اعتیاد به بازی‌های ویدیویی چیست؟

اعتیاد به بازی‌های ویدیویی: یک نگرانی رو به رشد

اعتیاد به بازی‌های ویدیویی به معنای استفاده اجباری یا کنترل‌نشده از آن‌هاست که می‌تواند باعث بروز مشکلاتی در سایر جنبه‌های زندگی فرد شود. این نوع اعتیاد همچنین به عنوان یک شکل از اعتیاد به کامپیوتر یا اینترنت در نظر گرفته می‌شود و به‌ویژه برای والدین نگران‌کننده است، زیرا بازی‌های ویدیویی به‌طور فزاینده‌ای رایج شده و معمولاً هدف آن‌ها کودکان است.

درک اعتیاد به بازی‌های ویدیویی

بازی‌های ویدیویی شامل بازی‌های کامپیوتری، بازی‌های کنسولی، بازی‌های دستگاه‌های آرکید و حتی بازی‌های تلفن همراه و ماشین‌حساب‌های پیشرفته هستند. این بازی‌ها می‌توانند در شبکه‌های اجتماعی مانند فیس‌بوک نیز وجود داشته باشند. از دهه ۱۹۵۰، صنعت بازی به یک صنعت چند میلیارد دلاری تبدیل شده است. برخی افراد نگران تأثیرات بلندمدت بازی‌های ویدیویی، به‌ویژه در کودکان هستند. نگرانی‌ها معمولاً حول سؤالات زیر می‌چرخد: “آیا بازی‌های ویدیویی مضر هستند؟” “آیا بازی‌های ویدیویی خشونت‌آمیز باعث پرخاشگری می‌شوند؟” “آیا بازی‌های ویدیویی اعتیادآور هستند؟” در حالی که تحقیقات هنوز به نتیجه قطعی نرسیده، شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد بازی‌های ویدیویی می‌توانند مضر، باعث افزایش پرخاشگری و اعتیادآور باشند. با این حال، این تأثیرات بسیار فردی هستند و ممکن است شامل عوامل بیشتری نسبت به صرفاً زمان بازی باشند.

علائم اعتیاد به بازی‌های ویدیویی

برخی از علائم اعتیاد به بازی‌های ویدیویی می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• غفلت از وظایف در محل کار، خانه یا مدرسه به خاطر بازی کردن
• فکر کردن به بازی‌های ویدیویی در تمام اوقات
• عدم توانایی در کاهش زمان بازی حتی زمانی که تلاش می‌کنید
• ادامه بازی کردن با وجود مشکلاتی که بازی‌ها در زندگی شما ایجاد می‌کنند
• بازی کردن برای مقابله با اضطراب، خلق و خوی بد یا احساسات منفی
• احساس ناراحتی در صورت عدم توانایی در بازی کردن
• عدم انجام سایر فعالیت‌هایی که قبلاً از آن‌ها لذت می‌بردید به خاطر بازی کردن
• پنهان کردن مقدار زمانی که صرف بازی می‌کنید یا دروغ گفتن درباره عادات بازی خود

با این حال، صرفاً بازی کردن زیاد نشانه‌ای از اعتیاد به بازی‌های ویدیویی نیست. برخی افراد به سادگی از بازی‌ها بسیار لذت می‌برند و این‌گونه وقت آزاد خود را می‌گذرانند. اگر بازی کردن باعث ایجاد ناراحتی و اختلال در توانایی فرد برای عملکرد در زندگی‌اش شود، ممکن است نشانه‌ای از وجود مشکل باشد.

چقدر رایج است اعتیاد به بازی‌های ویدیویی؟

مطالعات نشان می‌دهد که ۱% تا ۱۶% از بازیکنان ویدیویی معیارهای اعتیاد را دارند. با این حال، تعریف رسمی اعتیاد به بازی‌های ویدیویی در سازمان‌های مختلف متفاوت است. به همین دلیل، ممکن است در مورد اینکه آیا بازی کردن شما یا دیگران در محدوده متوسط یا سنگین قرار دارد، دچار سردرگمی شوید. مانند تمام اعتیادها، هنگام بررسی احتمال اعتیاد به بازی‌های ویدیویی، مهم است که تنها به زمان صرف شده برای بازی توجه نکنید، بلکه به عملکردی که این بازی‌ها برای فرد دارند نیز اهمیت دهید. بازی کردن به عنوان یکی از فعالیت‌های تفریحی ممکن است مضر نباشد یا نشانه‌ای از اعتیاد نباشد. زمانی که بازی کردن اعتیادآور می‌شود، به عنوان راه اصلی فرد برای مقابله با زندگی تبدیل می‌شود و سایر جنبه‌های مهم زندگی به خاطر آن نادیده گرفته یا مختل می‌شوند.

اعتیاد به بازی‌های ویدیویی: تشخیص

مانند سایر اعتیادهای رفتاری، اعتیاد به بازی‌های ویدیویی یک ایده بحث‌برانگیز است. در حالی که تحقیقات در مورد بازی‌های ویدیویی برخی از تأثیرات نگران‌کننده را نشان می‌دهد، به‌ویژه در بازیکنان جوان‌تر، کمبود تحقیقات بلندمدت و شواهد ناکافی وجود دارد که به‌طور قطعی نشان دهد استفاده بیش از حد از بازی‌های ویدیویی واقعاً اعتیاد است. علاوه بر این، پیام‌های احتیاط‌آمیز از گروه‌هایی مانند انجمن پزشکی آمریکا که معتقدند بازی‌های ویدیویی ممکن است مضر باشند، باید با بازاریابی تهاجمی صنعت بازی‌های ویدیویی که تحقیقات خودشان به‌طور غیرمنتظره‌ای هیچ اثر منفی را نشان نمی‌دهد، رقابت کنند.

اختلال بازی‌های ویدیویی: تشخیص و درمان

در حال حاضر، اختلال بازی‌های اینترنتی به عنوان یک وضعیت مستقل در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5-TR) که مرجع معتبری برای شرایط بهداشت روانی است، شناخته نمی‌شود. با این حال، این اختلال به عنوان یک وضعیت برای مطالعه بیشتر در DSM گنجانده شده است. اگرچه هنوز به طور کامل به عنوان یک اختلال شناخته نشده است، معیارهای پیشنهادی برای آن منتشر شده‌اند. برای تشخیص، رفتار بازی باید به حدی شدید باشد که مشکلات قابل توجهی در زمینه‌های مختلف زندگی از جمله خانه، کار، خانواده، مدرسه و سایر حوزه‌ها ایجاد کند. همچنین، علائم باید به مدت یک سال یا بیشتر وجود داشته باشند.

شباهت به سایر اعتیادها

اعتیاد به بازی‌های ویدیویی از نظر زمان صرف‌شده برای بازی، وابستگی عاطفی قوی به این فعالیت و الگوهای مشکلات اجتماعی که معتادان به بازی تجربه می‌کنند، مشابه سایر اعتیادها است. مانند دیگر اعتیادها، معتادان به بازی‌های ویدیویی به شدت درگیر این فعالیت می‌شوند و این موضوع زندگی خانوادگی و سایر جنبه‌های زندگی مانند مدرسه را مختل می‌کند. هرچه کودکان زودتر به بازی‌های ویدیویی روی بیاورند، احتمال بیشتری وجود دارد که رفتارهای وابستگی‌مانند را توسعه دهند. مانند سایر رفتارهای اعتیادی، واکنش‌ها به این فعالیت متفاوت است. در حالی که برخی از گیمرها احساس می‌کنند نمی‌توانند زمان بازی خود را کاهش دهند، دیگران در صورت عدم امکان بازی، احساس نیاز نمی‌کنند.

آیا درمان شناختی-رفتاری (CBT) می‌تواند اعتیاد به الکل و مواد مخدر را درمان کند؟

اثرات اعتیاد به بازی‌های ویدیویی

برخی از مطالعات نشان می‌دهند که بازی‌های ویدیویی خشونت‌آمیز ممکن است افکار و رفتارهای تهاجمی را افزایش دهند. با این حال، تحقیقات متناقضی در این زمینه وجود دارد و برخی از مطالعات این اثر را نیافته‌اند یا پیشنهاد می‌کنند که این موضوع تحت تأثیر عوامل دیگری مانند disengagement اخلاقی و disinhibition قرار دارد. تحقیقات بر روی افرادی که به بازی‌های ویدیویی اعتیاد دارند نشان می‌دهد که آن‌ها از نظر سلامت روان و عملکرد شناختی، از جمله کنترل تکانه ضعیف‌تر و علائم ADHD، نسبت به افرادی که به بازی‌های ویدیویی اعتیاد ندارند، وضعیت بدتری دارند. افرادی که به بازی‌های ویدیویی اعتیاد دارند همچنین مشکلات عاطفی بیشتری از جمله افزایش افسردگی و اضطراب را تجربه می‌کنند، احساس انزوا اجتماعی بیشتری دارند و احتمال بیشتری دارد که با استفاده از پورنوگرافی اینترنتی مشکل داشته باشند.

درمان اعتیاد به بازی‌های ویدیویی

درمان شناختی-رفتاری (CBT) نوعی درمان است که می‌تواند در درمان اعتیادهای رفتاری مانند اعتیاد به بازی‌های ویدیویی مفید باشد. با همکاری با یک درمانگر، افراد یاد می‌گیرند که افکاری را که به استفاده بیش از حد و اجباری از بازی‌های ویدیویی کمک می‌کند، شناسایی کنند. پس از اینکه افراد یاد می‌گیرند این افکار را شناسایی کنند، می‌توانند بر روی جایگزینی آن‌ها با افکار مفیدتر و سازنده‌تر کار کنند. درمان همچنین می‌تواند به افراد کمک کند تا استراتژی‌های مقابله‌ای مختلفی برای مقابله با احساسات استرس و حواس‌پرتی از تمایل به بازی‌های ویدیویی توسعه دهند.

مقابله با اعتیاد به بازی‌های ویدیویی

اگر مشکوک هستید که به اعتیاد به بازی‌های ویدیویی مبتلا هستید یا فقط می‌خواهید استفاده از بازی‌های ویدیویی خود را کاهش دهید، استراتژی‌هایی وجود دارد که می‌توانید از آن‌ها استفاده کنید:

• تنظیم محدودیت‌ها برای استفاده از بازی‌های ویدیویی: تصمیم بگیرید که هر روز چقدر می‌خواهید بازی کنید. یک بازه زمانی مشخص را تعیین کنید و یک تایمر تنظیم کنید تا بدانید چه زمانی باید بازی را متوقف کنید. می‌توانید از یک دوست نیز کمک بگیرید تا شما را مسئول نگه دارد.
• یافتن حواس‌پرتی‌ها: به دنبال چیزهای دیگری باشید که توجه شما را جلب کند و زمان شما را پر کند زمانی که احساس تمایل به بازی‌های ویدیویی می‌کنید. پیاده‌روی، تماس با یک دوست، تماشای فیلم یا خواندن کتاب چند ایده هستند، اما امتحان کردن سرگرمی‌ها و علایق جدید نیز می‌تواند حواس‌پرتی‌های خوشایندی باشد.
• نگه‌داشتن وسایل الکترونیکی در اتاق خواب: سیستم‌های بازی، تلفن‌ها و سایر دستگاه‌های الکترونیکی را از اتاق خواب خود دور نگه دارید تا وسوسه نشوید که در شب یا قبل از خواب بازی کنید.
• تمرین تکنیک‌های آرامش: اگر برای مقابله با احساسات استرس یا اضطراب بازی می‌کنید، سعی کنید عادت بازی کردن خود را با استراتژی‌های مقابله‌ای مؤثر دیگری جایگزین کنید. تکنیک‌های آرامش مانند تنفس عمیق، مدیتیشن ذهن‌آگاهی و یوگا می‌توانند راه‌های خوبی برای آرامش و کاهش استرس بدون وابستگی به بازی‌های ویدیویی باشند.

اگر شما یا یکی از عزیزانتان با اعتیاد دست و پنجه نرم می‌کنید، با خط ملی کمک به سوء مصرف مواد و خدمات بهداشت روان (SAMHSA) به شماره 1-800-662-4357 تماس بگیرید تا اطلاعاتی درباره حمایت و مراکز درمانی در منطقه خود دریافت کنید. برای منابع بیشتر در زمینه بهداشت روان، به پایگاه داده خط ملی کمک ما مراجعه کنید.