رمزهای بندبازی: کشف ارتباط فرهنگ‌ها و منطق ریاضی

تحقیقات جدید درباره الگوهای رشته‌ای و میراث فرهنگی مشترک

تحقیقات جدید نشان می‌دهد که ساخت الگوهای رشته‌ای، که یک عمل مستند جهانی است، ممکن است به میراث فرهنگی مشترکی اشاره کند که به هزاران سال پیش برمی‌گردد. این بررسی، روش جدیدی را برای تحلیل تکامل و توزیع پدیده‌های فرهنگی با استفاده از روش‌های ریاضی ارائه می‌دهد.

یک مطالعه مشترک بین دانشگاه هلسینکی، دانشگاه آرهوس، موزه ملی دانمارک و دانشگاه سیاتل، اهمیت شناختی، فرهنگی و تاریخی الگوهای سنتی رشته‌ای را مورد بررسی قرار داده است. بازی‌های الگوهای رشته‌ای شامل دستکاری یک حلقه رشته با انگشتان برای ایجاد الگوهای پیچیده هستند. این مطالعه به بررسی این موضوع پرداخته که آیا برخی از الگوهای رشته‌ای به‌طور مستقل در نقاط مختلف جهان تکامل یافته‌اند یا اینکه ریشه مشترکی دارند.

محققان ۸۲۶ الگوی رشته‌ای را از ۹۲ فرهنگ مختلف در سراسر جهان تحلیل کردند و ۸۳ طراحی تکراری را شناسایی کردند. نتایج نشان می‌دهد که برخی از الگوها به‌طور جهانی رایج هستند و در برخی موارد، این موضوع به ریشه‌های فرهنگی باستانی اشاره دارد که ممکن است به هزاران سال پیش برگردد.

به‌طور قابل توجهی، الگوهای رشته‌ای مشابهی در فرهنگ‌های شمالی آمریکا و همچنین در منطقه اقیانوس آرام مشاهده می‌شوند. این موارد نمونه‌هایی از نحوه انتقال الگوهای سنتی رشته‌ای از طریق مهاجرت و تماس در طول قرن‌ها یا حتی هزاره‌ها هستند.

نوآوری محلی و انزوا در فرهنگ‌های مختلف

روپ کائارونن، پژوهشگر فوق دکتری از دانشکده علوم زیستی و محیطی، توضیح می‌دهد: “ما همچنین متوجه شدیم که برخی از اشکال تنها در مناطق خاصی ظاهر می‌شوند که ممکن است نشان‌دهنده انزوا و نوآوری محلی باشد.”

ترکیب هنر، بازی و تفکر ریاضی

اشکال رشته‌ای نمونه‌ای ملموس از آثار فرهنگی هستند که هنر، صنایع دستی، بازی، داستان‌گویی و تفکر ریاضی را در هم می‌آمیزند. این گونه سنت‌ها که در میان بشریت مشترک هستند، می‌توانند به درک خلاقیت انسانی، تکامل شناختی و ریشه‌های تفکر ریاضی کمک کنند. کائارونن می‌گوید: “اشکال رشته‌ای نشان‌دهنده تمایل انسان به جستجو و توسعه اشکال سرگرمی چالش‌برانگیز شناختی هستند، مانند بازی‌های جدیدتر نظیر شطرنج یا سودوکو.”

درخت خانواده اشکال رشته‌ای

پژوهشگران از نظریه گره‌های ریاضی برای توسعه یک روش محاسباتی استفاده کردند که نمایه‌ای نمادین شبیه به DNA برای هر شکل رشته‌ای ایجاد می‌کند. این روش امکان مقایسه بین‌فرهنگی اشکال رشته‌ای و ساخت درخت خانواده آن‌ها را فراهم می‌آورد. همچنین این روش امکان مطالعه تکامل بسیاری از فناوری‌های اولیه انسانی دیگر را فراهم می‌کند، که می‌تواند به باستان‌شناسان و انسان‌شناسان کمک کند تا میراث فرهنگی را به شیوه‌ای نوین بررسی کنند.

کائارونن خلاصه می‌کند: “روش‌های تحلیلی که ما توسعه دادیم، می‌توانند به مطالعه کمی و مقایسه بین‌فرهنگی سایر اشیاء ساخته شده از رشته، طناب، نخ یا ریسمان، مانند گره‌ها، تورهای ماهی‌گیری و منسوجات گسترش یابند. روش‌های دیجیتال و ابزارهای محاسباتی به ما این امکان را می‌دهند که این میراث فرهنگی را بهتر حفظ و درک کنیم و انتقال آن را به نسل‌های آینده تضمین نماییم.”