آیا اکسی‌توسین سلامت روان شما را تغییر می‌دهد؟

اکسی‌توسین: هورمونی برای سلامت روان و پیوندهای عاطفی

اکسی‌توسین هورمونی است که اخیراً توجه زیادی را به خود جلب کرده است، به ویژه به خاطر نقش آن در سلامت روان و رفتارهای پیوندی. رسانه‌های عمومی این هورمون را به عنوان “هورمون عشق” معرفی کرده‌اند. همچنین علاقه‌مندی به استفاده از آن به عنوان درمانی برای شرایط مختلف سلامت روان، از جمله اوتیسم، اضطراب، افسردگی و اختلالات خوردن، در حال افزایش است. این مقاله به بررسی تأثیرات و کاربردهای بالقوه اکسی‌توسین در درمان اختلالات روانی می‌پردازد و تاریخچه آن و چگونگی تأثیر این هورمون بر رفتارهای پیوندی را مورد بحث قرار می‌دهد.

اکسی‌توسین چیست؟

اکسی‌توسین یک هورمون پپتیدی است که به عنوان یک انتقال‌دهنده عصبی عمل می‌کند. این هورمون نقش مهمی در عملکردهای مختلف از جمله بارداری، زایمان، شیردهی و تولید مثل دارد. اکسی‌توسین به طور طبیعی در ناحیه‌ای از مغز به نام هیپوتالاموس تولید و توسط غده هیپوفیز ترشح می‌شود. این هورمون همچنین در پیوند انسانی، از جمله پیوندهایی که در روابط مادری و عاشقانه ایجاد می‌شود، نقش مهمی ایفا می‌کند. پس از تولد نوزاد، تماس پوست به پوست به تولید و ترشح اکسی‌توسین کمک می‌کند و این امر پیوند بین مادر و نوزاد را افزایش می‌دهد. در روابط عاشقانه بزرگسالان، تماس فیزیکی—از جمله در آغوش گرفتن، ماساژ دادن، بوسیدن و دست در دست هم گرفتن—به ترشح این هورمون پیوندی کمک می‌کند.

چگونه فاصله‌گذاری اجتماعی منجر به کمبود تماس می‌شود

تاریخچه کشف اولیه اکسی‌توسین به سال 1909 برمی‌گردد. این هورمون به طور عمده به عنوان عاملی حیاتی در زایمان و پیوند پس از زایمان شناخته می‌شد. اکسی‌توسین بر انقباضات زایمان در حین زایمان تأثیر می‌گذارد، در هنگام شیردهی به آزاد شدن شیر کمک می‌کند و به پیوند مادر و نوزاد کمک می‌کند. مطالعات حیوانی که در دهه 1990 انجام شد، درک بیشتری از نحوه عملکرد این هورمون در مغز به دست آورد. این مطالعات همچنین نقش اکسی‌توسین را در عملکردهای دیگری همچون اضطراب، روابط اجتماعی، اعتماد و پیوند در روابط عاشقانه نشان داد. این یافته‌ها علاقه‌مندی به ارتباط بین اکسی‌توسین و سلامت روان را افزایش داد.

اکسی‌توسین و عشق

مطالعات نشان می‌دهند که سطح اکسی‌توسین در مراحل اولیه یک رابطه عاشقانه جدید بالاتر است. این هورمون در پاسخ به تماس فیزیکی، از جمله رابطه جنسی، آزاد می‌شود و سطوح بالاتر اکسی‌توسین با ارگاسم‌های شدیدتر مرتبط است. تحقیقات همچنین نشان داده‌اند که آزاد شدن اکسی‌توسین می‌تواند به افزایش رفتارها و احساسات تقویت‌کننده رابطه کمک کند، از جمله:

• ارتباط
• همدلی
• تقویت پیوند
• نگاه چشمی
• وفاداری
• احساسات مثبت و تماس فیزیکی

روابط عاشقانه سالم می‌توانند نقش حیاتی در سلامت روان و جسم بزرگسالان ایفا کنند. عدم توانایی در حفظ ارتباطات صمیمی با سلامت روانی بدتر مرتبط است. آزاد شدن اکسی‌توسین، که به وسیله تماس عاطفی تحریک می‌شود، ممکن است پیوندهای عاشقانه بزرگسالان را تقویت کند و در نهایت به بهبود سلامت عاطفی کمک کند.

بزرگسالانی که والدین طلاق گرفته دارند ممکن است کمتر هورمون عشق داشته باشند

اکسی‌توسین و شرایط سلامت روان

از آنجا که اکسی‌توسین با افزایش پیوند اجتماعی و اعتماد مرتبط است، محققان بررسی کرده‌اند که چگونه می‌توان از آن برای درمان اختلالات روانی مختلف، از جمله اوتیسم، اعتیاد، اسکیزوفرنی، اختلالات خوردن و PTSD استفاده کرد.

استرس و اضطراب

یک بررسی تحقیقاتی نشان داده است که اکسی‌توسین می‌تواند تأثیر مثبتی بر احساسات اضطراب و استرس داشته باشد. زمانی که این هورمون در نواحی خاصی از مغز آزاد می‌شود، می‌تواند به کاهش اضطراب و استرس کمک کند و همچنین با افزایش آرامش و ثبات روانی مرتبط است. با این حال، مهم است که توجه داشته باشید که تأثیرات اکسی‌توسین ممکن است به زمینه خاصی وابسته باشد. این هورمون می‌تواند توجه شما را افزایش دهد و باعث شود که نشانه‌های خاص محیطی را متوجه شوید. به عنوان مثال، ممکن است شما را برای تأثیرپذیری بیشتر از نشانه‌های مثبت آماده کند، اما همچنین در شرایط پر استرس، اهمیت نشانه‌های منفی را نیز افزایش دهد.

آنورکسیا نروزا

آنورکسیا نروزا یک اختلال خوردن است که با ناتوانی در حفظ وزن طبیعی بدن مشخص می‌شود. افرادی که به این بیماری مبتلا هستند، به شدت برای کاهش وزن و جلوگیری از افزایش وزن تلاش می‌کنند. شواهد نشان می‌دهد که افراد مبتلا به آنورکسیا، سطح اکسی‌توسین کمتری نسبت به افرادی که اختلال خوردن ندارند، دارند. نه تنها سطح این هورمون در آنها پایین‌تر است، بلکه گیرنده‌های اکسی‌توسین نیز دچار اختلال هستند که عملکرد هورمون را در بدن مختل می‌کند. عوامل زیرساختی که منجر به آنورکسیا می‌شوند، پیچیده و از فردی به فرد دیگر متفاوت هستند. مانند بسیاری از بیماری‌های روانی، عوامل اجتماعی می‌توانند در بروز این اختلال نقش داشته باشند. سطوح پایین اکسی‌توسین ممکن است احتمال تأثیرپذیری فرد را از نشانه‌هایی مانند اعتماد به نفس پایین و تمایل به هم‌راستایی با دیگران افزایش دهد. مطالعات نشان داده‌اند که تجویز اکسی‌توسین به صورت داخل بینی می‌تواند تمایلات، رفتارها و احساسات ناخودآگاه مرتبط با غذا، تصویر بدن و احساسات منفی را تغییر دهد.

اوتیسم

اکسی‌توسین ممکن است به بهبود ارتباط اجتماعی در کودکان مبتلا به اوتیسم کمک کند. اوتیسم یک وضعیت توسعه‌ای است که با چالش‌های رفتاری، ارتباطی و اجتماعی مشخص می‌شود. در یک مطالعه، کودکان مبتلا به اوتیسم دو بار در روز به مدت چهار هفته یا اسپری اکسی‌توسین داخل بینی دریافت کردند یا دارونما. نتایج نشان داد که کودکانی که با اسپری اکسی‌توسین درمان شدند، بهبودهای قابل توجهی در تعاملات اجتماعی خود تجربه کردند.

استفاده از الکل

اکسی‌توسین همچنین ممکن است به عنوان درمانی برای اختلال مصرف الکل پتانسیل داشته باشد. این هورمون با مسدود کردن سیگنال‌های اسید گاما-آمینوبوتیریک (GABA)، که یک انتقال‌دهنده عصبی است و تحت تأثیر الکل و سایر مواد قرار دارد، عمل می‌کند. مطالعات حیوانی نشان می‌دهند که اکسی‌توسین می‌تواند برخی از تأثیرات منفی الکل بر مغز را کاهش دهد. این می‌تواند به کاهش انگیزه برای مصرف الکل، کاهش اثرات فیزیکی ترک و کاهش رفتارهای مربوط به جستجوی مواد کمک کند.

خلاصه

علاوه بر تأثیر آن بر زایمان و پیوند عاطفی، اکسی‌توسین ممکن است تأثیر مثبتی بر علائم اختلالات روانی مختلف داشته باشد. تحقیقات بیشتری مورد نیاز است، اما شواهد نشان می‌دهند که ممکن است تأثیر مثبتی بر تنظیم استرس، اختلالات خوردن، اوتیسم و سوء مصرف الکل داشته باشد.

نکته‌ای از ما

به دلیل توانایی اکسی‌توسین در تأثیرگذاری بر مغز، این هورمون پتانسیل درمانی برای طیف وسیعی از شرایط، از جمله آنهایی که بر ارتباط اجتماعی، پیوند عاطفی، همدلی و اعتماد تأثیر می‌گذارند، دارد. با این حال، مهم است که توجه داشته باشید که هرچند این هورمون امیدوارکننده است، اما درمانی جامع نیست. تحقیقات بیشتری برای درک بهتر تأثیر آن بر سلامت روان مورد نیاز است.

اکسی‌توسین و ارتباط آن با استرس و مشکلات گوارشی