زلزله بازنشستگی در چین: سلامت روان زنان کارگر زیر ذره‌بین محققان

بازنشستگی و تأثیرش بر سلامت روان خانم‌های کارگر در چین

بازنشستگی یه تغییر اساسی توی زندگیه که می‌تونه اثرای عمیقی روی زندگی یه آدم داشته باشه. برای بعضیا، بازنشستگی یعنی کم‌کردن سرعت زندگی، استراحت و لذت بردن از فرصت‌های بیشتر. اما برای بعضیای دیگه، تموم‌شدن یه برنامه کاری منظم می‌تونه باعث استرس و بلاتکلیفی در مورد توانایی پرداخت هزینه‌های ضروری و حفظ مراقبت‌های پزشکی مناسب بشه.

یه مطالعه‌ی جدید که توسط محققای دانشکده بهداشت عمومی ییل انجام شده، بررسی می‌کنه که بازنشستگی چه تأثیری روی سلامت روان و مراقبت‌های مربوط به سلامت روان تو بیمارستان‌ها بین خانم‌های کارگر تو چین داره. این مطالعه از سیاست سن بازنشستگی خاص چین و داده‌های ملی نماینده‌ی ادعاهای پزشکی بستری استفاده کرده. این تحقیق به‌طور خاص به تفاوت‌های بین زنانی که تو مشاغل یدی (مثل کار تو کارخونه‌ها و مشاغل تجاری) و مشاغل دفتری (مثل مدیریت دفتر) کار می‌کنن، پرداخته.

تو سیستم بازنشستگی چین، مشاغل، سن‌های اجباری متفاوتی برای خروج خانم‌ها از بازار کار دارن. برای خانم‌ها تو مشاغل یدی، سن بازنشستگی ۵۰ ساله، درحالی‌که خانم‌ها تو مشاغل دفتری معمولاً تا سن ۵۵ سالگی کار می‌کنن. این مطالعه، سابقه‌ی بیمارستانی رو درست قبل و بعد از این سن‌های بازنشستگی تحلیل کرده.

برای کارگرای یدی، نرخ بستری تو بیمارستان به‌خاطر بیماری‌های روانی، از جمله اضطراب، افسردگی و اختلالات مربوط به استرس، بعد از بازنشستگی تو سن ۵۰ سالگی افزایش پیدا کرده. اما بین خانم‌های کارمند که پنج سال بعد بازنشسته می‌شن، افزایش مشابهی دیده نشده. همچنین، طبق این مطالعه، خانم‌های بازنشسته‌ی یدی بیشتر از اورژانس (ER) برای بحران‌های سلامت روان بعد از سن ۵۰ سالگی استفاده کردن.

این تحقیق نشون داد که بعد از بازنشستگی خانم‌های کارگر، ۱۶.۶٪ افزایش تو مراجعه به اورژانس برای شرایط اورژانسی سلامت روان وجود داره. اما دوباره، هیچ رشد مشابه‌ای توی مراقبت‌های اورژانسی بین کارمندای بازنشسته دفتری دیده نشده. حمایت‌های زودتر از خانم‌های کارگر در معرض خطر می‌تونه بهشون کمک کنه تا انتقال به بازنشستگی رو به‌طور روان‌تری تجربه کنن، از جمله بهتر شدن آمادگی روانیشون.

شی چن، استاد همکار بهداشت عمومی (سیاست بهداشت) تو دانشکده بهداشت عمومی ییل و یکی از نویسنده‌های ارشد این مطالعه، گفت: «دلیل این‌که چرا خانم‌های کارگر بعد از بازنشستگی سلامت روانی بدتری رو تجربه می‌کنن هنوز مشخص نیست. اما ممکنه از دست دادن شغل و درآمد کمتر روی این کارگرای فیزیکی از نظر روانی و مالی بیشتر از هم‌تایان دفتریشون تأثیر بذاره.»

تأثیر سیاست‌های بازنشستگی چین روی کارگرای زن

کارگرایی که مشاغل یدی دارن معمولاً منابع کمتری برای سازگاری با تغییرات بزرگ توی زندگی دارن. یافته‌ها نشون می‌دن که سیاست‌های بازنشستگی چین اثرات متفاوتی روی کارگرای زن داره که بستگی به نوع شغلشون داره. پژوهشگرا تأکید کردن که نیاز به مطالعات بیشتری وجود داره تا سن‌های مناسب بازنشستگی و طرح‌های بازنشستگی منعطف‌تر شناسایی بشن، به‌خصوص تو شرایطی که جمعیت داره سریع پیر می‌شه.

تیانیو وانگ، یکی از نویسنده‌های اصلی این مطالعه و پژوهشگر سابق توی YSPH، گفت: «حمایت زودتر از خانم‌های کارگر یدی در معرض خطر می‌تونه بهشون کمک کنه که به‌طور روان‌تری از نیروی کار خارج بشن، از جمله بهتر شدن آمادگی ذهنی‌شون.»

چین با بزرگ‌ترین و سریع‌ترین جمعیت در حال پیر شدن توی دنیا، با فشارهای اقتصادی فزاینده‌ای تو سیستم‌های بازنشستگی و مراقبت‌های بهداشتیش مواجهه. روچن سان، MPH ’20 (سیاست بهداشتی) و یکی از نویسنده‌های اصلی این مطالعه، به این موضوع اشاره کرد. سیاست فعلی سن بازنشستگی که مبتنی بر شغله، تو چین تو دهه‌ی ۱۹۵۰ ایجاد شد، اون موقع امید به زندگی تو کشور حدود ۴۳ سال بود. سان اضافه کرد که الان تقریباً ۲۰ میلیون بازنشسته‌ی جدید هر سال وارد جامعه‌ی چین می‌شن.

جودی ال. سیندلار، استاد YSPH و یکی از نویسنده‌های ارشد این مطالعه، گفت که نتایج این تحقیق می‌تونه به سیاست‌گذارا تو چین کمک کنه که سلامت روان کارمندا رو در کنار مسائل مالی تو برنامه‌ریزی بازنشستگی در نظر بگیرن. افزایش دستمزدها و مزایا برای کارگرای زن با درآمد کم و کمک بهشون برای آمادگی بهتر برای بازنشستگی تو سن ۵۰ سالگی می‌تونه به کم‌کردن بعضی از فشارها روی ظرفیت چین برای مراقبت از سالمندا کمک کنه.

این تحقیق روی پیامدهای سلامتی بازنشستگی زودتر تمرکز داره. از اون‌جایی که سن قانونی بازنشستگی برای کارگرای مرد تو چین ۶۰ ساله، کارگرای مرد تو این مطالعه جا نداشتن. هرچند این مطالعه به کارگرای زن تو چین محدود بود، پژوهشگرا گفتن که یافته‌ها می‌تونه به سیاست‌گذارا تو کشورهای در حال توسعه و توسعه‌یافته که با افزایش امید به زندگی کارگرا، رشد جمعیت پیر و نگرانی‌های اقتصادی در مورد توانایی مالی بازنشسته‌ها مواجه هستن، کمک کنه.

این مطالعه تو نشریه‌ی اقتصاد و زیست‌شناسی انسانی منتشر شده. این تحقیق با حمایت NIH (R01AG077529)، مرکز استقلال سالمندان کلود دی. پپر تو دانشکده پزشکی ییل، مؤسسه ملی پیری (P30AG021342)، بنیاد علوم اجتماعی پِکن (18YJC024) و بنیاد ملی علوم اجتماعی چین (22BJY056) انجام شده.

“`