رشدِ درختا و بوته ها آتیش سوزی های آمریکا رو 10 برابر کرده!

رشدِ درختا و بوته‌ها توی شرق آمریکا و تأثیرش رو آتیش‌سوزی‌های جنگلی

طبق یه تحقیقاتِ به‌روز، شرق ایالات متحده، نسبت به سی سال پیش، درختای و بوته‌های بیشتری داره. این زیاد شدن، که ناشی از چیزایی مثل پُر شدنِ درختا تو جنگل‌های بی‌مدیریت هست، به زیادتر شدنِ آتیش‌سوزی‌های جنگلی کمک می‌کنه و شکل آتیش‌سوزی‌ها رو تو نیمه‌ی شرقی کشور عوض می‌کنه. بعضی از جاهای شرق و جنوب شرق آمریکا تو چهل سال اخیر، ده برابر آتش‌سوزیای بزرگشون بیشتر شده، جوری که تگزاس و آپالاش بزرگ‌ترین افزایش رو داشتن. ولی تو شمال شرقی، هیچ رابطه‌ای بین رشد گیاهای چوبی و آتیش‌سوزیای بزرگ پیدا نشد.

آتیش‌سوزی‌های جنگلی به گیاهای چوبی مثل درختا و بوته‌ها بستگی دارن. بررسیِ جدیدِ اطلاعات آتیش‌سوزی و پوشش گیاهی نشون می‌ده که شرق آمریکا تو سی سال اخیر، سی و هفت درصد پوشش چوبی‌ش بیشتر شده. تو بعضی از جاها، مقدار زیادِ پوشش چوبی، مستقیماً با زیاد شدنِ خطر آتیش‌سوزیای بزرگ تو همون مدت زمان رابطه داره. ویکتوریا داناوان، متخصص بررسیِ اکوسیستم‌ها توی دانشگاه فلوریدا و نویسنده‌ی اصلی این تحقیق، گفت: «این بررسی به ما کمک می‌کنه که عوامل منطقه‌ای رو شناسایی کنیم و تلاش‌هامون رو در جهت پیشگیری از مشکلِ رو به افزایشِ آتیش‌سوزیای جنگلی تو شرق آمریکا، متمرکز کنیم.»

این تحقیق تو مجله‌ی Geophysical Research Letters چاپ شده، که یه مجله‌ی در دسترسه از AGU و گزارش‌های مهم و خلاصه رو تو زمینه‌های مختلف علومِ زمین و فضا منتشر می‌کنه. تحقیقات نشون داده رشدِ پوشش چوبی تو جاهای جدید یا ضخیم‌تر شدنِش تو جنگلا، مستقیماً با زیاد شدنِ خطرِ آتیش‌سوزی تو مناطق غربی و مرکزی کشور مرتبطه. اما اینکه آیا این موضوع تو شرق هم درسته یا نه، هنوز معلوم نیست.

برای این که اینو امتحان کنن، داناوان و یکی از دانشجوهاش با اسم میکائلا آیووی، اطلاعات مربوط به همه‌ی آتیش‌سوزیای جنگلی بینِ سالای نود و یک تا بیست و یک رو که حداقل دویست هکتار (حدود پانصد تا زمین فوتبال) یا بزرگ‌تر بودن، تو ایالت‌های شرقی جمع‌آوری کردن. بعدش اونا بررسی کردن که درختا و بوته‌ها تو شرق آمریکا تو همون دوره چه جوری رشد کردن.

تأثیر پوشش چوبی رو خطر آتیش‌سوزیِ جنگلی

برای این که بفهمن پوشش چوبی رو خطر آتیش‌سوزی تأثیر داره یا نه، محقق‌ها مقدار پوشش چوبی رو در اطرافِ آتیش‌سوزی‌ها با چیزی که انتظار می‌رف اگه آتیش‌سوزی‌ها تصادفی پخش می‌شد، مقایسه کردن. تحلیل‌ها نشون داد که بینِ پوشش چوبی و رخ دادنِ آتیش‌سوزیای بزرگ یه رابطه ی قوی وجود داره، ولی این رابطه فقط تو بعضی از جاهای کشور دیده شد.

تو جنگل‌های معتدلِ شرقی، که تقریباً نصف آمریکا رو تشکیل می‌ده، هر یه درصد افزایش تو پوشش چوبی، باعث می‌شه احتمال آتیش‌سوزی تو سالِ بعد، سه و نه دهم درصد بیشتر بشه. رابطه‌ی بین پوشش چوبی و خطر آتیش‌سوزی تو شرقِ تگزاس و دور و برِ کوه‌های آپالاش قوی‌تر بود. با این حال، محقق‌ها هیچ رابطه‌ای بین پوشش چوبی و خطر آتیش‌سوزی تو شمال شرقی و بعضی از جاهای دره‌ی رود میسیسیپی پیدا نکردن. این یافته «سوالای زیادی درباره‌ی این که چه چیزای دیگه‌ای رو این سیستم اثر می‌ذارن، پیش می‌کشه» آیووی گفت.

شرایط خنک‌تر و مرطوب‌تر تو شمال شرقی و تا یه حدّی تو دره‌ی رودِ میسیسیپی، ممکنه شرایطی رو به وجود بیاره که کمتر مستعد آتیش‌سوزی باشه. با این حال، خیلی از بافت‌های بومی شمال شرقی به خاطر تعداد کمِ آتیش‌سوزیای بزرگی که بتونن شرایطِ اندازه‌گیریِ تحقیق رو برآورده کنن، نتونستن تو این تحقیق گنجونده بشن. محقق‌ها گفتن که آتیش‌سوزی‌ها تو این مناطق، ممکنه به‌خاطر تکه‌تکه شدنِ زمین‌های کشاورزی، دست‌نخورده باقی بمونن.

چون پوشش گیاهی چوبی همیشه با زیاد شدنِ آتیش‌سوزی‌ها تو کلِ منطقه‌ی موردِ بررسی مرتبطه نبود، تغییراتِ آب و هوایی، کارهای مردم یا ترکیبی از هر‌دو ممکنه تو بعضی از جاها برای آتیش‌سوزی‌ها مهم‌تر از پوشش گیاهی باشن. ولی در کل، تحقیقات نشون می‌ده که کم کردنِ موادِ قابلِ اشتعال یه روشِ مؤثر برای کم کردنِ خطر آتیش‌سوزی تو شرقه، داناوان گفت.

محقق‌ها هشدار می‌دن که ممکنه تو ایالت‌های جنوبی به آتش‌سوزی‌های برنامه‌ریزی شده‌ی بیشتری نیاز باشه، چون انتظار می‌ره تغییراتِ آب و هوایی باعث خشک‌تر شدنِ جنوب شرقی بشن و احتمالاً خطر آتیش‌سوزی‌ها رو بیشتر کنن. این تحقیق یه راه نشون می‌ده که ایالت‌ها و آدما بتونن به کم شدنِ خطر آتیش‌سوزی تو آینده کمک کنن. «استفاده از مدیریت سوخت برای کم کردنِ خطر آتیش‌سوزی خیلی عملی‌تر از عوض کردنِ شرایطِ آب و هوایی تو یه مدت کم هستش» داناوان گفت، «گرچه رسیدگی به تغییراتِ آب و هوایی احتمالاً برای کم کردنِ خطر آتیش‌سوزی تو شرق، تو یه بازه‌ی بلندمدت خیلی مهمه.»