و به تأثیر نخستین قرارها اهمیت زیادی ندهند.

ساده‌تر بگویم: حتی اگر وقتی برای اولین بار با فردی آشنا می‌شوید، جرقه دیوانه‌واری احساس نکنید، اگر از گفت‌وگو و همراهی لذت بردید، احتمالاً ارزش امتحان یک قرار دوم را دارد.

بگذارید این را توضیح دهم. متوجه شده‌ام که افرادی که یک «جرقه» یا شیمی قوی ایجاد می‌کنند، تمایل دارند ناامنی‌هایی را در سیستم وابستگی ما فعال کنند. آنها ممکن است ویژگی‌هایی داشته باشند که شبیه به مراقبان ما هستند و می‌توانند الگوهای ارتباطی ناسالم را دوباره فعال کنند. کلیشه رایج این است که فرد غیرقابل دسترس اما جذاب که در ملاقات حضوری جذاب است، اما هنگام جدایی نیازهای شما برای ارتباط را برآورده نمی‌کند، وجود دارد.

به عنوان یک روانشناس، مشاهده کرده‌ام که در حالی که روابط قوی شیمی و شگفتی دارند، «جرقه» نباید تنها قطب‌نما در دِیتینگ شما باشد. تشخیص اتصالات واقعی زمانی که زخم‌های وابستگی ما تحریک می‌شود، می‌تواند دشوار باشد.

زخم‌های وابستگی می‌توانند وابستگی ناامن را ایجاد کنند، چرا که شرکای رمانتیک می‌توانند شبیه به مراقبان غیرمستقیم باشند و باعث می‌شوند در اوج و فرودها زندگی کنیم و بین نگرانی از اینکه آنها چه زمانی دوباره با ما تماس خواهند گرفت و شادی زمانی که در دسترس هستند و حضور دارند، نوسان کنیم.

فاصله نسبت به هر اوج و فرود حس شگفتی را فراهم می‌کند و به عنوان یک ماده مخدر اعتیادآور عمل می‌کند که می‌تواند بسیار جذاب‌تر از سرعت آرام و پایدار یک شریک امن باشد.

نخستین برداشت‌ها به اندازه‌ای که فکر می‌کنید مهم نیستند

در کار من، یک ادعای قدیمی در دِیتینگ وجود دارد که می‌گوید «تا زمانی که متنفر نشدی، قرار بگذار.» و در حالی که نفرت نباید معیاری برای ارزیابی دِیت دوم باشد، اگر فرد نتواند بلافاصله رد شود، مفید است که فراتر از احساسات اولیه بی‌تفاوتی یا نیروی خنثی پیش بروید.

مفیدتر است که شاخص «نمی‌دانم» را با دلایل واضح‌تری که چرا به آنها علاقه‌مند نیستید جایگزین کنید (برای رد کردن‌های جدی به ادامه توجه کنید).

من به مراجعینم تأکید می‌کنم که دِیتینگ یک مهارت است، درست مانند مصاحبه. بسیاری از افراد دارای مهارت‌های قوی مصاحبه هستند (افراد جذاب، زیبا و دارای هوش عاطفی بالا) که به موفقیت شغلی منجر نمی‌شود (اخلاق کاری ضعیف، عدم اعتبار و پیگیری کم). اکثر افراد می‌توانند هنر قرار اول را به خوبی بیاموزند، اما تعداد کمی توانایی دارند که جذابیت و کلمات خود را با عمل پشتیبانی کنند—این نیاز به زمان برای کشف دارد.

چه زمانی باید به خود اجازه بدهید قرار دوم را تجربه کنید

هرچه بیشتر در پیدا کردن دوست دختر یا دوست پسر تجربه کسب کنید، یاد می‌گیرید که به کلمات و نحوه بازاریابی افراد نسبت به اعمال واقعی و واکنش‌های عاطفی مرتبط با آن‌ها در طول زمان اهمیت کمتری بدهید. این بدان معناست که برداشت‌های نخست دیگر به اندازه‌ای که فکر می‌کنید مهم نیستند.

آیا در جستجوی عشق پایدار هستید؟ این ۵ کار را انجام دهید

به روابط خود و دِیت‌های اولیه‌ای که موفق بوده‌اند فکر کنید. چه جزئیاتی در پایان با اهمیت بودند؟ هر کسی مجموعه‌ای خاص از ارزش‌های روابط و شروط غیرقابل‌انکار دارد و برخی از آن چیزها ممکن است در دِیت اول خود را نشان دهند.

به عنوان مثال، اگر آنها درباره اینکه چگونه رابطه‌ی قبلی خود را به پایان رساندند به خاطر اینکه شریکشان می‌خواست بچه داشته باشد و آنها نمی‌خواستند صحبت کنند… و شما قطعاً می‌خواهید بچه داشته باشید… این ممکن است باعث شود که به این نتیجه برسید که رابطه ارزش ادامه دادن را ندارد، حتی اگر به نظر برسد که شما دو نفر در جاهای دیگر سازگاری دارید.

به دیگران دلسوز باشید و به شدت قضاوت نکنید

رسیدن به دِیت دوم با کسی که دوست دارید ممکن است گاهی اوقات حس یک ورزش رقابتی را داشته باشد، اما مهم است که به یاد داشته باشید افراد در دِیت اول بیشتر از معمول آسیب‌پذیر هستند.

هر دو طرف سعی دارند تأثیر خوبی بگذارند و بهترین وجه خود را نشان دهند، اما هنوز فضای زیادی برای ناراحتی و خطاهای انسانی وجود دارد، بنابراین خوب است که خیلی قضاوت نکنید.

مهم است که در این موارد دلسوز و با فهم باشید. آیا آنها به خاطر اضطراب در کلمات خود تپق زدند؟ آیا چند دقیقه دیر رسیدند زیرا نتوانستند درباره‌ی لباس خود تصمیم بگیرند؟ این‌ها عواملی هستند که ممکن است کمی عجیب یا ناامیدکننده باشند، اما لزوماً نباید دلیل کافی برای قضاوت شما باشند.

به خاطر داشته باشید که ایجاد یک ارتباط پایدار واقعی زمان‌بر است

ما به این فکر عادت کرده‌ایم که باید آن جرقه عشق را در خلال ملاقات با کسی در ساعت اول احساس کنیم، اما اغلب این تصور غلط می‌تواند ما را گمراه کند.

روابط شگفت‌انگیزی وجود دارند که در مدت زمان طولانی شکل می‌گیرند.

چیزهایی که باید نشان‌دهنده رد کردن سخت‌گیرانه باشند…

خوب، حالا که درباره‌ی دلایلی که باید به فردی دِیت دوم بدهید بحث کردیم، چه دلایلی وجود دارد که نباید این کار را کنید؟

آینده را فیک می‌کنند: فیک‌کردن آینده یک تاکتیک دستکاری است که بسیاری از مراجعینم آن را تجربه کرده‌اند و معمولاً برای ایجاد حس کاذب از ارتباط و صمیمیت استفاده می‌شود. اگر کسی معمولاً در مراحل آغازین دِیتینگ بیان کند: «همراه هم به آنجا سفر می‌کنیم» یا «وقتی خواهرت را ملاقات کنی، او را دوست خواهی داشت» ممکن است امیدواری کاذبی را درباره‌ی رابطه شما ایجاد کند.
به مرزها احترام نمی‌گذارد: این می‌تواند اشکال ظریفی باشد که آنها به ترجیحات شما بی‌توجهی می‌کنند یا خود را در اولویت قرار می‌دهند. به عنوان مثال، اگر شما اعلام کنید که صبح زود کاری دارید و نیاز دارید شب را تمام کنید و آنها شما را تشویق می‌کنند که دیرتر بمانید، یا شما می‌گویید که نمی‌خواهید نوشیدنی دیگری سفارش بدهید اما آنها شما را به سفارش دیگری ترغیب می‌کنند.
زیاد درباره‌ی خود صحبت می‌کنند و کنجکاوی متقابل نشان نمی‌دهند: باید تبادل متقابل خود را افشا کرده و نسبت به یکدیگر در دِیت اول کنجکاوی نشان دهند. به عبارت دیگر، باید احساس نکنید که درمانگر هستید یا در نقشی ثابت به‌عنوان شنونده گیر کرده‌اید.
به‌طور مستقیم به سؤالات پاسخ نمی‌دهند یا به خاطر پرسیدن آنها شما را تحقیر می‌کنند: دِیت اول به طور کلی یک آزمون برای بررسی سازگاری دو نفر است. سؤال‌های ساده مانند «چه چیزی در دِیتینگ به دنبالش هستید» برای ارزیابی نیت و اهداف مشترک مهم هستند.
با کارکنان رستوران بی‌ادبانه رفتار می‌کنند: نحوه‌ی برخورد فرد دِیت شما با کارکنان رستوران می‌تواند نشان‌دهنده جنبه‌هایی از شخصیت و سیستم ارزشی آنها باشد. به عنوان مثال، اگر آنها بی‌ادبانه رفتار کنند، ممکن است سیستم ارزشی موقعیتی داشته باشند، بدین معنا که شخصیت آنها بستگی به ارزشی که آنها در دیگران می‌بینند تغییر می‌کند.
در مورد شریک قبلی خود به مدت طولانی صحبت می‌کنند: این معمولاً نشان می‌دهد که رابطه همچنان برای آنها زنده است و ممکن است خیلی زود دوباره دِیتینگ را آغاز کرده باشند. به‌علاوه، طرز صحبت آنها درباره‌ی شریک قبلی نیز اهمیت دارد. روایت‌های بسیار منفی از شریک قبلی اخطار است. روابط به صورت مشترک ساخته می‌شوند و به همین دلیل هر جدایی معمولاً شامل دو طرف است.

هنگامی که شک دارید، به آنها شانس دومی بدهید

به‌طور کلی، من به مراجعینم توصیه می‌کنم که اگر فرد نتوانست انتظارات اولیه‌شان را برآورده کند، به او شانس دومی بدهند. همیشه ممکن است که فقط در شرایط نامناسب بودند، روز بدی را سپری می‌کردند یا شرایط دِیت خود به خود مقصر بود.

پس از کار با زوج‌های متعدد، متوجه شدم که مگر اینکه احساس قوی نسبت به عدم دیدن دوباره آنها داشته باشید، ارزش دارد که امتحان یک دِیت دیگر را در نظر بگیرید تا روشن شود. من دریافته‌ام که این می‌تواند یا تأیید غریزه اولیه شما باشد یا مشخص کند که آن فرد در دِیت دوم چقدر عالی است.

در نهایت، کسب اطلاعات بیشتر همیشه بهتر از احساس شک نسبت به آنچه که ممکن بود، است. در دِیتینگ، بهتر است به افراد واقعاً فرصت بدهید و پشیمانی نداشته باشید.